“Mag ik je een brutale vraag stellen?” vroeg ik aan mijn Pijngodin. “Ja natuurlijk”, antwoordde ze. “Heb je een slipje aan?” “Ja”. “Wil je dat dan in mijn mond stoppen?” Zascha stak haar handen onder haar super vrouwelijke, kanten jurk en trok, een beetje kronkelend omdat de jurk nogal nauw was, haar slipje uit, over haar mooie pumps heen. Het was een klein stringetje. Ze stopte het in mijn mond en pakte mijn ballen weer vast.
Toen ik haar aan het begin van de middag ontmoette was ze heel anders gekleed, een strakke donkerpaarse broek, een zwart leren top en laarzen met veel spijkerbeslag. Ze zag er zoals altijd schitterend uit. Lange blonde haren, stralende bruine donkere ogen en een prachtig, slank lijf, met rondingen op de juiste plaatsen.
Ze had me niet zelf open gedaan. Dat was slavin Lilly geweest, een vrouw aan wie ik al eens gedachten had gewijd. Charmant en mooi. De vorige keer dat ik daar was en vastgebonden in de hal zat, was Meesteres Denise bezig met een duo-sessie met een slaaf en Lilly en ze liep de hal in en vroeg aan mij: “Hoeveel klappen moet ik Lilly geven met de drakentongen-zweep?”. “62”, zei ik. De man die bij Denise in de rode kamer was moest tellen. Ik hoorde Lilly steeds harder gillen en was jaloers.
Eigenlijk was ik van plan geweest me alleen door Zascha te laten pijnigen, maar toen Lilly me een drankje aanbood raakten we in gesprek en hoorde ik allemaal leuke dingen van haar. Dat ze net zoals ik een masochist is, die vooral kickt op pijn. Ze had dat ontdekt van haar eerste vriendje.
In ieder geval, toen Zascha binnenkwam suggereerde ik er een duo-sessie van te maken: in het eerste uur zouden Lilly en ik elkaar pijn doen onder begeleiding van Zascha, en in het tweede uur mocht Zascha helemaal los gaan op me. Ik had haar al wat dingen aangegeven die ik erg graag wilde en die vielen in de categorie: “kan je me alsjeblieft nog meer pijn doen”. Helaas, lieve Slaafaap en Sjakie, jullie waren er niet, dus delen zat er niet bij…
We gingen naar boven, naar de zolder. Na het douchen ging ik op mijn knieën liggen met mijn gezicht naar de muur, en trok mijn ballen tussen mijn benen door naar achteren, zodat die goed ‘in de aanbieding’ waren. Toen drukte ik op het belletje.
Zascha en Lilly deden de deur open. Zascha had een touwtje bij zich waarmee ze mijn ballen opbond en mijn pik vastsnoerde. “Dat is makkelijk”, zei ze “dan lek je niet zo”. Zascha zei ook nog: “Hmmm, die kont, daar gaat straks ook nog wel wat in”.
We gingen naar boven, Zascha voorop. Boven mocht Lilly zich ook uitkleden. Een mooi lijf, slank, lieve kleine borstjes met mooie donkere tepels, een vrolijk hoofd erboven, en op haar billen wat sporen. Zij wel, dacht ik een beetje jaloers. Zascha kneep aan haar tepels. Ze vertelde me dat Lilly gewoon erg veel kon hebben. Pijn vindt ze heerlijk en eigenlijk valt pijn in de categorie: Meer, nog meer.
Ze zette ons naast elkaar neer, de rug en billen naar haar toe en pakte twee strokenzwepen om ons maar eens lekker warm te slaan, 1 in de linkerhand en 1 in de rechterhand. Na een tijdje stopte ze en begon weer aan Lilly’s linkertepel te trekken en te knijpen. Ik natuurlijk aan de rechter. Na een tijdje vroeg ik: “Mag ik er in bijten?”. Dat mocht. Terwijl ik haar beet draaide Zascha aan mijn tepel. Ze is me aan het leren daar steeds meer pijn te verdragen. Ik begin het zelfs fijn te vinden, merk ik (althans, dat denk ik, als ik naar de reactie van mijn pik kijk).
Zascha nam Lilly mee naar de rechtopstaande bank met stekels, de pijnbank, die midden op de zolder staat en zette haar daar neer. Ze pakte een paar tepelklemmen en zette die mooi op haar tepels. Toen moest ik tegen haar aan gaan leunen zodat de stekels harder in haar rug duwden. Zascha pakte een paar heel gemene tepelklemmen en zette die op mijn tepels. Ik moest een stap naar voren doen en me omdraaien. Ze had twee kettingen in haar handen waarmee ze onze tepelklemmen verbond. “Naar achteren leunen” beval ze ons. “Ter..g wat deed dan een pijn!”. Telkens als we een beetje terugveerden dwong ze ons weer elkaar en onszelf pijn te doen. De klem schoot een paar keer van een tepel af bij mij, waardoor Zascha genoodzaakt was hem harder aan te spannen. Nog meer pijn!
Meesters Zascha nam ons weer mee naar het achterdeel van de zolder en begon weer te slaan. Nu met dezelfde zweep. Steeds harder uiteraard. Ik vroeg haar of ze de stalen zweep nog had die ze eerder op Rose en mij gebruikt had. Ze ging hem halen, maar drukte mij eerst de strokenzweep in handen. “Sla maar, goed hard”.
Ik vind het indrukwekkend hoeveel Lilly kan verdragen, ben er een beetje jaloers op. Ik heb echt op mijn allerhardst op haar billen geslagen, maar ze gaf geen kik. Vond het duidelijk lekker.
Zascha kwam met de stalen zweep naar boven. Een zweep die bestaat uit vijf metalen kettinkjes, van elk zo’n 20 centimeter lang. Ze sloeg mij ermee op mijn billen en ballen, en Lilly in haar kruis. Daar is ze duidelijk iets minder dol op en ze heeft er ook haar grenzen in.
“Ga maar liggen” zei ze tegen Lilly, “tijd voor stroom”. Ze pakte een doosje met allerlei elektrische apparatuur. Ze bevestigde twee pads op Lilly’s schaamstreek en ze draaide de knoppen op het doosje langzaam omhoog. Er zat een knop op voor het volume, een knop voor de frequentie en een knop voor de golven.
Ik pakte een pollepel en begon Lilly op haar poes te slaan, eerst zacht, steeds een beetje harder. Eigenlijk is dat het enige waar ze een beetje terughoudend in is en niet zo veel kan verdragen. Pijn direct op haar poes. Ik zou zeggen: “Oefenen Lilly, oefenen; ik kon eerst ook niks aan mijn tepels hebben”.
Na een tijdje gaf Zascha het knoppenkastje aan mij. “Langzaam opvoeren”, zei ze. Zelf ging ze aan het hoofdeinde van Lilly zitten en legde haar armen op haar nek. Met één hand sloot ze haar mond en haar neus af. Ik voerde eerst de intensiteit op; steeds een beetje meer. Toen die heel hoog was draaide ik hem op aangeven van Zascha iets terug. Zascha liet Lilly even adem halen. Daarna sloot ze haar mond en neus weer af. “Harder”, zei ze. Ik voerde nu eerst de golven stroom op, en daarna ook de intensiteit. Beide stonden nu bijna op maximaal. Na een tijd die wel eeuwen leek te duren gaf Lilly aan dat het genoeg was. Ze hijgde naar adem en was duidelijk heel opgewonden geraakt.
“Jouw beurt” zei mijn Pijngodin tegen me. Ze pakte een bullwhip. “Ga maar op je rug liggen. Hoeveel klappen mag hij krijgen?” vroeg ze aan Lilly. Nu had ik wel spijt dat ik de stroom zo hard had opgedraaid. “26, mijn leeftijd”. Och, wat sloeg ze weer hard. Op een gegeven moment zei ik: “Als je zo hard doorgaat, heb ik niks meer over voor de finale (ik wist wat er komen ging, Zascha had me de tang al laten zien)”.
Daarom waren klappen 10 tot 20 iets minder hard. Maar ik ken mijn pijngodin inmiddels; de laatste klappen gingen er weer vol op. Toch kan ik het dan niet laten; na de 26e vroeg ik: “mag ik er nog 2?” En daarna hebben we het afgerond op 30. Lilly nam afscheid (later bedacht ik me dat zij me helemaal niet met de bullwhip geslagen had. Volgende keer dan maar!).
Zascha zei: “blijf even liggen, ik heb een verrassing voor je”. Ze ging naar beneden en kwam na een paar minuten terug. Ze droeg prachtige , supervrouwelijke kleding. Ze zei: “Je weet, hoe zachter en vrouwelijker ik er uitzie, hoe meer pijn ik je ga doen. Ik weet dat je van die contrasten houdt tussen zacht en hard. En zo veel pijn als ik je straks ga doen heb ik je nog nooit gedaan.” Ik keek een beetje angstig, maar wel erg opgewonden naar haar.
“Maar voordat ik dat ga doen, eerst nog even wat ik je eerder beloofd had. Handjes en knietjes graag”. Ik ging zitten. Ik zag dat Zascha een handschoen pakte en realiseerde me dat ze haar hand in mijn kont zou proberen te duwen. Ze is niet alleen mijn tepels aan het ‘trainen’, maar ook mijn kont. Ze wil me graag fisten. Nu ben ik best van anaal, zoals jullie weten, een lekkere pik mag er altijd in, maar een hele hand, dat is nog niet gelukt.
Zascha begon langzaam een vinger, en toen nog één, en nog één en nog één naar binnen te duwen. De eerste vier vingers gingen vrij makkelijk. Ze vouwde – denk ik althans, want zien kon ik het natuurlijk niet – haar duim tussen haar vingers en begon langzaam door te duwen. Ik voelde geen echte pijn, maar wel steeds meer druk, ondraaglijke druk. Ik lag maar een beetje heen en weer te zwaaien, soms tegendruk te geven, en soms ook niet. Ik mompelde een beetje voor me uit: “Ik weet het niet, ik weet het niet”. Zo verdwaasd en verdoofd was ik.
Langzaam trok ze haar hand terug. Toen de druk was afgenomen vroeg ik: “Hoe ver ben je gekomen?” Zascha wees het aan: “iets voorbij het breedste deel van mijn hand; volgende keer krijg ik hem er helemaal in!”
Inmiddels was Lilly weer boven gekomen om Zascha te assisteren bij de laatste scene. Zascha pakte de elastrator. Dat is een tang waarmee je een heel strak klein elastiekje om je balzak (of één per bal) doet. Ze heeft het eerder gedaan (Meesteres Denise trouwens ook een keer), en het is van alle dingen die ze bij Domination Palace met je uithalen voor mij de meest pijnlijke, veruit. Je leest wel eens verhalen van mannen die een castratiebehoefte hebben, maar dat geldt voor mij helemaal niet. Mijn ballen zijn me zeer lief en ik hoop ze nog heel lang te hebben, maar het is wel de plek waar je me het beste en meeste pijn kan doen. Verreweg het indringendste gevoel dat een man kan hebben.
Ik moest op mijn rug gaan liggen, met mijn benen wijd. Zascha vroeg zich hardop af: “Hmmm, beide ballen gezamenlijk met één elastiekje of elk apart?” Nu heb ik het allebei meegemaakt, en apart is nog pijnlijker, omdat dan de huid van je balzak heel strak om je ballen klemt. Maar nog voordat ik iets kon zeggen zei ze tegen Lilly: “ik denk allebei apart”. Ik reageerde met “ik had gehoopt dat je ze samen zou doen”, waarop ze antwoordde: “Maar A, daar heb jij toch niks over te zeggen, je hebt me toch carte blanche gegeven als het om pijn gaat”. Dus hield ik mijn mond maar…
Ze pakte de tang en de elastiekjes en liet Lilly zien hoe het werkte. Lilly had nog nooit zoiets gezien en zei “Jezus, kan dat echt?” Ik antwoordde: “helaas wel, maar je hebt ook nog kleinere elastiekjes en die zouden prima om je tepels kunnen! Iets voor jou?”. Ze rilde en schudde van nee.
Zascha deed het elastiekje om de pinnen van de tang heen en bracht de tang naar mijn linkerbal. Ze hield hem ertegenaan en gaf Lilly opdracht mijn bal er doorheen te frommelen.
Ik voelde wat geduw en getrek en opeens een verzengende pijn aan mijn linkerbal. Zascha had het elastiekje losgemaakt. De doorsnee van het elastiekje is ongeveer 3 millimeter, dus je kan je voorstellen hoe nauw het is en hoe pijnlijk. Ik kreunde en hapte naar adem. Zascha pakte het tweede elastiekje. Weer het gefrommel, maar nu veel moeizamer, want de ruimte die je tussen je zak en je ballen hebt was natuurlijk al voor een deel weggenomen. En opeens, maar nog veel pijnlijker, was daar het tweede elastiekje. Lilly keek er vol verbijstering naar en zei “ik moet naar beneden, ik heb een afspraak”. Later hoorde ik van Zascha dat ze het eigenlijk doodeng vond om te zien.
Zascha pakte haar camera voor een leuk fotootje op twitter (@meestereszascha). Ik zag de foto later en het ziet er heel gek uit. Een helemaal strakgespannen huid, met twee aparte ballen. Ik bracht mijn hand naar beneden en voelde eraan. Het voelt net zo gek als het eruitziet. Zascha knuffelde me: “Goed zo, je kunt het verdragen”, zei ze terwijl ze mijn hoofd tegen zich aan drukte. Ik snikte bijna van pijn en van – hoe zeg ik dat – ontroering misschien wel. Pijn en liefkozingen horen bij elkaar, zeker als mijn Pijngodin ze me toebrengt.
Ze pakte glijmiddel en begon zachtjes over mijn pik en ballen te aaien. Ondanks de pijn werd ik opgewonden. Dat was het moment dat ik haar de brutale vraag van het begin stelde en haar slipje in mijn mond geduwd kreeg.
Langzaam ging ze verder met strelen. Ik werd steeds geiler, en na een paar minuten kwam ik ongelooflijk diep klaar. “Och, wat was dat lekker” en dat ondanks de nog steeds verzengende pijn. Zascha knuffelde me nog een keer. Ik mocht haar zelfs even over haar rug strelen
Maar ja, toen kwam het moeilijkste nog: het doorknippen van de elastiekjes. Dat is al pijnlijk als je niet klaargekomen bent (niet de knip, maar je bloed dat weer terugstroomt), maar als je al helemaal ontspannen bent en de hormonen niet meer door je lijf gieren is het nog twee keer zo erg.
Als ze het elastiekje om je ballen doen, stoppen ze daar eerst een touwtje tussen. Als het dan losgemaakt wordt trekt de Meesteres aan het touwtje waardoor er een beetje ruimte ontstaat. Daar duwt ze dan de punt van een schaar tussen en knipt het elastiek door. Die pijn is nog ongeveer twee keer zo erg als wat je daarvoor voelde. En dat dan twee keer.
Lieve Pijngodin, lieve Pijnslavin Lilly, dank jullie wel voor een heerlijke, opwindende, geile gruwelijk pijnlijke middag. Ik heb genoten.
A.