Het was dan zo ver, ik durfde dan toch eindelijk het nummer te draaien voor een afspraak. Eindelijk na tien jaar lang met deze gevoelens die ik niet kwijt kan, ging er door mijn hoofd. De telefoon werd opgenomen, er werd gevraagd met wie ik een afspraak wilde maken. ‘Met Mrs. Denise’, zei ik. Mrs. Denise was opdat moment even niet aanwezig. Als snel kwam de vraag wat voor sessie ik in gedachte had. Ik sloeg helemaal dicht, het enige wat ik eruit kon krijgen was ‘een latex sessie met vacuüm bed’, maar ik wilde veel meer vertellen. Voordat ik mezelf zo ver kon krijgen was het gesprek al tot een einde gekomen. Om vier uur ’s middags kon ik terecht, de zenuwen liepen al hoog op. Niet veel later ging mijn telefoon over, het was hetzelfde nummer. Het was Mrs. Denise, gelukkig kon ik nu me zelf nu iets duidelijker maken, maar ik had nog steeds niet alles vertelt. Het lukt niet om mijn gevoelens te verwoorden. Ze gaf ook aan dat ze voor het vacuüm bed wat meer tijd nodig had om in elkaar te zetten. Zodoende kwam het beter uit om het naar morgen te verschuiven.
Daar zat ik dan zenuwachtig met een op hol geslagen hart. Het zat me nog niet helemaal lekker, ik kon mezelf niet goed verwoorden aan de telefoon door de zenuwen. Na wat mail contact mocht ik van Mrs. Denise een mail sturen met de kinks en fetisjen waar ik in geïnteresseerd was. Wat een opluchting om dat kwijt te zijn. Nog geen vijf seconden later sloegen de zenuwen alweer toe.
Na een lange nacht was het dan zo ver, eenmaal aangekomen ruim voor de begintijd, zat ik in de auto te wachten tot dat het zo ver was. Ik zag een man heel blij met een grote glimlach naar buiten lopen. Wat mij enorm hielp tegen de zenuwen. Een paar minuten later besloot naar de deur te gaan en aan te bellen. Daar stond ik dan weg gekropen in het hoekje van de schutting. De deur ging open alle zenuwen sprongen weer terug. Er stonde een vrouw in de deuropening, maar het was niet Mrs. Denise. Ik werd naar de ontvangstruimte geleid, ik kregen wat te drinken en mocht hier wachten op Mrs. Denise.
De deur ging open, een prachtige vrouw kwam binnen lopen, het was Mrs. Denise. Ik voelde me al helemaal rood aanlopen. We stelde ons aan elkaar voor en Mrs. Denise stelde een paar vragen over hoe ik aan bepaalde gevoelens kwam. Ik kon het zelf heel moeilijk uitleggen. Mrs. Denise liet na een tijdje mijn slaven kaart zien. We namen de kaart door maar ik kon me eigen slecht onderbouwen. Mrs. Denise maakte duidelijk dat ik alles kon vertellen want ze had het waarschijnlijk al vaker gehoord. ‘EN HOUDT eens op met dat gefriemel aan je zelf, dat is nergens voor nodig.’ zei Mrs. Denise. Ik schrok hiervan en legde mijn handen op mijn knieën. Ik werd hierdoor eindelijk wat minder nerveus en kon iets opener over praten. Mrs. Denise vroeg aan me of het meer met vernedering te maken had. Wat het precies was, samenhangend met het verlies van de controle over mezelf. Nadat we uitgepraat waren mocht ik me eigen gaan douché voor het spel en moest ik op de deur kloppen als ik klaar was.
Ik stapte uit de douché, maar daar stond ze al. Voordat ik iets kon zeggen, zei Mrs. Denise ‘HALLO betaal jij hier soms de energierekening?’. Waarop ik haar vragend aankeek. Ze wees erop dat het licht van de douche nog aanstond. En zo ging het verder, alles was compleet nieuw voor mij. Ik wist niet hoe ik in een bepaalde houding moest staan of zitten. Maakt de meest ergste beginnelingsfout, Mrs. Denise niet goed bij haar naam noemen. Ze vroeg of ik een hersencel verloren had voor dat ik binnen kwam, waarop ik antwoorden dat deze waarschijnlijk in de goot is beland. (stom van me, daag Mrs. Denise niet uit) Ze deed me lederen hand- en enkelboeien om, maakte een harnas van touw en knopte mijn jongeheer af met een veter. Ze ging op een stoel zitten en ik moest voor haar knielen. Ik moest mezelf aftrekken voor Mrs. Denise. Tot mijn stomste verbazing werd mijn jongeheer niet groter. ‘Daar heb je niet zo veel aan’ zei Mrs. Denise. Waarop ik zachtjes nee antwoorden, ik had haar wel gehoord maar ik was helemaal in gedachten. ‘Zullen we hem er dan maar afhalen’ zei Mrs. Denise. Nog steeds stomverbaasd antwoorde ik ja. Daarna kreeg ik een makkelijker opdracht, althans dat dacht ik. Ze gaf mij commando om haar voeten te kussen, voor linkse en rechts ieder een apart woord pracht en gevoel.(ik hoop dat ik de woorden nog goed heb, anders ben ik nog steeds echt de kluts kwijt) Haar benen waren gekruist, en ik ging meteen al in de fout. ‘De volgende keer moet je toch maar die ene hersencel die je hebt mee naar binnen nemen, dan heb je er misschien nog wat aan’ zei Mrs. Denise.
Ik moest voor het web gaan staan met mijn gezicht naar de muur. De lederen handboeien werden vast gemaakt aan het web. Er werden twee tepelklem aangebracht, Mrs. Denise draaide hieraan, wat een venijnige steek gaf. Uit het niets kreeg ik een klap op mijn billen. Waar ik een beetje van terugdeinsde, maar het deed nog niet pijn. Ze sloeg steeds harder maar er kwam geen geluid uit mij, ik reageerde alleen met mijn lichaam door hem weg te trekken maar ik kwam niet ver. Ik dacht dat het zo’n gemeen rijzweepje was, maar ik durfde niet om te kijken. Na een tijdje zei Mrs. Denise ‘die geschoren billen van jouw lijken net bavianen billetjes, maak eens bavianen geluiden.’ Ik dacht dat ik mijn eigen onder controle had omdat ik geen krijs gaf, dus ik maakte het beste bavianen geluid dat ik kon maken. Ik was in een beetje ondeugende bui en krijste als een baviaan. Volgens mijn waren we beide onder de indruk van mijn bavianen gekrijs. Bij de tweede krijs sloeg Mrs. Denise me op de kont. Waardoor mijn bavianen krijs oversprongen in krijs van pijn. Ik schrok hier nogal erg van, ik dacht even dat ik me eigen onder controle had. Ik moest er ook wel beetje om lachen, maar ik schaamde me dood. Na tig slagen en gedraai aan de tepel klemmen zei ik ‘stop niet meer’. ‘Wat zeggen we dan’ vroeg Mrs. Denise scherpe stem, en sloeg nogmaals. Ik was helemaal kwijt wat ik moest zeggen. ‘Genade, misschien?’ zei Mrs. Denise. ‘Genade’ zei ik zachtjes. ‘Garnalen?, dit lijkt wel op een garnaaltje’ en tikte mijn jongeheer aan en sloeg nogmaals om mijn billen. ‘Genade’ zei ik weer. ‘Nog tien slagen jij telt af’ zei Mrs. Denise. Ik begon met aftellen bij acht sprongen de tranen al in de ogen, ik kon me moeilijk concentreren op het simpel aftellen en ik was bang dat ik een fout ging maken en dan opnieuw zou moeten beginnen. Vanaf zes ging ik me alleen nog concentreren op het aftellen. Wat dus niet mee hielp met het incasseren van de klappen. Deze deden steeds meer pijn. ‘Twee…één’ zei ik. Ik dacht dat het over was, maar toen kreeg ik nog een klap. ‘Nul’ zei ik, en ik dacht bij mezelf dat waren elf slagen, maar ik durfde het niet te zeggen. ‘Goed zo’ zei Mrs. Denise en haalde de klemmen van mij tepels af. Dat complimentje maakte mijn heel gelukkig vanbinnen.
Ze maakte me los van de het web en ik moest voor haar komen staan. ‘Dat garnaaltje van jou doet niet veel’ zei Mrs. Denise terwijl ze er mee friemelde. Ze pakte een vibrerende massage wand erbij maar nog steeds dit deed mijn jongeheer niks. ‘Hoe komt dat, is die kapot?’ vroeg Mrs. Denise. Ik wilde zeggen dat de jongeheer plankenkoorts had. Maar ik zat er zo mee dat hij het niet deed, dat ik alleen kon zeggen dat ik te zenuwachtig was. Ik voelde me op dat moment heel klein en niets waard. Ze draaide aan mijn tepels om te kijken of dat hielp, ik hapte naar lucht omdat het zoveel pijn deed. En dat had Mrs. Denise in de gaten. Ze pakte een elektro schok speeltje erbij en hield deze tegen de jongeheer aan. Maar dit deed nog steeds niets, ik begon zelf ook te geloven dat die kapot was. Ze pakte de twee tepelklemmen er weer bij, het leken net schaartjes. Ik werd al bang ik dacht bij mezelf, ik laten niks merken anders weet ze me zwakke plek, wat ze dus allang wist. Mrs. Denise zetten de eerste klem op mijn linker tepel, het klemmetje klikte een paar keer. Ik dacht nog even doorbijten, je kan het. Daar kwam nog een klik, ik snakte naar lucht met mijn tanden op elkaar. Het voelde als of er een naald door mijn tepel ging, ik voelde mijn ogen waterig worden. Ik keek weg van mijn tepel, daar stond ze recht voor mijn neus met een sadistische grijns op haar gezicht. Mrs. Denise bewoog naar rechts met de andere tepelklem in de hand. Mijn ogen volgde het klemmetje naar mijn recht tepel. Mrs. Denise zetten het klemmetje op mijn tepel, na twee klikken snakte ik al naar lucht. Maar ze ging door om het aantal klikken gelijk te maken aan de eerste klem. Weer voelde het als een diep steek van een naald. Mrs. Denise gaf me weer de opdracht om te krijsen als een baviaan. Ondertussen dat ik dat deed draaide ze weer aan de klemmen. Ik gilde van de pijn, met het schaamrood op mijn kaken.
Ik werd weer aan het web vast gemaakt, maar nu met mijn gezicht naar voren en handen en voeten vast aan het web. Mrs. Denise liep weg naar de deur. Deze maakte ze halfopen, en vroeg aan dames aan de andere kant of ze haar baviaantje hadden gehoord. Drie dames kamen de kamer in gelopen, ik durfde ze niet aan te kijken ik vond het heel erg gênant. Mrs. Denise gaf me de opdracht om bavianen geluiden te maken en ik deed dat met een beetje trots. Maar die trots verdween al snel nadat ze met haar lange nagels in mijn tepels drukte. Ik krijste het uit van de pijn.(wat heb ik daar een hekel aan, ze heeft mijn meest gevoelige plek weer te pakken) Mrs. Denise pakte weer de massage wand en hield deze tegen mijn jongeheer aan, ‘kijk hij doet niks, hij is kapot’ zei Mrs. Denise. Ze pakte er een elektrische schok speeltje erbij. ‘Nee hij doet echt niks, weet je wel zeker dat die het doet, heb je hem weleens gebruikt of ben je nog maagd’ vroeg Mrs. Denise. ‘Ja’ zei ik zachtjes. ‘Heb je geen interesse in seksueel contact met vrouwen’ vroeg Mrs. Denise. ‘Weet ik niet’ antwoordde ik. ‘Val je op mannen dan?’ vroeg een van de Dames. ‘Nee, dat niet’ zei ik. ‘Maar je doet er dan toch niks mee, dan kunnen we hem er beter afhalen dan’ zei een van de dames. ‘Ja’ zei ik grinnikend.(kon de opmerking niet laat, weer stom van mij)
Ik kreeg nu een blinddoek om en kreeg weer een schok van het elektro speeltje. Maar dit keer was het recht om mijn tepel mijn gevoeligste plek. Ze taste de rest van mijn lichaam af met het speeltje maar dit deed niet veel zelfs niet bij de jongeheer. Totdat ze uitkwam bij mijn plasbuis, de schok schoot zo naar binnen. Ik schrok en deinsde opzij weg van de schok maar ik zat vast, ik huiverde van de pijn en dat zag ze. Na tijdje deed ze mijn blinddoek af en toen kwam weer die pure sadist naar boven. Voorheen deed Mrs. Denise de gehele oppervlakte van het elektro speeltje tegen mijn aan houden, wat een meer verdeelde maar minder harde schok gaf. Dit keer rolde te hals van het elektro speeltje voorzicht over het touw van het harnas zodat het uiteinde steeds dichter en dichter bij mijn tepel kwam. Ik zat op tien centimeter afstand vol angst toe te kijken hoe het speeltje steeds dichterbij mijn tepel kwam. Daar kwam het, die pijnlijke schok, mijn lichaam sprongen weer zo ver mogelijk opzij. Ze legde het speeltje weg, ik dacht dat het eindelijk voorbij was. Fout, daar kwam de elektrische vliegenmepper deze was nog veel gemener. Mrs. Denise schokte mij hiermee, snel achter elkaar op een willekeurig plek op mijn lichaam. Ik sprong naar alle kanten maar ik kon niet weg. Buiten adem vroeg ik om genade, ik kreeg nog een paar tikken maar daarna was het eindelijk voorbij. Mrs. Denise vroeg aan de dames of ze mij nog even willende laten hangen. Maar ik kreeg genade van ze. De dames verlieten de kamer en ik werd losgemaakt van het web. Mijn hand waren zo zwaar dat ze om laag vielen langs mijn lichaam. Ik heb me eigen nog nooit zo slap en machteloos gevoeld. Mijn enkelboeien gingen los en zonder dat ik het wist ging ik met mijn benen gekruist staan omdat ik mijn eigen zo nietig voelde. ‘Wat doe jij nou? Ga eens niet zo raar staan met je benen’ zie Mrs. Denise. Van schrik ging ik weer normaal staan en wacht op het volgende.
Ik moest haar volgen naar het andere deel van de kamer. Hier zag ik het vacuüm bed liggen. ‘Steek je handen uit’ zei Mrs. Denise. Ze maakte de lederen handboeien los en liet er een vallen. ‘Op rapen’ commandeerde Mrs. Denise. Ik wist niet hoe snel ik het van de grond af moest pakken, en gaf de boeien aan haar. ‘Doe die enkelboeien zelf maar’ zei Mrs. Denise. Ik maakte deze los en gaf ze aan haar. Daarna kwam de veter die om mijn jongeheer zat, ik was bang dat ze met haar lange nagels uitschoot. ‘Doe het zelf maar’ zei Mrs. Denise. Na wat gefriemel kreeg ik het eindelijk los. Daarna begon Mrs. Denise aan het losmaken van het touw harnas, ik voelde me eens zo vrij. Maar dat was niet voorlang, ik kreeg een pijpje in mond en moest mijn neus dichthouden en door het pijpje ademen. Ik mocht nu eindelijk in het vacuüm bed kruipen, maar ik ben best wel lang en moest met opgetrokken benen als een kikker gaan liggen. De rits ging dicht en kreeg het pijpje door de mondopening van het bed. ‘Oké ik zet nu de stofzuiger aan om te kijken of het bed goed afsluit’ zei Mrs. Denise. Het latex kwam steeds dichter en dichter naar mijn lichaam toe en opeens duwde het latex tegen mijn aan. Ik had dit gevoel niet verwacht, ik dacht dat het meer een omhelzend gevoel zou zijn. Maar het was alsof ik van alle kanten in elkaar werd geduwd, ik kon me nauwelijks bewegen. Ik dacht dat het voorbij was maar opeens voelde ik ook mijn hoofd bedrukt worden en mijn oor klapten naar buiten. Gelukkig kon ik dit corrigeren door te ademen. Als snel ging het vacuüm van het bed af en kon ik mijn eigen weer bewegen. Als snel daarna riep Mrs. Denise naar de andere kamer of de dames mij wilde zien in het vacuüm bed. Ik hoorde ze lachen en dingen over mij zeggen maar ik kon het niet goed verstaan. Het vacuüm bed begon weer samen te trekken, en toen het helemaal samen getrokken was hoorde ik gelach op de achtergrond. Ik dacht dat ze het over mijn jongeheer hadden, dat die nergens meer te bekennen was. Nadat er een paar keer het vacuüm erop en eraf was geweest bleef het vacuüm erop staan. Uit het niets voelde ik tintelingen op mijn buik wat overging in lichte prikkels het leek als of het een flogger was. Het begon te kietelen wat Mrs. Denise in de gaten had en begon mij met haar nagels te kietelen, vooral in mijn zij en onder mijn voeten. Voorheen op het web had dit geen effect, maar tot mijn verbazing had nu heel veel effect. Ik probeerde er van weg te bewegen maar ik kon geen kant op, ik voelde weer compleet machteloos. Na tijdje ging het vacuüm weer van het bed om op adem te komen. Mrs. Denise vroeg of ik nog een keertje wilde en bracht het vacuüm weer terug. Deze keer gebeurde er niks en mocht ik rustig blijven liggen. Ik heb me nog nooit zo rustig en tevreden gevoeld als om dat moment. Ik kon niet bewegen, ik hoefde niet te bewegen, ik wilde niet bewegen, gewoon even helemaal niks. Geen enkele spier was aangespannen, die paar minuten leken wel een half uur. Het vacuüm ging van het bed af en de rits ging open, ik kroop uit het bed met een dikke grijns op mijn gezicht. ‘Moet je nu eens naar je billen kijken’ zei Mrs. Denise. Ik keek haar vragend aan en keek in de spiegel. Ik zag mijn rode billen en kreeg weer een grijs om mijn gezicht. Het vacuüm bed werd weg gebracht en ik moest wachten tot dat ze weer terug was.
Mrs. Denise kwam terug en trok een tafel naar het midden van de kamer en zei ‘op je knieën, onderarmen op de tafel, kop om laag en je voeten over de rand. Ik ging in deze positie op de tafel zitten. Mrs. Denise trok handschoenen aan en zei ‘zo dan zullen we eens kijken of we dat ding van jou aan de praat kunnen krijgen’. Ze wreef glijmiddel over de buitenkant van mijn achterste en schoot opeens naar binnen. Mijn hoofd liep rood aan en zakte omlaag, daar zag ik ze staan achter me. Ze drukte op mijn prostaat ‘voel je nog niks, als het goed is moet je dadelijk heel hard plassen, laat maar lopen.’ Vijf seconde lang voelde ik nog niks en toen opeens kwam een branderig gevoel opzetten. Het was net als of mijn blaas heel erg vol en opgezette was en dat het op ieder moment eruit kwam lopen. Ik raakte een beetje in paniek en zei ‘ik plas dadelijk alles onder’. ‘Probeer maar lukt je toch niet’ zei Mrs. Denise. Inderdaad ik zet een beetje druk maar er kwam niks uit. ‘Het lijkt alleen maar als of je moet plassen maar dat is eigenlijk je prostaat die voelt’ legde Mrs. Denise uit. Ze haalde haar vinger er weer uit en liep mij voorbij. Ze pakt iets en stond weer achter mij, ik durfde nog niet te kijken. ‘Dat ding van jou doet toch niks, misschien kan je dan wel een anaal-orgasme krijgen’ zei Mrs. Denise. Ik liep helemaal rood aan en keek tussen mijn benen door, daar zag ik een anale dildo liggen. Ik was helemaal gespannen, ik kon geen enkele spier ontspannen. Ze drukt de dildo tegen mijn aan, maar het wilde niet naar binnen gaan. Onverwachts schoot de dildo na binnen, ik voelde een scherpe pijn maar deze ebde weg. Ze duwde hem verder naar binnen tot dat die bij mijn prostaat uit kwam. Opeens voelde ik hem op en neer trillen, Mrs. Denise liet met haar handen de dildo hard op en neer gaan. Ik voelde mijn prostaat weer hard opzetten en begon zwaarder te ademen. ‘Zo, dat was ronde 1, voor ronde 2 wil ik wel wat meer geluid horen’ zei Mrs. Denise. Ze begon weer, maar ik durfde nog steeds geen geluid te maken ik hijgde alleen maar iets harder. Na een tijdje stopte ze weer, ‘voor ronde 3 wil je echt horen dit is de laatste ronde. De dildo begon weer trillen, ‘ik blijf alleen maar door gaan als je harder geluid maakt’. Ik begon zachtjes te kreunen bij het hijgen, ‘harder ik hoor je niet’ zei Mrs. Denise. Ik begon harder te kreunen en ze bleef door gaan met de ronde, maar ik durfde niet veel harder te kreunen. Ik vond het te gênant om geluid te maken. Ronde 3 was over en daarmee de sessie. Ik liep vuurrood naar de douché waar ik mijn eigen mocht opfrissen. Daarna hebben we de sessie nog na besproken, en van de dingen die ik had aangegeven die ik wilde doen hadden we ongeveer de helft van gedaan. De andere helft is voor de volgende keer, kan niet wachten.
Hopelijk durf ik de volgende keer meer los te laten van mezelf, tot nu toe durfde ik alleen geluid te maken als ik pijn had, ik zat namelijk me tranen nog te verbijten en me genot te verbergen. Jammer genoeg hielp mijn jongeheer hierbij ook niet mee.
Al met al was het een geweldige eerste sessie en ik wil hiervoor Mrs. Denise hartelijk danken.
Slaaf Mika