De beelden heb ik nog helder voor de geest. Ik lag vastgebonden op het bondagebed die de blauwe kamer heette. Mijn benen gespreid. Mijn ballen waren afgebonden. Er was een ketting aan verbonden die naar het voeteneind van het bed liep. Onder het bed was aan het eind van de ketting een gewicht bevestigd. Het voelde het alsof er voortdurend aan mijn ballen getrokken werd. Ik was bang dat ze van mijn lijf zouden scheuren.
Er kwam een mooie jonge, donkere meesteres de kamer binnen. Ze droeg zwarte leren laarzen. Een kort leren rokje. En een topje wat haar borsten fraai accentueerde. Ze had een zweep in haar hand. Ze zei: Ik ben Meesteres Akira. Ik kom je losmaken, maar niet bevrijden. Het volgende deel van de sessie moet je mij volgen. Toen ik vervolgens achter haar aan moest kruipen kon ik – omdat het rokje heel kort was – in haar billen kijken. Ik raakte er opgewonden van.
De beelden zijn van ongeveer tien jaar geleden. Dat ik ze nog zo helder op mijn netvlies heb komt omdat ze tot mijn eerste BDSM-ervaringen behoren. Het was de tweede keer dat ik bij Dp was. Van de eerste keer heb ik weinig herinneringen; ik was toen te zenuwachtig en te gespannen om iets te onthouden. Pas op late leeftijd heb ik onderdanige en BDSM-gevoelens bij mijzelf durven accepteren. Ik had een normbesef dat machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen niet horen. En elkaar pijn doen helemaal niet. Met vrienden had ik nooit over mijn BDSM-gevoelens kunnen en durven praten. Op een gegeven moment heb ik zonder herkend te worden toch de stap naar een SM-studio durven maken. Het werd Dp. Na mijn eerste bezoeken heb ik deze wereld beter leren kennen. En heb ik ontdekt hoe wederzijds respectvol een goed BDSM-spel is. Mijn vooroordeel viel weg.
En hoewel Meesteres Akira maar een paar keer met me gespeeld heeft herinner ik mij haar als mijn eerste Meesteres. Zoals de meeste volwassenen hun eerste vriendje of vriendinnetje uit hun tienerjaren nog goed voor de geest weten te halen. Ik voelde mij vertrouwd bij haar en durfde me helemaal overgeven. Bij latere meesteressen heb ik ervaren dat me helemaal overgeven niet vanzelfsprekend is. Soms ben ik toch bang. Uiteindelijk blijf ik een watje.
In de blauwe kamer was ik vastgelegd door Meesteres Destiny. Ik wilde een optimale belevenis hebben van de grote stap die ik gemaakt had om in deze wereld te stappen. En daarom had ik gevraagd om een tweede meesteres bij het spel te betrekken. En toen kwam Meesteres Akira dus de kamer binnen.
Nadat ik achter haar aan gekropen had ging ze zitten en moest ik haar laarzen kussen. Het was de eerste keer dat ik de laarzen/voeten van een dame kuste. Ik schaamde me. Het voelde toen als een vernedering. Nu zou ik het een eer vinden. Vervolgens kreeg ik een paar flinke petsen met de zweep. Ze nam me mee naar de overloop waar ze me achter de tralies van de gangkast vastzette. Na een flinke tijd kwamen de dames mij ophalen om de sessie in de rode kamer te vervolgen. Op een gegeven moment was het theetijd voor de dames en werd ik vastgezet en alleen achtergelaten. Als een soort houdini wist ik mij los te maken. Ik was zo nieuw in deze wereld dat ik nog niet wist dat dit het allerlaatste is wat je moet doen als je je echt wilt overgeven aan een meesteres. De dames waren furieus toen ze het ontdekten. In een enkele beweging lag ik in een stevige greep op de grond. Meesteres Akira is namelijk heel goed in worstelen. Ik werd over de grond gesleurd. Ik maak het wel af zei Meesteres Akira tegen Destiny terwijl de laatste mij met mijn handen op de rug in bedwang hield. Meesteres Akira pakte een terminator. Ik had daar wel van gehoord, maar wist niet hoe zo’n ding er uitziet, laat staan hoe hij werkte en voelde. Even later moest ik mijn gemorste zaad van de grond oplikken. Ik kon wel door de grond zakken. De dames keken toe en hadden lol.
Bij volgende ontmoetingen heeft Meesteres Akira mij geleerd haar champagne te drinken. Ze heeft me langdurig in een bench opgesloten. Terwijl ik een keer geblinddoekt op de grond lag liet ze haar collega’s op me staan en hun schoenen aan me afvegen. Ik was een voetveeg of deurmat. Ze heeft me corrigerende tikken in mijn gezicht gegeven. Dit alles natuurlijk om me te laten beseffen wat mijn nieuwe plek zou worden als ik echt in de DM-wereld wilde stappen.
Maar ineens was Meesteres Akira weg bij Dp. Ik kon op internet niet vinden waar ze gebleven was. Wel ben ik de mooie wereld van de BDSM verder gaan verkennen. Ik ben er gevoelsmatig rijker geworden. En sinds enkele jaren ben ik nu opgenomen in de slavenstal van Meesteres Denise.
Maar nu heel plotseling: Meesteres Akira is terug bij DP!!! Ik stuiter!! Wat een hééérlijk nieuws. Ik zal snel een afspraak moeten maken!
Slaafaap