Verslag van een bi-middag: hoe rek je de grenzen op

Voor het eerst had ik me ingeschreven voor een bi-middag. Ik had natuurlijk van te voren wel wat dingen aangegeven, waaronder voor het eerst sinds lang een half uurtje opsluiting. Daar was ik nooit zo van, want ik had een keer meegemaakt dat ik na zo’n opsluiting helemaal afgekoeld was (niet fysiek, maar mentaal), zodat het vervolg niet zo leuk was. Dat had ik aangegeven, en daar hielden de dames dan ook goed rekening mee (heel goed, mag ik wel zeggen!)

Toen ik binnen kwam was het een heksenketel! In de gang stond een man vastgebonden, in de rode kamer was Meesteres Nina met iemand bezig die in een ingewikkelde bondage lag, slavin Daisy werd door een meester meegenomen, in de kelder werd iemand pijn gedaan. Het was me duidelijk: voor een rustige sessie moet je niet naar een bi-middag komen.

Meesteres Manja nam me mee naar boven. Het begon meteen goed: ze zei “vorige keer hebben we het een beetje rustig aan gedaan, vandaag gaan we maar weer eens je grenzen opzoeken!” Nou, dat is gebeurd. Erop en erover heet dat geloof ik, in wielertermen.

Na het uitkleden en douchen deed  Meesteres Manja me een masker op  en nam me meteen mee naar beneden, Daar stond diezelfde man nog vastgebonden in de gang. “Ga maar op je knieën zitten en ga hem maar eens lekker pijpen. Hij mag klaarkomen”. Ik ging aan het werk (ik ben wel overwegend hetero, maar een lekkere pik zal ik niet versmaden). Ik begon eerst maar eens zijn ballen te likken, kijken of dat hem een beetje opgeilde. Vervolgens begon ik zijn pik te likken, en pas na een tijdje, toen hij een beetje harder was geworden, nam ik hem in mijn mond. Ik probeerde dat uiteraard zo diep mogelijk te doen, al lukt deep throat me niet. Ondertussen bleef het maar druk in de gang, Mensen liepen langs me, klommen over me heen, Manja kneep ondertussen stevig in mijn ballen.

Na verloop van tijd nam Meesteres Sophie de man die ik pijpte mee naar de kelder. Het was me helaas niet gelukt hem klaar te pijpen.

Meesters Manja bond mij op zijn plaats vast. Op zo’n manier dat mijn armen vrij waren. Toen begon ze mijn ballen vast te binden en af te snoeren, en ze deed nog iets, maar dat kon ik niet goed zien. Ik voelde wel dat het flink pijn deed.

Vervolgens gaf ze me een metalen bak in handen, vol met condooms. Ze haalde een paar condooms uit de verpakking en stopte die in het masker zodat ze voor mijn ogen hingen. Daardoor kon ik nog wel wat, maar niet veel, zien. “Zo, blijf hier maar een tijdje staan”

Daar stond ik dan, een beetje voor joker met een bak condooms in handen en condooms voor mijn ogen, terwijl mijn ballen fors pijn deden. Toen ik een beetje bewoog viel er opeens iets op de grond. De pijn werd ook minder.

Manja kwam aangelopen en vroeg me boos wat ik nou weer gedaan had. Niks natuurlijk, maar je krijgt natuurlijk toch altijd de schuld…

Ze maakte de lijmklem gewoon weer vast op mijn ballen, iets vaster dan daarvoor. Ik kwam er toen pas achter dat ze van die lijmklemmen van de Gamma op mijn ballen had gezet. Dat is me eerder overkomen, en eigenlijk vind ik dat wel lekkere pijn (ik ben nu eenmaal een pijnslaaf). Maar aan de andere kant: als dat nu al gebeurde, aan het begin, tijdens de opsluiting, wat stond me dan verder nog te wachten?

Ondertussen gebeurde er van alles: een Meester liep een paar keer langs met slavin Daisy die uitdagend naar me liep te kijken, in de rode kamer lag een slaaf in een heel ingewikkelde bondage die Meesteres Nina af en toe strakker kwam zetten, Meesteres Sophie was in de kelder bezig met een slaaf die af en toe kreten uitsloeg, van pijn of genot, dat kon ik niet zien.

Er kwam ook een man binnen die het kennelijk wat te heftig vond, allemaal, want na 5 minuten liep hij weer naar buiten.

Tussen de condooms die voor mijn ogen hingen door zag ik hoe de Meester zichzelf aftrok en de borsten van slavin Daisy volspoot.

Meesteres Nina liep nog een keer langsliep vroeg ik heel beleefd: “Wilt u de klemmen alstublieft wat strakker draaien zodat het iets meer pijn doet”. Ik begon namelijk aan de pijn te wennen, en dat was niet de bedoeling! Voor de zekerheid haalde Nina Meesteres Manja erbij, en die kneep gewoon in de klemmen zodat ze nog vaster zaten.

Toen mijn half uur opsluiting om was droeg Meesteres Manja me over aan Meesteres Sophie. Die nam me mee naar de Rode Kamer.

Daar lag nog steeds die slaaf vastgebonden op de grond. Zijn bondages werden losgemaakt en ik moest hem pijpen. Hij lag nog steeds op de grond en ik zat op mijn knieën voor hem, billen omhoog. Primaire reactie van Meesteres Sophie als ze zo’n kont van een knielende man ziet: “Daar moet een piemel in”. In dit geval een buttplug, dus dat viel nog mee, zo groot was hij niet. Terwijl ik daar zo bezig was kwam Meesteres Denise binnen, met een trechter in haar hand. Ze zette de trechter in de mond van de man , trok haar slipje opzij en begon te plassen. Ik voelde zijn pik harder worden, dus kennelijk beviel het hem wel. Na verloop van tijd vroeg ze aan mij: “wil je ook?”. Ik antwoordde: ”ik ben niet zo van plassen, meer van pijn en pijpen”.

Na het nodige gepijp moest ik opstaan. Ik werd in de sling geplaatst, benen in de lucht, kont net over de rand heen. Sophie vond me eigenlijk wel in de goede houding liggen om de bullwhip te proberen. We (Sophie als dader en ik als slachtoffer) hebben ontdekt dat als je goed mikt met die bullwhip, precies op m’n ballen, dat dat heel veel pijn doet, geen sporen achterlaat en – voor mij in ieder geval – ook heel opwindend is. Op dat moment kwam ook een nieuwe Meesteres, Zascha, erbij, een mooie, blonde, lange vrouw. Toen ze Sophie zo bezig zag wilde ze natuurlijk ook.

Een bullwhip is een lange, gevlochten zweep, die je nogal kunt laten knallen. Als de punt op je ballen landt voel je een verzengende, indringende pijn die langzaam weer wegtrekt. Meesteres Sophie begrijpt heel goed dat dat het beste effect heeft als je na de klap wat pauze neemt. Dan voel je het het beste!

Meesteres Zascha leert heel snel: je moet goed mikken, want op dijen en pik laat de zweep wel sporen achter. Dat ging gelukkig allemaal goed. Op een gegeven moment leken de dames zelfs een wedstrijdje te doen wie er het beste kon mikken.

Na enige tijd mocht ik even op adem komen. Ik kreeg zelfs een glaasje water te drinken.

Toen kwam Meesteres Denise binnen met in haar handen een grote tang. Die kende ik: de castratietang, de elastrator. Die had ze al eerder op me gebruikt (ik heb er ook een verhaal over geschreven). Ik had in een mail van te voren als fantasie opgeschreven wat er zou kunnen gebeuren. En zo ging het ook:

Meesteres Sophie, geholpen door de Meesteressen Zascha en Manja pakte de tang en sperde het elastiek dat in de tang zit wijd open. Vervolgens frommelde ze mijn rechterbal daardoorheen en trok het elastiek langzaam los van de tang. Een gekmakende pijn trok door mijn rechterbal. Ik heb er nog nooit zoveel pijn aan gevoeld. Maar ja, na rechts komt links. Zelfde gefriemel en opeens een verzengende pijn door mijn linkerbal.

Daar lag ik dan, helemaal machteloos, in de sling. En de dames maar kijken en lachen en in je tepels knijpen, en hun nagels op je zetten.

Een slaaf die in de rode kamer vastgebonden had gestaan, werd losgemaakt en naar me toe gebracht. Hij kreeg de opdracht mijn ballen zachtjes te likken. Dat was precies wat ik hoopte!

De pijn werd niet minder, maar draaglijker. De combinatie van pijn en zachtheid is eigenlijk precies wat ik zoek bij Domination Palace. Alleen zoveel pijn als deze keer had ik nog niet eerder gehad. Het brandde en schroeide en mijn arme ballen voelden als in een bankschroef.

De slaaf werd weer weggebracht en Zascha en Sophie ontfermden zich over mij. Letterlijk, heel liefdevol en zacht, strelend. Maar ja, ondertussen waren mijn ballen wel in een elastiek gevangen en – dat wist ik wel – langer dan een half uur moest dat niet duren, anders werd er onherstelbare schade aangericht. En Sophie natuurlijk vragen (terwijl zij en Zascha me aan het strelen waren): “Zullen we ze er maar gewoon af laten vallen, je hebt ze toch niet meer nodig”. Gelukkig was ik nog net genoeg bij mijn positieven om te antwoorden dat ik dan niet meer terug hoefde te komen. En dat ze dan een vaste klant kwijt waren.

Toen kreeg Zascha een idee. Ze pakte mijn ongelooflijk pijnlijke ballen beet en trok er zachtjes aan, heel zachtjes, en liet ze dan weer los, zodat ik in de sling lag te schommelen. Ze had er een stoute, plagerige glimlach bij: “Lief en zacht, zei je toch”. Dat was wel zo, ze deed het heel zacht, maar bij de onvoorstelbare pijn die ik leed, was dit er weer een beetje bij. Tegelijkertijd streelde Sophie me echter liefdevol over mijn benen en borst. Die combinatie maakte (echt waar) dat ik in huilen uitbarstte: de emotie werd me te zwaar en te groot: pijn en liefkozingen van ongekende heftigheid. Het werd me gewoon te veel.

De dames lieten me even tot rust komen en pakten toen een schaar. Daarmee werden de elastiekjes doorgeknipt en mijn ballen bevrijd. Dat leidt overigens nog wel even tot een ongekende pijnscheut, als het bloed weer begint te stromen.

Ik ben niet over mijn grenzen heengegaan- dat gebeurt eigenlijk nooit bij DP, maar mijn grenzen zijn wel opgerekt. Als je me twee jaar geleden, toen ik voor het eerst bij Domination Palace kwam (lees het verhaal “ik ben een masochist” nog maar eens) gevraagd had waar mijn grenzen lagen, dan had ik niet geantwoord wat ik nu gevoeld heb; die eerste keer, wat klappen met de strokenzweep, wat kaarsvet, ach, nu is dat een lekker opwarmertje.  Ik heb nog nooit zo veel pijn doorstaan als deze keer en me daar nog nooit zo emotioneel onder gevoeld.

En toch: het is een bewuste keuze: ik kom naar DP voor veel pijn en een beetje tederheid en zachtheid. Die combinatie reinigt mijn geest en lichaam. Morgen weer!

A

 

Top