Slaaf 0  

Deel 4, Episode 9

Memory Lane, Als Engelen Bestaan….
In mijn vorige column heeft U kunnen lezen dat Mrs. Denise en ik op ‘Memory Lane’ waren beland. Dat was niet de eerste keer, waarschijnlijk ook niet de laatste keer. Ik besloot daarom om als toegift aan deze column, mijn ‘tweede verhaal’ (eveneens uit 2001) in te binden. Met de veelzeggende titel: ‘Als Engelen Bestaan’. Het opnieuw afdrukken en inbinden van een oud verhaal, gaat samen met het doorlezen van mijn originele inleiding en nawoord. Dat laatste is misschien wel net zo leuk. Omdat ik juist daarin mijn gevoelens het meeste blootleg. Een aantal van deze passages wil ik met U delen.

14 mei 2001 Inleiding “De sessie van 14 mei jongsleden heeft zo een diepe indruk op mij gemaakt. Dat ik moeite had om dit te verwerken. (In de positieve zin van het woord.) Om hiermee beter te kunnen omgaan en vooral om dit niet te vergeten, heb ik besloten dit op papier te zetten.   In dit verhaal, dat ik speciaal voor U heb geschreven, geef ik enkele van mijn diepste seksuele gevoelens prijs. Gevoelens die ik bijna niet durf te verwoorden. Ik vertrouw U dan ook voor meer dan 100%, anders had ik dat nooit gedaan.”  

Wat was er gebeurt zult U zich wellicht afvragen? Dit was sessie nummer 5, na sessie nummer 4 vroeg Mrs. Denise om een verhaal te schrijven over mijn eerste ervaring.  Toen ik na deze sessie thuis kwam – Het schrijven van mijn eerste verhaal (Wedergeboorte) had mij letterlijk en figuurlijk bevrijdt –  besloot ik om alles op te schrijven. Dit om de details niet te vergeten. In dit verhaal schreef ik zelfs letterlijk: niet om te publiceren’ , het is meer een verwerking van…. Dat niet publiceren is overigens  niet helemaal gelukt hahaha.  In deze bewuste sessie werd ik voor het eerst ‘blootgesteld’, dit laatste kunt U ook letterlijk nemen hahaha, ten overstaande van 4 prachtige Dames. Dat was de eerste keer dat ik zo werd vernedert. Naakt uitgelachen worden etc…etc.. Zo lekker…. In het nawoord schreef ik daar o.a. het volgende over:

“In fantasie c.q dromen leek me zoiets erg mooi, maar om deze stap werkelijk te durven zetten is een ander verhaal. Dankzij Uw geweldige gevoel voor timing, opbouw en inlevingsvermogen kom ik beetje bij beetje uit mijn schulp. Heb ik de moed enkele van mijn gevoelens eindelijk aan iemand prijs te geven. Durf ik mij ook figuurlijk meer bloot te geven.”  “In de sessies komt U altijd over als iemand die erg veel plezier en toewijding heeft voor haar ‘vak’. O.a. dat geeft me extra zelfvertrouwen en is mede de reden dat ik iedere keer zo graag terug kom en de dagen stuk voor stuk aftel.” 

Vanaf dat moment was er voor mij geen weg meer terug. Ja er was wel een weg terug, naar Valkenswaard uiteraard. Maar ik moest blijven schrijven… Persoonlijk het belangrijkste moest nog komen. Bij mijn kennismaking met Mrs. Denise, had ze mij verteld dat niet iedereen zomaar deel kon uitmaken van Haar ‘slavenstal’. Na deze sessie had ik het gevoel dat ik was geslaagd.. Ik sloot mijn Nawoord als volgt af: “Ik hoop oprecht dat ik mij nu officieel Uw slaaf mag noemen?”  Na al die jaren – met die tussenpoos – voel ik mij nog steeds Haar slaaf. Of zoals Mrs. Denise mij recentelijk noemde in een app: Haar trouwe dienaar… …een mooier compliment kon ze mij niet geven…Dank U Meesteres….

23 april 2019 (deel 1)
Als U de titel van deze column leest, zou het kunnen zijn dat U denkt dat het Slaaf O is.. Dus OOO.. Verwijzend naar History of O. Laat ik vooropstellen, deze column staat in geen enkel verband tot dit beroemde ‘werk’. U moet dus deze titel letterlijk lezen: Slaaf nul.  Gaande weg deze column zal duidelijk worden wat ik daarmee bedoel. Deze avond was in principe al begonnen tijdens mijn laatste bezoek aan dit hemelse huis. ‘Sjakie tijdens de slavenavond ga ik jouw inzetten als mijn ‘dienstmeisje’. Met zo een schortje hahaha’ Het idee alleen streelde de gedachtes van Mrs. Denise. In tegenstelling tot die van mij!! Nu zijn er legio slaafjes die bij voorkeur de hele avond als een ‘dienstmeisje’ rondhuppelen.  Wijselijk gaf ik uiteraard geen antwoord op de gedachtes die zij hardop uitte. Eerlijk gezegd focuste ik mij liever op de eer dat ik Haar mocht assisteren. Feitelijk is dat een promotie. Nu is alles beter dan niets! Niets…. Ja, dat kwam deze avond ook nog vaker voorbij…hmmm!!

Die vorige avond maakte zij mij al deelgenoot van een aantal snode plannen. Mijn ‘kopfkino’ begon alweer overuren te draaien. Ik probeerde mij voor te stellen, wat mijn rol in praktijk zou betekenen. Goed, er is geen twijfel, dat Zij mij ten opzichte van de overige aanwezige Dames en slaven zou gaan afzeiken. In het weekend vooraf ontving ik een email van Slaafaap. Daarin gaf hij te kennen ook van de partij te zijn. Hij vroeg zich af wie het hardste zou brullen deze avond!   Maandagavond ontving ik een appje van Mrs. Denise:  ‘Kan jij hier morgen om 20H zijn? Kan je helpen met voorbereiden.’  ‘Uiteraard Meesteres’ antwoordde ik snel ‘Ik zal er om 20.00 uur zijn. Dank U, ik voel mij vereerd.’  En zo drukte ik dus exact één uur voor aanvang op de bel. Met in mijn hand mijn tas met verrassingen. Slavenavond of niet….., Ingebonden column, twee gedichten en een aantal presentjes. Daarbij de Dames van het Dream Team niet vergetend. Het was de blonde Wrestling Queen die de deur openmaakte. Voor even twijfelde ik, moest ik mij nu wel of niet al uitkleedde?? What the F… dacht ik, just do it… Natuurlijk hoopte ik, dat ik de Dames naakt mocht assisteren… Maar hoe zat dat met dat rokje…..??? Het antwoordde volgde sneller dan verwacht toen Mrs. Denise de kelder binnen liep. ‘Opstaan…….’ Godzijdank had ze alleen maar een minuscuul schortje bij zich. ‘Omdraaien..’ Ze bond het schortje zo hoog om, dat het alleen het schaamhaar had kunnen bedekken, als ik het niet zou hebben afgeschoren.. De schort werd echter omgedraaid. Dat wil zeggen, de strik zat op mijn buik en het schortje voor mijn billen hahahaha…. ‘Sjakie……..

House of Fantasy de tweede ronde deel 18 (Lees Memory Lane voor Deel 16 en 17)
Mijn penis was inmiddels van de schrik en pijn gekrompen tot een zielig gevalletje. Moeiteloos en gebroken ging hij zijn kooitje in. Lady Mascha bevestigde een hondenriem aan de kuisheid gordel. ‘opstaan slet… ‘ Met moeite kwam ik overeind ‘lopen slet’ Commandeerde ze streng.. Dat laatste viel niet mee met enkelboeien. Er was amper 30 cm ketting tussen beide enkels.. ‘Doorlopen slet’ gelijktijdig trok ze strak aan de riem, waardoor mijn ballen onder hoogspanning werden gezet. Ze dirigeerde mij naar de badkamer. Achter mij liep Gina met een rijzweepje in Haar handen, welke ze regelmatig voor haar doen lief op mijn billen liet neer komen.

‘Ik vind het zo fijn dat je verloren hebt slaafje… Nu word je verkocht hahaha’ ‘Weet je’ ging ze verder ‘De laatste slaaf die wij getraind hebben, hebben we verkocht als zuigslet aan een Gay bar.’ Op dat moment verschoot ik met heel mijn lichaam, zonder een woord te zeggen. Maar mijn gezicht sprak boekdelen. Lady Mascha ging ijzig kalm verder. ‘Je moet weten, wij leiden hier slaven op, om te verkopen aan Gay bars etc…’ ‘Ja maar.. ‘ stamelde ik uit  ‘Ja maar…’  ‘Rustig maar slaafje, je hoeft niet bang te zijn. Niemand komt dat te weten hoor. Schaam je maar niet hoor.’  ‘Ooh please… please.. dat niet… Ik wil alles doen, echt alles…please…’ ‘Hoor wat je zegt slaaf… Jij wilt echt alles doen??’ ‘Ja….maar geen…..’ ‘Sssssst’ onderbrak Lady Mascha mijn smeekbede. ‘Alles komt goed, eerst even een in- en uitwendige reiniging. Neem plaats op handen en knieën slaaf.’

Gina en Mascha waste mij van top tot teen. Gina vergat daarbij mijn anus niet. Van binnen en buiten. Daarna werd ik weer opgesloten in een kooi. Deze was circa 2 meter lang. Ik kon er precies in liggen bij circa 80 cm hoog en breed. Met de boeien om lag ik in deze kooi. De deur van de kamer werd gesloten en het licht ging uit. Het was er pikdonker. Ik was doodsbang dat ik verkocht zou worden aan een gaybar. Het idee alleen al maakte mij misselijk. Ook had ik honger. Nog steeds vroeg ik mij af hoe ik hier toch terecht was gekomen. Mijn herinneringen kwamen maar mondjesmaat terug.  Goed mijn vrouw leefde niet meer. Volgende vraag? Hoelang? Geen idee? Ik had een ongeluk gehad. Dat was ook zeker.. Toch bekroop mij steeds meer het gevoel dat ik deze Dames kende. Hoe zei Lady Mascha dat toch ook alweer? ‘vond jij het worstelen niet leuk?’ Het was berengeil geweest. Eerlijk gezegd had ik er van genoten. Mascha was eigenlijk een hele leuke mooie vrouw. Ook de bazin had het een en ander gezegd… Wat had zij toch gezegd? ehhh: ‘jij herinnert je echt niets meer hè’ Maar die geur, Haar geur, die kwam mij zo bekend voor. Het voelde zo vertrouwd. Ik proefde Haar aanwezigheid en wilde het liefst dicht tegen Haar aankruipen. Haar warme lichaam voelen. Die gedachte zorgde ervoor dat mijn jonge heer, weldra tegen de kooi aanklopte.

Na verloop van tijd ging de deur open, Tanja kwam naar binnen. Ze had nog steeds een kort zwart latex rokje aan. Van uit mijn positie in de kooi, kon ik op kijken tegen haar prachtige benen. Wat een vrouw…. ‘Eten slaaf’ zei ze bits, terwijl ze twee hondenbakken voor mij neer zette. Vrijwel meteen draaide ze om.. Hoe moest ik dat water drinken, dacht ik snel.. ‘Mevrouw… Mevrouw..’ vroeg ik angstig. ‘Ja slaaf.’ ‘Hoe moet ik drinken uit deze bak?’ ‘is dat mijn probleem??’ ‘Nee mevrouw?’ ‘Nou dan……’ ‘Maar….. … ehh hoe ehh’ ‘Wat heb jij over voor een slok water slaaf?’

23 april 2019 (deel 2)
‘Sjakie, jij gaat alle boeien in het huis verzamelen. Alleen niet in de rode kamer.’ De muur tussen de bar en rode kamer is inklappaar. Bij binnenkomst had ik al een gast half/half zien zitten. Nadat ik de boeien in de kelder had verzamelt, ging ik op weg naar de Witte en Zwarte kamer. Na een paar minuten was ik terug in de kelder. Stalde de boeien uit en nam plaats in mijn slavenhouding. Toen de deur openging: ‘Zo, ken je deze nog?’ Schoof Mrs. Daisy Haar voeten onder mijn neus. Het zou niet de laatste aanvaring zijn met deze Dame, deze avond….. Geen opdracht, is niets doen en hoofd omlaag.

De deur ging weer open, nu zag ik een Dame lopen met rood lang krullend haar. Ze begon meteen te lachen Hahahahaha… Zo een stoere tattoos en een schortje. Het kwartje wilde niet meteen vallen bij mij….   Volgende taak was het verzamelen van de kledingzakken. Net toen ik weer naar boven wilde lopen, ging de bel. Daar was een gast voor Mrs. Nina. Mrs. Zascha liep voor mij naar boven en ik werd geparkeerd in de witte kamer door een jonge Dame met lang blond haar. Ik vraag met weleens af, of zij House of Fantasy leest hahahaha. Bezakt met kleding zakken liep ik snel terug naar de kelder.

Het was al ruim half negen geweest en de eerste gasten voor de slavenavond arriveerde op nummer 150.  Rood was inmiddels vrij, dus parkeerde Mrs. Zascha mij net voor de deur. Daar stond ik, met mijn benen ligt gespreid en mijn hoofd naar beneden kijkend. Rustig wachtend, tot dat Mrs. Gi…. Nina plotseling voor mij stond. Ze keek mij vernederend aan en zij liet mijn ballen ‘vriendelijk’ kennismaken met Haar latexlaarzen met plateau zolen. Vriendelijk is dus niet cynisch bedoelt. Toen zij mij passeerde merkte ze op: ‘Je mag wel achter je kijken hoor!!!’ Dat was niet aan dovemans oren gericht.. Godve…arch hmmmm dzjuu…., wat zag ze er ‘strak’ uit in Haar latexsuite…… Ik bleef rustig op mijn plaats staan, terwijl in de tussentijd een nieuwe gast was gearriveerd. Hij moest aan de bar nog een sessie formulier invullen.. De avond zou nu bijna gaan beginnen!

Ontvoert (deel 2 van 3)
Wat er vooraf ging: Jan ontwaakt in een benarde positie. Hij wordt door zijn belagers, die hij nog niet heeft gezien of gehoord, vastgezet, gestript en gewassen. Nadat vreemde handen hem hebben betast werd hij aan een ketting afgevoerd, totdat hij een prik in zijn nek voelde.  Het was een stralende dag, de zon stond hoog aan de hemel. Aan de horizon waren aan de ene kant  prachtige bergtoppen te zien, terwijl aan de andere kant in de verte de zee. Maria keek van haar mooie optrekje, wat wel iets weg had van een mooie Grieks romeins villa, met van die mooie ornamenten, neer op het havenstadje wat onder haar lag. Ze zag de zeemeeuwen vliegen. Ze zag ook dat de Ikarus aan gedokt in de haven aan wal lag.

De Ikarus was de trots van het eiland, gelegen in de Indische oceaan tussen pak en beet de Malediven en Madagaskar. Zij zorgde voor de bevoorrading van deze stip op de aardbol. Terwijl zij tevreden terug haar huis in liep, werd er hard gewerkt om de goederen van het schip te lossen. Door het gestommel en het geluid werd Jan wakker. Hij opende zijn ogen, maar kon niets zien, het was pikkedonker. Hij voelde dat hij in een soort van kist zat, die opgetild werd en ergens op gezet. Zijn armen waren geboeid en door de gag in zijn mond kon hij nog steeds niets zeggen. Naar enige tijd kwam er weer beweging in. Het leek wel of hij, de kist dus, werd geladen op een kar. Hij hoorde duidelijk een paard hinniken en lopen. Ook hoorde hij voor het eerst mensen geluiden. Vrouwelijke stemmen. Na een paar minuten kwam de kar tot stilstand en werden de kisten -ten minste dat dacht Jan – weer afgeladen van de kar. Het duurde daarna niet lang, of hij hoorde luid gekraak in de verte. Het gekraak van een koevoet die een kist openmaakt. Tot dat zijn kist werd geopend, bij de eerste licht inval sloot Jan meteen zijn ogen. Hij voelde hoe hij door meerdere handen uit de kist werd getild en op een koude grond werd gelegd. Langzaam opende Jan zijn ogen, toen zag hij pas dat er een infuus in zijn arm zat.

Waar was hij? Hij zag dat er meerdere mannen in soortgelijke positie naast hem lagen. Voor het eerst kon hij zijn benen weer strekken. Hij voelde het bloed tintelen, bijna jeuken. Toen zag hij ook voor het eerst één van zijn belagers…. Belaagster….Jan zijn mond viel open… Het was een blonde jonge dame.. Zou ze 20 zijn? Ze droeg een korte witte rok, met daarboven een wit mouwloos topje. Ze liep op leren sandalen.. Het leken wel van de kleren uit de Grieks Romeinse tijd.. Er liepen meer vrouwen rond in soortgelijke kleding.   Jan lag nog steeds geboeid op de grond, zover hij kon waarnemen, met hem nog een man of 25. Een voor een werden ze overeind gezet op hun knieën. Verzetten was zinloos, een dame verwijderde de infusen. Daarna werden ze door 4 of 5 dames opgetild en in een hok gegooid. De bodem was bedekt met hooi. De armboeien werden losgemaakt, de enkelboeien niet. Jan lag in dat hok met vier andere mannen. Een dame liep voor de hokken langs en gaf iedere gevangene een houten kom met eten…, een soort van rijstepap! Het zag er net zo uit als het smaakte…Het leek wel kots… En een kom met water. In de hoek stond een emmer met deksel… Driemaal raden waar die voor was!

De hokken of kooien waren gebouwd in een grote hal. Nadat iedereen wat te ‘vreten’ had, verlieten de dames de hal en sloten de deur. De mannen bleven alleen in het donker achter. Jan probeerde een gesprek aan te gaan, maar dat viel niet mee. Hij was kennelijk de enige Nederlander. De overige mannen kwamen uit verschillende windstreken. En grote blonde man, met woeste lange haren bleek een IJslander te zijn. Er lag tevens een Roemeen, Fin en Let in zijn kooi. Een ding hadden ze gemeen, ze wisten niet hoe ze hier waren gekomen.     De volgende ochtend ging plots de deur open. Een heel regiment vrouwen marcheerde naar binnen. De vrouwen waren gekleed in een Grieks oorlogstenue, bewapend met zwaarden. Ze droegen een leren korset met stalen borstbeschermers en een helm op het hoofd. De eerste kooi werd geopend en de eerste mannen werden er als vee uitgedreven. De vrouwen schreeuwde in een taal waar Jan werkelijk niets van begreep. Een voor een kregen ze stalen boeien om de polsen. Ze werden in een rij gezet en door middel van een ketting aan elkaar gekoppeld. Er werd luid geschreeuwd en een zweep knalde volle geweld……                                                                                                                         ……Wordt vervolg ….

Op weg naar de Horizon,  Pijn
De man was terug daar waar het einde ooit begon: in dat park. Daar waar ooit de ellende was begonnen. Hij groef in zijn gedachte… Ja, het moet april zijn geweest. Of toch misschien begin mei? Het jaartal? Was het 2014? Ja, dat moest wel haast zo zijn. Daar zat hij dan, op dat bankje, wachtend op één van zijn kinderen. Op de achtergrond was die indoor achtbaan. Sinds haar overlijden was de man hier verschillende keren geweest. Het wende echter nooit.

Zijn vrouw was in SM jargon een zeldzame geweest. Ze was Dominant en masochistisch in één. Er waren tijden geweest dat zij welhaast een relatie had met de Bullwhip. Alles wat zij kon incasseren, kon hij niet. Zij was de ying, hij de yang. Pijn, het woord zelf vormt al een contrast  op zich. Zij genoot van pijn, hij kon het niet verdragen. Maar dat pijn uiteindelijk zo een rol zou gaan spelen aan het einde van haar leven, was een hard gelach.

Daar in dat bewuste park, gebeurde destijds dat, wat je totaal niet verwacht. De man zat daar en keek er naar. Hij slikte dat moment weg en keek zijn jongste aan: zullen we in die achtbaan gaan? Samen liepen ze erheen. De rij was niet te lang en voor hij het wist zaten ze erin. Rustig was hij ingestapt. Destijds stapte zij ook rustig in, alleen was hun oudste zo enthousiast ingestapt, dat zij haar balans verloor. Ze viel achterover precies op dat ene stompe punt van die kar… Wat volgde was een intense pijn… Hij zat een karretje daarachter en zag dat de tranen over haar wangen liepen.. En toen vertrok die ‘trein’.

De pijn bleef aanhouden.. Een uur later, vier uur later.. 24 uur later. 48 uur later gaf een röntgen foto uitsluitsel, ze had haar staartbeen, oftewel stuitje,  gebroken. Hoe kon zo een onschuldige val, nou ja val! Leiden tot zo een vreselijke breuk? De “trein” vertrok opnieuw, zijn jongste gaf geen teken van herinnering en genoot van de rit. Hij keek naar boven en dacht. Dit hier schat, was het begin van het einde. Ik hou van jouw..

23 April 2019 (deel 3)
‘Wat sta jij zo voor die deur?’ Beet Mrs. Do mij toe…. Toen viel ook pas het kwartje dat zij rood haar had. ‘Ik ben hier door Mrs. Zascha geparkeerd….’ ‘Opschuiven..’ en zo geschiedde. Instinctief voelde ik meteen aan dat de eerste man / slaaf / gast, niet wist welke houding hij moest aannemen. Bewust zei ik niets en bleef ik naar beneden kijken met een strak gezicht. Een tweede slaaf volgde snel. Door mijn houding strak, in dit geval, staand aan te nemen, zette ik, ten minste voor mijn gevoel, de toon. De rest van de ‘heren’ volgde gedwee mijn voorbeeld. Hulde, persoonlijk vind ik dat heel erg mooi.  In mijn columns heeft U meermalen kunnen lezen over mijn bezoeken aan Femdom party’s, waarbij vele mannen niet weten hoe ze zich moeten opstellen. Eerlijk gezegd: ik denk dat ‘Femdom’ aan zich voor vele SM liefhebbers een stapje te ver gaat. Dat heeft in mijn ogen niet direct te maken met het incasseren van pijn. Masochisten zijn er voldoende, maar met pure onderdanigheid. Femdom zou streng moeten zijn. Mond houden, op je knieën… als slaaf ben je niets een nul…

Op een paar kleine schoonheidsfoutjes na. De Dames tutoyeren bijvoorbeeld, dat kan dus echt niet. Ik neem dit mijn ‘kompanen’ niet kwalijk, omdat ik het respect in hun stem wel hoorde. ‘Sjakie..’ zei Mrs. Denise, ‘regel jij voor iedereen iets te drinken? Mijn naam zou nog veel vaker worden genoemd, deze avond. Inmiddels waren er al 7 of 8 slaven binnen.  ‘Sjakie, regel jij dat iedereen voet en enkelboeien krijgt?’  ‘Meesteres, ik weet niet of ik er genoeg heb??’ ‘Donderstraal op, regel het??’ Hahahaha… Voor iedereen die het nog niet wist, maar dat is dus Mrs. Denise ten voeten uit..  De meeste gasten waren niet nieuw.. Ik wist dus dat Slaafaap zou komen en ik begreep dat Slaaf Jos er ook was..  ‘Hier komen Sjakie……Iedere slaaf krijgt een nummer op volgorde van binnenkomst. Sjakie, jij was het eerste, dus jij krijgt nummer……0…..Jij bent niets… hahahahahahha..’ Ik was dus slaaf 0.. Uiteindelijk kregen 12 slaven een cijfer en ik een nul.   ‘Vandaag gaan we beginnen met een slavenveiling’ Begon Mrs. Denise de avond. ‘Iedereen moet zichzelf aanprijzen op het podium. Nummers 1 tot en met 6, hier komen..’ Als 0 was ik gevrijwaard…   

Afscheid Mrs. / Switch Rose
Recentelijk las ik op de site, in de nieuws rubriek dat Mrs. / Switch Rose helaas afscheid heeft moeten nemen. Nu is zij niet de eerste die ik heb zien vertrekken, zij zal ook zeker niet de laatste zijn. Op zo een moment van lezen voel ik ook even mee met slaaf Jos, die in Mrs. Rose, zijn Meesteres had gevonden. Zelf heb ik dat voor het eerst meegemaakt op Koninginnedag 2002. De dag dat Mrs. Denise afscheid nam van DP, bij nader inzien maar tijdelijk, maar toch. Ik was er helemaal van onderste boven. Destijds was Mrs. Tara (niet te verwarren met slavin Tara of andere Meesteressen met dezelfde naam), wat Mrs. Zascha nu bij DP voor mij is. Toen Mrs. Tara een paar maanden later ook stopte werd ik door o.a. Paul en een aantal Dames ‘opgevangen’.  Als ik aan Rose denk, schieten mij een paar mooie momenten te binnen. Mijn eerste ontmoetingen met Haar was tijdens mijn sessie genaamd De Carrousel,. Waarbij Mrs. Denise zes Cock leashes bevestigde achter mijn ballen. Heerlijk… In deze sessie was Rose nog maar een figurante geweest. Mijn eerste echte ontmoeting was tijdens de sessie De Black Box. Zij had Mrs. Denise meer dan succesvol geassisteerd. Nadat mijn ‘sprinklerinstallatie’ was afgegaan, gleed zij bijna uit over ‘Sjakie DNA’ wat ik wijt en verspreid over de keldervloer had gespoten. Mrs. Denise viel toen bijna achterover van de kruk van het lachen. Evenals Daisy. Als beloning smeerde Rose wat tijgerbalsem over mijn ballen…. Dat heb ik geweten auwwwww. Hahaha.  Een ander ‘geweldig’ moment wat ik met Haar heb mogen beleven was tijdens de sessie ‘Game, Set and Match’. Op twitter staan er wellicht nog beelden van hoe ik o.a. door Haar werd besprongen, na mijn tweede kansloze nederlaag tegen Mrs. Zascha. Rose, was net als Mrs. Nina verkleed en droeg een pruik. GE-WEL-DIG…. Mijn dierbaarste moment met Haar was echter niet tijdens een sessie.  Ik was thuis aan het opruimen en vond al die Fetisj kleding van mijn vrouw, waaronder vele mooie korsetten. Trots kan ik schrijven dat het figuur van mijn vrouw vergelijkbaar was, met het figuur van……. Juist ja.. Mrs. Rose… en Mrs. Nina. Deze kleding moest op een goede plaats terechtkomen, bij ware liefhebbers. En zo toog ik na Valkenswaard op een vrijdagavond en hebben beide jonge Dames de ene na de andere Korset, rokje, topje in mijn bijzijn gepast. Dit uiteraard zeer ‘discreet’, wat denken jullie wel niet stelletje vieze geile ballen!!! Dat Mrs. Nina en Rose in schaarse lingerie gaan lopen voor een slaaf?? Anyway… de kleding ging voor een vriendenprijsje over van eigenaar en een lekkere fles Whiskey…. Dit was voor mij ook een manier om de Dames van het huis te bedanken voor die talloze vrijwillige bijdrages.  Mrs. Rose, ik spreek, ongetwijfeld namens meerdere slaven en bezoekers. We gaan U missen…  Hopelijk tot ziens.

23 April 2019 (deel 4)
De eerste 6 slaven namen plaats aan de barzijde van de ruimte.  ‘Slaaf 1, neem plaatst op het podium en stel je voor… ‘ Ik ben slaaf 1……..’ Hoewel veel mensen hiervoor schrik hebben, is dat een van de allerleukste onderdelen. Ik bedoel dat voorstellen. De Dames hebben de grootste lol. Ja, je word uitgelachen. Maar met een beetje zelfspot, kun je ook om je zelf lachen. De 6 aanwezigen Dames, te weten: Mrs. Denise, Mrs. Akira, Mrs. Do, Mrs. Samantha, Mrs. Daisy en WOW…. Ja, ehh Mrs. Zascha had stiletto’s aan. Daardoor leek niet alleen mijn pik op pinkeltje……..  De slaven werden verdeeld en getrakteerd op 10 minuten actie….. Mrs. Denise hield nauwlettend de tijd in de gaten, zodat de ‘werkeloze’ slaven niet te lang ‘alleen’ waren. In de tussentijd mocht ‘Sjakie’ in het huis de plakken gaan verzamelen en de schaarklemmen.  Tijdens de tweede ronde waren nummer 7 tot met 12 aan de beurt. De humor nam toe. Het leuke is op zo een avond, dat wederom blijkt dat ik niet de enige onnozelaar ben met zelfspot. En ja, met sommige slaven lach je of er wordt om gelachen. Nervositeit helpt niet echt. Ja, slaaf 10, we hebben om jouw gelachen met je presentatie, maar daarom is mijn respect voor jouw zeker niet minder geworden. Laat ik het zo zeggen: nervositeit had het overgenomen….

Nummer 12 was verkleed als een Dame. Hij speelde zijn rol goed en presenteerde zich desgewenst, tot hilariteit van ons allen, met een piepstemmetje…  Ook nu werden weer de slaven verdeeld. Fijn voor Slaafaap dat zijn Mrs. Akira, Haar eigen slaaf kocht. Slaafaaps presentatie was dienstbaar en respectvol. De eerste ronde voor de tweede groep kon beginnen. Ik ging verder met opruimen en schoonmaken van reeds gebruikte artikelen. Drinken aanbieden… Waarbij nummer 12 niet te beroerd was om mij zo nu en dan te assisteren. Als ik zo terug denk aan deze avond en mijn rol: Waren er 12 gasten en 1 slaaf….. En ik mocht die slaaf zijn. Nog nooit heb ik zo vrij door dit huis heen gelopen, terwijl ik geestelijk zo gevangen was. Als ze mij hadden geketend, was ik van geest nog vrijer geweest.. Ik groeide in mijn rol. Mijn trots nam toe: ‘Ben jij Sjakie van de column?’ vroeg een van de gasten. Hij gaf aan mijn columns maandelijks te lezen. Ook hij was zijn vrouw veel te vroeg verloren. Graag had ik met hem en andere gasten meer van gedachte gewisseld. Maar mijn slavenplicht weerhield mij daarvan.

Aan het einde van deze ronde, werd het spel nogmaals herhaald. De meeste gasten groeide ook in hun rol en het plezier nam alleen maar toe. Niet alleen bij de Dames. Wat dat betreft was nummer 9 ook wel een lolbroek……  ‘Sjakie, ga jij eens witte veters in de witte kamer halen…’ Ook het drinken ging door… Toen ik even naar de kelder liep om een doekje te halen. Hoorde ik Slaafaap tegen Mrs. Zascha zeggen:   ‘Is Sjakie echt afgevallen’ ‘Ik zie het verschil niet.’ Merkte ze droog op. Uiteraard kan ik een Meesteres niet tegenspreken. Toch kan ik trots melden dat ik voor Mrs. Denise inmiddels 9 kg ben afgevallen. Overigens in totaal ben ik voor Haar al 40 kg afgevallen….. In mijn 1e periode 17kg (98kg naar 81kg) In 2016 14 kg, van 104 kg (Shame on you Sjakie!!!) naar 90 kg en nu dus 9 kg, van 98 kg naar 89 kg….. Ja, ik weet het, ik ben een jojo…   

House of Fantasy de tweede ronde deel 19
Wat heb ik daarvoor over?? Dat was zeker een strikvraag… ‘Nou, komt er nog wat van. Ik heb niet de hele dag slet.’ ‘Ehhh wat bedoelt U?? probeerde ik… ‘Luister slaaf, je hebt geluk dat je morgen verkocht moet worden. Dus ik mag jouw slettenkont niet bont en blauw slaan.. Maar als je uit je kooi wilt, moet jij mijn grollen doorstaan hahaha’ Lachte ze er sadistische achteraan…. Ik had geen keus, ik had ontzettende dorst. ‘Please, laat mij drinken..’ ‘Goed zo slettebak’ Ze maakte de kooi open ‘In je achteruit……STOP!!’ zei ze plotseling fel. Mijn knieën waren amper uit de kooi. Mijn voorlichaam nog er in. Ik zag dat Tanja bukte. Ze zat precies achter mij en pakte mijn ballen stevig naar achter met haar linkerhand. Ze deed vervolgens met haar rechterhand strak een riempje om mijn ballen heen.. STRAKKKK!!! AUUUWWWWW… Schreeuwde ik het uit als een speenvarken. ‘Muil houden slet..’ Daarna plopte ze een buttplug in mijn reet. Hahahaha’ Begon ze te lachen. ‘Weet je waarom ik lach slaafje?’ ‘Nee??’ stamelde ik angstig uit… ‘Kijk slaafje, nu mag jij die hondentroggen leegeten en drinken…. Ik zou als ik jouw was maar niet knoeien??’ hahahaha ‘Want dan voel jij dit slaafje..’ Een felle pijn trok door mijn ballen heen. Een elektoshock van dat riempje… AUUUUWWWW!!!! ‘Zo dus slaafje… Bon Apetit hahaha je hebt 5 minuten. Daarna zet ik het apparaatje aan tot je weer terug in je kooitje zit….    In de hondenbak lag wat droog brood. Snel kroop ik er naar toe en nam ik een hap van het droge brood. Toen ik een slok water wilde nemen, wilde ik de hondenbak vastpakken….STOP!! AUUWWW Fuck…. Wederom werden mijn ballen getrakteerd op stroom… ‘Je drinkt als een hond slet.’ Toen ik vervolgens op de grond voor de hondenbak was gaan liggen en klaar om te likken, voelde ik een schok in mijn anus…. Ik verschoot daar zo van, dat ik water morste.. Dat leidde weer tot stroom om mijn ballen… AUUUWWW.. ‘Oepssss, vergeten te zeggen, je krijgt zolang je eet stroom in je anus.. hahahaha.. ‘ Op de pieken na, ging dat nog wel. Regelmatig werd ik echter verrast door heftigere schokken. Maar dat riempje om mijn ballen was een ware hel.. Eten en drinken ging heel erg moeizaam.. ‘Nog 10 seconde slet………6…..5……2…1….  AUWWWWWW Zo snel als ik kon kroop ik terug de kooi in. Toen ik helemaal binnen was ging eindelijk de stroom er vanaf……. De waterbak was nog meer dan halfvol. Het droge brood lag er ook nog voor de helft…. ‘Als ik straks terug kom is alles op… BEGREPEN….. Anders zet ik je weer onder stroom.. Als ik water op de grond zie liggen. Laat ik die buttplug de hele avond op 10 staan… COMPRENDE BITCH!! Oh ja’ zei ze er heel lief achter aan… ‘Dit is  10!!!!.   ‘AUWWWWWW’ De tranen stonden in mijn ogen……   Tanja verliet de kamer en sloot de deur. Het was nu weer pik donker. Op de tast kon ik voelen waar de hondenbakken stonden. De angst om weer onder stroom te komen was groot.. Aangezien drinken niet ging, besloot ik om het gortdroge brood in het water te gooien. Weldra zoog het brood het water op. Met hangen en wurgen wurmde ik mij door die vreselijke maaltijd heen. Het lukte mij zowaar om zo alles op te eten. Ik had verwacht dat Tanja weer snel terug zou komen. Maar het bleef verdacht stil.  Het was mij inmiddels wel duidelijk dat ik hier vaker was geweest. Maar was dat in dit leven?? Denk…Denk… zei ik tegen mij zelf…. Toen ik wakker werd lag ik op dat bed… Dat van dat ongeluk moet wel haast waar zijn. Dat van mijn vrouw ook…     Ik viel weer in een diepe slaap en begon weer te dromen: Het was laat op die ene avond, toen ik van een afspraak naar huis reed. De hele dag was het al broeierig geweest, Zo een vervelend benauwd weer, alles voelde klam aan. De wolken, zover ik die door het duister kon zien, trokken dichter en dichter, het werd plotseling van het een op het ander moment pikdonker. Voor ik er erg in had, hoorde ik een geweldige knal, gevolgd door een bliksemschicht. Vrijwel meteen kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Al snel konden mijn ruitenwissers op de hoogste stand, de ruiten niet vrijhouden. Even later knalde het weer… Nu nog harder. Binnen de kortste keren stond de straat blank van het water. Het leek wel een subtropische storm. Na een paar minuten verliet ik de autobaan voor een provinciale slingerende weg. Ik had steeds meer moeite om voor mij uit te kijken. De wegbelijning spiegelde in het waterballet. Wederom doemde er een bliksemschicht voor mij, net in een onoverzichtelijk bocht. Mijn snelheid was niet te hoog…. Ten minste onder normale omstandigheden. Gelijktijdig met de bliksemschicht doemde er compleet uit het niets een Dame voor mijn auto. Uit alle macht trapte ik op mijn rem, mijn auto raakte in de slip en schoof, tot mijn grote geluk net voorbij een eeuwenoude eikenboom. Een ondiepe sloot remde mijn voertuig… KUTTTT, schreeuwde ik geschrokken uit. GVDDDDDDDDD…. DJUUUUU…..  Wordt vervolg    

23 April 2019 (deel 5)
Na de eerste twee rondes was er een welverdiende pauze voor de Meesteressen. Ook de ‘gasten’ werden niet vergeten. Minisnacks werden af en aangevoerd. Mijn taak was het uiteraard om de ‘snacks’ aan mijn kompanen aan te bieden. Nadat alle ‘slaafjes’ aperitief aan hun trekken waren gekomen, was het tijd voor een andere ‘trekwedstrijd’. Nee, niet dàt…. stelletje viezeriken!!!!….. ‘Tepelslaven naar de rode kamer… Ballen slaven hier verzamelen….. en de ik weet niet slaven daar…’ De volgende ronde ontaarde in een wedstrijdje tepeltrekken. Vanuit mijn nederige positie kon ik zien hoe er een groepje van 4 slaven kruislings aan elkaar werd gekoppeld. Er werden ook twee koppels ballentrekkers aan elkaar gezet. Door middel van handboeien werden ze vastgemaakt. De ik weet niet slaven konden dienen als voetenbankje of kandelaar. De sfeer werd gaande de avond alleen maar beter. Mrs. Denise (zag tot mijn vreugde) dat mijn ballen niet waren afgebonden: ‘Ga een veter halen Sjakie..’ Rustig stond ik te wachten totdat ze tijd had. Dat had Mrs. Daisy gezien, ze kwam vlak voor mij staan en keek richting mijn pik. Die meteen spontaan reageerde door te groeien.. Meewarig keek ze mij hoofdschuddend aan. Nu had het hele team toch al de grootste lol om mijn nummer 0…

Op zijn Daisy’s begon ze mij verbaal te kleineren. Dit tot grote vreugde van mijn jonge Heer. Ik kan geruststellen dat zij een van mijn inspiratiebronnen is geweest voor House of Fantasy.  ‘Denise moet je kijken, zijn pik groeit alleen al als ik er naar kijk…’ Daarna bond ze mijn ballen af. Toch wel jammer dat ik Haar de laatste tijd niet vaker heb gezien. Zo had ik feitelijk ook de hele avond ‘lol’ met Mrs. Samantha. Ook zo een topper, gewoon een hele leuke vrouw. Het plezier straalt er aan alle kanten van af.  ‘Ik vind het zo fijn om op die billen van jouw te kletsen…’ Ik zei uiteraard geen nee. Overal was actie. Slaaf 9 lag op de grond, ik wil hem bij deze met alle respect omdopen tot lolbroekslaaf… Slaaf 12, verkleed als Dame, liet zich tot op / over zijn eigen rand bewerken door Mrs. Denise. Manmoedig doorstond hij deze opgaven. Hij was erg diep gegaan. Trilde aan alle kanten. Mrs. Denise nam haar Tijd om nummer 12 terug naar ‘aarde’ te begeleide. Ik doe nu een aantal slaven ongetwijfeld te kort, maar ik heb helaas niet alles waargenomen.  De avond liep voor de 12 gasten bijna ten einde, maar niet voor slaaf 0. Mijn taak was het om te beginnen met opruimen. Alle boeien schoonmaken en terughangen. De plakken, zwepen, klemmen…. De was, in de tussentijd namen de gasten één voor één afscheid. Helaas was dat persoonlijk niet aan mij besteed. Als slaaf moest ik uiteraard mijn taak vervullen. Nu weet ik dat deze column waarschijnlijk pas eind mei gepubliceerd wordt, maar via deze weg wil ik alle ‘heren’ bedanken voor de prettige en respectvolle ambiance.

Kort daarvoor had zich echter mijn persoonlijke hoogtepunt afgespeeld. Mrs. Denise dirigeerde mij naar het Podium toe. Terwijl de overige slaven zich aan het ontdoen waren van boeien, touwen etc., gingen de Dames van het Dream Team onder leiding van Mrs. Denise in een boog om mij heen staan. Mrs. Denise gaf mij een condoom. Mijn pik, die nog steeds was afgebonden, was nog niet op oorlogssterkte. Mrs. Daisy bood hulpvaardig Haar indringend kijkende ogen aan. Dank U Mrs. Daisy.   ‘We gaan timen hoe lang je er over doet.’ Zei Mrs. Denise, die helemaal rechts van mij stond. In een halve cirkel stonden de Dames zo, dat de ‘heren’ niets konden zien…. Tegen zoveel power kon mijn pik niet lang standhouden en binnen de kortste keren spoot ik het condoom helemaal vol….. Het voelde als een beloning voor de hele avond. Na dit geile intermezzo, friste ik mij zelf snel op en ging verder met opruimen om de avond af te sluiten waar ik normaal mee begin… In de bar, op mijn knieën… nu met de kleren aan….. Met trots tot in mijn kleine teen, droeg ik mijn gedichten Bekropen en Ontsproten op…. Waarom? Omdat het zo hoort te zijn….  ………………….Wordt vervolgd…

Ontsluit
Toen het licht haar ogen verduisterde.
Het zicht voorgoed ontnam.

Was er voor haar lot geen ontkomen.
Toen een einde aan haar dromen kwam.

Daar, in het donker kon ik waarnemen,
wat ik nooit had voorzien.

Met gesloten ogen absorbeerde ik de felste zonnestralen,
die ik ooit had gezien.

Kwam de zon op, om zo te schijnen.
Dat het verdriet kon verdwijnen.

Ontstegen uit deze duisternis
van het toen, in het nu.
Ontsluit ik wederom mijn
ogen, dankzij U….

Vrijheid
Gevangen, vrij van geest.
Genietend van wat is geweest.
Geboeid, keek ik om mij heen.
Wachtend tot dat U weer verscheen.

In het Donker, plaatse U
de schaduw in het licht.
Gaf U mijn fantasie een
overweldigend zicht.

Kon ik kijken naar dat wat er niet is.
Kon ik zoeken wat ik niet mis.
Zag ik U gaan, waar ik niet kon komen.
Liet U dat staan, waar bloed kan stromen.

Geketend aan die eindeloze smacht.
Heeft U mij grenzeloze vrijheid gebracht..

Top