In opdracht van Meesteres Akira trok ik een rieten-hawai-rokje aan. En een bloemetjes beha. Ze stifte mijn lippen rood. Ze poederde mijn wangen. En deed me een rode pruik op. Mijn ballen werden afgebonden. Daaraan werd een stevige bel gehangen. Zo werd ik beneden in de hal als een soort clown op een krukje vastgezet. Een spreidstang tussen mijn enkels. Om mijn verblijf niet aangenaam te maken bevestigde ze tepelklemmen onder het behaatje. Hoe langer ik daar zat, hoe pijnlijker de klemmetjes voelden. Elke keer als een van de dames of bezoekers door de hal kwam moest ik mijn ballen bewegen zodat de bel luid klonk. Ik bevond me echt in een belachelijke positie.
Jaren geleden heeft Meesteres Akira een paar keer met me gespeeld. Sinds kort heeft ze het dreamteam bij Dp weer compleet genaakt. Dat betekent dat we het kaartje met mijn do’s en don’ts vooraf zorgvuldig hadden doorgenomen. Het was in feite toch een nieuwe kennismaking. Bij zo’n gesprek geef ik mijn harde grenzen altijd duidelijk aan. Zoals geen copra, geen electro, oppassen met extreme pijn (ik ben geen pijnslaaf, kan dat niet hanteren) De meesteres mag natuurlijk wel de pijngrenzen opzoeken. Oppassen met naalden. Aan de afspraken over grenzen houden de dames van Dp zich altijd. Ik heb niet aangegeven dat mij extreem belachelijk maken uit den boze is. Maar ja, aan uitlachen daar denk je toch niet bij een harde grens? Dom, dom, dom van me! Meesteres Akira had nog wel verteld dat ze vanmiddag zin had zich vooral zelf te vermaken. En dat mijn wensen daarbij niet telden. Vanaf het douchen zou ik haar bezit zijn. En eerlijk, ik weet dat als ik op bezoek kom bij Dp dat ik hoop dat de dames plezier aan mij beleven. Dat maakt mij trots en stimuleert mijn genot. Maar nu, elke keer als ik die bel aan mijn ballen weer luid moest laten klinken kon ik wel door de grond zakken.
Meesteres Akira is een vrééslijk mooie dame. Ze is in Brabant geboren en getogen wat te horen is aan haar zachte tongval. Ze heeft bruine ogen en heeft ze een licht kleurtje. Het geeft haar een mysterieus, exotisch uiterlijk. Ze droeg deze keer indrukwekkend hoge laarzen met flinke stiletto’s waardoor ze boven mij uit torende. Daarboven een strak leren rokje. Later in de middag was dat rokje verruild en zag ik een schitterende sexy zwarte body met een corset. Kortom: alleen al door haar uistraling is het accepteren van haar gezag vanzelfsprekend!
Later op de middag moest ik plaats nemen op het kleine podium in de ontvangstkamer. En weer werd ik belachelijk gemaakt. Over enkele weken is het in Brabant en Limburg carnaval. De bedoeling was dat ik op het podium spontaan zou dansen en carnavalsliedjes zou zingen. Maar voor het zover was moest er natuurlijk geproost worden. Alaaf! Nu doet zich de omstandigheid voor dat ik als 65plusser een iets vergrootte prostaat heb. Dat betekent dat ik wat vaker moet plassen dan de meeste mensen. In het voorgesprek had ik Meesteres Akira verteld dat ik bij sessies met Meesteres Denise altijd om een sanitaire stop vraag. Daar heeft Meesteres Denise nooit behoefte aan. Ik krijg dan een luier om zodat ik daarin kan plassen en in de volle natte luier een tijdje kan doorlopen. Meesteres Akira had een andere oplossing: ze haalde een grote kelk waarin ik mocht plassen. Genant om dat voor de ogen van een dame te moeten doen. Vervolgens mocht ik die kelk bij de carnavalsproost zelf leegdrinken. Alaaf! Meesteres Akira had collega’s Zacha, Rose en Meesteres Denise uitgenodigd om te komen kijken bij mijn dansje, het liedje en het proosten. De dames lachten me uit. Het was voor hen gelijktijdig een pauze tussen de drukke werkzaamheden. Ze rookten een sigaretje. Vanzelfsprekend diende ik als asbakje.
Na de pauze van de dames moest ik op het podium blijven staan. Elke keer als een dame passeerde moest ik een carnavalsliedje zingen. Ik woon al meer dan veertig jaar boven de grote rivieren en ken geen carnavalsliedjes. Behalve dan ordinaire liedjes als “ik heb hele grote bloemkolen” en “een paard in de gang”. Gelukkig herinnerde ik mij op een bepaald moment een liedje uit mijn kinderjaren: “ooh, wat ben je mooi,dat heb ik in jaren niet gezien zo mooi, zo mooi!”. Dat zong ik dus toen Rose passeerde. Het maakte haar trots en groot.
Tussen de bedrijven door heeft Meesteres Akira mij verwend door mijn ballen te teasen en er tevens pijnlijk in te knijpen. Vanzelfsprekend heeft ze ook een paar keer mijn pijngrenzen getest. Ze deed dat met een niet erg lange, stevige bullwhip op mijn billen. Ik moest mee tellen. Ze was tevreden hoever ik kon tellen. Ik was ook trots op mezelf, vooral over het feit dat ze me niet hoefde vast te zetten maar dat ik uit mezelf mijn billen kon aanbieden.
Tegen het einde van de middag werd ik achter tralies opgesloten in de gangkast op de overloop. Bij een halve dagsessie – zoals ik had geboekt – weet je tevoren dat langdurige opsluiting daarbij hoort. Maar deze keer duurde dat extra lang. Uiteindelijk duurde de hele sessie daardoor ook langer dan een normale halve dag sessie. Door de lange opsluiting voelde ik me extra afhankelijk van de Meesteres. Dat mijn opsluiting langer duurde kwam omdat er een andere bezoeker binnen was gekomen waar de Meesteres mee wilde spelen. Stiekem hoop ik altijd bij een sessie dat de Meesteres er alleen voor mij is. Zoals ik dan verliefd ben op haar, hoop ik dat het wederzijds is. Door intussen met een ander aan de slag te gaan realiseer ik me dat ik als slaaf slechts een nummertje ben in het leven van de Meesteres. Elke dag komen er meerdere slaven langs. Ik ben niet meer dan al die anderen. Accepteren dat ik slechts één van de velen ben voelt vernederend. Het kwetst mijn ego. De lange tijd in de kooi werd deze keer wel onderbroken. Rose had mij nodig. Zij had samen met Zascha een slaaf onderhanden die zo nodig gepijpt moest worden. Ik werd dus opgehaald uit de kooi, moest mijn werk doen en werd weer teruggezet. Ook Meesteres Denise kwam langs om door de tralies heen met haar nagels mijn tepels te martelen. Ik schreeuwde het uit. Meesteres Denise doet dat altijd. En altijd schreeuw ik. En altijd wordt Meesteres dan boos op me.
Om de middag in stijl af te ronden leidde Meesteres Akira mij naar haar meesteressen-po. Dat is een stoel met een rond gat in de zitting. Daar moest ik geblinddoekt met open mond onder gaan liggen. Dat geeft Meesteres de mogelijkheid haar champagne rechtstreeks van de bron in mijn keelgat te gieten. Gelijktijdig had ze een terminator gepakt. Terwijl ik de champagne voelde binnenkomen lag ik wijdbeens en werd mijn pik bewerkt. Kreunend, eigenlijk gillend bereikte ik een hoogtepunt.
Zoals ik in de aanhef schreef: Meesteres Akira heeft de sessie voor haar vermaak ingericht. Maar achteraf moet ik toegeven: ze heeft mij ook meer dan vermaakt. Wat een prachtige middag! Met een smile op mijn gezicht zal ik deze middag nog lang heugen!
Slaafaap