Dit verhaal begint eigenlijk al jaren geleden. Bij een onschuldig moment achter de computer. Ik kwam op Youtube een filmpje tegen waarin een man en een vrouw tegen elkaar worstelden. De vrouw won niet alleen, ze liet de betreffende man alle hoeken van de mat zien. Dit bleek voor mij het begin te zijn van (een verlangen naar) een heel langzaam steeds gedetailleerder wordende fantasie waarvan ik tot dat moment niet wist dat hij bestond.
Van nature ben ik, zeker als het gaat om contact met vrouwen, een vrij bescheiden, verlegen persoon. Ofschoon ik welbespraakt ben, klap ik volledig dicht als ik op straat een mooie vrouw zie lopen, laat staan dat ik haar durf aan te raken. In een discotheek heb ik ontelbaar veel potentiële kansen om een vrouw aan te spreken laten lopen. Als familie mij vroeg wanneer ik nou eindelijk ook eens een vriendin kon gaan voorstellen, dan lachte ik die suggestie bijna weg. Maar stiekem groeide inwendig wel degelijk de behoefte. Zowel aan een een relatie als aan een (erotisch) avontuur. Met als gevolg dat het onschuldige filmpje op Youtube navolging kreeg. Ik kwam terecht op sites waarvan ik vroeger niet had gedacht dat ik ze ooit zou bezoeken. Vond tot mijn geluk steeds meer filmpjes waarin (meestal aantrekkelijke) vrouwen mannen een figuurlijk ‘pak slaag’ gaven.
De nieuwsgierigheid groeide. Is het mogelijk dat ik zelf ook eens zoiets kan meemaken? Is het slechts acteren, of kan je als man echt fysiek gedomineerd en vernederd worden door een dame die geen bodybuildster is? Ben ik de enige met dergelijke fantasieën? En toen kwam via Google plotseling de naam ‘Domination Palace’ voorbij. Ik las verhalen van gasten en zag de mogelijkheid om te worstelen met vrouwen. Mijn stoutste dromen bleken dus wel degelijk werkelijkheid te kunnen worden. Omdat ik doorgaans moeite heb om mijn ‘comfort zone’ te verlaten duurde het daarna desondanks nog negen maanden alvorens ik daadwerkelijk mijn schroom heb overwonnen en de stoute schoenen durfde aan te trekken. Eind augustus hakte ik, na een paar keer mailcontact met Domination Palace te hebben gehad, eindelijk de knoop door en boekte een sessie met Meesteres Nina. Zij stond weliswaar niet op de lijst met ‘worsteldames’, maar op de één of andere manier spraak zij mij qua uiterlijk meteen het meeste aan. Ik had haar via de mail al gevraagd of zij ook kon worstelen en nadat zij had aangegeven dit wel te kunnen, was de ‘afspraak’ geregeld.
Met volop vraagtekens in mijn hoofd vertrok ik vrijdag 1 september richting Valkenswaard. Veel vroeger dan afgesproken liep ik over de Eindhovenseweg, maakte zodoende eerst nog een ‘ommetje’ alvorens mezelf richting de plek van bestemming te laten ‘navigeren’. En toen doemde daar plotseling een gebouw op dat ik herkende van de foto’s, Domination Palace! Het zou echt gaan gebeuren! Ik liep richting voordeur en terwijl ik mijn hart voelde bonken in mijn keel belde ik aan. De circa tien seconden die het duurde alvorens de deur werd opengedaan voelden als een minuut. En toen stond zij daar! Ze wist toen nog niet wie ik was, maar ik herkende haar meteen. Het was Meesteres Nina zelf! Je hebt vrouwen die er in werkelijkheid minder knap uitzien dan op foto’s, bij sommige is het vergelijkbaar. Maar in het geval van Nina was dit totaal niet aan de orde. Ze was veel mooier dan iedere foto die ik via het internet van haar was tegengekomen. Het type vrouw dat je in het echt moet hebben gezien, om haar schoonheid te kunnen ervaren. Nerveus en overdonderd als ik was stond ik met mijn mond vol tanden, terwijl ik naar een kleine kamer werd gestuurd, zodat ik geen andere gasten tegen zou komen. Terwijl zij mijn glaasje Cola aan het halen was, draaiden mijn hersenen overuren. Is dit echt? Ga ik straks echt worstelen met deze bloedmooie vrouw? Ja, het was echt zo! Maar eerst kreeg ik nog een korte (en indrukwekkende) rondleiding en was er nog een soort ‘intakegesprek’, waarin ik al mijn wensen kon aangeven. Alle mogelijke opties passeerden de revue, maar nadat Nina had aangegeven dat het voor haar geen enkel probleem zou zijn om mij in een houdgreep te leggen wist ik eigenlijk al genoeg. Op zolder werden de matten klaargelegd en nadat ik verplicht onder de douche was ‘gegooid’ werd ik, met een soort spanning zoals ik dat nooit eerder heb gevoeld, door Nina opgehaald.
Op de trap naar zolder besefte ik me heel goed dat ik op het punt stond om mijn droom waarvan behalve ikzelf niemand wist dat ik die had, te gaan meemaken. Normaal ben ik best competitief ingesteld en wil ik zelfs een potje Rummikub winnen, maar nu maakte ik mezelf eigenlijk geen moment de illusie. Ik heb nooit aan vechtsporten gedaan en zelfs al zou ik dat wel gedaan hebben, dan nog zou ik geen schijn van kans hebben gemaakt. Simpelweg omdat de gemene, maar tegelijkertijd charmante lach van Meesteres Nina me bij voorbaat al ‘verlamde’. Ofschoon ze vooraf had aangegeven nog voorzichtig te zijn met haar onervaren slaaf, duurde het maar een paar seconden voordat ik voor het eerst muurvast tussen haar benen lag. Het zou niet de laatste keer zijn! Nina kwam al haar beloftes na, en bleef terwijl ze de vloer met me aanveegde tegelijkertijd ook vriendelijk. Mijn benen werden ‘uit elkaar getrokken’, mijn nek werd diverse keren in de klem gelegd, maar stiekem genoot ik. Vooral als ik in een positie terecht kwam waarin ik met mijn hele lichaam geen kant meer op kon en ik, als ik naar boven keek, alleen nog maar haar lachende gezicht kon zien. Het leek Meesteres Nina geen enkele moeite te kosten, ze deed met me wat ze wilde. Waar ik de sessie eindigde met stijve spieren en lichte keelpijn, daar was het enige ‘litteken’ dat zij aan dit ‘gevecht’ had overgehouden mijn zweet op haar fraaie Calvin Klein outfit. Kortom, het was erg gezellig, maar helaas bleek het halve uur dat ik had geboekt veel te kort. Voordat ik het wist zat de tijd er al op en kon ik na na figuurlijk te zijn afgedroogd opnieuw de warme douche opzoeken.
Vol met (positieve) indrukken ging ik naar huis, maar al snel maakten andere gevoelens zich van mij meester. Dit voelde niet ‘voltooid’. Ik voelde aan alles dat Meesteres Nina, hoe superieur ze ten opzichte van mij ook was geweest, niet alles had laten zien wat ze in huis had, en bovendien was ikzelf misschien wel te geïmponeerd om echt te genieten. Zodoende besloot ik na lang gepieker voor de volgende week opnieuw een afspraak in te plannen. Ditmaal een langere sessie in de veel ruimere ‘rode kamer’. De spanning voor het onbekende was nu uiteraard veel minder, de ontvangst minder imponerend (al kan dat ook komen dat er deze keer een man de deur opendeed, dat was een tegenvaller). Na het verplichte douchen was het tijd voor de ‘rematch’. Nina moest nóg meedogenlozer zijn dan de vorige keer, toen ik de volgende ochtend met maar nauwelijks spierpijn was wakker geworden. En inderdaad bleek dat zij nog wel wat meer in haar mars had. Keer op keer werd ik in een houdgreep gelegd, soms zelfs met armen en benen tegelijk. Ik kreeg, ook letterlijk, billenkoek, mijn sportkleding werd bijna speels uitgetrokken en zelfs mijn geslachtsdeel moest eraan geloven. Naarmate het ‘gevecht’ vorderde liet ze ook niet na om mij verbaal te vernaderen. Haar plagerige lach en opmerkingen waarmee ze aangaf hoe zwak ik wel niet was, maakten haar overmacht steeds eclatanter. Mijn ego is al niet zo groot zoals bij veel andere mannen, maar van dat kleine beetje dat ik wel had bleef nu helemaal niets meer over. Het gemak waarmee ze mij vermorzelde was misschien zelfs wel gênant, maar dat voelde totaal niet als dusdanig wanneer zij weer eens met haar indrukwekkende lichaam bovenop me lag of zat. Soms probeerde ik daadwerkelijk iets terug te doen, maar het gemak waarmee ze al mijn voorspelbare pogingen beantwoordde was verbluffend. Zo indrukwekkend zelfs dat Meesteres Nina soms zelf ook verbaasd te zijn over haar eigen kwaliteiten zo bleek toen ze er met Meesteres Zascha een ervaren worstelaar als toeschouwer bij riep. Eenmaal moest Zascha haar zelfs tot rust manen, omdat Nina een greep wel heel erg stevig leek in te zetten. Ik werd nu dus zelfs publiekelijk vernederd, maar voelde desondanks relatief weinig pijn. De adrenaline en het genot van het gedomineerd worden door een schoonheid als Nina wonnen het van de pijn. Na een uur was echter ook deze sessie voorbij, en ditmaal voelde het wel als ‘voltooid’. Ik ben de tel kwijtgeraakt, maar als liefhebber van statistieken gok ik dat ik met pakweg 25-1 heb verloren. En die ene keer dat Nina moest aftikken, was dan ook nog eens omdat ik toen letterlijk de tips van Meesteres Zascha heb opgevolgd. Na nog te hebben nagepraat, was het tijd om naar huis te gaan. Mijn fantasie was werkelijkheid geworden. Ik was nu zelf zo’n man uit één van die Youtube filmpjes! En ik werd dan weliswaar 2x volledig ingemaakt door Nina, ik had wél mezelf overwonnen door over mijn aanvankelijke angst voor het onbekende heen te stappen! De kans dat ik ooit ga voor mijn ‘sportieve revanche’ is zeker aanwezig, maar voor nu koester ik de herinneringen aan twee geweldige ‘dates’ met een prachtige, maar tevens (zo heb ik op pijnlijke wijze ondervonden) krachtige vrouw. Meesteres Nina, hartelijk bedankt voor deze ‘ontgroening’ en wie weet tot ooit!
Groetjes, Slaaf K