Deel 3, episode 4
6 maart 2018 (deel 1) Stelt U eens voor geachte lezer. Het is avond, zo rond 20.30 uur. U neemt plaats op de bank nadat U chips en drank heeft klaar gezet. U zapt naar Netflix en drukt op play, weldra verschijnt de begin tune van één van Hollywoods grote film producties. Na het intro met bijbehorende muziek beland U midden in een scène. In dit geval een bizarre scène… Bent U er nog allemaal bij? Juist, U aanschouwt die bizarre scène. ‘Aaah…..Aaaahhhh….. Aaaahh.. Aaahh..’ Een man van middelbare leeftijd kreunt in een nog al ongemakkelijke positie, laat maar gewoon zeggen: gênante positie, net alsof hij aan het bevallen is. Hij trekt daar bij de meest idiote gezichten. Op het aller slechtste moment stopt opeens de film. Nu hoort U een voice-over, dit geval is de voice-over dezelfde persoon als het ‘lijdend voorwerp’. Hij zegt: ‘Dàt daar, …..dat ben ik’. De film gaat weer verder. In het volgende shot ziet U een prachtige vrouw in een zwart zeer mooi en strak vormende Catsuit, met laarzen tot over haar knieën met stiletto hakken. De vrouw kijkt het ‘lijdend voorwerp’ gevaarlijk en sexy aan. De film stopt weer en de voice-over spreekt. ‘en dàt…. … dat is mijn Meesteres, haar naam is Denise.’ De film gaat weer verder. In het volgende shot draait de Meesteres aan een knopje en het ‘Lijdend voorwerp’ reageert. ‘AUWWWWW’ Waarop de Meesteres sadistisch lacht. ‘Hahaha Sjakie, ik kan multitasken..’ De film stopt nu opnieuw, met een van pijn geschrokken gezicht bij het ‘lijdend voorwerp en een triomfantelijke grijns op het gezicht van de Meesteres. De voice-over begint weer te praten: ‘Ja dat is mijn Meesteres, zij maakt mij gelukkig’ Zegt hij met een zalige stem…. ‘Ehhhh…….. …..meestal dan ten minste. En nu.. nu zit ik er weer eens letterlijk en figuurlijk klote bij, maar daar later meer over. Ik heb dat nodig, ik bezoek haar circa één keer in de maand, overigens meestal zit ik er minder klote bij, ehh, eerlijk gezegd zit ik er iedere keer zó klote bij’ – De voice-over begint vervolgens aan de volgende opsomming –‘De vorige keer was mijn reet verandert in een dartbord…… – of toen die keer dat ze mij met een teddybeer liet neuken èn worstelen.. .. of bond ze een Smurf op mijn rug…….trok ze mij een pamper aan, Maakte ze van mij een Piñata …….liet ze mij als een Carrousel ronddraaien. – al deze momenten ziet U simultaan met de tekst één voor één op het beeldscherm verschijnen met de meest idiote gelaatstrekking op het gezicht van het ‘Lijdend voorwerp’. ‘Ja,’ gaat de voice-over verder: ‘ik hou van deze vrouw. Ze is zo lief voor mij’ De film gaat weer verder. ‘Aaah aahh archh auuwww ahh’ kreunt het lijdend voorwerp. Terwijl de voice-over nu praat terwijl de film doorspeelt….. Daar zit ik dan weer en warempel ik moest denken aan de bevalling van mijn kinderen. Ooo ja, hoe was ik hier nu terecht gekomen… Het begon allemaal een uurtje eerder toen ik op een mooie dag in maart om stipt 19.00 uur aanbelde. Trinnngg…. In mijn handen droeg ik een zwarte tas met mijn ‘huiswerk’. Tot mijn grote vreugde maakte the one and only Mrs. Denise de deur zelf open.’ ‘Helemaal rechtdoor lopen Sjakie, naar de kelder en haal de grijns van je gezicht af.’ Die grijns, die grijns komt automatisch opzetten als ik in haar buurt kom. Ze was gekleed in een heerlijke zwarte Catsuit… Wat staat die haar toch weer goed zeg. ‘Uitkleedden Sjakie en douche…. De rest komt later wel’ Hé, we veranderen van routine deze ronde… Net zo leuk. Een paar minuten later zat ik in slavenhouding klaar voor de deur en klopte ik eenmaal op de deur. Na een paar minuten ging de deur open. ‘heb jij geklopt?’ ‘Ja Meesteres, om aan te geven dat ik klaar was.’ ‘Heb ik daarvoor opdracht gegeven dan?’ ‘Ehhh nee Meesteres.’ ‘Waarom doe jij dat dan??’ ‘Omdat ik dat altijd moet doen Meesteres’ ‘Slaven die zelf denken….. daar komt niets van… of niet Sjakie’ ‘Ja Meesteres..’ Dát is dus de Meesteres die ik zo ontzettend aanbid…… schrijf ik met hartjes in mijn ogen.
Op weg naar het Oosten deel 3 Die Herrin
Het was zaterdagavond toen ik rond 18.00 uur in de auto stapte, op weg naar de stad waar ik ook de eerste SM party had bezocht, circa 1,5 jaar geleden. Toen was het een bittere teleurstelling geweest, nu kon het eigenlijk niet fout gaan. Het thema was weer Femdom, georganiseerd door dezelfde Dame die ook de ‘Slavenveilingen’ organiseert en feitelijk was bij diezelfde slavenveiling deze avond al begonnen. Terwijl ik rustig naar het oosten reed, de grens over, dacht ik terug aan wat er ruim een week eerder was gebeurd. Ja, die Dame had mij gekocht. Ik kende deze vrouw helemaal niet, maar ik was blij dat ze mij voor € 10,00 wilde hebben hahaha. Ik liep poedelnaakt met nog een ketting om mijn nek naar haar toe. Ze keek me streng aan en overhandigde mij het geld, wat ik aan de veilingmeesteres moest geven. Snel liep ik terug. Met nog steeds een strenge blik in haar ogen keek ze mij aan en gebaarde naar beneden en zei: ‘Auf die knien Sklave’. Ik ben geen masochist, er word altijd gevraagd aan de deelnemers om in procenten uit te drukken hoeveel masochist hoeveel onderdanig. Vele Dames ‘kopen’ het liefste een Masochist, dat is het eenvoudigste. Ik heb als onderdanige al vele voeten gemasseerd het laatste jaar. Overigens krijg ik daarvoor ook vaak complimenten. Was het daarom, dat zij op mij bood? Vrijwel meteen kon ik beginnen met masseren van haar voeten. Ze wilde ook graag dat ik haar tenen verwende met mijn mond. Op dat moment aarzelde ik niet en deed ik wat Mrs. Denise mij heeft geleerd. Van binnenin dreunde het na: ‘ik wil je horen smakken Sjakie, ik wil je horen kreunen’ Vol overgave begon ik de opdracht van de voor mij onbekende Eigenaresse uit te voeren. De energie straalde van mij af. Dat merkte de Dame in kwestie snel genoeg. Na de massage volgde er een spanking. Waarbij deze Dame meermalen vroeg of het nog ging. Ik voelde dat er duidelijk respect was, dat gaf mij het nodige vertrouwen. Het werd een leuk spel. Na afloop gaf Ze aan, dat dit haar eerste spel als Meesteres was geweest. Ze had het heel leuk gevonden en er van genoten. Haar ogen straalde nog meer dan die van mij. Haar partner had op een afstand staan te kijken en had het ook mooi gevonden. Er volgde een leuk gesprek. De Dame in kwestie wil graag haar Dominante kant verder ontwikkelen en ze vroeg mij een paar dagen later via de digitale snelweg of ik haar slaaf wil worden…….
Februari 2018
PROBLEEM!!!!!! Appte ik plomp verloren naar Mrs. Denise. ?… Was haar veel zeggende antwoord. Uw lievelingssnoep…. Ik denk dat ze niet meer gemaakt worden… Nee!! Was haar even krachtige antwoord. ‘Ik ben al ziek thuis. Nu nog zieker…’ ‘Ooh beterschap.. Griep?’ ‘Ja, hoofd, keelpijn, koud…’ ‘Het heerst…… Normaal Heerst U!!!’ ‘Psies…..’ ‘Veel sterkte, als het aanhoud ben ik genoodzaakt om een fruitmand te bezorgen..’ ‘Dat kan toch zo wie zo!!’ Op dat moment gingen al mijn alarmbellen rinkelen… Sirenes gingen af of er een stad in brand stond. Ik citeer uit eigen werk (Lees: Op zoek naar mijn Horizon) Mrs. Denise was niet blij met mij. ‘Je weet dat ik rugklachten heb gehad.’ ‘Ja Meesteres.’ ‘En je hebt geen hulp aangeboden, geen kaartje met Beterschap Meesteres…. Helemaal niets!’ Die zin hakte er (achteraf gezien) harder in dan alles wat ze voor mij nog in petto had. ‘En Sjakie maar allemaal leuke dingetjes doen. Feestjes in Duitsland.. en aan mij denken hooo maar. Wat heb je hier op te zeggen?’ Ik stond met mijn bek vol tanden en ik voelde mij kleiner en kleiner worden… ‘Juist, helemaal niets. Nee Sjakie wil graag gezien worden, vernedert worden. Maar vandaag dus mooi niet. Vandaag heb je straf verdient.’ Natuurlijk, die fruitmand, ze gaf me plagend een hint: ‘Dat kan toch zo wie zo!!’. Ik liet het even bezinken en dacht ik kan nu wel meteen een fruitmand doen… NEE, dat is niet leuk… Deze moet komen als ze het niet verwacht hahaha lachte ik in mijzelf. Dus bestelde ik circa één week later een fruitmandje voor haar en liet deze op haar vrije dag thuis bezorgen……… Vroeger dan verwacht ontving ik de bewuste dag een appje met een foto erbij van haar: ‘Wat leuk… Net bezorgd.. Dank je Sjakie.’ Ik smolt van binnen van haar intonatie en had een heel goed gevoel dat ik haar zo had kunnen verrassen, daarbij heeft ze er nu meer plezier van dan als ze ziek in bed ligt.
6 maart 2018 (deel 2) ‘Goed, wat heb je meegebracht Sjakie?’ Het zal U allen niet verwonderen dat ik wederom twee gedichten voor haar had geschreven. Laat ik dat maar omschrijven als een uit de hand gelopen hobby. Mijn gedicht ‘Verlangen’ (zie Zoete Druiven) heeft betrekking op de manier hoe Mrs. Denise omgaat met het feit dat ik een privé Meesteres heb gevonden, Herrin Gabriele. En dan natuurlijk een gedicht over Druiven. Daar had ik al weken voorpret over. De vorige keer hadden de Dames mij ‘bombardeert’ met druiven hahaha, nu was het mijn beurt.. Ik had een grote snoep pot gepakt en deze vol met witte en rode druiven gestopt. ‘Je hebt ze toch niet gebruikt hè Sjakie?’ Uiteraard begrijp ik haar vraag en als U mijn vorige column gelezen U wellicht ook. Nu had ik heel bij de hand kunnen reageren in de trant van: ‘Ja Meesteres ik heb ze stuk voor stuk tussen mijn bilnaad geschoven voor extra aroma….’ Maar bij nader inzicht leek mij dat op zijn zachts gezegd niet erg handig…hahahaha. ‘Nee Meesteres ik heb ze vanochtend vers bij de groenteboer gekocht voor U en de Dames..’ van het Dream Team. Mooi dat Slaafaap die term nu ook al voor de 2e keer gebruikt in zijn verslag Geniet ik toch van Bi… van 26 februari jl. Nadat ik haar prachtige laarzen met passie en liefde had gekust.. ‘Sjakie ga die leren boeien halen, die zwarte.” ‘Mag ik lopen Meesteres’ ‘Ja doe maar met die knieën van jouw.. ehh loop maar als een kikker.’ ‘Zoo Meesteres?’ Als een ‘idioot hupte ik door de kamer heen tot tevredenheid van mijn Meesteres die even de kamer verliet. Toen ze terug kwam werden pols en enkelboeien vast gezet. ‘Kruip in je achteruit.. tuut….. tuut…….tuut … Halt stop maar’. Ik had om het vervolg niet specifiek gevraagd, maar dat maakte het zeker niet minder leuk. In aanvulling op mijn eigen woorden: “De wens van mijn gedachte is wat ik uiteindelijk niet kan verwachte.” Het schrijven van een ‘wens’ wordt steeds moeilijker.. Wat moet ik nu weer verzinnen?? Dat geldt ook voor de Dames. Ik reserveer nooit een ruimte of apparaat. Ik denk ook niet dat ik dat nog kan! Deze keer leek het mij leuk om naar de zolder te gaan, daar was ik pas twee keer geweest sinds Sjakie 2.0. Ik schreef onder andere het volgende: De zolder doet mij denken aan…. De humbler, dansen met U, strekbank, spijkerbed… Worstelen met Mrs. Pauli (héél lang geleden hahaha) Trap omhoog, kruipen, omgekleed worden tot paard met smurf op mijn rug… Een advertentie van U en Mrs. Tara met voorbinddildo’s (in de Massad)….. Letterlijk het hoogste punt van DP……. ‘Sjakie je hebt pech… De zolder is besproken.’ Wat is pech? Ik schreef zelf al: ‘Zo niet, dan niet. Hahaha’ ‘Stop’ zei Mrs. Denise. ‘spreid je benen en kont omhoog.’ Even later had ze mijn ballen stevig vast. Die ene eigenwijze bal van jou…’ Maar nu had ze beide ballen (gelukkig) goed vast. Instinctief wist ik wat er ging gebeuren, Ze sloot mijn ballen op in een humbler. Vrijwel meteen begon mijn pik te groeien..
Femmalia Deel 8 De privé veiling (Lees deel 6 en 7 in Zoete Druiven)
‘Ladies voor dat we beginnen met de veiling, nodig ik U uit voor een heerlijk banket. Volgt u mij rustig en geniet van al het lekkers. De slaven lopen niet weg hahaha.’ Na heerlijke versnaperingen gingen de aanwezige Dames, een stuk of 20 rustig terug naar een kleinere zaal met een klein podiumpje. ‘Dit is het moment waar u op heeft gewacht. De fijnste exemplaren heeft u uitgezocht, deze gaan we nu met opbod verkopen. Minimum bod is FE 1000,-.’ FE staat voor de munt eenheid Femme. Ieder bod wordt minimaal met 500,00 Femme verhoogd.’ De celdeur werd geopend en de slaven werden ruw gesommeerd om op te staan. Dat ging nog niet zo eenvoudig met de armen op de rug geboeid. Hank werd door een Dame bij zijn bovenarmen gepakt en lomp overeind getrokken. Hij voelde dat zijn kuisheid gordel werd verwijderd. Daarnaast werd hij van top tot teen in geolied. Daarbij werd zijn lid niet ontzien. Hij kon niet zien wie het was, maar voor zijn gevoel was het weer die kleine jonge meid van een jaar of 20. Snel begon zijn lid van opwinding te groeien en werd knal hard. ‘Jij vieze gore slaaf’ Sprak ze hem zeer bits toe… Toen wist Hank het zeker. Het maakte hem gek genoeg berengeil. ‘Je hebt geluk slaaf, dat blauwe plekken niet goed zijn voor de verkoopprijs…’ Daarop kneep ze meedogenloos in Hank’s ballen. Voor even schrok zijn lid, maar haar geur en het feit dat hij al zo lang geen zaadlozing had gehad zorgde ervoor dat hij op exploderen stond. ‘Op je knieën viezerik..’ Opdat moment voelde Hank een venijnig slag in zijn knieholte. ‘Hello Ladies’ hoorde Hank in de verte.. ‘Enjoy our first speciment’ Een slaaf werd bevrijd van de zwarte kap over zijn hoofd. Er werd een ketting bevestigd aan de collar en hij werd door een van Dames voort gesleurd. Het was nummer 6. ‘Dames, deze gespierde slaaf kunt u gebruiken zoals u wilt.’ Zei ze met een knipoog. Het leidde meteen tot een gelach in de zaal. Keira liep er rustig na toe en sommeerde de slaaf om zijn benen te spreidde. Daarna greep ze hem voorzichtig bij zijn ballen. Het duurde niet lang of zijn lul stond kaarsrecht. ‘Ladies… hoor ik een openingsbod….. 1000,– Femme. Common it is a bargain… De zaal kwam aarzelend op gang…. ‘Wie?? Ahhah Mrs. Watson FE 1000,- Who’s next‘ ‘Mrs. Jackson…… Mrs. Watson.’ Mrs. Jackson?? Na een paar biedingen stond de teller op FE 6000,- Geen slecht prijs. Maar ook geen hoofdprijs. ‘Ladies kom op dit is een koopje.’ Als ik mijn slaafjes voor dit soort prijzen moet laten gaan, dan stop ik in de toekomst hiermee.. Eenmaal, andermaal …………….VERKOCHT slaaf nr. 6 aan Mrs. Watson voor FE 6000,- Naar de veiling kunt U, na het afrekenen de slaaf komen ophalen. Nr. 6 werd afgevoerd en in een kleine kooi gezet. ‘Claudia, bring me the next slave…. Met angst een beven liep nr. 11 naar voren. Hank zat nog steeds nerveus te wachten. Hij hoorde geroezemoes en gelach… Nr. 11 was zo te horen ook behoorlijk uit de kluiten gewassen. Ook hij werd volop aangeprezen door Keira. ‘Ladies, this one we start the bid with FE 2500,- Who offers more?? Een paar minuten later werd nummer 11 verkocht voor FE 12.000,– Hank zat in een roes, het angstzweet brak hem uit, hij was bloednerveus. In een roes hoorde hij ‘Claudia’ toen de kap van zijn hoofd afging keek hij voor even in het gezicht van haar. Het was de kleine jonge Amazone. In een blink van een seconde keek ze terug, het leek wel of ze voor even mededogen met hem had… Voor even… daarna trok ze stevig aan de ketting die zij even daarvoor had bevestigd aan de collar. Hanks ogen staarde haar dromerig aan….. ‘Next slave is nr 18..’ 6
Maart 2018 (deel 3)
Humbler, het blijft een fascinerend instrument. Het houd een man letterlijk en figuurlijk nederig. Ik vind het heerlijk als ik voorovergebogen op mijn knieën zit met gespreide benen, zodat mijn hele hebben en houden.. Ja, ja dat beetje hahaha, vrij toegankelijk is. Het geeft me ergens een heerlijk kwetsbaar gevoel. Als dan mijn ballen in haar handen worden genomen om bijvoorbeeld afgebonden te worden met touw. Of om er handboeien om heen te doen…. Of een Humbler, maakt mij dat geil. In mijn fantasie vind ik dat overigens nog veel geiler, want dan doet het geen pijn…. Het is voor mij veel meer de vernedering die mijn geest ‘triggert’. Het idee dat een vrouw mij letterlijk en figuurlijk bij de ‘ballen’ heeft… Kan het nog geiler?? De deur van de kelder ging open, ten minste ik hoorde dat er een andere Dame binnenkwam. Ik zat namelijk met mijn billen richting de deur. ‘Een pot met druiven Sjakie!!’ Hoorde ik Mrs. Zascha kleinerend zeggen. Wat is Zij toch een lieve schat hè, behalve dan in dat filmpje op twitter hahaha. Nou ja, de slaaf in kwestie vroeg er ook wel zelf om (Ballbusting en Trampling met Mrs. Zascha 30-12-2017) ‘Ja, ik vroeg nog of hij ze niet gebruikt had…’ Wijselijk hield ik mijn mond. Dat was al de tweede keer die avond. Het aanbrengen van de humbler ging niet vlekkeloos. Het lag deze keer niet aan mijn ballen. Dit lag meer aan een technisch mankement. ‘Zeer verstandig dat je geen commentaar levert.’ Sprak Zij mij preventief corrigerend toe. Ik zou eerlijk gezegd niet durven. Daarbij maakte het mij eigenlijk geen ‘kloten’ uit. Nou ja, hooguit 2 dan.. Voordat ze mijn ballen gedwongen nederig maakte, had ze mij een halsband omgedaan. Dat vind ik een hoogte punt op zich. Ik kan er ontzettend van genieten, op mijn knieën zittend met mijn hoofd ter hoogte van haar heupen en navel. Terwijl zij mij op dat moment letterlijk haar eigendom maakt.. Met de Humbler om mijn ballen bevestigd, moest ik opstaan. ‘Ga eens rechtstaan’ ‘Is dat rechtstaan..??’ Rechtstaan gaat dus echt niet… De ware sadist komt dan weer in haar op. Daar geniet Zij zo van. Ik ook, maar dan anders. Ze bevestigde een ketting aan de halsband.
Op weg naar het Oosten (deel 4)
Die Herrin Stop, halt… Nu kom ik op een punt waar bijna iedere mannelijke sub op aast….. Ja, in alles proefde ik, figuurlijk dan, dat zij mij graag als slaaf heeft. Ik besloot om meteen openkaart te spelen en te vertellen over Mrs. Denise. Daar heb ik in Duitsland overigens nog nooit over gezwegen. Wat volgde waren talloze emailtjes over en weer. Ze melde zich eveneens aan voor de Femdom party. Mijn gedachte gingen terug naar juli 2003, toen ik Missy leerde kennen. Verdorie, dacht ik, nu ben ik dus niet actief aan het zoeken. Heb eigenlijk alles los gelaten, nee ik ga dit absoluut niet uit de weg. In die zin, als ik niet aan slavenveilingen meedoe, kan ik ook niet verkocht worden. Ik realiseer mij heel goed dat er tal van onderdanige heel graag mee zouden doen aan dit soort veilingen. Voor alle duidelijkheid, het heeft mij óók driekwart jaar gekost, voordat ik het lef had. De vrouw in kwestie was vooral onder de indruk van mijn passie, ze voelde dat de voetenmassage uit mijn hele lichaam kwam. Het was niet gespeeld, het was echt. Zij zag op dat moment dat ik een echte slaaf was. Ook bij de spanking liet ik mij helemaal gaan. Ik liet haar zien dat ik genoot. Let wel, deze spanking was voor mij qua pijn goed te handelen. Dat laatste heb ik achteraf ook toegegeven. Ik kronkelde van genot en wilde dat maar al te graag delen, omdat ik weet dat dit vertrouwen geeft aan de Meesteres in kwestie. Die op haar beurt er van geniet, omdat zij met haar spel mij liet genieten. Deze vrouw straalde na afloop van oor tot oor. Ze was trots op haar zelf. Dat begreep ik eens te meer toen ik achteraf hoorde dat dit haar publiekelijke vuurdoop was. Ik genoot van het zien van dit plezier en wil deze Dame graag verder helpen in haar ontdekkingsreis. Maar ik wil mijn vrijheid niet compleet verliezen, ja iedere slaaf wil een Meesteres, in theorie natuurlijk, in 2003 ging ik helemaal voor Missy. Dat gaf haar toen ook veel vertrouwen. Ik verkoos haar boven Mrs. Denise. Dat kon ze niet geloven, dat gaf haar een geweldige ‘boost’ zelfvertrouwen. Feitelijk koos ik toen voor een relatie met SM. Daarbij kon ik toen niet meer naar Mrs. Denise gaan. Nu liggen de kaarten heel anders op tafel. De Dame in kwestie zou ik dus treffen op een Femdom Party. Het werd een hele leuke avond waarbij ik mij volledig aan haar gaf. Ik had voor mijzelf maar een opdracht in mijn hoofd: Ik wil dat zij met stralende ogen naar huis rijdt vanavond. Ik wist meteen dat dit niet onze laatste party was, waarbij ik haar slaaf ben. Toch kan ik niet zonder Mrs. Denise. Ik kan niet, mag niet en zal never te nooit Mrs. Denise voor een keuze stellen. Als Mrs. Denise mij als haar vaste slaaf wil hebben, kan zij mij ‘Collaren’. Ik verwacht dat niet en ben ook niet teleurgesteld dat dit waarschijnlijk nooit zal gebeuren. Ik respecteer haar om wie Zij is en om alles wat Zij mij heeft gegeven. Maar voor party’s in Duitsland heb ik waarschijnlijk een ‘Herrin’ gevonden, maar ik kan niet zonder Mrs. Denise. Mijn wortels zitten te diep in de aarde…
6 Maart 2018 (deel 4)
‘Zo Sjakie, mag jij voor de verandering een keertje lopen in plaats van kruipen. Lief hè…’ Ze bevestigde een ketting aan mijn halsband en sleurde mij nog net niet mee. We liepen van de kelder naar de bar. ‘Zo Sjakie, neem plaats op de bühne.. Speech graag…’ Ehhhh… Speech… daar overviel ze mij mee. ‘Nou Sjakie… komt er nog wat van… en niet in dat Limbanese taaltje van jouw? Wacht even… Zascha, Akira, hebben jullie even tijd. Sjakie gaat een speech geven.’ ‘Ehhhhh ‘Ga eens recht staan joh.. Is toch geen gezicht… jij lijkt wel een aap. Komt er nog wat van.’ ‘Ik zou mijn gedicht Druiven kunnen voordragen.’ ‘Ken jij het uit je hoofd dan.’ ‘Ehh nee… ‘Halen dan… Snel.’ Met de Humbler tussen mijn benen rende ik zo snel mogelijk van de bar, via de gang naar de kelder. Binnendoor via de privé ruimte is sneller, maar ik dacht… Laat ik dat maar niet vragen. Haha.. Even later droeg ik dit gedicht voor aan twee Dames die tevens ook getuige zijn geweest van de sessie met de druiven. Na deze vernedering van het zuiverste water, stond de volgende spreekwoordelijk alweer in de rij. ‘Sjakie kom van het podium af en volg mij.’ Het lopen met een Humbler om kun je het beste vergelijken met een lopende baviaan. We liepen de bar uit. ‘Sjakie, loop naar boven en daar roep je mij en zeg je iets liefs.’ Zo snel mogelijk waggelde ik naar boven. ‘Mrs. Denise’ riep ik gereserveerd naar beneden ‘Ja Sjakie….. Je moet wat liefs zeggen.’ Daar stond ik weer met mijn bek vol tanden… ‘Kom maar naar beneden. Omdraaien’ Nadat ik bijna onder was. Wat volgde waren twee tikken op mijn billen. ‘Weer naar boven jij.’ Hup daar ging ik weer. Wederom kon ik haar niet overtuigen. Ondergekomen kreeg ik voor straf twee extra klappen met de plak. Poging 3.. ‘Mrs. Denise… Wat is het fijn om U weer te zien.’ ‘Ok Sjakie dat is beter en…….’ ‘Mrs. Denise… U ziet er oogverblindend uit..’ Op dat moment stond de machtige Mrs. Akira naast mij. Vooral de manier hoe ik het zei, beviel haar niet. ‘Kun jij dat niet wat geiler zeggen. Met zo een 0906 stemmetje… ‘ Het behoeft geen naderende toelichting dat ik voor die professie geen enkel talent heb. ‘Kom maar naar beneden Sjakie…. Heb je dorst?’ ‘Ja een beetje.’ Daarop maakte ze de WC deur open. ‘Drink uit de kom’ Hoofd er helemaal in.’ Dat viel met die Humbler om mijn ballen nog niet mee. ‘Ik hoop voor jouw dat alles schoon is hahahaha.’ Even later lekte ik aan het water wat in de toilet stond. ‘Kop er diep in Sjakie.’ Vervolgens trok ze door. ‘Och ben je nat Sjakie?’ Vroeg ze betuttelend ‘Droog je maar af met WC papier hahahaha…’
Op weg naar het Oosten (deel 5)
Ik had een brok in mijn keel, het was een paar dagen voordat ik Mrs. Denise weer zou ontmoeten. De vrijdag voor carnaval. Ik was in het buitenland en mijn contact met Herrin Gabriele was via email en app best wel intensief de laatste dagen. In het weekend er voor nam het serieuze vormen aan. Mrs. Denise heeft aan de wieg gestaan van mijn SM leven, ze heeft mij onder haar hoede genomen en begeleid in de eerste periode. Mij gevormd tot de ‘slaaf’ die ik nu ben. Ze is in die hoedanigheid voor mij ook min of meer een moeder. Ooit heb ik haar los gelaten, wellicht in een opwelling, het streven naar het groenste gras….een SM relatie… Door schade en schande ben ik wijs geworden. Dat laatste zou je niet denken als U weet wat ik alles heb gedaan voor Mrs. Denise, met als absolute dieptepunt dat met die knuffelkonijn……… ehmmm.. Ja, waar was ik: ooit had ik haar losgelaten. Het idee om een ‘privé’ Meesteres te hebben beangstigd mij. U heeft kunnen lezen in voorgaande verhalen over de talloze contactadvertenties die ik heb gelezen… Vrij recent schreef ik nog dat ik alles had losgelaten qua privé Meesteres of relatie. Een van mijn spreuken is al jaren: Ik zoek geen speld in een hooiberg, maar soms vind ik er één. Goed als je niet in een hooiberg gaat zitten, kun je er ook geen vinden. Ik wist dat Mrs. Denise een weekendje weg was geweest. Normaal gesproken aarzel ik niet en stuur ik haar een appje… Maar nu was ze een weekend weg. Om die reden was ook mijn vorige afspraak een week verplaatst. Nee, dan ga ik haar niet lastig vallen met mijn sores. Vind ik totaal niet gepast. Het liefst zou ik haar iedere week, iedere dag bellen….. Doe ik niet. Ja appen, zo nu en dan, waarvan de meeste apps ‘toegevoegde waarde’ hebben. Ik respecteer haar privacy en vertrouwen wat zij mij heeft gegeven. Ik had dus een brok in mijn keel en ik schreef haar enigszins luchtig een appje: ‘Het is niet te geloven. Maar een Duitse Meesteres wil mij als Haar slaaf hebben (Haha) De wondere zijn de wereld nog niet uit. Ze heet Herrin Gabriele. Ik ben wel een beetje trots en ook wel blij. Ik zal het U vrijdag vertellen.’ En toen kwam het… What’s app leeft en overleeft bij de gratie van de emoticons, de smileys etc. Daarom communiceert dat veel beter dan email. Deze smileys geven zoveel intonatie aan, zeg maar lichaamstaal, dat je hier mee de lading van de geschreven tekst compleet kunt neutraliseren. Nu weet ik dat Mrs. Denise nooit lange antwoorden schrijft. Ze krijgt veel appjes binnen van haar ‘kroost’, voor ons slaven ‘Het Dream Team’ hahaha: ‘Jij gaat meerdere Meesteressen dienen..?’ Die kwam binnen als een donderslag bij heldere hemel…….. Ik was groggy… Mrs. Denise stelde een simpele vraag. Ik zat op dat moment in een hotelkamer… ‘Ik weet het niet? Ik ga niet over één nacht ijs. Zij weet wie U bent. Ik ben daar heel eerlijk in geweest. Ook over mijn verleden met U.’ Aan het einde van de vorige sessie (Zoete druiven) spraken we hier kort over. Zelf voelde ik mij ongemakkelijk in deze situatie, ergens voelde ik mij een verrader. Aan de andere kant weet ik dat Mrs. Denise van mij niet verlangt, wat ze zelf niet geven kan of wil. Ik kan en wil dat ook niet eisen. Ons onderling respect is erg groot. Net voordat de voordeur van Eindhovenseweg 150 achter mij sloot zei Mrs. Denise: ‘Sjakie, geniet van het leven’. Haar ogen stelde mij gerust. Dank U Meesteres…
6 maart 2018 (deel 5)
Na mijn bezoek aan het toilet, werd ik door Mrs. Denise weer richting kelder gedirigeerd. Daar aangekomen in het eerste vertrek plaatste zij de bondage bank in het midden van de kamer. Zij geboot mij om op mijn buik te gaan liggen. Ik kan U verzekeren dat dit met een humbler om je ballen echt niet mogelijk is. Ten minste niet voor dit slaafje. ‘Op je buik Sjakie… verder.. zo ver als je kunt’ Uit eindelijk mocht ik van haar een iets gemakkelijkere houding aannemen. Mijn billen gingen omhoog en mijn hoofd ruste op de leren bank. Daarop pakte Mrs. Denise een touw dat ze op een of andere manier bevestigde aan de humbler. Hierbij stond zij nu pal achter mij. ‘Sjakie, weet je wat een menner is?’ ‘Ja Meesteres.’ ‘Nu men ik jouw.’ Daarbij trok zij het touw strak waardoor er meer spanning op mijn ballen kwam te staan. Plotseling gaf ze een ruk naar rechts. ‘Rechts af Sjakie… Links af Sjakie…hahaha…’ Nadat ze mij ook nog figuurlijk vooruit had laten lopen, liet zij mij uiteraard ook achteruit lopen. Dit door middel van stevig ruk aan het touw…. Even later liet ze de touwen los en liep ze weg om wat pakken. Dat wat was – ik denk een dildo of butt plug – die ze in mijn gat stopte. In ieder geval iets wat goed stroom geleidt. Voor mijn neus zag ik de elektrokastjes al klaar liggen. Snel voelde ik de eerste schokjes gevolgd door fellere schokken. Van schrik bewoog ik naar voren, waardoor mijn ballen werden opgerekt Auw!!! Het was een combinatie van genot en pijn. Mrs. Denise was inmiddels voor mij komen zitten, met het verhaal van de vorige sessie in haar hand. Weldra begon ze te lezen. Terwijl ze het stroom zo nu en dan van sterkte en ritme verwisselde….. Daar zat ik dan – het lijdend voorwerp van dit verhaal – op mijn knieën met een dildo of buttplug in mijn reet en een humbler om mijn ballen. Mijn handen en enkels waren met kettingen vast gelegd aan de bondage bank… Ik kon geen kant uit. ‘Sjakie’ zei de Meesteres ‘Ik wil je horen.’ Weldra begon ik te hijgen, zeker niet te zacht, en te kreunen. Deze ronde hoefde ze mij niet te waarschuwen, zoals hiervoor al zo vaak. Plotseling begon ik bijna automatisch een puffend geluid te maken. Het deed me denken aan de bevalling van mijn kinderen.. Halt stop….!!!!!! figureer ik zelf in deze film?? Was ik diegene die met zijn kop in de WC pot had gezeten?? De beelden die voorbij schieten door mijn geest hebben wel wat weg van die foto’s aan het einde van de film The Hangover, uiteraard deel 1. Die hoofdrolspeler.. die met die baard en krullen.. Zach Galifianakis, zou zomaar door het leven kunnen gaan als Zjakie hahaha… Jezus zeg… In wat voor een film ben ik nu toch weer beland zeg, langzaam komen alle puzzelstukje bij elkaar. Mrs. Denise pakte, ik neem aan, een fingerflex waarmee ze mij ging verwennen, na uiteraard eerst mijn ballen te trakteren! Even ter visualisatie voor alle lezers. Stel U nu voor dat die Zach, met die krullen en baard, die met die onmogelijke achternaam dus op die bondagebank zit met een humbler om zijn ballen en een plug in zijn reet waar stroom door heen gaat… En Michelle Pfeiffer, Catwoman uit Batman, neemt hem onderhanden…. Stel U dat gezicht van Zach voor! Het gezicht wat hij zou trekken als Michelle Pfeiffer de vibrerende finger flex tegen zijn ballen zou houden…… Vergeet even de ongetwijfeld sadistische lach op het gezicht van Michelle Pfeiffer, aangezien Mrs. Denise dat domweg veel beter kan…. Dat gezicht van Zach…. Ja daar zal mijn kop niet veel bij hebben onder gedaan…. Gelukkig ging de finger flex een halte verder naar mijn penis. Meteen voelde ik dat ik geen controle meer over mijzelf had. ‘Meesteres…. Ik heb mezelf niet onder controle!’ ‘Goed zo Sjakie dat is ook niet de bedoelding als je word gemolken.’ Het ging evenwel niet vanzelf. Een paar minuten later ging ze over op de Terminator. Ik werd steeds geiler. ‘Sjakie, stel je voor dat de ruimte vol met vrouwen is.’ Deze fantasie is geil en intimiderend te gelijk. Ik zag mijn machtige Meesteres van uit mijn oog hoeken en begon steeds heftiger te bewegen. ‘Je moet er zelf wat voordoen.’ Merkte ze monter op ‘Want ik doe het niet voor jouw.’ Nog heftiger begon ik te bewegen en te hijgen. De bank was nat en glad van de zweet, ik gleed bijna uit en voelde het leger spermatoïde voor de drempel staan. Ze kwamen er maar verdomd moeilijk overheen. Misschien kwam dat wel door de Humbler die nog steeds strak achter mijn ballen zat…… Aaaaaah aah AAAHHHHHH.. ‘Hoe lang nog?’ ‘Een minuutje Meesteres. Ik glij steeds weg’ Zei ik radeloos.. ‘Dat is niet mijn probleem.’ Niet veel later trotseerde het leger zaadcellen de spreekwoordelijke drempel en spoot alles er volle kracht uit. ‘Doorgaan Sjakie, doorgaan… Alles moet eruit..’ Ze molk mij tot de laatste druppel leeg. Ik was helemaal…….moe, uitgeput…. Aaaahhhhhh. Wankelend kwam ik in slow motion van de bank af nadat ik bevrijdt was van de humbler en boeien. Hoe dan ook – voor het ‘lijdend voorwerp’ van deze film was er een Happy Ending. Gepassioneerd bedankte ik mijn Heerseres….
…………………….Wordt vervolgd
Thuis
Daar weer mogen zijn,
dat heerlijke gevoel.
Zo natuurlijk, als U
begrijpt wat ik bedoel.
De weg naar binnen,
een onbegrensd pad.
Strijkt moeiteloos iedere
plooi bij mij glad.
Ongeremd, lachend met
een bek vol tanden.
Alles even laten gaan,
zonder te stranden.
Het maakt niet uit,
een glimlach is mijn deel.
Bij de gedachtes
Aan dit geheel.
Ik ga terug, daar
waar ik heen wil gaan.
Waar iedereen mij,
blindelings kan verstaan.
In die stad, in dat
prachtige grote huis.
Voel ik mij dankzij
U helemaal thuis.
Rozen
In het voorbij
gaan niet te vangen.
Onbetwistbaar en
niet te vervangen.
Daar hoog in de lucht,
niet te grijpen.
Wat het doet is
niet te begrijpen.
Het prikkelt,
niet te versmaden.
Zonder te zien,
wordt het verraden.
Ik kan en wil het
niet weerstaan.
Wat ik ook doe,
ik moet er heengaan.
Het is niet met
woorden te schrijven.
Snakken om in U
bijzijn te verblijven.
Symbolisch één roos
voor iedere ontmoeting
En een kus op Uw laars
Als ultieme begroeting.