Ik realiseerde me dat ik deze maand vijf jaar geleden voor het eerst bij Domination Palace op de stoep stond, volstrekt gefrustreerd en onzeker. In deze vijf jaar heb ik geleerd wat pijn voor mij betekent, wat voor genot en plezier het geeft, wat het doet voor mijn ego en psychisch welbevinden, maar ook hoe verslavend het is!
Al als tiener vond ik boeken als the Story of O, waarin een vrouw door haar minnaar naar een kasteel wordt gebracht en daar wordt gepijnigd fascinerend en opwindend. Pas veel later, toen je bij de videotheek pornofilms kon huren en ik van tijd tot tijd SM-films huurde waarin niet zij, maar hij gepijnigd werd, realiseerde ik me dat ik niet het pijnigen van de vrouw spannend vond, maar dat ik me inleefde in haar gemoedstoestand en gevoel.
Ik had ook in die tijd al de site van DP ontdekt en vroeg me elke keer af of ik een bezoekje aan zou durven. Uiteindelijk had ik, half oktober 2014 een superstressvolle week: ruzie met mijn opdrachtgeefster, een vrouw die gedrag vertoonde dat mijn moeder ook vaak vertoonde (“ik ben niet boos, maar teleurgesteld”, complimentjes uitdelen als je alleen met haar bent en mopperen als anderen erbij zijn, je kent dat wel), een weekend met mijn hele familie (aardige zussen heb ik, maar het kost wel kruim), en een dag televisieopnamen (vandaar dat ik meestal een masker draag bij DP).
Uiteindelijk trok ik de stoute schoenen aan en belde voor een afspraak. Dat er een man aannam was wel ff slikken, maar uiteindelijk een afspraak voor de volgende middag gemaakt. “Met wie?” was de vraag. “Geen idee, het is mijn eerste keer”.
Toen ik de volgende dag aanbelde – te laat, ik ben altijd en overal te laat, maar ik had wel gebeld dat ik wat later zou zijn – deed een aardig meisje open (DP werkte toen nog met een gastvrouw) zei dat de meesteres waarmee ik een afspraak had zo zou komen en liet me even wachten in de rode kamer, dus niet in de bar. Dat is wel even schrikken als nietsvermoedende eersteling, zo’n kamer vol met zwepen, dildo’s en martelinstrumenten.
Gelukkig kwam een mooie vrouw met een stralende lach, vol tattoos en in een sexy leren rok en bustier met stalen noppen erop me snel halen. Ze heette Manja. Ze nam gelukkig alle tijd om me op mijn gemak te stellen, en te luisteren naar mijn verhaal en wensen aan de hand van de menukaart, waarin alle mogelijke vragen aan je gesteld worden. Ik had natuurlijk allerlei films gezien en er over nagedacht, maar er kwamen allerlei vragen waar ik nog nooit over nagedacht had. Manja hielp me wel en al snel kwamen we uit op een aantal dingen die vooral in de pijn en masochisme-hoek zitten. Ik had al snel het gevoel dat ik geen submissive ben. Ik wilde vooral voelen en beleven.
Ik ga niet de hele sessie herhalen, maar die eerste klap vergeet ik nooit meer. Manja had me op zolder vastgebonden tussen de palen die daar staan, met mijn gezicht naar de spiegel. Armen en benen gespreid. Een touwtje om mijn eikel (van de spanning stond ik al meteen te lekken, en dat mocht ik meteen oplikken) om mijn pik omhoog te binden en toen de eerste klap met de strokenzweep. Nu zou ik hem waarschijnlijk heel zacht vinden, maar toen kwam hij echt binnen.
Wat denk je? Ik vond het geweldig! Het was net of ik thuiskwam, of dat de klap was waar ik al mijn hele leven op wachtte. De hele eerste sessie met verschillende soorten zwepen op schouders, rug, billen en ballen, met kaarsvet en ijsblokjes was één feest, steeds pijnlijker en harder, met af en toe een liefkozing. Aan het eind trok ze me staand zacht en liefdevol af, en natuurlijk mocht ik mijn eigen zaad van de vloer likken.
Manja neemt altijd de tijd voor een nagesprek, en nu extra. Zo’n eerste keer moet je toch een plekje geven, even goed doornemen wat nou voor emoties loskomen.
Ik schrok eigenlijk van mezelf, hoe geweldig ik het vond.
Inmiddels ben ik nu schat ik, zo’n 40 keer bij Domination Palace geweest, een heel enkele keer in een onderdanige rol (heb zelfs een keer met een luier om in de gang gestaan), maar dat soort dingen vind ik niet zo spannend.
Helaas zijn enkele dames die me heel liefdevol pijn deden, weer vertrokken uit DP, maar ik heb mijn plekje wel gevonden.
Enkele memorabele scènes:
De eerste en enige keer dat ik me aan Meesteres Denise’s bekwame handen heb durven overgeven (Och, wat slaat die vrouw hard) kwam ze me halen uit de douche. Ze had drie wasknijpers bij zich van wel 20 cm groot, metaal, en voor we ergens naar toe gingen zette ze die op mijn ballen en mijn eikel. Dan ben je meteen warm.
Zij is het ook die me voor het eerst met de elastrator liet kennismaken. Dat is een tang waarmee ze onder andere geiten castreren, door een heel strak elastiek om de ballen te doen. Dat kun je ook bij mannen doen. Als je de elastiekjes (met 3 mm doorsnee) tijdig weghaalt is er behalve de pijn, niks aan de hand.
En pijn doet het. Intens veel heerlijke gruwelijke pijn. Je hele geest wordt dan geconcentreerd op die paar centimeter tussen je ballen en je pik, want iets anders, daar heb je geen ruimte voor. Het is iets dat ik niet vaak laat doen, maar och wat denk ik er vaak aan.
Een andere scène die me nog steeds bijblijft is dat ik in de rode kamer lag vastgebonden, touw om mijn ballen en dat touw werd steeds maar opgetrokken. Er kwamen steeds meer vrouwen de kamer in, vier meesteressen en een slavin, en ik realiseerde me opeens dat het net was of mijn moeder en vier zussen om me heen stonden, terwijl ze broertjelief (zoontjelief) martelden.
Iets anders dat ik er heb leren herontdekken is mijn biseksuele kant. Die had ik in mijn studententijd wel beleefd, maar hij was een beetje verdrongen. Een bi-middag met sletje Guy – die me ontmaagd heeft – helpt dan wel. Dank je. Een andere keer was nog intenser. Meesteres Zascha had me voorbereid door een stevige dildo in mijn kont te stoppen en me in de gang op een stoeltje te zetten. Toen kwam er een man de trap af, samen met een switch, en die had een pik waarmee hij zo in een pornofilm op zou kunnen treden. Zascha nam me mee, bond me in de rode kamer over de bok die daar staat, en haalde de dildo uit mijn kont. Langzaam drong die geweldige paal in mijn kont. Heel eerlijk? Na de eerste paar seconden deed het totaal geen pijn meer, maar het gaf me gewoon een heerlijk, vol gevoel. Gewoon genieten. We zijn allemaal wel eens door een meesteres met een strapon genomen, nietwaar, maar een echte pik van vlees en bloed is veel lekkerder, zachter en warmer en past ook beter, hoe groot hij ook is.
Wat ik ook heel leuk vind is samen met een meesteres (meestal Zascha) en een switch of slavin spelen. Zo heb ik een keer een touwtrekwedstrijd gedaan, de slavin met klemmen op haar schaamlippen, ik met touw om mijn ballen en dan kijken wie het hardste kan trekken, of met die schat van een Lilly, met klemmen op onze tepels touwtrekken!
Ik noemde Zascha al. Haar bijnaam is mijn Pijngodin. Zij heeft de afgelopen jaren mijn pijngrenzen weten “op te rekken”, bijna letterlijk, al lukt fisten nog steeds net niet. Toen we begonnen te spelen kon ik nauwelijks aanraking van mijn tepels verdragen. De laatste keer dat we samen waren in de kelder had ik na het douchen al eerst een schaarklem op een tepel gezet voordat ik op de deur klopte. Het werkt ook vaak zo bij haar dat als ik niet uitkijk, ik bijna teleurgesteld ben als het niet hard genoeg gaat en niet lang genoeg doorgaat. Daar speelt ze dan ook perfect op in door bijvoorbeeld na de 25 afgesproken klappen nog net even door te gaan; steeds meer en steeds harder. Ik vertrouw haar zo dat ik het woord “genade” heb opgegeven. Het is aan haar om het te horen en er mee te doen wat ze wil. In de verhalen hier staan nog wel een aantal verhalen over mijn belevenissen met haar.
Nog even terug naar die psychologische effecten. De Amerikaanse psycholoog Roy Baumeister benoemt SM als een vlucht uit het drukke bestaan. Voor mij klopt dat. Veel stress op het werk leidt tot meer behoefte aan een bezoek aan DP. Zit ik nu ff klem, want ik heb het zo druk dat ik amper tijd heb voor een bezoek.
Vijf jaar met Manja, Fay, Lilly, Do, Nina, Mara, Samantha, Denise, Ariëlle, Zascha, en de anderen die helaas weer weg zijn. Het lijkt pas begonnen. Ik wil jullie allemaal heel hartelijk bedanken voor de uiterst professionele, warme en hartelijke manier waarop jullie je gasten en hun wensen zeer serieus nemen (en ook serieus nemen ?), de aandacht die jullie ze geven en, in mijn geval, de pijn en het plezier die jullie me bezorgen.
Liefs van A.