State of Mind - Domination Palace

Deel 3, episode 9
Somewhere in a state of mind….. (1)

‘Sjakie,……….Sjakie……..Sjakie’ Klonk het ver weg, het klonk als een warme stem die weg galmde in het niet……. ‘Sjakie, ben je er nog..nog…nog…nog..’ ‘Ja…ja…ja…’ kwam er met een zelfde echo uit mijn mond. Ik keek om mij heen en zag alleen maar een witte waas voor mijn ogen. Ik voelde me ergens ontzettend opgelucht, alsof ik iets bijzonders had gedaan. Zonder mijzelf te kunnen zien of voelen, wist ik dat mijn ogen liefdes hartjes uitstraalde naar die vrouw. Met een lach op mijn gezicht.…. …..ik voelde dat er een welgemeende glimlach verscheen op haar gezicht. Een blik die je doorgaans alleen maar krijgt van je eigen liefje. Ik keek als het ware door die mist heen en zag haar in de verte, een gestalte waar een zeer warm aura omheen hing, terwijl ze niets zei, hoorde ik haar iets zeggen, maar ik kon niet verstaan wat….

17 juli 2018
Het kan zo verkeren in het leven, maar bovenal moet je soms niet te veel nadenken. Al circa anderhalve dag wacht ik op het moment dat ik dit aan mijn column kan toevoegen. Zeg maar: mijn vingers jeuken…. Het is nu precies 7 dagen voor dat ik het volgende hoofdstuk in het leven van ‘slaaf sjakie’ kan toevoegen aan mijn column ter ere van Mrs. Denise. En eerlijk gezegd nu pas tijdens het schrijven valt het kwartje helemaal…… …..Het was 9 jaar geleden, mijn.. nee onze dochter was net of net niet 1 jaar oud… Een paar maanden waren we getrouwd.. We hadden een prachtige huwelijksreis gemaakt aan de andere kant van de oceaan. En voor de kids in de zomer een uitstapje naar………Center Parcs…. Schoonfamilie erbij…jippie…geweldig… Och, wat maakt die ene week nou toch uit…… Nee het was niet mijn ding… Eigenlijk is ieder verblijf in een dergelijk park min of meer uit nood geboren. Zo ook mijn vorige bezoek aan Center Parcs… en nee….. dit is niet om af te geven op die parken die vroeger de meest truttige namen der namen had… Sporthuis…brrrrrrr… Nee, potverdomme, ik heb er in mijn jeugd nog als vakantiewerker gewerkt.

Nee, ja dat stereo typ van die families met die trainingspakken.. Uiteraard moet ook hij dat afgrijselijke roze trainingspak aan met dat zwarte randje.. En dan ons subbies uit lachen dat wij geilen op vrouwelijke Dominanties… Nee, die hebben thuis wat te zeggen…!! I rest my case… Hahahaha Donderstraal op…. Nee, ik kan schrijven met een traan in mijn oog dat Missy bijna letterlijk aan het einde is gekomen in Center Parcs… Het was haar laatste vakantie.. Helweek.. Mijn kinderen vragen weleens of we niet terug kunnen gaan naar dat ene Park. Ik moet die mensen aldaar gewoon ontzettend bedanken, hoe geweldig goed zij alles voor ons hebben gedaan destijds. Maar in dat Park liggen herinneringen die te pijnlijk zijn voor mij…. ….. en nu… Nu zit ik weer in zo een park… Gisteravond appte ik Mrs. Denise..: ‘Hoi Meesteres…nog maar 8 dgn …… Alles in kannen en kruiken voor volgende week. Maar eerst 1 weekje Center Parcs met de kids…. …..O my got Center Parcs!!!! Nee, ik ben nog steeds geen masochist, maar ik heb de schijn nu wel tegen’
‘Echt wel een masochist… Center Parcs’ Was haar droge antwoord. Ik proefde alles wat ik aan haar adoreer in dat antwoord. Ik zie in mijn gedachte haar lach op Haar gezicht om mij vervolgens compleet af te zeiken met Center Parcs!!!! Hahahaha…

Eigenlijk is het ook gewoon een hele lieve vrouw, die echt begaan is met Haar slaafjes. Nee, ik ben niet bepaald doorsnee, en onderga deze vakantie voor mijn kinderen. En ja, ik ga uiteindelijk ook dat tropisch zwembad in. Kan ik dat missen?? De vraag stellen is hem beantwoorden. Terwijl de kinderen zich vermaken in het zwemparadijs, droog ik letterlijk op in een stoel aan de rand van het zwembad. Ik realiseerde mij circa een half uur eerder dat ik nog wel een gedicht kon schrijven voor Mrs. Denise, wat ik daarom ook maar ben gaan doen. Tijdens het schrijven (op mijn telefoon!) verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Potverdomme, hoe zou Mrs. Denise eruit zien in een mooie bikini..? Ik zag haar in mijn fantasie al uit het water lopen, zoals Ursula Andrews in de James Bond klassieker Dr. No, en jaren later dunnetjes overgedaan door Halle Barry in Die Another Day. Op dat moment liep er net een vrouw uit het golfslagbad, die niet onderdeed voor een gemiddelde walrus. Zij zorgde er vakkundig voor dat ik geen enkele verkoeling meer nodig had in het zwembad………

Femmalia Deel 15 De beloning (zie deel 13 en 14 in Figuur)
Hank werd losgekoppeld van de ‘chaingang’. Selma, maakte een hondenriem vast aan zijn kuisheidgordel en sleurde hem mee. ‘Follow me boy’ zei ze bits met een diepe zuidelijke tongval, terwijl ze een felle ruk aan de riem gaf. Hank strompelde achter Haar aan. Achter hem liep Miranda, die een Bull whip in haar hand had. Ze liepen richting het hoofdgebouw, alwaar ze door een zij – ingang naar binnen ging. Hank werd door Selma aan de cock leash voort gesleurd naar boven toe een kamer in. Daar stond een groot klassiek tweepersoonshemelbed. ‘On your knees boy’ beet Miranda hem fel toe, terwijl zij hem in zijn knieholte schopte. Vrijwel meteen zat Hank op zijn knieën, aan het uiteinde van het bed. Miranda duwde bruut zijn hoofd omlaag, waarop Monica – die er kennelijk ook bij was – zijn polsboeien losmaakte. Daarvoor in de plaats werden zijn armen bevestigd aan de staanders van het hemelbed aan het hoofdeinde. De ketting werd daarbij zo strak aangetrokken, dat Hanks armen volledig gestrekt vastlagen. Hanks voeten werden vastgezet in een spreidstang. Hij kon werkelijk niets meer. Hij lag met zijn buik op bed en zijn penis met kuisheidgordel was vrij toegankelijk.

‘You earned a reward boy.’ Klonk het sarcastisch uit de mond van Miranda.. ‘And you will….. hahaha’ Voor hij er erg in had begon Miranda hem te slaan met de Bullwhip… ‘Here is your reward boy hahaha.’ Hank begon te schreeuwen van de pijn… …. Na een paar minuten stopte de slagen… ‘Does it hurt boy? Hahaha…. Selma wreef zacht over zijn rood geslagen billen.. ‘Let’s start this party’ zei ze triomfantelijk, terwijl ze langzaam met 2 vingers zijn anus verkende… Hank voelde een koele vloeistof naar binnenglijden in zijn anus. Miranda greep hem bij zijn haar, en draaide zijn hoofd in haar richting. ‘Boy, look at my ‘little friend’ ze refereerde daarbij naar een 6 inch dildo. De angst stond in Hanks ogen te lezen. Door de gag in zijn mond kon hij niet smeken…. ‘Oh yeah boy, or should we call you a bitch…. Our bitch..’ Op dat moment greep Selma hem vol in de kuisheidgordel… AUWWW…. ‘Easy boy….easy… oooo yes……’ Langzaam schoof Selma een dildo naar binnen van ten minste hetzelfde formaat als die van Miranda… ‘Relax boy…. Open your slave pussy….’ Probeerde Selma hem gerust te stellen.. ‘Take her cock you BITCH!!’ beet Miranda hem fel toe… AUWWW AUWW.. Hank had het gevoel dat hij van achter werd open gespleten door de dildo… Selma begon hem inmiddels ritmisch te neuken in zijn kont.. Nadat ze daar mee klaar was, ging ze op haar knieën voor hem op bed zitten… ‘Suck my Cock boy… all the way…’ Terwijl Hank de dildo tot in zijn strottenhoofd in zijn mond had, voelde hij dat hij gepenetreerd werd door een tweede dildo.
‘Come on Monica…’ Hoorde hij Miranda zeggen ‘Don’t be shy… this slave bitch loves it…. You love this boy??? Vroeg ze Hank streng. Toen Hank niet snel genoeg reageerde, sloeg ze hem met de rijzweep van Selma op zijn rug AUWW… Hank kon niet meer dan bevestigend knikken…. ‘Yes Monica, this dirty slut loves it hahaha.’

Hoe lang dit alles duurde wist Hank niet, maar nadat Monica hem had geneukt, was Miranda aan de beurt. Toen hij dacht klaar te zijn, kwam die afgrijselijke Nora er ook nog bij. Eerste neukte ze hem in de kont, daarna werd hij losgemaakt. Hij moest op zijn rug gaan liggen en zijn armen en benen werden bevestigd aan de vier staanders van het bed. ‘Slave boy, here is your final reward..’ zei Miranda met sadistisch genoegen… ‘Tonight you gonna be the bitch boy of Nora, our lovely and sweet Nora…’ Nora was 1,80 groot en woog wellicht net zoveel als ze lang was…. ‘Here is the key of his cage,, his cock is al yours tonight.’ He loves tickling under his balls..’ Ging Selma verder. ‘Who cares, what he loves? Hahahahaha He is going to eat my pussy till I am in Heaven… Daarop ging ze pontificaal op zijn gezicht zitten… ‘Likken Bitch!!’ Het werd een lange nacht, nadat Nora moe en voldaan was, sleurde ze Hank aan zijn collar richting een kleine kooi in de hoek van de kamer, waarin hij amper paste. ‘Good night boy’ zei Nora met duidelijke pretoogjes…. Wordt vervolgd. (Het slot van Femmalia kunt u lezen in mijn volgende column.)

24 juli 2018 (deel 1)
Alles, maar dan ook alles, heb ik door schade en schande geleerd, begint bij jezelf. Het is heel eenvoudig om iedereen de schuld te geven. Wat ik deze avond over mij had afgeroepen, had ik aan mijzelf te wijten. Dat hoeft overigens niet altijd negatief te zijn. In deze column steek ik niet onder stoel of banken dat ik de man van de gewoontes ben, van de rituelen. Een van deze rituelen is een ‘wens’ die ik voor iedere sessie mag inleveren. Dat lijkt natuurlijk voor de meeste stervelingen een eenvoudige opdracht, maar dat is het niet bepaald. Een wensbriefje is meer dan een briefje. Het is een plechtig verzoek, meestal begeleid met een gedicht. Maar het moet nog wel worden geschreven. De oplettende lezer zal het zijn opgevallen dat ik een terugkerend format gebruik. Zeg maar de opbouw van deze column. Die eigenlijk te lang is om te lezen. Wie gaat er nu circa 20-30 minuten rustig lezen. Geile filmpjes en foto’s zijn veel eenvoudiger. Mijn hoofdstuk indeling is geen toeval. Makkelijk om te onthouden waar je gebleven bent.

Goed ik dwaal af… … Nee, het gaat om de volgorde; na een sessie moet ik dit verhaal vastleggen. Daar begin ik dezelfde dag al mee, maar het is niet alleen een verhaal (incl. niet gepubliceerde voor en nawoorden, kaft en illustraties), ook nog 2 gedichten en…. een wens..) Let wel die schrijf ik meestal 2 weken voor een sessie al. Ja, wat wil ik dan….. Dat laatste valt niet altijd mee.. Dus begin ik domweg te improviseren: Daar zit ik dan weer, sessie 29 Sjakie 2.0 waarvan 28 met U…. Wat heb ik toch een geluk… Wat ben ik toch een bofkont.. Alhoewel mijn kont niet altijd heeft geboft .. hahahaha.. Mijn column laat me regelmatig over Memory Lane rijden. Gedachtes gaan terug naar het korte en lange verleden… Die eerste ontmoeting… de eerste keer kruipen voor U. De Japanse en Balbondagen… Het rad, de grenzen die U heeft verlegd… De slaaf die ik nu ben. Nooit perfect, nog altijd een watje, maar wel Uw getrainde slavenwatje. Ieder feest wat ik bezoek ben ik trots dat ik in praktijk kan brengen wat ik van U heb geleerd.

Na een titelloos gedicht, wat U onder dit verhaal kunt lezen, sloot ik af met: U weet wat ik wel en niet kan en waar mijn grenzen liggen en de grenzen die U al eens heeft verschoven van mij. Dat maakt mij stiekem trots en erg blij. Ik kniel en buig respectvol voor uw neer en geef mijn ziel en zaligheid in Uw beheer.. Mrs. Denise las in mijn bijzijn deze wens door. Circa 10 minuten eerder was ik klokslag gearriveerd in Valkenswaard. Meteen liet ze trots haar prachtige nagels zien. Ze stonden al op haar twitter account als ‘nipple torture’. Een paar dagen daarvoor stuurde ze via de App al een foto van een van haar schatjes. Het noopte mij tot de volgende reactie: ‘Dank U Meesteres… I will live and sleep in fearrr, but they are osom… Oo Sinistra (het was haar linkerhand) oooo Sinistra you look irresitible’

Een paar minuten later zat ik naakt in slavenhouding klaar in de bar. Mrs. Denise werd vergezeld door Lady Raven. Iets wat ik uiteraard alleen maar leuk vind. Ik ben nu eenmaal graag naakt in het bijzijn van zoveel mogelijk vrouwen. ‘Kus jij mijn laarzen niet? Sommeerde Mrs. Denise mij.. Snel kuste ik haar laarzen en ging over op de orde van de dag. Mijn gedichten, presentje (daar kom ik later op terug) mijn verhaal ‘Figuur’ en… mijn wens dus… Deze las ze voor de verandering in mijn bijzijn door, waarna zij deze gaf aan Lady Raven… ‘Ik heb een stijve nek.. Wat zou jij met Sjakie willen doen?’ ‘Nou’ antwoorde ze ‘Ik las iets over een rad en over billen. Ik zou hem op het rad van fortuin zetten en dol draaien. Daarna zijn billen bewerken.’ ‘Goed idee Raven..’ Ik wist dus, dacht ik, waar ik aan toe was.. Maar dit was te makkelijk………!!

Thema party (deel 1)
Het mooie aan ‘feestjes’ in Duitsland is… Ten eerste zijn er echt veel meer party’s. Ieder weekend meerdere. Daar verbleekt de Nederlandse scene bij. Daar wil ik de Nederlandse ‘feestjes’ absoluut niet mee diskwalificeren. Ten tweede zijn er veel (meer) thema party’s. Zelf houd ik van het thema ‘Femdom’. Het aantal bijeenkomsten op dit vlak zijn nog beperkt. Nu las ik laatst op de Kinkyweb –Toen ik aan het stemmen was op Mrs. Denise – dat er in België in de buurt van Hasselt maandelijks een Femdom party wordt gehouden. Op de Kinkyweb stond een enthousiast verhaal van een bezoeker, daarop trok ik mijn stoute schoenen aan. Normaal trek ik ze uit hahaha…en stuurde een mailtje. Tot op de dag van vandaag wacht ik nog steeds op antwoord!

Nu de drempels in Duitsland voor mij alleen maar lager worden, is de behoefte om naar bijvoorbeeld de Showboat te gaan veel minder en al helemaal niet alleen. Daarbij ga ik naar die feestjes om te ‘spelen’ en niet zozeer om te socialiseren. Door privé omstandigheden staat het ‘spel’ met Herrin Gabriele op een laag pitje. Zij laat mij – zoals ik al eerder schreef – ook vrij om te gaan en staan. Het was voor de tweede keer dat ik de themaparty Sklavengericht bezocht. Vorig jaar was ik hier met mijn vriendin en com. Meesteres uit het midden van ons land geweest. Zij had mij toen aangeklaagd. Iets wat ik niet wist, totdat ik binnenkwam. Deze keer ging ik alleen. Eerlijk gezegd klaag ik mij zelf niet aan. Ergens klopt dat namelijk niet… Ik kan mezelf wel leren pols en enkel boeien omdoen, maar mezelf vast zetten met kettingen? Dat doe ik dus niet. Dat was ook niet nodig, want ik zou deze avond een Dame begeleide die als ‘nickname’ CharmingBoss heeft. Op Haar profiel foto zijn Haar mooie voeten in zwarte damesschoenen te zien met stiletto hakken. Ik ken deze vrouw ten eerste van een Duits Forum (Femdom / malesub groep), waarvoor ik ook het een en ander heb geschreven in Duits.. Daarnaast had ik Haar eenmaal op een party ontmoet. Via een Duitse website waarvan ik lid ben, nam ik contact met Haar op. Ze reageerde enthousiast en stemde toe. Deze Dame is zeker Charmant en stijlvol. Wel gaf ze aan dat ze misschien moest annuleren wegens Haar gezondheid.

Op vrijdagmiddag 16.00 uur, een paar uur voor het evenement zag ik dat ze niet kon komen….BALEN!!!! Natuurlijk, tja ik wist dat dit kon gebeuren. Wel blij dat ik überhaupt daar als Haar slaaf had mogen zijn. Gelukkig waren er ook nog 2 vriendinnen van mij. Ja, ik mag deze Dames inmiddels wel vriendinnen noemen. Zij vormen een lesbisch duo waar menig slavenfantasie van op hol slaat. Maar daar later meer over. Bij binnenkomst maakte de gastvrouw en organisator mij meteen duidelijk dat het nergens opsloeg (dat laatste letterlijk hahaha) dat ik mij zelf niet had aangeklaagd. Dat kon dus echt niet… Deze Dame organiseert ook de slavenveilingen. Sjakie kwam hier niet mee weg liet ze wel blijken. Ik wist dat de ene helft van het lesbische koppel was aangeklaagd door de andere helft. Voor dat de Rechtbank begint, moeten alle aangeklaagde zich verzamelen in een aparte ruimte. Terwijl ik plaats nam (ja op de grond hahaha). Werd ik bij het begin van de ‘behandeling’ naar voren geroepen. Voor straf werd ik opgesloten in een grafkist. Daar in lag op de bodem een ‘pinnenmat’… Godzijdank had ik een handdoek mee de ‘kist’ in genomen. Die ik na verloop van tijd onder mijn onderrug en billen wist te manoeuvreren. Hoelang ik in die kist gelegen heb weet ik niet.

Aan het einde van de avond merkte ze nog op: ‘Het was zeker wel warm in die kist?’ ‘Ja,’ antwoorde ik lachend ‘maar gelukkig was ik daarop gekleed’ Voor alle duidelijkheid, op dergelijke avonden heb ik niet meer aan dan in Valkenswaard, tijdens een sessie. Nadat ik uit de kist mocht komen. Niet om mensen bang te maken, zij van de organisatie had vooraf gevraagd of ik bang was voor kleine ruimtes, en alles gebeurd met respect en veiligheid. Stond ik dus voor het gerecht. Ik werd aangeklaagd, omdat ik mijzelf niet had aangeklaagd..hahahahahaha GEWELDIG.. Als straf moest ik dienstbaar zijn voor alle Dames als meubel, drager en voetenmasseur. Later op de avond werd ik weer onder de vleugels genomen van mijn lesbische vriendinnen. Ja, voor alle slaven met geile fantasie. De volgorde in rangorde is: Eerst Herrin Inka, dan haar slavin. Zij is alleen onderdanig aan vrouwen, maar Dominant naar mannen….. en dan ik…. Ja, het was weer een leuke avond hahahaha. (Wordt vervolgd.)

Somewhere in a state of mind (2)
Sjakie……. Sjakie………..Sjakie….’ Wie roept mijn naam, waar komt dat vandaan.. ‘Sjakie, probeer rustig te blijven…’ klonk deze stem erg warm en bemoedigend… ‘Rustig Sjakie, rustig… je bent al zover gekomen….’ Waar ben ik dan…..’Waarom moet ik rustig zijn…?.’ Ik keek zover ik kon, draaide mijn hoofd, keek omhoog en omlaag maar zag niemand…’Mevrouw…. Mevrouw waarom moet ik rustig blijven… AUUUWWWWWW een felle prik voelde ik in mijn tepel…

24 juli 2018 (deel 2)
Mrs. Denise dirigeerde mij een paar minuten later naar boven. Naar zwart, de kamer die in het verleden bekend stond als blauw. Daar mocht ik mijn kloffie, wat deze keer door het warme weer niet al te veel was, korte broek, onderbroek, T-shirtje zonder mouwen, enkel sokken en schoenen. Terwijl ik op mijn handen en knieën zat vroeg Mrs. Denise of ik mij nog wilde opfrissen. ‘Ja Meesteres.’ Daarop meende ik – goed slaven moeten niet menen en denken.. Ja ja, dat moet ik ondertussen naar al die jaren toch wel weten…. Ehhhh – dat zij mij richting de douche sommeerde. Ik maakte daarop aanstalten door daarheen te kruipen. Ik maakte niet alleen aanstalten, ik zette daadwerkelijk een arm en knie voorwaarts. ‘Wat doe jij nou?’ zij ze meteen verbaasd. ‘Ehhhh U…’ ‘Sinds wanneer mag jij voor mij uit kruipen??’ ‘Nooit Meesteres’ ‘Juist Sjakie’

Het duurde niet lang of zij bestrafte mij voor deze domme daad met een paar ferme tikken met een pollepel.. Gvd.. die vind ik echt 100 keer liever in de pan naast de hond, dan op mijn reet!!! ‘Kruip voorwaarts Sjakie’ Daarop kroop ik richting Mrs. Denise haar benen. Even later zat mijn hoofd vast tussen Haar laarzen. Dat is op zich nog wel leuk, maar het werd me heel snel duidelijk dat ze op mijn kont nog niet was uitgekookt, getuige het feit dat ze met die pollepel een poging deed om de hamlappen op mijn achterste te pletten. Even later met een pijnlijke achterste kroop ik achter, ja achter mijn Meesteres aan richting de douche. Bij het betreden van de douche stelde ze mij een vraag. Maar daar later in deze column meer over. Eerst even terug naar mijn presentje voor Mrs. Denise.

Doorgaans gebruik ik het tweede gedicht als inleiding voor een kleinigheidje voor mijn machtige Heerseres. Als ik die laatste serie foto’s zie van Haar, begint mijn bloed al te kruipen waar het niet heen kan gaan. Dit gedicht heeft U overigens al kunnen lezen onder mijn vorige column (Glimlach) Ik had voor de gelegenheid een heerlijke voetenzalf meegenomen. Dat raakte (bewust) kant nog wal met betrekking tot de inhoud van dit gedicht van een – al zeg ik het zelf – bedenkelijke laag niveau. Tijdens de voordracht moesten we er allemaal (ook lady Raven) wel hartelijk om lachen. Nee het is nog geen Sinterklaas. Eigenlijk had ik met deze zalf stiekem gehoopt, zonder te vragen. Of ik haar voeten zou mogen masseren. ‘Sjakie… Sta op..’ zei ze terwijl ik in slavenhouding achter de deur in de douche zat te wachten. ‘Ja Meesteres..’ Daarop pakte ze mij met Destra, haar rechterhand met haar wonderbaarlijke stiletto nagels onder mijn ballen. ‘Volg mij Sjakie.’ Ze tilde mij als het ware op onder mijn ballen. Ik liep inmiddels op de puntjes van mijn tenen…… Dit is zo heerlijk vernederend…hmmmmm..!! We waren veel te snel terug in zwart..

Slavedating 2
9 mei jl. ontving ik een appje van Mrs. Denise met o.a. de volgende stukken tekst. ”Gister hebt U opnieuw een Column van Sjakie gepubliceerd.” Schreef Slaafaap in een email naar Mrs. Denise. “Altijd mooie verhalen en altijd vol lof voor Uw collega’s in het Dreamteam…. …. Maar ook steeds vaker citeert hij uit mijn verhalen. Ik voel mij elke keer weer vereerd. Kennelijk waardeert hij mijn schrijfsels, zoals ik omgekeerd de zijne.” Ja ik waardeer zijn verhalen zeer zeker – om Slaafaaps woorden te gebruiken – de ‘Schrijfsels’ van hem. Eigenlijk ken ik ‘hem’ al vanaf het eerste verhaal wat ik heb gepubliceerd in augustus 2016. Toen reageerde hij in een email naar Mrs. Denise met een mooi compliment. Zijn naam viel mij op en dus ging ik Slaafaap volgen. Gaandeweg zag ik een aantal overeenkomsten tussen ons. Wij zijn allebei niet echt masochistisch en volbewondering voor de Dames bij Domination Palace, in het bijzonder Mrs. Denise.

Ook zoekt hij bewust grenzen en relativeert hij dat met de nodige humor. ‘Maar nu dit zo vaak gebeurt – ging hij verder – voel ik behoefte Sjakie ook meer persoonlijk te leren kennen’. Mrs. Denise weet dat ze deze vraag in goed vertrouwen naar mij kan door zetten. Zij helpt graag BDSMers op weg. In 2015 was zij niet voor niets door de Kinky web al uitgeroepen tot BDSM Ambassadrice. Daarnaast kan ik trots schrijven Professional of the year 2017 en 2018…. Zij helpt nu eenmaal echte BDSM’ers, met een vergelijkbare passie graag vooruit in dit wereldje. Mij heeft zij destijds ook op weg geholpen. Ik vroeg daar niet eens zo specifiek om, zij herkende mijn ‘worsteling’ destijds. Niet te verwarren met die worstelingen met Mrs. Zascha overigens….. Op het punt waar ik nu in mijn leven sta, schrik ik niet van deze vraag. Ik gebruik mijn column niet in de laatste plaats om juist drempels te verlagen. Om andere mensen ook op weg te helpen. Slaafaap ging verder: ‘Dat kan via mailcontact of wellicht ook via een kennismaking op een Munch..’ Nu ben ik niet helemaal vreemd in de wereld… Maar van een ‘Munch’ had ik eerlijk gezegd nog nooit gehoord. Ik dacht zal wel lunch moeten zijn hahaha. Nader onderzoek wees uit dat het toch echt Munch moest zijn… ‘Wilt U hem mijn mailadres sturen….. In zijn columns noemt Sjakie mij tegenwoordig Meneer Slaafaap.’ Ik hoefde niet lang na te denken over deze vraag. Ik voelde me vereerd door de vlijende woorden van hem. Na een aantal mailtjes, besloten we elkaar te treffen op een voor beide centraal gelegen locatie. Letterlijk slavedate nr. 2. Met Rinus (slavedating 1) heb ik nog steeds contact, veelal via what’s app.

Voor deze gelegenheid had ik een tafel gereserveerd in een leuk Grand Café. Door het heerlijke weer, was buiten zitten op het terras de beste optie. Een paar minuten later arriveerde Slaafaap. Dit was een paar dagen nadat Mrs. Zascha mij voor de derde keer met worstelen alle hoeken van de mat had laten zien. Dat heeft U in mijn column De Derde Ronde kunnen lezen. Na de sessie vertelde ik Haar dat ik een afspraak had met Slaafaap. Meteen verscheen er een ontroerende lach op haar gezicht. Een duidelijk blijk van waardering Op de weg naar de ontmoetingsplaats appte ik haar: ‘Zal ik Slaafaap de groeten doen van U?’ ‘Ja doe maar’ reageerde ze snel. Deze snelle reactie ademde enthousiasme uit. Dat verbaasde mij niet Het werd een leuk gesprek. Waarin Slaafaap zijn ‘wandeling’ door het BDSM wereldje net als ik omschreef. Waarin ook weer duidelijk werd hoe klein dit wereldje is. We hebben zelfs gezamenlijke kennissen. Hij moet een behoorlijk stuk reizen, om zijn lusten te kunnen botvieren.. Beter gezegd dat de Meesteressen de lusten op hem kunnen botvieren hahaha.

Op mijn vraag waarom zover reizen? Ik woon namelijk beduidend dichter bij Valkenswaard. Was zijn antwoord: Kwaliteit, goede faciliteiten en als slagroom op de taart komen er bij DP regelmatig andere Dames in de sessies bij. Slaafaap heeft een meer dan goede klik met Mrs. Akira, een Dame die hij al jaren kent, zoals hij omschreef in een van zijn verhalen (She’s Back: Power Mrs. Akira! Posted 6-12-2017) Ik kan eerlijk zeggen dat ik de tweespalt waarin hij zich bevind wel begrijp. Enerzijds Mrs. Denise en anderzijds Mrs. Akira. Slaafaap schrijft hier in zijn verhalen zeer openhartig over. Nadat wij onze slavenbuikjes hadden gevuld en volbewondering onze ervaringen hadden uitgewisseld, aangevuld met bij behorende ‘roddels’, die ik uiteraard onder het motto van ‘What happens in…. Stays in…….’ niet zal toelichten, namen we afscheid van elkaar. Op de terugweg had ik rustig tijd om na te denken. Ik kwam tot de conclusie dat ik het aan het rechte eind had toen ik Slaafaap recentelijk in mijn column Zoete Druiven (posted 8-3-2018) omdoopte tot meneer Slaafaap!

24 juli 2018 (deel 3)
Daar zat ik dan laag op de bodem. Mrs. Denise had plaats genomen op de lederen bondagebank. Ze pakte de tube en maakte de dop los. Ze bracht deze met een van haar mooie handen richting haar neus en rook er aan, ‘Sjakie, dit ruikt erg lekker hmmm… ja deze mag ik graag.’ ‘Dank U Meesteres, bij dit winkeltje koop ik wel vaker dit soort producten. Ik heb er zelfs een klantenkaart, dat laatste is absoluut de ‘schuld’ van mijn vrouw. ‘Sjakie, deze is echt lekker. Veel beter dan die vorige.’ ‘Dank U Meesteres het blijft natuurlijk een gok wat U lekker vind’ Een aantal voorkeuren heb ik inmiddels wel opgeslagen op mijn harde schijf tussen mijn oren. Goed, ik weet van welke wijn ze houd, kleur en druif….. Met welke chocolade ik de Grand Lady van DP kan verwennen en bovenal welke snoep. Als het op huid verzorgende producten en geuren aankomt is dat vaak wat moeilijker… Terwijl ze dus plaats had genomen op de bondage bank, bood ze haar voeten aan. Ze heeft voeten met een verhaal. Een verhaal wat ik uiteraard niet ga opschrijven.

Ze heeft me de afgelopen 2 jaar.. Ja potverdomme, het is alweer 2 jaar dat ik Haar slaaf mag zijn. Om precies te zijn op 16 juli 2016. Dat is op de dag van deze sessie 738 dagen. Het schrikkeljaar in 2016 telt niet mee, omdat ik begin te tellen vanaf 16 juli. Tel ik dat op bij de eerste periode van 26 maart 2001 tot 4 maart 2003, dat zijn dus 861 dagen! Dan ben ik op 24 juli 2018 in totaal
1599 dagen!!! slaaf van Mrs. Denise. Oftewel 4 jaar, 4 maanden en 16 dagen…….. Ze overhandigde mij de tube met voetenzalf, welke ik behoedzaam in ontvangst nam, nadat ik haar beide laarzen en sokken had uitgedaan. ‘Jammer dat mijn voeten niet stinken’ zei ze treiterend. Je hebt voeten en voeten. Haar voeten voelde zacht aan, ze hebben in die heerlijke laarzen natuurlijk wel het een en ander te voorduren. Voor vele vrouwen is een voetenmassage een heerlijk verademing. In eerste instantie werd ik hiervoor in Duitsland op verschillende party’s ‘gebruikt’, omdat ik geen masochist ben. Van al die massages heb ik mijzelf het een en ander bijgebracht. Nee, ik ben absoluut geen professional. Ik weet wel iets beter wat vrouwen vaak lekker vinden. Daarbij let ik ook zeker op de gezichtsuitdrukkingen van de Dames.

Net als slaven, laat ook de ene Meesteres zich beter lezen dan de ander. Maar Mrs. Denise is niet de ene of de andere, zij is dè Meesteres. Zij is ver verheven boven mij. Waar ik bij ‘vreemde’ vrouwen groei in mijn rol en passie bij het tonen van genot. Speelt dat bij Mrs. Denise geen rol. Ze is nu eenmaal cynische en sarcastisch. Ze triggert mijn geest met de kleinste aan of opmerkingen en kleineringen. Dat gaat zoveel verder. Nadat ik haar voeten, die dus heerlijk zacht aanvoelde, had in gezalfd begon ik met mijn massage. Die niet makkelijk was omdat ik Haar voeten niet ergens te rusten kon leggen. Mrs. Denise was inmiddels begonnen met lezen. Eerst het voorwoord, weldra verscheen de eerste lach al op haar gezicht na het lezen van de volgende zin…

In den beginne……. Schiep god Adam en ….. kriiiiiiii grrrrrrr Hahahaha Wat een onzin… Natuurlijk schiep god eerst de vrouw en daarna…. veel later ehhhhhh de man………..hahahaha… Voeten masseren gaat mij het beste af, zittend op de grond met een been plat en een been gebogen. Oftewel deze been vormt een brug waarop ik de te masseren voet zet. Dan heb ik twee handen vrij om te masseren. ‘Meesteres, wilt U een zachte of krachtige massage.’ ‘Begin maar gewoon Sjakie, zo ja’ Het masseren van haar voeten is waarschijnlijk het meest intieme wat ik bij haar kan bereiken. Eerlijk gezegd, lig ik ook het liefste aan haar voeten…….hmmmmm.

Somewhere in a state of mind…. (3)
Ik lag met mijn rug op de grond en keek omhoog….. ……Het leek wel of ik van de aardbodem was verheven….. Zweef ik? Zie ik dit echt, een vriendelijke engel met langblond haar keek mij vertederend lachend aan… Ik smolt van binnen helemaal weg. Rechts van haar, zag ik een magistrale heerseres… Het ontbrak Haar ogenschijnlijk aan vleugels en een speciaal voor vrouwen gevormd harnas, welke Haar prachtige borsten nog beter accentueren…. Is dit de hemel?

24 juli 2018 (deel 4)
‘Sjakie heb je nagedacht over mijn vraag?’ ‘Ja Meesteres’ Net voor het douchen stelde zij mij de vraag. Eigenlijk al voordat we naar boven gingen. ‘Sjakie, naalden nog steeds een no go?’ ‘Nee Meesteres’ ‘Door je tepels?’ Innerlijk schrok ik….‘Ooit heb ik naalden in mijn zak gehad.’ Haar vraag was: hoeveel naalden in je tepels Sjakie? ‘4 Meesteres, 2 per tepel.’ ‘Dat komt goed uit, die heb ik hier al klaar liggen. Ja Sjakie, voor jouw als watje heb ik speciaal de baby naaldjes gepakt.’ ‘Dank U Meesteres’ Ik was dus nog steeds in de zwarte kamer en Mrs. Denise sommeerde mij om op te staan. Ze pakt een touwtje en begon mijn ballen af te binden. Vervolgens dirigeerde ze mij richting het rad. Ze zette mij hierop zorgvuldig vast. Mijn middel werd zelfs met een extra derde riem vast gezet. Evenals mijn benen en enkels. Mijn handen werden echter niet bevestigd aan de handvaten maar met behulp van leren polsboeien aan mijn middel!! ‘Zo Sjakie, zal ik jou eens laten
draaien.’ Zonder houvast aan de armen is dat meer dan een rare gewaarwording. Eenmaal ging ik rond. ‘Bij de meeste slaven zet ik de naalden, terwijl ze liggen.’ Zei ze met een voor mij inmiddels zeer bekende gelaatsuitdrukking op haar gezicht.

De mindfuck kon beginnen. Gek genoeg was ik nog niet echt bang geweest. Wellicht omdat ik er van uitging dat ze naalden in mijn tepels ging zetten. Godzijdank ging ik daar van uit. Totdat ze met de eerste naald kwam. ‘Deze ga ik er rustig doorheen zetten Sjakie’ Er doorheen zetten!!!! Dacht ik, vrijwel meteen sloeg mij de paniek om de oren. Ze drukte en drukte.. ‘Ik zet hem er langzaam in zodat het meer pijn doet.’ Zei ze met een sadistisch genoegen. Jezus, Sjakie waar ben je aan begonnen. Ging het in mijn hoofd verder. AUWWWW krijste ik even later voor de eerste keer uit, met een van pijn verbeten gezicht.. Het duurde een paar seconde en hij zat er doorheen. Ik leef nog…. Oeffff…. Ik wist nu hoe Slaafaap zich moest hebben gevoeld. Ik was – eerlijk gezegd – erg onder de indruk van hem geweest, dat hij dat had ondergaan. Daarna volgde de tweede, mijn linker tepel. ‘Sjakie de linker tepel doet altijd meer pijn’ en bedankt dacht ik!!!! Ik sloot mijn ogen, durfde niet te kijken. Ik begon meer en meer te zweten…. Maar mijn machtige Meesteres deed wat ze zei en ging zorgvuldig en behoedzaam verder….. Hij zat er in…. Oeffff uiteraard kon ik ook nu weer geen pijnschreeuw onderdrukken… Mijn lichaam ging innerlijk te keer.. Veel heftiger dan die keer dat zij mijn lul vast had geniet aan mijn buik…. Shit nog 4 te gaan…

Ik was zeker niet minder bang, de angst nam alleen maar toe….. ‘Hier komt nummer 3 Sjakie’ Wederom op de heerlijke en vernederende toon, maar die kon mij nu gestolen blijven.. Ik was bang…. En schreeuwde opnieuw…. AUUUWWWWW.. Plots ging de deur open: ‘Wat is hier allemaal aan de hand??’ Vroeg een Dame met lang blond haar, gekleed in een overheerlijk strak latex catsuit…… Oftewel Mrs. Zascha….. ‘Ik ben deze babynaaldjes door zijn tepeltjes aan het zetten.. Het blijft een watje.’ ‘Moet ik jouw daar voor weer door het hele huis horen!!!’ Zei ze vermanend… Ik kon geen zinnig woord meer uitbrengen, toch gaf Mrs. Zascha mij met haar aanwezigheid enige verlichting in mijn hoofd… Ik keek haar met mijn puppyoogjes aan, maar niet voor lang. De derde naald ging er in AUUUWWW…… ‘Meesteres, Meesteres ik heb het gevoel dat U er naast prikt…’ ‘Wat zeg jij??? Prik ik er naast…. Twijfel jij aan mijn vakkundigheid?’ ‘Ehhh nee, Meesteres….Nee’ Ik was volledig in paniek, terwijl Meesteres Denise mij een paar klappen onder mijn ballen gaf voor straf. Eerlijk gezegd was ze daar heel erg lief voor mij…. Het zweet gutste van mijn lichaam af…. Terwijl zij rustig verder ging… ‘Sjakie, dat was nummer 4…. Ik zal je matsen’ ‘Dank U Meesteres….’ Dit zal dan de laatste zijn dacht ik in een blink van een seconde… ‘De laatste 2 doe ik snel… Hahahaha….’ Hoorde ik haar lachen.

Ik sloot mijn ogen weer draaide mijn gezicht in een onmogelijke stand…… Ik voelde me leeg worden….. Licht, ik zocht naar adem…. Voor dat ik het wist zaten nummer 5 en 6 door mijn tepels, eerlijk verdeeld. Ik kon het niet bevatten en sloot wederom mijn ogen…. Waar was ik, wat had ik ondergaan…..Ik had het doorstaan, langzaam kwam het begrip terug, maar ik voelde mij zwak. Ik had zoveel energie verbrand, stress, zweet…, dat ik kracht in mijn benen miste… ‘Sjakie, ik ga je los maken nu… Zascha, wil je even helpen….. Sjakie…… Sjakie….Sjakie.. ‘Ehhh ja Meesteres….’ Reageerde ik met enige vertraging ‘Alles goed?’ vroeg ze bezorgd. ’Grijp de handvaten vast…’ ‘Ehh O ja… Meesteres..’ Langzaam hielp ze mij van het rad af.. Ik was nog steeds in een trance terwijl ik rustig op mijn handen en knieën zat…. ‘likken Sjakie, likken…’ Mrs. Denise had een suikerzakje leeggemaakt in haar hand. Als een hond likte ik haar hand leeg. ‘Draai je om Sjakie en ga op je rug liggen’ Daar lag ik dan, het zetten van de naalden had mijn energie bijna letterlijk uit mijn lichaam geprikt… alsof ik als een fles water was leeggelopen, de suiker gaf me een snelle boost. Ik lag er verslagen en uitgeput bij terwijl Mrs. Zascha me met een vriendelijk lach aankeek. Nu smolt ik nu nog sneller dan de suiker op mijn tong.

Rechts zat Mrs. Denise op de bondagebank als de machtige Grand lady van dit establishment. Ik keek recht onder haar laarzen……. Wat een heerlijk aanzicht vanuit deze vernederende positie…. Ze schreed omlaag van haar tijdelijke troon en boog helemaal voorover. ‘De naalden moeten er nog uit Sjakie’ Ik had zoveel angsten doorstaan, en was te moe om me druk te kunnen maken. Genoot met volle teugen van het uitzicht op deze twee top Dames. Voor ik het wist had ze de eerste drie naalden er gelijktijdig uitgetrokken…. Ze klemde, met hele lieve klemmetjes (zelfs voor mij!) een stuk keukenpapier tussen mijn tepels..

‘Sjakie’ maak eens wat van dat ‘gevalletje’ van jouw….. Manmoedig begon ik met het ‘reanimeren’ van mijn lid… … Ik moest het leven er van ver weg weer in zien te krijgen. Aan de omgeving, gevuld met twee prachtige Dames, kon het niet liggen… Snel begon ik te hijgen.. Uiteraard niet hard genoeg. Mrs. Zascha verliet de kamer met de opmerking: ‘Nu wil ik jou onder ook horen!!!’ ‘Harder Sjakie, HARDER!!! AAAA AAA OOO AAA ‘Harder, ik wil jouw door het hele huis horen……..’ ‘Meesteres…. Meesteres..’ zei ik na een paar minuten…. Het eerste zaad ontsnapte al uit de gelederen, voordat Mrs. Denise ook maar antwoord kon geven op mijn vraag… Ze keek me bemoedigend en tevreden aan… AAAAAHHHHHH AAAAAAHHHHH volgde de rest van het bataljon in een razend tempo….. AAAAAHHHHHHH…..

Somewhere in a state of mind (4)
Een gevoel van zaligheid nam mijn gemoedstoestand over……. Een gevoel van trots…. Ik wist niet hoe ik moest uitdrukken wat ik voelde…. De witte nevel die voor mijn ogen lag trok langzaam op…… Met de ontlading verloor ik opnieuw veel energie, maar het deerde mij niet…’Sjakie…..Sjakie…’ Hoorde ik opnieuw, nu duidelijker dan voorheen…. Nu zag ik haar, voor het eerste, O wow…. Ze is het…. Ze is het echt….. Ik keek haar vol in haar gezicht aan, ik kon alle contouren duidelijk zien, niet alleen haar gezicht, maar ook haar lichaam, haar welgevormde borsten en heupen……….’Sjakie’ zei ze nog één keer met haar prachtige ogen: ’Ik ben trots op jouw…’ ……………………to be continued

Titelloos gedicht!
De zwarte kamer
die vroeger blauw is geweest
Met het rad van Fortuin
was het iedere keer feest

Boven op die mooie
Zolderkamer in dit huis
Doch in de kelder voel
Ik mij het meeste thuis

Rood was de kamer
Waar alles ooit begon
Maar dat de witte kamer
ook zo geil zijn kon

Dat had ik nooit
Zo kunnen bedenken
Ik kan U enkel en alleen
Mijn vertrouwen schenken

Vertrouwen
Zo een angst,
ontzettend bang.
Is dat waar ik
zo naar verlang?

Sluit ik mijn ogen
voor wat gaat komen.
Voor mij is er geen
enkel ontkomen.

Trek ik mijn gezicht
In een karikatuur.
Als een verschrikking
van de natuur.

Voor er maar iets
gaat gebeuren.
Is mijn gelaat al aan
het verkleuren.

Lijkbleek slaat de
schrik om mijn oren.
Voordat de eerste naald
mijn tepel zal doorboren.

Schreeuwend van pijn
zal ik nooit berouwen.
Wetend dat ik U altijd
kan vertrouwen.

Soms…
Soms, loopt het
zoals niet verwacht.
Had U dit vooraf
ook niet gedacht?

Soms, weten we niet
wat gaat gebeuren.
Maar moet je achteraf
ook niet zeuren.

Soms, moeten we
alles laten gaan.
Het laatste biertje
gewoon laten staan.

Soms, is het zoals het
niet zou moeten zijn.
Doet de herinnering
erg veel pijn.

Soms, schijnt de zon
onverwacht veel.
Is geluk ons zeer
begeerde deel.

Maar, hoe groot
ook mijn verdriet.
Een lach in Uw ogen
is waar ik van geniet.