Aan de lijn

Aan de lijn
(Zowel met lange IJ als korte EI)

September 2016 (1)
‘Ding dong,…….Flight …… to Düsseldorf is ready to board’, schalde het door de luidspeakers op een vliegveld in Italië. Verveeld staarde ik voor mij uit, nee deze korte business trip was zeker geen straf geweest. Alleen dat eeuwige gehang op die vliegvelden went eigenlijk nooit. Snel een collega bellen, alvorens we ‘offline’ zijn.

Tijd om na te denken, nog een paar dagen en dan is het weer zover. Sinds de vorige sessie wist ik al precies waarmee ik Mrs. Denise wilde verrassen. De komende dagen moest ik letterlijk nog de puntjes op de i zetten. Het is leuk om te schrijven, maar het moet ook worden uit- en afgewerkt. Daarbij lees ik gemiddeld elk verhaal voor het printen een keer of 10 terug. Evenals mijn gedichten. Het opstellen van het geraamte of ‘ruw bouw’ is meestal in circa 15 tot 20 minuten gepiept. De afwerking woord voor woord, neemt veel meer tijd in beslag.

Bij mijn allereerste bezoek aan Denise vroeg ze al aan mij. Wil je worden gefotografeerd. Schuchter als ik destijds was zei ik nee. Nu leek het mij een leuk idee, om wellicht bij de verhalen iets met foto’s te doen. Ik schreef dan ook een email naar haar. Eigenlijk wist ik wel dat zij dat leuk zou vinden. Daarnaast had ik nagedacht over mijn laatste voordracht: Lichaamstaal (zie een Nieuw Begin en Wandel je eigen weg)

Natuurlijk vind ik een voordracht staand op het podium erg mooi, maar naakt op mijn knieën zittend voor Mrs. Denise vind ik persoonlijk meer gepast.

De vlucht liep voorspoedig, het vliegtuig van een van Europa’s prijsvechters landde keurig op tijd op plaats van bestemming.

Een paar dagen later was het zover. Kort nadat ik aanbelde werd de deur geopend door Mrs. Denise.
‘Vlug Sjakie, vlug…..Loop naar de bar en kleed je meteen helemaal uit. Je hebt 30 seconden.
Ik kleedde me z.s.m. uit.
‘Goed, we gaan zo meteen een foto shoot doen’ melde ze monter ‘Mag je herkenbaar op de foto, of niet?
‘Niet Meesteres’ antwoordde ik zeer gedecideerd.

Een paar minuten later was ik in de rode kamer met Mrs. Denise en Mrs. Payne. Zonder al te veel details te verklappen, was ik letterlijk ‘het lijdend voorwerp’. Tot in mijn kleinste teen heb ik van dit ‘lijden’ genoten. Ontkennen kan ook niet. Want mijn appendix, wormvormige aanhangsel, zoals de dames mijn lid ‘liefkozend’ later op de avond noemde, ging fier overeind. Na de foto shoot in de rode kamer, werd ik vereeuwigd in de bar te samen met Mrs. Denise. Als ik terug denk, maakt het mij ontzettend trots dat ik met haar op een foto sta.

Leeg
Ik voel me leeg, zeker op die momenten dat ik alleen thuis ben. Geen ruzie over de TV, of dat ik te veel sport kijk. Het hoog laag bed is al een paar maanden weg. Ik mis haar, zelfs zo af en toe de ruzies. Ik sta aan de vooravond van mijn vakantie, voor het eerst alleen met de kinderen. Op dergelijke momenten komt het besef hard binnen. Missy en ik hadden een relatie die begon en misschien ook wel eindigden met SM. Mijn vrouw was naast Dominant ook een masochiste van de bovenste plank. Ooit hebben ze een cane op haar billen stuk geslagen, terwijl zij doodleuk om een nagelvijltje vroeg. Ze stierf met pijn, héél veel pijn. Maar dat laatste had niets meer met masochisme te maken.
De eerste jaren van onze relatie waren wij fervent bezoekers van Passion. Daar zijn voor ons vele nieuwe vriendschappen ontstaan. Zoals Passion helaas verdween, zo vervaagde ook onze uitstapjes. Mede door de kinderen die we samen kregen. Het leven gaat door, hoe hard dat ook is. Recentelijk besloot ik om alleen naar een party te gaan in Duitsland. Het werd voor mij een moeilijk avond. Ten eerste was ik nog nooit in deze, overigens prachtig club geweest. Als alleenstaande man voelde ik me ongemakkelijk. Dat had niets met het CFNM (Clothed Females Naked Males) thema te maken en dat alle mannen naakt moesten zijn. Wel dat ik koppels zo rond zag lopen. Meesteres voor op, man er achteraan lopend aan de ketting, met de speelkoffer in de hand. Ik zag een stel, dat deed mij zo denken aan onszelf, maar dan 10 jaar terug. Het voelde niet goed. Ik was diegene die ik niet wilde zijn. Door mijn hoofd spookte wel dat Mrs. Denise in deze club een verpletterende indruk zou hebben gemaakt. Dat maakte het enigszins goed….

Mijn kinderen waren niet thuis. Terwijl ik de SM spullen (boeien e.d.) aan het opruimen was, kwam ik oude spullen tegen. Een brief van mijn vrouw, geschreven voor onze huwelijksdag en een CD met onze trouw muziek. Terwijl ik dit schrijf hoor ik op Arrow Classic Rock, The Police Every breath you take. Toeval? Het nummer van onze openingsdans…..Ik voel me leeg, ik kan wel huilen……..

September 2016 (2)
’s ochtend om 07.00 uur ontwaak ik uit mijn roes. Het is de dag na…. Zoals heel vaak de laatste maanden word ik wakker met Missy op mijn netvlies. Ze verdwijnt razendsnel en ik kan me doorgaans niet meer herinneren wat ik heb gedroomd. Vandaag begint mijn dag met een heerlijk gevoel, op een enkele wat gevoeligere plek na dan. Bedankt Melody voor de goede zorg!! Nee zonder gekheid, ik voel me heerlijk. De sessie herleef ik mede door het schrijven van deze verhalen. Het lijkt wel of mijn geest een heerlijke massage heeft gehad of beter gezegd: mijn geest is van top tot teen in de watten gelegd. Nu heb ik geen ervaring met beauty salons, maar ik kan mij voorstellen dat mijn geest hetzelfde aanvoelt als de huid van een vrouw die uitvoerig is verwent.

Onherroepelijk gaan mijn gedachte terug naar de vorige avond: Wachtend naakt op mijn knieën kwam ze de bar binnenlopen. Door de foto shoot – had ik voor mijn gevoel – de passende kleding aan voor mijn gedicht ‘Contrast’. Het voelde goed om aan haar voeten te zitten en tegen haar op te kijken. Trots meldde ik, in het kader van de minder touw competitie, dat ik de eerste magische grens had bereikt. Maar goed ook trouwens, ik heb mijn hele vakantie gruwelijk op mijn dieet gelet!

Net toen ik wilde beginnen liep Mrs. Payne de bar binnen. Mrs. Denise nodigde haar uit om ook plaats te nemen. Snel maakte ik de tweede barkruk vrij, hierop lagen mijn presentjes voor Mrs. Denise. Trots droeg ik mijn gedicht op en nog trotser kon ik vervolgens haar laarzen kussen. (zie Contrast in ‘Wandel je eigen weg’)

Na afloop kreeg ik een onverwacht compliment, ten minste zo interpreteerde ik haar opmerking.
‘Had je Mrs. Payne niet gezien? Ze werd er emotioneel van?’
‘Nee Meesteres, ik keek vooral naar U’.

Voor mij is dat een héél groot compliment en motivatie om door te gaan met schrijven en dichten.

‘Heb je thuis nog gedoucht?
‘Nee Meesteres.’ Antwoorde ik eerlijk. ‘Mijn moeder kwam net binnenlopen, zij paste op mijn kinderen op.’
‘Volg me op je knieën, als je klaar bent klop je op de deur en wacht je op mij.’

Ik besloot om me zo snel mogelijk, uiteraard goed te douchen en af te drogen, zodat ze niet te lang op mij hoefde te wachten. Hierbij vergat ik mijn haar goed aftedrogen. Daar kwam ik achter nadat ik had geklopt. Ik durfde niet meer om terug te kruipen naar de handdoek, stel dat ik niet in de juiste houding klaar zit…….!?

Na een paar minuten kwam ze binnen:
‘Opstaan sjakie.’ gebood ze mij en bond mijn ballen af met een lange rode veter. Daarna pakte ze handboeien, waarvan ze een kant bevestigde achter mijn ballen. Het idee en gevoel maakte me erg geil. Aan de handboeien werd vervolgens een riem bevestigd. Ze kon me nu letterlijk aan mijn ballen ‘uitlaten’. Oftewel een zogenaamde ‘Cock leash’.

Toen ze de ketting strak trok, bleek dat een van mijn ballen het hazenpad had gekozen…..Dat was wel erg letterlijk kloten, of beter gezegd half kloten natuurlijk. Snel werd de bondage opnieuw aangelegd en nu was er gelukkig – ik vind dat namelijk veel te lekker – geen ontsnapping meer mogelijk voor mijn ballen.

Wederom trok ze de ketting strak en mocht ik haar op gepaste afstand volgen. Alleen liep ik naar haar mening iets te snel.

‘Houd de ketting strak.’ Beval ze me streng. We liepen zo van de Dungeon room naar de rode kamer en van daar uit naar de bar. Een Cock leash fascineert mij al jaren, de ultieme vernedering voor een man. Ten minste voor mij dan. Ik geniet daar nog meer van dan van een halsband. Mijn lid zwol dan ook meteen op, maar kwam niet 100% uit de verf, tot ongenoegen van de machtige vrouw die mij strak aan de lijn hield.

Augustus 2002
Meerdere keren had Denise aangegeven dat ze regelmatig naar Passion ging. Ik had daar nog nooit van gehoord. ‘Moet je echt een keer heen gaan. Bel je gewoon Wim op.’ Ik zag daar ontzettend tegen op. Ik zat in een fase dat ik voor mijn gevoel een dubbel leven had. Een paar maanden eerder had mijn tweede leven een onverwachte wending genomen. Met de sessie groeide mijn vertrouwen. Denise was – zonder dat iemand dat wist in mijn directe omgeving – de belangrijkste vrouw in mijn leven geworden. Dat klinkt waarschijnlijk heel basaal, maar als vrijgezel zonder verplichtingen was het wel wezenlijk.

Compleet onverwacht was Mrs. Denise tijdelijk uit de roulatie. Dit vernam ik op 30 april 2002. Ik was uit het veld geslagen. Die dag zou ik Koninginnedagvieren met zeer gemengde gevoelens die ik met niemand kon delen. Reden te meer om dan maar goed te drinken, maar geen bier. Ik was destijds in mijn eerste ‘mindertouw’ competitie al zo een 15 kg afgevallen. Ik compenseerde dat met sterke drank afgewisseld met Spa rood. Haar vertrouwen in mij was zo groot dat ik haar telefoonnummer kreeg.

Mijn vertrouwensrelatie met Mrs. Denise was zo goed, dat ik wel contact mocht houden met haar.
Niet dat ik iedere dag belde, ik wilde absoluut geen misbruik maken van haar vertrouwen. Een en ander leidde uiteindelijk tot een van mijn meest gedenkwaardige en bepalende momenten in mijn leven. Ze nodigde mij uit om met haar en haar toenmalige partner naar Passion te gaan. Deze SM party vond plaats in de voormalige Studio van Mrs. Esmé in Bussum. Ik was zo trots dat ik die avond als haar slaaf mee mocht gaan. Ik was natuurlijk super nerveus, het was mijn eerste SM ervaring buiten de vertrouwde DP muren. Het werd een onvergetelijk avond. Ik mocht bij haar thuis komen. Ik zou daarna nog een aantal keren alleen naar Passion gaan. Toen mijn relatie met Missy begon, waren wij binnen een maand in Bussum. Dit heeft geleid tot vriendschappen tot op de dag van vandaag. Een aantal van hen waren aanwezig op de uitvaart van Missy dat deed erg goed.

September 2016 (3)
‘Ga op het podium staan’ beval ze streng. Ze was nog steeds niet tevrede met over mijn lid. Mrs. Denise ging op een kruk zitten en hield daarbij de ‘lijn’ onder spanning. Voor mij een heerlijke spanning. Ondertussen nodigde ze Melody en Mrs. Payne uit om te komen kijken.
‘Ik heb van armoede maar mijn bril opgezet.’ Merkte ze denigrerend op. De dames waren absoluut niet onder de indruk van mijn voorkomen. Mijn ‘maatje’ kwam niet tot wasdom.

‘Is hij gekrompen?’ zei ze mismoedig ……..’Nou antwoord……’

Ik had het zwaar en niet zwaar gelijktijdig. Ik genoot van het feit dat de dames mij uitlachte, vernederde en kleineerde. Melody deed er vervolgens een schepje bovenop toen ze een Brabants liedje begon te zingen……’We hebben een clubke opgericht voor mensen met een lelijk gezicht……Ge bent erbij, ge bent erbij….

Ik kon een glimlach niet onderdrukken.

‘Ken jij dit liedje?’ Vroeg Mrs. Denise.
‘Nee dit is Brabants liedje.’
‘Sta je erbij te lachen’ vroeg ze streng…… ‘Dat zijn 10 slagen.
‘Een half lachje’ vulde Melody aan.
‘Goed 5 slagen dan.’
’Het wordt nog steeds niets met hem‘ Merkte Denise op.
‘Misschien moet hij zijn linkerhand gebruiken’ zei Melody ‘als hij de nagels lakt, lijkt het net een vreemde hand. Wederom kon ik een glimlach niet onderdrukken.

Zo ging het een tijdje door. Keer op keer brachten de dames mij aan het lachen en kreeg ik er slagen bij. Mrs. Denise had bewust de deur van de bar open laten staan, zodat ze er meer dames bij kon halen. Het duurde niet lang toen Slavin Daisy voorbij kwam. Uiteraard werd ze uitgenodigd om naar mijn ellende te komen kijken.

In de tussentijd moest ik trekken, dat laatste ging erg moeilijk door de schoenveter en hand-, of moet ik zeggen ballenboeien. Ook de soms moeilijk te onderdrukken lach, hielp niet mee om het bloed de juiste richting op te sturen.’

‘Daisy houdt van grote Braziliaanse lullen’ zei Denise monter. Aangezien er van mijn mannelijke trots niet veel meer over was, gaf ze haar bril aan Daisy. Die vervolgens opmerkte dat contactlenzen en een bril niet zo goed samen gaan. Dat weet ik zelf maar al te goed. Ik schoot weer in de lach. Dit leverde wederom strafslagen op. Ik zat inmiddels op 25 slagen + 5 slagen voor Mrs. Denise.

Compleet vernedert door dit voor mijn mannelijkheid zeer onwaardig optreden, verstopte het laatste restje trots zich achter de spreekwoordelijk laatste steen. Mrs. Denise nodigde Mrs. Payne uit om mijn verdiende straf uit delen.

November 2015
‘Ik ga dood’ zei ze huilend ‘ik ga hier aan dood’. Wat volgde was stilte……….

We waren compleet uit het veld geslagen. Uitzaaiingen op de botten….De hamvraag was, waar zit de tumor. Wat voor kanker is het. Omdat te bepalen moest er een botpunctie worden gedaan. Missy was daar als de dood voor.

‘Niet zonder verdoving’ Zei ze paniekerig en boos te gelijk.

Gezien complicatie risico’s, was verdoving absoluut geen optie. Dan moest het onder narcose operatief….. Met een nachtje nachtrust. Nou ja nachtrust, hoe slaap je als je net gehoord hebt dat je dood gaat? Met de overredingskracht van een specialist en het wondermiddel valium, werd de punctie uitgevoerd. Wat volgde was de lange wachttijd op de uitslag. Circa 10 dagen. Het was de vooravond van wat ik wil omschrijven als de ‘helweken’. De tumor is verantwoordelijk voor de uitzaaiingen. Als deze wordt geneutraliseerd kan dat de levensverwachting verlengen. De hamvraag blijft dan waar zit die verrekte tumor!

Mijn vrouw zat inmiddels vol met een cocktail van Morfine, maagbeschermers, spierverslappers, laxeermiddel en ontstekingsremmers. Dat alles flink door elkaar geschud en geserveerd op een bedje van stress, woede, angst, frustratie, heftige maagkrampen en pijn op de botten. (morfine was nog niet geheel op pijl) Als toetje verzorgde Morfine ervoor dat ze haar jeugdtrauma herleefde. Ja het werd bij ons met de dag ‘gezelliger’. Als klap op de vuurpijl bleek na een dag of 6 dat de eerste punctie niet had geleid tot het gewenste resultaat. Op vrijdag de 13e!!! wie verzint dat in hemelsnaam??? mocht ze opnieuw die vreselijke punctie ondergaan.

Wat volgde was hetzelfde recept als de voorgaande week, alleen werden alle ingrediënten nu extra pittig geserveerd. Zelf sliep ik iedere avond in de woonkamer op de bank naast haar. Ze kon bijna niet meer alleen uit bed komen van de pijn. Iedere nacht werd ze wakker, dan maakte ik een warme kruik en gaf ik haar extra pijnstillers. Door de maagkrampen kon ze bijna niet eten, waardoor ze nog meer afviel. Ik besefte enerzijds dat het wel eens heel snel afgelopen kon zijn, aan de andere kant zag ik – blind als ik was – de ernst daar niet van in!

Ons leven stond compleet op zijn kop. Amper 3 maanden daarvoor hing ze nog 4 meter hoog in de bomen te tokkelen etc. en nu kon ze zichzelf niet eens meer wassen. Missy’s lichaam was in een mum van tijd verandert in een 80 jarig oud wrak. Ondertussen liep de spanning zo hoog op dat ze letterlijk blind werd van de stress. De nacht voor de uitslag is ze met de ambulance met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Haar gezichtsvermogen herstelde een paar uur later……maar de tumor werd wederom niet gevonden……De onvermijdelijke vraag kwam snel en viel koud op ons dak: ‘Moeten wij u reanimeren, in geval van nood.’

September 2016 (4)
Gedwee volgde ik Mrs. Denise aan de ‘cock leash’ richting de rode kamer. Nadat ze me bevrijdde van de ‘lijn’, kreeg ik in plaats daarvan polsboeien om. Deze werden bevestigd aan de kettingen die aan het plafond hangen. Vervolgens ging ze voor mij staan met de enkelboeien in haar hand. Snel genoeg begreep ik dat ik mijn benen op heup hoogte aan moest bieden. De vorige keer had dat geleid tot een ongelofelijk gestuntel van mij. Nu had ik het geluk dat ik mijn balans met behulp van de kettingen aan het plafond, veel beter kon houden. Ook Mrs. Payne was inmiddels in de rode kamer gearriveerd.

‘Hoeveel slagen waren het ook alweer’ Vroeg ze aan Mrs. Payne.
’35?’ Antwoorde ze
‘Sjakie?’
’25 Meesteres.’
‘Fout, je vergeet die 5 van mij’
’30 Meesteres’

Mrs. Denise ging rustig opzoek naar het juiste materiaal om dit slaafje onderhanden te nemen. Even daarvoor had ze Mrs. Payne de eer gegeven. Een eer die zij graag aannam.

‘Sjakie kan niet zoveel pijn hebben.’ vertelde ze Mrs. Payne. ‘Jij telt iedere slag.’
‘Ja Meesteres’

Hoewel ik absoluut dus geen masochist ben, vond ik het niet erg dat ik dit moest ondergaan. Ik weet dat ik in goede handen ben. Mrs. Denise koos een plak uit. ‘Dit is de minst erge’ zei ze tegen Mrs. Payne ‘Sjakie is een watje, hij kan niet zoveel hebben’. Zei ze smalend.
‘Even proef slaan, deze slagen tellen niet mee.’ Ze gaf vervolgens de plak aan Mrs. Payne. Zij sloeg mij om de beurt op mijn linker en op mijn rechter bil. Het is helemaal geen kunst om iemand bont en blauw te slaan. Het is wel een kunst om het lichaam van ‘het slachtoffer’ aan te voelen. Mrs. Payne begon rustig. Iedereen kan dan eenvoudig zeggen: dat kan veel harder, zij koos er voor om het rustig op te bouwen. Ik wist dat ik zeker een paar venijnige tikken zou incasseren, maar ik had er meteen een goed en vertrouwd gevoel bij.

‘1 Meesteres, 2 Meesteres, 3 Meesteres, 4 Meesteres……..15 Meesteres’
‘Payne, de laatste 4 zijn voor mij.’ Zei Mrs. Denise.
’24 Meesteres, 25 Meesteres, 26 Meesteres. Dank U Meesteres. Zei ik vervolgens tegen haar’

Ik wist dat Mrs. Denise mij zou trakteren op een paar venijnige tikken. Hoewel even op de tanden bijtend, incasseerde ik deze heel graag voor haar. Dank U Meesteres.

Augustus 2003
Met weemoed kijk ik terug op de afgelopen 13 jaar. Mijn relatie met Missy begon zeer heftig. Er waren problemen in de relationele sfeer met haar ex partner. Zoals ik schreef in ‘Een nieuw begin’ kwamen op haar advertentie circa 500 reacties. Er werden 3 mensen uitgenodigd, waaronder ik. Uiteindelijk was ik de enige die kwam opdagen!!

Missy was destijds tijdelijk inwonend bij een vriendin die tevens een studio had. Het vinden van een partner met wie je SM gevoelens kunt delen is niet eenvoudig. Ik was vrijgezel, op zoek, had vertrouwen en kon de wereld aan. En toen kwam zij. Veel mensen zouden ‘de uitdaging’ niet zijn aangegaan. Mijn omgeving begreep dat ook niet, maar zij wisten dan ook niets van dat BDSM gebeuren af. Ik wist dat er in de vijver waar ik vis niet veel vissen zwemmen. Mede daarom ging ik 100% voor deze relatie. Met als keerzijde, dat ik Denise moest loslaten.

Missy was – toen ik haar leerde kennen – semi commercieel. Zo had zij Smurf ook leren kennen. Hij had haar een rode rubberen rok cadeau gedaan. Ik vond dat ik mijn bezoeken aan Mrs. Denise plechtig moest afsluiten en zo reed ik samen met haar op 4 augustus 2003 naar Valkenswaard. Die avond vond de ‘overdracht’ plaats. Achteraf besef ik pas hoe ontzettend trots Missy was geweest. Zij was best wel onzeker van zich zelf en ik verkoos haar boven Denise. Missy was namelijk zwaar onder de indruk geraakt van Denise.

Dit laatste moet uiteraard wel in de juiste context worden geplaatst. Op die avond droeg zij die rode rubberen jurk…. Tweemaal per maand gingen wij naar Passion. Vooral de eerste twee jaar waren fantastisch. Wel liepen we tegen typische SM problemen op waar we door ervaren SM’ers op werden gewezen. Het duurde niet lang of wij sloten tezamen met het Passion team de tent af. Vanwege de afstand sliepen we vaak bij kennissen in de buurt van Amsterdam.

In de tussentijd bleef ze semi commercieel actief, dit laatste hingen wij uiteraard niet aan de grote klok, ook niet aan een kleine klok overigens. Hoewel mijn naaste familie wist van onze BDSM gevoelens en dat zonder probleem accepteerde, hadden zij geen enkel begrip voor het commerciële. Ondertussen had ze de studio van haar vriendin vaarwel gezegd, mede door de reisafstand. Na verloop van tijd begon het bloed weer te kruipen…… In 2006 solliciteerde zij bij de Nijmeegse en Arnhemse SM club SM Discipline en La Difference. Alwaar ze – ik weet niet meer precies hoe lang – circa 6 tot 9maanden actief is geweest. Om privé redenen is ze daarna uiteindelijk met commercieel werk gestopt.

Mijn gedachtes dwalen regelmatig terug naar die goede oude tijd. Hoe trots ik was dat ik een partner had weten te vinden met SM gevoelens. Tot het moment dat ik Missy leerde kennen, had ik constant het gevoel dat ik moest schrijven. Vanaf het moment van onze relatie, verdween deze drang. Net als seksuele gevoelens na het klaarkomen. Het is overigens maar goed ook voor de mensheid, dat mannen niet ongelimiteerd klaar kunnen komen. Er zou dan denk ik geen een man meer op deze aardbol kunnen functioneren.

September 2016 (5)
Nog bijkomend van de laatste tikken….merkte zij ter loops op: ‘Ik sloeg maar op 20%.’ Die laatste tik kwam misschien wel het hardste aan……..ondertussen dirigeerde ze mij richting de sling.

‘Ga op de sling zitten’ beval ze mij. ‘Met je benen gespreid’

Mijn benen en armen werden vastgemaakt aan de vier kettingen waaraan de sling hangt. Mijn anus was nu vrij toegankelijk, echter zat ik te hoog in de sling.

‘Beweeg je naar mij toe’.
‘Dus naar voren Meesteres?’
‘Nee, naar mij toe.’
‘Dat is toch naar voren toe?’
‘Wie ben jij om mij tegen te spreken’ Beet ze me fel genoeg toe, om te beseffen dat ik als slaaf mijn mond moet houden.

Mrs. Payne had de rode kamer inmiddels verlaten, daarentegen kwam Melody er gezellig bij. Melody is een vrolijke dame met gevoel voor humor. Ze had me eerder op de avond met een paar opmerkingen aan het lachen gekregen. Tijdens de vorige sessie had ze mij er mede door heen gesleept. Ik mag haar graag, schrijf ik eerbiedig. Ik kon op mijn spreekwoordelijke klompen aanvoelen, wat me te wachten stond.

Terwijl Mrs. Denise plaats nam op haar stoel, begon Melody mij te kietelen onder mijn voeten. Gelukkig kan ik zéér goed tegen kietelen…ehhh dus totaal niet. Hahaha.

‘Tel tot tien’ zei Melody.
Ik besloot om rustig te tellen.
‘Als hij niet goed luistert tik hem maar onder zijn ballen.’ Zei Mrs. Denise tegen Melody, ‘Zo sjakie, zal ik eens jouw verslag gaan lezen.’ (Wandel je eigenweg) Ze had Melody opdracht geven om mijn anus onderhanden te nemen. Zij trok handschoenen aan.

‘De vinger met of zonder lange nagel’ Merkte ze lachend op
‘Maakt niet uit, diep genoeg erin’ zei Mrs. Denise hierop. ’Is jouw anus nog gebruikt?’
‘Niet sinds de vorige keer dat U deze onderhanden heeft genomen Meesteres.’

Melody begon met een vinger, al snel voelde het dat ik moest gaan plassen. Op de een of andere manier voelde het toch wel goed aan. Hoewel het ook zijn ‘pijn’ momenten heeft.

‘Is het lekker sjakie?’ Vroeg Mrs. Denise
‘Ja Meesteres ‘
‘Ik wil je horen.’
‘Twee vingers gaat ook’ zei Melody.

Even later begon Denise onder het lezen te lachen……… ‘Slaaf Kluns’……..’Droplul’. ‘Zo sjakie, dacht jij echt dat jij ooit aan mijn tepels heb mogen sabbelen. Hahahaha.
‘Ja Meesteres, ik heb dat uiteraard niet gezien.’
‘Hoor je dat Melody, hij dacht echt dat hij aan mijn tepels had mogen sabbelen’
‘Het was zo een nep tiet sjakie’ Lachte Melody, terwijl ze nog steeds bezig was mijn anus te bewerken. Ze had inmiddels een buttplug gepakt en deze erin geschoven. Ze trilde met de ‘terminator’ daar weer tegen aan.

‘SJAKIE WE HOREN JE NIET…..Klonk het plots fel door de rode kamer. Mrs. Denise was inmiddels uit haar stoel gekomen en had een slaphangende dildo gepakt en begon te lachen. ‘Kijk sjakie, net als jij’. Beide dames hadden de grootste lol.

‘Zo jij vind mijn borsten mooi, kijk er naar’ Zei ze streng terwijl zij rechts naast de sling was komen staan. Melody pakte een dildo met een bal voor op. ‘Die moet wel passen, ontspan je sjakie, ontspan je…’ Even later ‘plopte’ de dildo over het dode punt heen. Met een ander elektrisch apparaat werd de dildo gepenetreerd.

De combinatie van genot, pijn, gevoel om te plassen en dat andere…..en nog steeds strak afgebonden ballen. Kwam niet ten goede van mijn pik. Mrs. Denise liet langzaam haar wijzende wijsvinger richting mijn tepels zakken en priemde deze erin. Met een oprecht genoegen ‘teasde’ ze mij. Te meer omdat ik geschreven had dat, zowel ik als mijn tepels als de dood zijn voor haar nagels.

Zij heeft zoveel macht, dat ze mij met een vinger omdraai heel simpel doodsangsten kan laten doorstaan. Zij speelt en doseert het spel perfect. Ondanks de anale penetratie, was ik voor mijn doen erg ontspannen. Dit ook dank zij de rust en bekwaamheid van Melody.

Mrs. Denise had genoeg gezien en vond dat mijn slavenpik moest worden gemolken. Zij bewerkte mijn pik waar maar half leven in zat.

‘Als je niet klaar komt, dan sluit ik hem een maand op.’
Innerlijk brak het angstzweet mij al uit.
‘Een maand is best lang voor een man.’ Zei ze quasi nonchalant.

Mrs. Denise maakte het touw om mijn ballen los en gaf mij een minuut om klaar te komen. Melody had mij even daarvoor verlost van de dildo.

‘Als je niet klaar komt binnen een minuut, dan sluit ik hem op.’

Met man en macht begon ik te bewegen.

‘Nog 45 seconde’ zei ze met sadistisch genoegen.
‘Nog 20 seconde………’

Om het gekwijl van mijn lid te voorkomen had Mrs. Denise voorheen al een condoom om mijn pik getrokken. Uit de onmogelijkste hoeken voelde ik mijn slavenzaad op komen.

‘Mag ik komen Meesteres.’ Uiteraard een zeer domme vraag….Wijselijk gaf ze geen antwoord. Een paar tellen later voelde ik het zaad uit de krochten van mijn lichaam spuiten. Beide dames waren enigszins verrast. Melody verwijderde voorzichtig het condoom.

‘Wat doen we hiermee?’ Vroeg Melody aan Mrs. Denise referent naar de volgespoten condoom.
‘Zeg het maar sjakie, recyclen of weggooien.’
Er was maar een antwoord dat ik kon geven……
‘Recyclen Meesteres’

Melody kwam met de condoom, ik lag nog steeds weerloos in de sling en opende mijn mond zonder na te denken en slikte alles in een keer door.
‘Lik ook de vingers af.’

Ik was moe en helemaal leeg en stamelde uit………..’Voor U Meesteres, alleen voor U’………
…………………..wordt vervolgd
Special thanks….

Mrs. Payne: dank U Meesteres 26 x
Melody: jij bent een schat van een vrouw…..
De lamp

Toen mijn passie veranderde,
in eindeloos verlangen.
Werd mijn ziel voor eeuwig
in een lamp gevangen.

Vast in een ijzeren greep,
tussen adoratie en dankbaarheid.
Gezegend met pure hartstocht,
die ik voor U beleid.

Gevangen in eeuwigheid,
een begeerte welke nooit verdwijnt.
Als mijn geest na 3x strijken,
uit de lamp verschijnt.

Tot het moment kwam,
dat mijn geest werd bevrijd.
Vanaf die tijd leef ik tussen
verlangen, fantasie en realiteit

De verlossing van mijn geest,
bracht mij opnieuw tot inkeer.
Het is U Meesteres,
die ik met mijn hele ziel vereer.

Vanaf juli kan ik niet meer aan
mijn devotie voor U ontkomen.
Terwijl de geest is gevlogen,
ontwaak ik uit mijn mooiste dromen.

Top