Een nieuw begin
13 juli 2016 (bericht Facebook)
Hoi Denise,
Tja is een tijdje geleden. Ik heb een zeer heftige periode achter de rug. Vorig jaar hebben ze bij mijn vrouw kanker gevonden. Uitzaaiingen op de botten (terminaal) De tumor hebben ze niet kunnen vinden. Dit jaar is de kanker verder uitgezaaid naar haar longen. Recentelijk is ze overleden.
Ik realiseer mij keer op keer dat zonder jouw, ik haar nooit had gevonden en ik niet gelukkig vader zou zijn van 3 kinderen. Uit het oog, maar nooit uit het hart.
Ik heb de laatste jaren veel opgeofferd, wellicht te veel. Ik wil graag eens lekker bij kletsen…. …..en ik smacht naar de geur van…
Ik ben je nummer kwijt, had wel een hotmail adres van jou, maar of dat nog actief is?? Ik zit eigenlijk nooit op Facebook.
Groetjes sjakie
22 juli 2016 (1a)
Er ging veel door me heen in mijn hoofd. Intens genot. Het was lang geleden dat ik die trap was opgelopen. Naakt en aan mijn polsen geboeid, even daarvoor had ze een ketting bevestigd aan de ketting tussen de polsboeien. Ze nam deze ketting in haar hand, evenals de lange uiteindes van het touw waarmee ze mijn ballen had afgebonden. Ik volgde haar gedwee. Mijn geest zei: sjakie, jij bent hier omdat je vrouw niet meer leeft. Mijn geest kon gelukkig niet winnen van de trance waarin Mrs. Denise mij had gebracht……
Bovenaan de trap gekomen sloot ze mij op in de kooi in de gang. Door middel van een ketting over mijn buik werd ik vastgezet aan het Andreaskruis achter mij. Mijn jonge heer werd door de tralies getrokken en daaraan vast gezet. Het was een ‘Total and vulnarble exposure’….. …..mijn geest vierde feest…maar mag ik nu wel zo genieten….ik ben in rouw…. Rouw kreeg echter geen voeten aan de grond. Vanuit de kooi zag ik Mrs. Denise staan, ze genoot, ze straalde even later en begon ze mijn tepels weer te plagen…
‘Hé sjakie, ook je ballen steken door de tralies naar buiten’ Merkte ze vrolijk op.
Ze bewerkte vervolgens mijn ballen met een borstel.’
‘Sta je lekker, sjakie’
‘Ja Meesteres’
Ik was in trance, mijn ogen keken Mrs. Denise puur van dankbaarheid en genot aan. Wat had ik dit lang moeten missen. Er was op een gegeven moment zoveel interactie tussen ons beide gaande
zonder woord of gebaar. Ik zag aan Mrs. Denise , dat zij genoot omdat ik genoot en dat na bijna 13 jaar……… Dat gaat veel verder, veel dieper dan een sessie.
Ik mocht haar aankijken en blijven aankijken. Steeds dieper raakte ik in trance. Het tepelspel, kon mij daar niet uit krijgen. Het simpele feit dat zij mij opsloot in die kooi en mijn ballen vastbond aan de tralies, tezamen met de aanwezigheid van deze fantastische vrouw…….
Nieuw contact
Er zijn verschillende wegen die naar Rome leiden, zo luid het gezegde: De een stuurt een email rechtstreeks naar DP, de ander belt naar DP en weer een ander zoekt een oud telefoonnummer op, op een oude GSM, als dat geen succes is, zoekt hij contact via Linked in en dan realiseert deze persoon zich dat het ook via Facebook kan en toen ging het snel………..
Ik postte een bericht op haar Facebookpagina, ik doe niets met Facebook, ken het programma amper…..Een paar minuten later zag ik een chatblokje op mijn scherm. Ik had op haar
Facebookpagina (zie pagina 1) het een en ander vermeld over mijn privé situatie en dat ik graag contact met haar had.
Ze reageerde snel en enthousiast wat volgde waren diverse korte berichtjes via de chat, ze adviseerde mij om een email te schrijven, wat ik vervolgens dan ook deed. Na een uitvoerige email aan Denise, schreef ze o.a. het volgende terug : ik citeer letterlijk (13-07-2016)
Dag sjakie (voor mij ben je altijd sjakie gebleven)
Allereerst gecondoleerd met het verlies van jouw vrouw.
Met een zekere regelmaat sprak ik over je, hoe je jaren geleden bij me kwam, je eerste keer…Onzeker… Ik heb je toen gezegd dat ik je zal trainen naar mijn hand…De mooiste odes, verhalen en gedichten heb je geschreven voor me, ik ben het niet vergeten, dat weet je.
Je weet ook dat ik blij voor je was dat je Missy tegen kwam en later de kinderen, Jullie sloegen jullie eigen weg in en dat was goed.
Dat je vandaag contact met me zocht, had ik niet bedacht, ik wist niet van Missy haar ziek zijn en het verlies nu, het leven neemt rare wendingen, je hebt het zwaar gehad, maar dat is verleden tijd…Daar valt niets meer aan te veranderen maar wel lering uit te trekken, maakt je sterker….
Ik kom volgende editie van de Massad met een interview en daar werd me gevraagd (één van de vragen) wat me is bijgebleven in jaren, daar heb ik jou genoemd en je vrouw. Ook dat je me jaren later nog bedankte vanwege het feit dat je door mij gelukkig met haar bent en je kids, deze Massad staat klaar voor publiceren, maar dat is nu een ander eind geworden. Ik heb de editor, net nog, om mij tijd te geven om deze veranderen in het goede. Ik wist natuurlijk niet anders…
Ik begrijp je gevoelens en verlangens, ook dat jij je, in de periode met Missy hebt weggecijferd, en al helemaal voor je kinderen. Maar nu is nu, zorg voor je kids, neem verantwoording voor je werk, focus je, dat kan je, ga niet wedijveren met jezelf, is zinloos, zonde van je energie. Gedane zaken…Leef! Ga niet verzanden..
Wandel je eigen weg, je wandelt naar mij…Ik pak je op en neem je mee….sjakie.
Mrs. Denise
Ik was diep ontroert….De mooie hartverwarmende woorden enerzijds en dat ik diegene ben wat haar het meest is bijgebleven…Wat voelde dat goed….IK!!
De volgende dagen stond mijn geest in vuur en vlam en schreef ik circa 4 of 5 gedichten. Ik besloot deze met een aantal andere recente gedichten te bundelen. Na een paar heftige dagen was ik dat gevoel kwijt aan het papier.
22 juli 2016 (2)
Ik liep met een bos bloemen naar de ingang, 12 rode en 1 witte roos. Net voordat ik richting voordeur liep, hoorde ik iemand luid lachen. Ik had het gevoel dat de persoon in kwestie mij uitlachte, wat dus niet zo hoeft te zijn. En als het wel zo was, haal ik mijn schouders er voor op, want wat weet die naïeve sterveling nou wat die bos bloemen voor mij betekent. Maar bovenal wat de ontvangster van deze bloemen voor mij betekent heeft tot nu toe? Helemaal niets, laat hem maar vooral dom lachen.
SM en mijn relatie met Mrs. Denise gaan veel verder dan een mooi spel. Ik ben het type onderdanig en hondstrouw. Met respect en eerlijkheid naar de vrouw achter Mrs. Denise. We hebben samen te veel meegemaakt, uiteraard heb ik het meeste ehh alles mogen ondergaan…. En ja ik ben nog steeds een ‘super watje’, maar ook super trots.
Terwijl ik voor de deur stond te wachten met de klok bij de hand, 20.30 uur is 20.30 uur, maakte Mrs. Denise de deur al open. Er volgde meteen een zeer hartelijke warme begroeting met kus en knuffel. Wat deed het mij ontzettend goed om haar naar al die jaren weer te zien. Ik was er bijna sprakeloos van, er ging zoveel door mij heen op dat moment.
‘De bel doet het soms niet’ verontschuldigde ze zich.
‘Ik heb nog helemaal niet aangebeld’ antwoordde ik, van vroeger was ik gewend om stipt op de seconde aan te bellen. Ik stond de secondes nog af te tellen….
Schrijven
Het zal april of mei 2001 zijn geweest, dat Mrs. Denise vroeg of ik mijn ervaring met haar wilde opschrijven. Nou dat heeft ze geweten. Al mijn opgekropte emoties stopte ik in mijn verhalen. Er gebeurde toen met mij feitelijk 2 dingen: ten eerste was ik alles kwijt, want ik had niemand met wie ik over mijn SM gevoelens kon praten. Ten tweede: ontwikkelde ik veel zelfvertrouwen, aangezien mijn verhalen en gedichten, doorgaans met veel bijval werden ontvangen. Wat me daarbij nog vooral bijstaat is dat iedereen die verhalen graag las. Ik was een bekende onbekende. Nou Ja, tijdens sessies met Denise, leerde ik de dames allemaal snel genoeg kennen. Het was echt een prachtige tijd.
Ik groeide hierdoor als mens. Mrs. Denise heeft dat proces verder begeleid en waar nodig bij gestuurd. Zij heeft mij gekneed, gestimuleerd om verder te gaan, om te leven. Toen ik uitgenodigd (reactie op advertentie) werd voor een gesprek met een Meesteres die een slaafje zocht, belde ik Denise privé op en vroeg haar:
‘Meesteres wat moet ik doen?’
‘Er gewoon voor gaan’ antwoordde ze.
Later bleek ik gekozen te zijn uit circa 500 brieven…….Die Meesteres in kwestie zou uiteindelijk mijn vrouw worden. Wat volgde was een overdracht op 4 augustus 2003. Mrs. Denise werkte daar aan mee. Ze wist, net als ik dat aan onze (commerciële) relatie hierdoor een einde kwam. Ik had mijn partner gevonden en was dolgelukkig. Hoewel Denise daarna niet meer in het oog was, was ze nog wel in mijn hart.
22 juli 2016 (3)
Even later zaten we aan de bar en overhandigde ik de bloemen. Toen ik deze bos rozen kocht die ochtend , 12 rode en 1 witte, Vroeg de verkoopster: ‘symbolisch aantal?,’ Ja’ antwoordde ik toen snel. Ik kon mijn glinsterende ogen ondertussen niet van Mrs. Denise afhouden.
‘Wil je Paul nu ontmoette?’ vroeg ze, ‘Ja’ antwoordde ik kort.
Na een kort gesprek met Paul en een hartelijk gesprek met Denise, zei ze:
‘sjakie we moeten een nieuw sessie formulier invullen. Even kijken of dat hetzelfde is als je oude.’
Warempel dacht ik, dat formulier hadden ze nog…. Ze liep de kaart een voor een door, lachend, in de wetenschap wat voor watje ik ben.
‘Sporen, dat is bij jouw zo wie zo niet aan de orde’ zei ze lachend Bisexueel?
‘Nog steeds niet Meesteres’, antwoordde ik.
Anaal?, Goldenshower, Slaventraining………
Ze kon het formulier bijna blindelings invullen, na al die jaren. Na alle formaliteiten, brak het moment van de waarheid aan. Ik mocht de Meesteres volgen naar de Dungeon, een ruimte die der destijds nog niet was.
‘Strippen sjakie’ Beval ze mij kort maar krachtig.
Ik stond recht voor haar neus en trok rustig mijn kleren uit. Ik had ze wel van mijn lichaam willen scheuren zo snel. In mijn beleving moet een slaaf altijd naakt zijn voor zijn of haar Meesteres.
Er kwam bij mij meteen leven in de brouwerij, tot haar genoegen.
‘spring eens’ Beval ze mij.
Mijn jonge heer danste vervolgens vrolijk op en neer. Ze stond op en liep naar de ruimte er naast er riep Lady Sharon erbij
‘kom eens even kijken Shar….’. ‘door springen sjakie’
Daar stond ik dan poedelnaakt voor 2 zo een prachtige dames. Dat is voor mij opperst genot.
‘Goed, kruip naar de douche, was je snel en als je klaar bent klop je op de deur. Dan zit je op je knieën klaar voor mij, Begrepen’. Zei ze streng.
‘Ja Meesteres’ antwoordde ik, wilt U dat ik met de rug naar u toe zit of niet?’
‘Verzin maar wat, je doet het toch nooit goed’ zei ze lachend. Welcome back sjakie, dacht ik……….
Ik maakte mij zo klein mogelijk, met mijn gezicht richting deur en grond. Billen omhoog en benen zover mogelijk uit elkaar. Het was mijns inziens de meest respectvolle houding die ik kon verzinnen.
‘Sjakie weet jij nog wat ik als eerste ooit tegen jouw zij??’
‘Nee’ antwoordde ik vragend……………..
‘Ik weet niet of ik genoeg touw heb voor jouw’. Dat was dus een subtiele hint voor mijn overgewicht… Destijds noemde ze mij een rollade…..hahahaha
Herinneringen
Een paar weken eerder sprak ik met een zeer goede vriend die mij en ook altijd mijn vrouw door dik en dun heeft gesteund. We hebben elkaar leren kennen door SM. Sterker nog, hij kende mijn vrouw eerder dan ik mijn vrouw kende. Rond 2003 speelde mijn vrouw als semi-commercieel in een kleine studio. Toen we elkaar leerde kennen, bleek hij hemelsbreed circa 500 meter van ons af te wonen….
Net als ik had hij goede herinneringen aan DP, alleen die dateren nog van ver voor mijn ‘gedwongen’ opname aldaar. Gedwongen overigens met liefde en plezier. Laat ik hem uit privacy redenen ‘smurf’ noemen, voor alle duidelijkheid ik ben natuurlijk ‘super watje’
Smurf vertelde mij ergens in juni dat hij weer eens bij DP was geweest. Eigenlijk op de bonnefooi was komen aanvliegen en een verrassend goed spel had gespeeld met Lady Sharon. Hij was echt zeer positief verrast. Mijn voel sprieten, zeg maar spriet…. Ging omhoog toen ik flarden aan herinneringen door mijn geest zag trekken. Bij DP denk ik meteen aan Mrs. Denise. Wat mij betreft staat die D dan ook voor Denise in plaats van Domination….Denise Palace, hmmmm dat klinkt toch ook goed?…..goed waar was ik.. Gevoelsspriet juist.
‘Luister’ zei ik tegen smurf ‘als ik contact opneem met Denise is er voor mij geen weg meer terug. Dan gaat er een deur open die ik niet meer snel dicht kan krijgen’
Maar het bloed begon al op temperatuur te komen… ik was al verloren, voordat de wedstrijd was begonnen.
‘Ik zou best weer met haar willen spelen, maar ik zie op tegen het schrijven van die verhalen.’
Waar ik werkelijk tegenop zag was, kan ik de rust om me heen vinden om deze verhalen te schrijven. Toen het contact er eindelijk was geweest sloeg mijn hoofd op hol. Dan functioneer ik een aantal dagen niet. Nu functioneer ik momenteel toch al niet…… Ik moest schrijven, beter gezegd dichten, want ik had haar inmiddels geschreven, dat ik waarschijnlijk niet meer zou schrijven…..begrijpt u het nog……..? Ik ook niet, dat is ook het probleem momenteel…….schrijven dus….schrijven als remedie tegen die gigantisch war bol in mijn hoofd.
Mijn hoofd is momenteel een vat dat gevuld is met rouw en lust. Met pijn en verdriet. Achter mij ligt de moeilijkste periode uit mijn leven. Met woede en frustratie aan de ene kant met opluchting aan de andere kant. Mijn vrouw…….mijn vrouw….ze is DOOD…….komt nooit meer terug………En ik….ik denk aan SEKS…De tranen staan me in de ogen op het moment dat ik dit schrijf……….
22 juli 2016 (4)
‘Hoe begroet je je Meesteres?’
‘Door uw laarzen te kussen, Meesteres…’
‘Meer passie sjakie….
Eerlijk gezegd ben ik bepaalde details kwijt…..ik weet dat Mrs. Denise mijn ‘watjestepels’ aan het plagen was schrijf ik met een pijn getrokken gezicht als ik daar aan terug denk…. ….mijn boeien om deed, zowel enkel als pols…..
‘Wanneer ben je voor het laatst klaar gekomen sjakie?’
‘Dinsdag of woensdag.’
‘Waar deed je dat?’ ’Waar je dacht je aan?’ ‘Hoe deed je dat?’
Ze schroomde niet om zeer intieme vragen te stellen. Binnen de kortste keren kroop ik op handen en voeten achter haar aan, nadat ze een hondenriem bevestigd had aan de halsband. Ze dirigeerde mij naar de bar. Daar mocht ik op het podiumpje voor haar gaan staan en voordoen hoe ik mezelf ‘help’.
‘Laat je horen sjakie, nu kun je mij in levende lijve zien in plaats van een plaatje!!’ Zei ze luid en met plezier.
Even later verloor ik een stukje controle en ontsnapte er een beetje ‘sap’ uit mijn stijve lid. Dat viel op de grond.
‘Wat is dat nu sjakie?’ vroeg ze verbaasd.
‘Ik voelde het niet aankomen’ stamelde ik het angstig uit.
‘Opruimen ‘ beval ze kort maar krachtig
Ik aarzelde niet en ging op mijn knieën zitten en likte zonder na te denken mijn eigen geiligheid op. Na de zaak grondig met dweil gereinigd te hebben, voerde Mrs. Denise mij weer af naar de Dungeon, waar ze mijn ballen stevig afbond. Het leven in mijn jonge heer, was door het strakke touw meteen weer terug.
‘Zo’ zei Denise, ‘Blijft hij weer overeind staan’.
Vervolgens dirigeerde ze mij de behandeltafel op. Ik moest op handen en knieën plaats nemen. Beide benen werden vastgezet aan de tafel. De polsboeien werden aan elkaar gehaakt en een ketting werd gespannen tussen de boeien en het uiteinde van de tafel. Het was tijd voor een inspectie, het slavenstof moest van mijn lichaam worden afgeslagen en gekieteld. Daarna was mijn anus aan de beurt.
‘Ben je weleens anaal klaargekomen?’ vroeg ze aan mij quasi serieus.
Soms is het echt jammer dat een ieder zijn eigen gezichtsuitdrukking niet kan zien. Wat zal ik onnozel gekeken hebben toen ik deze vraag in mijn hersenen aan het verwerken was………..’ Nu moet ik ook toegeven dat dit onderwerp niet dagelijks in de kantine wordt besproken. Ik zie het al helemaal voor mij… nee eigenlijk liever niet…
Nee dus… Mrs. Denise ging heel professioneel te werk met haar handen en dirigeerde mij door dit terrein heen. Het was lang geleden dat mijn achteruitgang gebruikt werd als ingang…..
‘Ken je het gevoel dat je moet plassen als er iets tegen je blaas drukt?’
‘Ja Meesteres’
‘Dat moet je proberen los te laten, het lijkt dan net dat je gaat plassen. Gaat het nog sjakie’
Ja Meesteres het gaat.
Oké’ antwoordde ze, dan moet deze passen. Vervolgens bracht ze een dildo in en begon ze mij voorzichtig te penetreren. ‘Gaat het nog ’ vroeg ze naar een tijdje.
‘Ja Meesteres’
‘Dan gaan we verder’ merkte ze monter en blij op.
Ik mag dan een watje zijn, dat neemt niet weg dat ik zeker dingen wil ondergaan voor Mrs. Denise. Ik kon en wilde geen nee zeggen, ook omdat ik haar 100% vertrouw.
Najaar 2015
‘Hoever ben je’ vroeg mijn vrouw.
‘Ik sta bij de verkeerslichten bij het ziekenhuis’
‘De dokters willen ons beide spreken’ klonk het angstig aan de andere kant van de lijn,
‘Ik ben er zo’.
Ik parkeerde mijn auto en ging zo snel mogelijk naar de afdeling waar mijn vrouw lag. Circa 5 minuten later was ik op haar kamer. Ze was bang.
‘Het is niet goed, ik voel het, ik zei het je toch. Het is niet goed’ zei ze half huilend vol emotie.
‘Rustig maar zei ik,’ zo probeerde ik mijn vrouw te kalmeren ‘eerst maar even afwachten wat de dokters zeggen. Het kan van alles zijn’.
Wat volgde waren 10 zeer spannende minuten, toen ging de deur open. Een delegatie van circa 5 artsen en verpleegkundige kwamen binnen. Zij sommeerde ons om hen te volgen naar de kamer hiernaast. Op de kamer van mijn vrouw lag namelijk nog een patiënt. De 10 langste meters uit ons leven.
Even later stelde de specialisten zich voor, een combinatie van afdelingsarts, assistenten en……..een oncoloog…..
‘Mevrouw we hebben niet zo goed nieuws voor u. We hebben de botscan bekeken en daarop uitzaaiingen op de botten gevonden’.
Mijn vrouw trok meteen wit weg, bij mij viel het kwartje niet meteen. Ze begon te huilen. Ik vroeg nuchter: ‘
‘Wat kunnen we hier aan doen?’
Niets’ antwoordde Missy kwaad ‘Niets, dat is niet te genezen.’ Ik keek de oncoloog vragend aan.
‘Uw vrouw heeft gelijk, we kunnen alleen nog maar rekken, tijd rekken’.
Het werd haar te veel, ze liep geëmotioneerd van de kamer af. Een van de verpleegkundige volgde haar. Ik bleef met stomheid geslagen achter…..Het duurde niet lang toen ze huilend terugkwam:
‘Ik ga dood’ zei ze huilend ‘ik ga hier aan dood’. Wat volgde was stilte……….
22 juli 2016 (1B)
……die fantastische vrouw kwam even later terug met een blinddoek. Ik sloot mijn ogen en liet de blinddoek gedwee om mijn hoofd binden. Ze liep een paar keer op en neer en had nog even contact met de dame die in de blauwe kamer aan het spelen was. Ik voelde me heerlijk, ik zwijmelde helemaal weg. Mijn geest had mijn lichaam verlaten en stelde geen vragen meer waar ik al een hele tijd mee worstel.
Mrs. Denise kwam terug met een apparaatje wat ik nog wel kende van vroeger. Ik stond al zeer snel op exploderen. Klaarkomen zonder toestemming is uiteraard uit den boze. Ik probeerde het orgasme zo lang mogelijk uit te stellen, om zo lang mogelijk van de trance te kunnen genieten.
‘Meesteres’ stamelde ik, ik houd het bijna niet meer…’
‘Dan laat je maar gaan sjakie’ zei ze gedecideerd ‘Ik wil je horen sjakie, ik wil dat je mijn naam zegt als je klaar komt’
Niet veel later kwam ik klaar, haar naam duidelijk scanderend. Ik was gebroken en ging bijna van mijn stokkie af. Er ging zoveel door mij heen. Intense vreugde en genot. Het weerzien met Denise had veel losgemaakt in mij.
Het verleden kan niet meer terug gedraaid worden.‘ zei ze. ‘Het leven gaat verder. Voel je niet schuldig.’
Ik……Ik klampte me vast aan deze fantastische vrouw……..
Mrs. Denise schreef……….
…………..‘Wandel je eigen weg, je wandelt naar mij…Ik pak je op en neem je mee….sjakie’.
Sjakie
Wordt vervolgt………………..
Lichaamstaal
Bij Uw weerzien,
was ik meteen in Uw ban.
U maakte van mij
een weerloze man.
Die blik in Uw ogen
bedwelmde mij van begin af aan.
Ik kon niet meer terug,
alleen maar met U meegaan.
Een zoektocht,
een nieuwe ontdekkingsreis.
Naar de ongesproken,
woorden in het paradijs.
Het genot in Uw ogen.
Zoveel plezier in het spel.
In trance volgde ik,
blindelings Uw bevel.
Mijn ogen waren dicht,
toch kon ik U duidelijk zien staan.
Zo dicht bij mij,
zo onbereikbaar ver van mij vandaan
Totaal van de kaart
sprak U mij zonder woorden aan.
Het was Uw Lichaamstaal,
die ik door de blinddoek heen zag gaan.
Sjakie (26 juli 2016)