Deel 4, episode 3
Onlangs ging ik met mijn gedachte terug naar de allereerste keer worstelen in DP, het was 2002 en ik was net 1 jaar slaaf van Mrs. Denise. Ik dook in mijn archief:
April 2002 Flashback
Weer boven gekomen beval Mrs. Pauli mij om op mijn knieën te gaan zitten. Zij stond inmiddels achter mij. Even later werd mijn hoofd in een sterke arm klem genomen. Van meet af aan voelde ik haar sterke armen. Na wat heen en weer geduw lag al vrij snel op mijn rug. Mrs. Pauli zat boven op mij en drukte mijn armen met haar armen tegen de grond aan. Voor de kenners, ik lag in een zogenaamde ‘school boys pin’. ‘Probeer er maar eens onderuit te komen. Hahaha.’ Zei Mrs. Pauli ‘Uh ah..oh eh…..ah..eh.’ Meer kwam er niet uit mij. ‘Meer spinazie eten Sjakie, dan wordt het misschien nog eens wat met die ‘pap’ armpjes van jou.’ Wat ik ook probeerde hier kwam ik voor geen mogelijkheid onderuit. Afwisselend plaatste ze haar knieën op mijn schouders en daarnaast. ‘Sjakie jij kunt niet tegen kietelen hè?’ Lachte ze sadistisch. Na van alles geprobeerd te hebben gaf ze me een kans om te ontsnappen. Ik was nu aanzet, het klinkt raar maar dit was voor mij een heel moeilijk moment. Het was namelijk de eerste keer dat ik wat terug mocht doen, ik wist me geen raad met deze vrijheid en probeerde er toch maar wat van te maken. Tja nood breekt wet, zeggen ze wel eens. Het moeilijke zit hem in het volgende: als recht geaarde man kun en mag je nooit en te nimmer toegeven, dat als je wilt verliezen van een vrouw. Ik daarentegen wil verliezen van Mrs. Pauli, of van welke vrouw dan ook, maar ik wil me niet laten verliezen. Ik wil echt verliezen.
Al snel hinkte ik dus tussen twee gedachtes in, maar inmiddels was me wel duidelijk geworden dat Mrs. Pauli wel echt sterker is dan ik. Tijdens het gerollenbol wat volgde lag ik meestal in kansloze posities, erbij gezegd dat ik zelf in aanvallende zin me niet helemaal heb gegeven. Dit overigens met name uit ontzag voor Mrs. Pauli, ik was absoluut niet gewend iets terug te mogen doen. Daarmee wil ik voor alle duidelijkheid absoluut niet suggereren dat ik anders van haar had gewonnen. Na een kwartier was Mrs. Pauli het moe, ik lag weer in de zogenaamde ‘school boys pin’ ‘Ik heb er genoeg van.’ Zei ze ferm. Hierna pakte ze een touw, ze zat met haar knieën op mijn schouders en met haar billen zo goed als op mijn gezicht. Vakkundig bond ze mijn armen vast, dit gaf overigens zo een lekker gevoel, dat ik achteraf gewoonweg niet meer weet of ik mij wel met al mijn kracht heb verzet. Nadat ze mijn armen had vastgebonden stond ze op en sleepte ze mij, trekkend aan het touw over de vloer heen. Ik voelde mij ondertussen in de zevende hemel, toen zij mij ‘spread eagled’ geblinddoekt had achter gelaten. Na daar zo even gelegen te hebben hoorde ik voetstappen naderen. Het waren andere voetstappen dan die ik voorheen had gehoord. Langzaam hoorde ik de voetstappen steeds dichterbij komen. Ik kon niet zien wie het was, uiteraard had ik wel een vermoeden. Even later voelde ik haar laars in mijn zij, vervolgens tegen mijn billen en kuiten. Ik gaf hierbij geen enkele kick, dat zou later op de avond nog wel veranderen, ook de dame in kwestie zei niets. Ik voelde dat mijn armen losgemaakt werden, deze werden vervolgens meteen weer vastgebonden aan mijn dijbenen. Even later omklemde haar sterken benen mijn hoofd. Niet erg strak overigens, het voelde wel lekker aan. In deze positie werd de blinddoek verwijderd en zag ik wat ik instinctief van meet af al wist. Ik had namelijk het voorrecht om met mijn hoofd bekneld te mogen zitten tussen de fantastische benen van Mrs. Denise.
16 November 2018 (deel 1)
Jezus zeg, gebeurt mij dat nu al bijna voor de tweede keer in een maand tijd. Wat? Ja, de vorige sessie was koud afgesloten, mijn column De Ring stond al meer dan serieus in de stijgers. Tijd om in mijn agenda te kijken: ‘Meesteres ik zou graag dinsdag 20 november a.s. komen.’ De datum had ik al een week naar voren gehaald, vanwege een party in Duitsland. ‘Dan kan ik niet, die week ben ik afwezig’ Kijk als mensen iets onverwachts zeggen, kun je wel eens van slag zijn. Als mensen iets onverwachts appen kennelijk ook?? Ten minste ik… Veel te snel en zonder na te denken. Goed, daarvoor heb ik maar één geldig excuus… Ik ben maar een domme slaaf… Of heet dat gebruik, c.q. misbruik maken van de status ‘slaaf.’ Maakt uiteraard niets uit, want uiteindelijk krijgt een slaaf altijd de schuld. Dom of niet. Nee, ik met mijn stomme kop… ‘Mag ik dan een afspraak in plannen met Mrs. Manja 1 uur en Mrs. Zascha 0,5 uur worstelen.’ Sjakie, Sjakie, Sjakie…..denk….denk…..denk!!!! Ja denk nou eens na LUL!!!! Dat kwam dus circa 43 minuten na die app die ik Haar verstuurd. ‘Meesteres ik zie nu in mijn agenda dat ik op vrijdag 16 november ook kan……’ In dit geval hetzelfde ‘recept’ Worstelen met Mrs. Zascha en daarna een spel met mijn Meesteres… hmmmmmm!!
Ondertussen voelde ik mij al dagen, meer dan goed. Ja, Mrs. Denise had mij terecht gewezen. Ik had lang genoeg met mezelf geworsteld. Ook had ze mij wederom attent gemaakt op mijn fysiek en bijbehorend gewicht. Haar argumenten waren klip en klaar, evenals mijn motivatie. Er mogen weer de nodige kilo’s vanaf. Trots stuurde ik een foto van mijn linkerhand, zonder trouwring. De contouren van de ring waren nog meer dan duidelijk zichtbaar. De korte oprechte reactie van Mrs. Denise gaf me vervolgens weer extra energie. Worstelen met Mrs. Zascha, goed de voorgaande rondes was ik dus kansloos tegen haar. Het feit dat zij mij moeiteloos wist vast te binden, vind ik met terugtrekk ehhh werkende kracht, nog steeds ontzettend geil De eerste keer dat ik bij DP had geworsteld, was in de tijd dat ze de worstelmatten nog niet hadden. Onherroepelijk moest ik hieraan terug denken en zocht ik in mijn oude verhalen. Daar vond ik mijn verhaal ‘De Eerste Ronde’. Ongeveer één jaar lang had ik mijn worstelfantasie uit schaamte niet kenbaar gemaakt aan Mrs. Denise, totdat zij er mee adverteerde. Toen was het hek van de dam. Mrs. Pauli zou de eerste vrouw worden, waarmee ik zou gaan worstelen. Zij was lichamelijk aan de stevige kant en daarbij beresterk. Qua techniek kon ze echter niet tippen aan Mrs. Zascha. Zij was overigens wel een hele aardige vrouw. Als U dit leest, het boek van ‘Een doodgewone man’ heb ik nog steeds!!
Peppersteak (2) (zie deel 1 in De Ring)
Hoe was U Steak Meneer’ vroeg de serveersters in het voorbij lopen. ‘Prima’ gaf ik vluchtig mijn standaard antwoord. Er was ook niets mis mee, maar het was niet echt bijzonder. Airport Hotels, het blijft een klinische aangelegenheid. ‘Wilt U nog een dessert?’ Ik had wel een dessert in mijn hoofd, maar dat bedoelde ze niet… ‘Nee, dank U. De rekening graag.’ Terwijl ik aan mijn Chianti dronk, kwam de serveerster weer terug. ‘Hoe wilt U de rekening betalen.’ ‘Zet maar op mijn kamer’ Even later vulde ik mijn kamernummer in: 354 en ondertekende ik de bon. Rustig nam ik weer een slokje, terwijl ik op mijn telefoon keek. NOS Headlines, mijn gedachtes gingen terug naar die vrouw, ze deed mij aan iemand denken… Een paar minuten later verliet ik mijn tafel en liep naar de uitgang. Normaliter zou ik direct naar de lift lopen, nu besloot ik om toch even naar de bar te gaan. Zou ze daar zitten?? Terwijl ik naar binnenkeek, was de Hotelbar nog leger dan het restaurant. Goed, ik was redelijk vroeg en na mijn komst in het restaurant waren er nog wel meer gasten gekomen. Jammer dacht ik… Wat jammer? Vroeg ik mijzelf nog net niet hard op af… Als ze er al had gezeten, had ik toch geen lef gehad om haar aan te spreken. Ik ben niet bepaald George Clooney, ondanks dat ik echt een heel stuk jonger ben. Nee, dat charisma heb ik niet.
Ik liep door naar de lift, morgenvroeg om 05.00 uur moest ik er al uit, om 07.30 uur vliegen. Terwijl ik op de lift stond te wachten, kwam er een groepje Stewardessen aanlopen. Vier Dames in de kleuren van de Scandinavische Luchtvaarmaatschappij SAS. Godverd…..ik kreeg zowat een spontane erectie…. De Dames zouden niet misstaan in het ‘Swedish Bikini team’ Ze tetterde vrolijk tegen elkaar.. O, dacht ik, O wat zou ik er voor over hebben als juist nu die lift op storing zou springen tussen de 2e en 3e verdieping. Ik durfde amper te kijken… Niet alleen de Dames van SAS waren in hun sas….. Was ik nu toch maar George Clooney, had ik maar dat charisma, die charme…. PING…Het teken dat de lift was aan beland op de 3e verdieping. Ik was de enige die uitstapte….. Damn, een spontane geilheid maakte zich meester van mijn brein… Terwijl ik naar mijn kamer liep, was door dit voorval die vrouw van mijn netvlies verdwenen. Zoals wel vaker in Hotels, heb ik het ‘geluk’ dat mijn kamer zo een beetje aan het einde van de gang is. Mijn hoofd zat in mijn gedachte nog tussen de tieten van die rooie. Ja, een van die stewardessen had halflang rood haar, de bovenste knoopjes van haar witte bloesje waren los, daaronder pronkte haar heerlijk D Cup.
Plotseling rook ik weer dat parfum. Snel trok ik mijn hoofd denkbeeldig tussen haar borsten vandaan. Nu werd ik nog geiler. In mijn kamer plofte ik op bed, ik pakte mijn Ipad en checkte nog even mijn emails. Eigenlijk moest ik nog een verslag type. Fuck it, dacht ik, kan morgenvroeg ook in het vliegtuig. Ik pakte de afstandsbediening en zette de TV aan. Gelukkig wordt er in dit land niet na gesynchroniseerd.. CSI kennen ze hier dus ook… Na verloop van tijd werd er op de deur geklopt. Ik schrok er van en liep naar de deur.. ‘Wie is dat?’ vroeg ik, terwijl ik gelijktijdig de deur open maakte. Voordat ik er erg in had stapte ze naar binnen. Ik was totaal overdondert, ze had een fles Chardonnay in haar hand. ‘Do you like to drink with me?’ ‘Ehhhh ehh Please come in…’ zei ik totaal verbouwereerd…. ‘Yes please….’ Ze liet er geen gras over groeien, ze duwde mij naar binnen richting het bed en zette de fles op de dressoir. Haar hoge hakken, waren in een mum van tijd uit. Ze plofte boven op mij op het bed. ‘I saw you staring at me’ zei ze met een geile warme stem.. Ze maakte de bovenste knoopjes los, haar borsten kregen ruimte om te groeien…., daardoor begon er bij mij ook wat te groeien. Ze drukte haar heerlijke boezem in mijn gezicht.. Ik snoof die geur van haar met diep teugen op en ontsteeg uit mijn eigen lichaam, alsof ik zonder zuurstof kon leven. Ik wilde nooit meer haar borsten verlaten. Was dit de hemel? Het werd donker, ik kon niets meer zien.. Ik begon naar adem te snakken….Maar kon geen adem meer halen… Plotseling kon ik weer zien. Om mij heen stonden die vier stewardessen, ze keken mij lachend aan, terwijl ik poedelnaakt met gespreide armen en benen aan het bed lag vastgebonden. Die rooie keek mij recht in de ogen aan terwijl zij……Tring….Tring…..Tring Ehhhh ‘Ja met…. Goede avond ehhh Meesteres, ja morgenvroeg vlieg ik naar huis….. ja, nee ik ben TV aan het kijken ……………….Een Ceasar Salad en een Peppersteak….
16 november 2018 (deel 2)
Aan het einde van de vorige sessie sprak ik kort na met Mrs. Denise. Het zal U niet bevreemde dat ik Haar beter ken dan de gemiddelde bezoeker van DP. Onze geschiedenis gaat nu eenmaal ver terug. U heeft in de voorgaande columns regelmatig kunnen lezen wat zij voor mij betekent. Ik weet heel zeker dat zij voor sommige andere slaven veel betekent of betekent heeft. Dat komt omdat zij echt is. Mijn band met Haar is afgelopen 2,5 jaar weer gegroeid. Natuurlijk, zij had mijn vrouw ontmoet, mij overgedragen destijds. Ik begon niet helemaal op 0. Ze is oprecht geïnteresseerd in mijn wel en wee. Ze is eerlijk tegen mij en neemt geen blad voor Haar mond. ‘Wat ga je met de ring doen?’ Vroeg ze oprecht. ‘Weet ik niet Meesteres? Waarschijnlijk een ketting met de ring van mijn vrouw erbij.’ ‘Waarom doe jij die ring van Haar niet in die van jouw?’ Opperde zij. Diezelfde avond, toen ik thuis kwam, zocht ik de ring van mijn vrouw en warempel, hij paste in mijn ring. Meteen maakte ik een foto en appte deze naar haar toe: ‘U heeft gelijk Meesteres, ze passen in elkaar…. Dank U voor de tip.’ Haar reactie sprak boekdelen: ‘Ja mooi zo he…’
Inmiddels voel ik gewoon hoe zij dat schrijft. Met een lach op Haar gezicht, met trots en warmte. Dat klinkt zo stom. Maar het is zo. Ik heb al zo vaak geschreven dat onze band heel diep is. Een paar dagen later ging ik naar een juwelier toe. Er moest toch iets moois van te maken zijn. Mrs. Denise had mij duidelijk gemaakt. ‘Sjakie, dat jij de ring af doet, wil niet zeggen dat jij de ring niet meer moet dragen.’ Ze stimuleerde mij. Dat deed me erg goed. Mijn juwelier had een goed idee, wat te doen met beide ringen. Sneller dan verwacht was mijn ketting klaar. Nog voor de nieuwe sessie. Ik wilde dit niet appen, ik wilde deze ketring ehhh ketting persoonlijk laten zien aan de twee Dames die mij het naast aan mijn hart liggen in dit hemelse huis. Klokslag belde ik aan. Even later maakte Mrs. Samantha tot mijn verassing de deur open. Ze was verrast mij te zien en reageerde erg leuk. Ik gaf Haar een kus op beide wangen. In de bar volgde een erg leuk kort gesprekje”: ‘Dit wilde ik jou persoonlijk vertellen’ Begon ze enthousiast ‘In jouw vorige column, of die column daarvoor vergeleek jij mij met…… ehhhhh??’ ‘Een Amazone Meesteres. Toen U mij met die elastiek onder schot hield.’ ‘Ja een amazone, dat vond ik zo leuk. Ik keek vroeger altijd naar Xena de Warrior Princess.’ ‘Ik ook’ Zei ik lachend.
House of Fantasy, De tweede Ronde (deel 6)
‘Ooooh slaafje… geil slaafje van mij ooh’ zei Gina zo geil mogelijk. Denk aan iets a sexy ehhh… Viola Holt…. Gadver gadver…..Ien Dales ….. Oeps dat zij nog eens mijn redder in nood zou zijn, had ik nooit kunnen dromen.. Gelukkig niet overigens… ‘Ga maar aan de kant nu ben ik aan de beurt’ zei de Dame met gif zwart haar. Ergens vond ik haar wel stoer. Ze greep mij stevig in mijn ballen en kneep goed door.. ‘Hahahaha, je dacht toch zeker niet dat ik jouw klaar ga liggen maken, ik werk nog liever een dag extra’ zei ze vernederend tegen mij… Daarop sloeg ze een paar keer hard tegen mijn lul aan… ‘Dat is toch veel leuker of niet dan Dames…?’ Vanuit mijn ooghoeken zag ik Gina beteuterd kijken. De rest begon hard te lachen. Na een paar minuten hoefde ik absoluut niet meer aan Ien Dales te denken. Het is ook beter om daar überhaupt niet aan te denken om permanente impotentie te voorkomen. ‘Oh slaafje’ merkte de Mevrouw plomp verloren op. ‘Als je niet klaarkomt…… wordt je gecastreerd.’ ‘oepsssssss’ slikte ik weg…. ‘Als jouw pielenmannetje, en het is al niet zoveel, niet meer kan spuiten, dan ben je waardeloos.. en dan mag je zonder ballen verder met je leven. Je hebt nog 10 minuten. Godver godver… het angst zweet sloeg om mij heen KUUUUUUUTTT dacht, nu heeft Tanja bijna al mijn geiligheid weggeslagen….
De Mevrouw liep naar mij toe en keek mij meewarig aan. Op een of andere manier straalt ze een bepaalde warmte uit… ‘Bloem kom even ik denk dat ons slaafje jouw vakbekwame assistentie kan gebruiken. Gina pak jij de Venus even?’ Meent U dat nu Mevrouw?’ zei ze een duidelijke vorm van opwinding in haar stem.. ‘Luister goed slaaf, of je wilt of niet….. Ja zet hem er maar op…. Hmm een maatje kleiner.’ ‘Oh mevrouw moet ik er een vergrootglas bij halen’ zei Demy… Wat uiteraard weer leidde tot het zoveelste lachsalvo ten koste van mij .. Maar gek genoeg zorgde de aanwezigheid van deze zeer stijlvolle Dame, samen met de jonge verpleegster – was ze eigenlijk wel een verpleegster? – al snel dat mijn geiligheid terug was. Nog steeds werd mijn zicht grotendeels ontnomen door de billen van Demy, terwijl er iets om mijn pik werd geschoven, dat weldra begon te bewegen…. ‘Je weet het slaaf… nog 5 minuten volhouden en je bent een vrij man…. Misschien is dat van de castratie wel een ‘mindfuck’, moet toch kunnen, niet dan??’ ‘Ja’ vulde Gina aan ‘Dat zouden wij hier nooit doen… of toch wel?? Hahaha. ‘Kies jij letterlijk je eieren voor je geld’ zei de Bazin, deze woordspeling viel bij de Dames getuige het harde lachen in goede aarde….’of niet…that’s the question…
Gina voer het tempo maar op, Demy kom er maar vanaf. Ik denk dat hij het heel geil vindt als hij ons kan zien?’ De Bazin sloeg de spijker op de kop…. Zoveel schoonheid, nu zag ik pas dat zowel Gina als Bloem schaars gekleed gingen op hoge hakken… De Bazin kwam steeds dichter bij mij en bukte diep voorover, dat gaf bijna volledige inkijk op haar werkelijk prachtige borsten…. Nee, riep het Engeltje in mijn hoofd, het is een ‘mindfuck’, niet klaarkomen… JA riep het Duiveltje nog veel harder. Wat als je niet klaarkomt en ze laten je als nog niet gaan?? Kom laat je gaan, geniet van die schoonheid…… Ja ja ja…. ‘Kom maar slaafje, verzet is zinloos’ Zei de Bazin met al haar warmte in haar stem…. Haar lichaamsgeur bereikte mijn geest… De venus pompte en pompte… Niet klaarkomen…..zei de Engel niet klaarkomen…. Maar mijn Engeltje was kansloos…………IEN DALESSSSSSSSSSSS…., zelfs dat kon het oprukkende leger niet meer stoppen. Met volle kracht spoot ik al mijn zaad eruit…..AAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH AHHHHHHHH AHHHHHA AHHHAHAH. Al het zaad werd opgevangen… De Dames stonden te juichen van plezier…. Yes…. Zei de Blonde Dame met gespierd lichaam… Er komt een tweede ronde……
16 november 2018 (deel 3)
Vandaag ging ik dus weer worstelen met Mrs. Zascha. Door omstandigheden kon de sessie met Mrs. Denise niet door gaan, wel luisterde zij aandachtig naar mijn gedichten voor Haar.., genaamd Rasse Schreden en Verlichting. Ook had ik een gedicht geschreven voor Mrs. Zascha met als titel Kansloos. Deze had ik speciaal voor haar ingelijst met een mooie foto op de achtergrond. Gedichten voor Mrs. Denise lijst ik – op Haar verzoek – niet meer in. Wellicht kan ik er te zijner tijd een boek van maken. Ik zie het al helemaal voor mij….. Een boekwerk met pak en beet 200 of 300 gedichten… Waar stopt dat?? ‘Sjakie, die sessie met Mrs. Manja, komt die nog?’ Vroeg Mrs. Denise mij na de sessie met Mrs. Zascha…‘Waarschijnlijk wel Meesteres’ zei ik tegen haar, terwijl ik haar aankeek. ‘Maar voor mij is er maar één Meesteres…. Dat bent U..’ Ze knikte bevestigend.
Worstelen, dus weer. In aanloop naar deze sessie gingen mijn gedachte terug naar mijn eerste periode in DP. Hoe ik diverse keren met Mrs. Pauli had geworsteld. Maar ook over de worsteling in mijn geest. Dat ik mij zo schaamde om toe te geven dat ik graag verlies van een vrouw met worstelen. In 2002 schreef ik daar letterlijk het volgende over: Toen ik op de website van DP zag dat ik zowel met Mrs. Pauli als Eva zou kunnen worstelen ging mijn hartslag acuut sneller kloppen. Dit was de perfecte mogelijkheid om dit eens in de praktijk uit te gaan testen. Die vermelding op de site was voor mij de bekende druppel geweest om ook deze fantasie kenbaar te durven maken aan Mrs. Denise. Qua schaamte ligt dit voor mij persoonlijk nog een trapje hoger. Welke man vertelt nu dat hij graag wil worstelen c.q stoeien met een vrouw om daarbij doodleuk te melden dat hij dan wel wil verliezen? Verliezen van een vrouw, afgetroefd worden door een vrouw puur op kracht. Ik dus, en ik ben ongetwijfeld niet de enige. Zoals U aan het begin van deze column heeft kunnen lezen, heb ik inmiddels langdurige ervaring met het verliezen van worstelpartijen tegen Dames. Ook met mijn vrouw heb ik wel eens geworsteld. Insiders weten dat zij een tengere vrouw was, met – ik mag wel zeggen – ijzersterke benen. Met Haar beenklem kon ze moeiteloos de rol van Xenia Onatopp (Famke Janssen) in de James Bond film GoldenEye voor haar rekening nemen. Voor diegene die deze film niet kennen. Xenia vermoorde mannen met haar dijen.
Snaren
Het zal februari 2001 zijn geweest. Ik was midden in mijn twintiger jaren en was me inmiddels meer van bewust dat ik SM gevoelens had. Ik was nog zo groen als gras, maar die gevoelens spookte al door mijn hoofd vanaf mijn tienerjaren. Zo juist had ik een computer gekocht, nog van die bakbeesten. Een vriend van mij had deze geïnstalleerd. Internet ging nog via ADSL. Niet echt snel, maar het werkte. Diep van binnen wist ik waarom ik deze computer had gekocht. Eigenlijk puur voor de SM. Niet om erover te schrijven, maar om het te ontdekken. De fascinatie voor sterke vrouwen zat er bij mij toen al zeer diep ingegoten. Ja, series als Xena, de warrior princess, was a one to watch. Ook al kwam die alleen op de Duitse RTL. Scenes waarbij Xena een of meerdere mannen gevangen nam, was een lust voor mijn ogen. Ik was op zoek naar een SM studio….. Hoewel ik het me niet meer precies weet, had ik Domination Palace, snel gevonden. Daar zag ik Mrs. Denise voor het eerst. Een prachtige foto van een Meesteres met lang blond haar met een rode gloed er in. Ze droeg een metalen BH. Ze lachte aanlokkelijk.. Eigenlijk was ik meteen in Haar ban…. Ik keek verder op de zeer vriendelijke en overzichtelijke website.. Mrs. Tara, een jonge Dame, met een postuur vergelijkbaar met Mrs. Nina nu. Ook qua leeftijd. Lang donker bruin haar, ondeugende blik in Haar ogen.
Er waren ook toen meerdere andere Dames, maar deze twee sprongen er volgens mijn blinde fascinatie boven uit. Wie moest ik kiezen? Ja kiezen dacht ik toen nog… Wist ik veel… Eigenlijk kies je geen Meesteres, het is een match…. Mijn hart klopte vanaf de eerste ontmoeting op internet steeds sneller. Ik wist, ik moet een afspraak maken, maar durfde niet te bellen. Dagelijks…. 2 weken…. Misschien wel 3 weken bezocht ik de website.. Keek ik naar de foto’s, die mij erg opwonden… tot dat…. Tot dat ik me niet meer kon beheersen en besloot om te bellen… Een Meesteres kies je niet als slaaf…. Ik belande in Haar slavenstal. Vanaf het allereerste moment, na het invullen van het sessie formulier, was mijn plaats duidelijk. Er is geen haar op mijn hoofd geweest die twijfelde.. Gedurende mijn eerste 2,5 jaar, heb ik door omstandigheden, o.a. vakanties, ook wel eens met andere Dames gespeeld. Beter gezegd: zij met mij. Lieve, mooie en vakkundige Dames.., zoals b.v. Mrs. Pauli, maar geen van deze Dames raakte mijn snaren zo mooi en diep. Toch is het goed om af en toe te ‘proeven.’ Nee ik vergelijk de Dames niet met Mrs. Denise. Ook mijn vrouw raakte qua SM spel niet de snaren, zoals Mrs. Denise die raakte.
Het was daarna een andere tijd, met andere ontdekkingen. Afgelopen jaren heb ik weer veel Dames mogen leren kennen. Daarbij heb ik ook de nodige ervaring op gedaan in Duitsland, waar SM minstens net zo puur wordt beleefd, door net zo lieve mensen als in Nederland. Het maakt niet uit, we delen allemaal hetzelfde. Mrs. Denise heeft mij ‘genursed’, is zeg maar mijn SM moeder. Zij heeft mij gestimuleerd en ik heb van haar mogen leren…. En nu…. Las U in deze en vorige column dat ik een sessie had aangevraagd, met toestemming uiteraard, met Mrs. Manja…. Fantasie kent geen grenzen, soms moet ik die grens op zoeken. Niet omdat ik het ‘thuis’, Mrs. Denise is thuis, niet goed heb. Maar om te ervaren….. Net als in 2001 speelde ook in 2016 de website een voorname rol, ik zag Haar foto’s en zij intrigeerde mij. Met dat verschil, dat ik nu geen blinde keuze hoefde te maken. Mrs. Denise is mijn Meesteres. Daarbij zette ik Mrs. Manja buitenspel. Nu was daar het moment om één keer aan te proeven. Net als in 2002 ook het moment kwam dat ik op mijn knieën zat voor Mrs. Tara…….. Alleen is de sessie met Mrs. Manja (nog) niet doorgegaan. Het blijft een eeuwige worsteling.
Flashback Mei 2002
Op de knieën zat ik achter de douche deur te wachten. Het duurde eventjes, maar toch nog vrij onverwacht maakte Mrs. Xia de deur open. Toen wist ik meteen waarom ik eventjes moest wachtte en neem van mij aan, dat wachtte was meer dan moeite waard. Ze had zich in de tussentijd namelijk omgekleed en zag er fantastisch uit in een zwart leren slipje en BH. Op dat moment was voor mij de strijd al verloren. Het idee om met deze vrouw te mogen stoeien wond me van quitte af aan dan ook ontzettend op. Überhaupt het feit dat ik poedelnaakt, maar strijdvaardig, in één kamer was met twee mooie en sterke vrouwen, was voor mij genoeg om botergeil te worden. Voordat de worsteling zou beginnen werd ‘kleine Sjakie’ ingepakt. Om te voorkomen dat hij zijn regenjas zou verliezen werd er een touwtje omheen gebonden. Daarna pakte Mrs. Pauli mijn lul vast en trok ze mij naar het midden van de mat. Het aftasten kon beginnen. Wie zou de eerste move maken?
In eerste instantie kwam ik voornamelijk tegenover Mrs. Xia te staan. Ik opende de aanval en tilde haar op en ik nam haar over mijn schouder. Van deze actie schrok ik zelf zo erg, misschien nog wel meer dan Mrs. Xia. Zij spartelde uiteraard fiks tegen en ik verslapte spoedig mijn greep. Ook omdat ik beslist niet wilde dat ze onverhoopt een behoorlijk smak zou maken. Het was dan ook de bedoeling om met name een worsteling aan te gaan op de vloer. Daardoor slonken mijn kansen aanzienlijk op een goede afloop.
De worsteling was na de voorzichtige opening inmiddels in volle gang. Beide dames hadden mij vrij vlot tegen de grond gewerkt. Mrs. Pauli nam mijn boven lichaam voor haar rekening. En Mrs. Xia mijn benen. Ondertussen lag ik in de positie waar ik in principe de rest van de avond niet meer uit zou komen. Mrs. Pauli is, zoals ik al wist, fysiek behoorlijk sterk, ten minste sterker dan ik ben en zeker in een grondgevecht. Tegen Mrs. Xia had ik meer kans. Beide dames gaven mij echter niet de kans om dat zover te laten komen. ‘Zal ik de benen vast houden Xia? Kun jij zij bovenlijf in bedwang houden.’ ‘Dat is goed Pauli.’ Na deze tactische wissel was het voor mij over en uit. Alhoewel ik mij stevig verzette met mijn twee armen, werden door deze verandering van tactiek mijn benen buiten gevecht gezet. Inmiddels lag ik met mijn rug tegen de grond. Mrs. Xia hield mij in een stevige armgreep. Ik deed wat ik kon om hieruit te ontsnappen. Een keer zette ik aan en sloeg ik haar per ongeluk tegen haar hoofd met mijn arm. Meteen verontschuldigde ik mij. Mrs. Xia liet zich niet uit het veld slaan en zette haar arm klem nog sterker aan. Mrs. Pauli was inmiddels ook op mij komen zitten. Nu lag ik er dus helemaal verloren bij. Mrs. Xia wilde mij tot een opgave dwingen. Een van haar handen ging in de richting van mijn jonge heer. Ik bewoog mijn onderlichaam met man en macht omdat te voorkomen. Overigens vind ik het heerlijk als een van de dames mijn lul en ballen grijpt, maar meestal gaat dat tevens gepaard met vlijmscherpe nagels.
Op een begeven moment had ze mijn ballen toch te pakken, ze genoot van het moment en kneep er eens lekker in. Gelukkig wist ik mijn ballen weer snel uit haar greep te bevrijden. Gelijktijdig werd een van mijn armen bezig gehouden door Mrs. Pauli. Dit ging zo enkele minuten door. De greep voor Mrs. Xia verslapte niet, mijn verzet werd wel steeds minder. Steeds moeilijker kreeg ik lucht en op een begeven moment gaf ik mijn verzet op. In de hoop dat ze de greep zou verslappen. Ze gaf me iets meer lucht maar hield me wel scherp in de gaten. Dat gaf me tijd om even een klein beetje op krachten te komen. Hierna verwisselde Mrs. Xia en Mrs Pauli wederom de stellingen. ‘Houd hem scherp in de gaten, zodat hij niet kan ontsnappen.’ Zei Mrs. Xia Mrs. Xia vertrouwde mij niet. Gelijk had ze, alhoewel ik op dat moment behoorlijk uitgeput was. Daarna werd het tijd om mij vast te binden. Mrs. Xia pakte een lang touw………….
House of Fantasy De tweede ronde deel 7
Compleet uitgeteld en verslagen lag ik op het bed nog steeds van top tot teen naakt en geboeid. Nadat ze me letterlijk leeg gemolken hadden, verlieten alle Dames de ruimte. De zware deur werd weer dicht gemaakt net nadat die Blonde Dame met gespierd lichaam de lamp uit deed. ‘Sweet Dreams’ zei ze mierzoet en lief tegen mij, daarbij straalde haar ogen als groot licht in de nacht. Ik was gebroken. Als ze me los had gemaakt zou ik zonder verzet achter haar aan zijn gekropen………
Flashback
Het was als een roes, ik kende haar amper twee weken en was zeker al een keer of 5, 6 daar naar Noord terug gegaan. Het was een vrijdagavond, na mijn werk reed ik er rechtstreeks naar toe. Waar moest ik voor naar huis toe gaan?? ‘Wat eten we vanavond’ vroeg iemand, ik zou niet meer weten wie. Het was mooi weer, dat is het wel vaker midden in juli. ‘Zullen we Chinees eten?’ Zei een ander… Maar wie?? ‘Goed’ zei ik ‘Ik trakteer’. Ik had al zoveel bordjes mee leeg geprikt, nu was het mijn beurt. ‘Waar zit hier een Chinees?’ vroeg ik nog…. ‘Ik ga wel met je mee.’ Het was Missy, gekleed in een strakke spijkerbroek met luchtig blauw bloesje. Haar krullend blond haar hing nonchalant los en een figuurtje wat verdacht veel weg heeft van die Jonge Dame met lang blond haar…ehhh Gina.., Ik stapte mijn auto in, een zwarte Duitse auto, een vlotte Diesel, ik draaide de sleutel om en mijn radio, of beter gezegd, mijn CD speler begon direct te spelen. Niet Loeihard, maar hard genoeg, ik schrok er zelf van: Muziek van de Amerikaanse metalband Testament. Snel zette ik de CD speler uit. ‘Laat staan joh… klinkt goed’ ‘Hou jij van metalmuziek?’ vroeg ik verwondert?? ‘Ja, ik ben met mijn broer nog eens bij Iron Maiden wezen kijken…’ Wow dacht ik en een Dominante Dame en een die van metal houdt…. Is het mogelijk…. Is dit de missing link in live? ‘Waar moeten we heen Missy?’ vroeg ik haar een paar straten verder… ‘Ehh hier zo meteen links af’ Weldra zette ik mijn richting aanwijzer aan naar links om bij het kruispunt links af te gaan. ‘Hé joh, wat ga jij doen?’ ‘Je zei toch links af’ antwoorde ik verwondert. ‘Stom stom stom van mij: rechts af is dom blondjes links…’
Bruut werd ik uit mijn droom gewekt door ijskoud water wat over mij heen werd gegooid… Ik rilde nu alle kanten op, terwijl de aanwezige Dames weer de grootste lol hadden. ‘We gaan je los maken zei Tanja, dan ga jij meteen op je knieën zitten. Als je ook maar iets probeert vieze slet, dan zal jij deze dag nog lang berouwen.’ Dreigde ze mij. Iets doen schoot door mij heen?? Iets doen, ik was blij dat ik eindelijk van de bed af mocht. Ik wilde er snel van afkruipen, maar mijn armen waren behoorlijk stijf. ‘Doe je arm rustig naar voren’ zei Bloem lief met een warme stem. Zoveel geduld had Tanja echter niet.. ‘Opschieten slaaf… voort maken’ Voordat ik kon reageren had ze mij met een rietenstokje al geslagen… ‘Auuuuwww’ krijste ik weer eens als een speenvarken. ‘Stel je niet aan.’ Beet ze mij nog eens toe. Ja, leuk allemaal, maar ik had het ijskoud door het water en dat in combinatie met pijn….. Snel zat ik op mijn knieën, Tanja deed een stuk touw met een lus om mijn nek heen en trok daar stevig aan. Snel zat de lus strak om mijn nek, naarmate zij harder daaraan trok, kreeg ik minder lucht. ‘Kruipen Slet…. Kruipen…. Sneller…. Sneller…’ Achter mij liep Gina, die niet schroomde om mij met een zweepje op mijn billen te slaan.. ‘Het is net een varken’ merkte Gina monter op: ‘Doe eens een varken na?’ Aangezien ik niet snel genoeg reageerde kreeg ik een harde klap op mijn billen, echt hard, ik kierde het uit………. ‘Zie je wel dat je het kunt… Net een echt varken hahahahahaha….. Toen viel het mij pas op, al die tijd had ik nog geen gang gezien…. Hier ben ik toch al eens geweest??
16 november 2018 (deel 4)
Kansloos had ik de eerste en ronde van Mrs. Pauli verloren. Ze had mij overmeesterd en vastgebonden achtergelaten voor Mrs. Denise. Achteraf had ik het gevoel – waarschijnlijk ten onrechte – dat ik mij te makkelijk had laten vastbinden in dat ‘gevecht’. In die dagen zag ik Mrs. Pauli bijna iedere keer als ik bij DP kwam. Ik wilde graag een rematch. Dat heb ik geweten.. Hahaha. Vaker heb ik geschreven dat ik mij altijd inhoud, als het om lompigheid gaat. Ik wil geen van de Dames verwonden, toen niet en nu niet. Niet dat Mrs. Zascha niet tegen een stootje kan, dat kan ze zeer zeker. Maar in een dergelijke worsteling kun je behoorlijk ‘uit de bocht’ vliegen. Mrs. Pauli had met een gast geworsteld die minder zijn verstand had gebruikt. Ze had zich tijdens een stoei partij behoorlijk bezeerd. In mijn tweede ronde met Haar kreeg ze er assistentie bij van Mrs. Xia. Nu had Sjakie het geluk….ahmmm, of pech… Nee, niet echt, dat ik met twee Dames tegelijk mocht worstelen, zoals U zo juist heeft kunnen lezen in ‘De overmeestering’. Ook dit gevecht eindigde dat ik hopeloos vastgebonden achterbleef.
Doordat Mrs. Denise, door overmacht uit de running was, kwam van mijn oorspronkelijke wens niet alles terecht. Dat is jammer, ook niet meer dan dat. Het heeft mij waarschijnlijk bespaard voor een voor mijn doen pittige afstraffing. Wederom, Zat ik achter die douche deur… Zoals in het heden en verre verleden. Driemaal eerder was ik reeds kansloos tegen haar geweest. De titel van mijn gedicht was dus niet bepaalt toeval te noemen. Strak keek ik naar beneden tot ik plotseling haar voet op mijn handen voelde. Even later kuste ik deze hartstochtelijk.. ‘Mag ik lopen Meesteres?’ Vroeg ik naar de bekende weg. ‘Mag dat van Mrs. Denise?’ ‘Nee Meesteres’, antwoorde ik eerlijk. Kruipend ging ik dus naar beneden. In de rode kamer aangekomen, lagen de matten al klaar. ‘Dat zit toch beter op je knietjes’ zei ze lief. Ook Mrs. Zascha nam plaats op haar knieën terwijl ze met beide handen mijn tepels vast pakte. Terecht merkte ze op dat ik van haar nagels niet zo bang ben als die van Mrs. Denise. Terwijl ze met een hand mijn rechtertepel plaagde, greep ze met haar andere hand vol onder mijn ballen. Wat een genot. ‘Eens kijken hoe lang jij dit volhoud.’ Langzaam begon ze harder in mijn tepels te knijpen, Het was genot bij mijn ballen en pijn in mijn tepel gelijktijdig…….
Het duurde niet lang of we lagen al te rollebollen over de mat. Ik verweerde mij zelf kranig, maar ik ben inferieur aan Haar op drie fronten, ten eerste zij is een Meesteres en ik ben een slaaf, ten tweede op kracht, ten derde op techniek. Dan vergeet ik voor het gemak te vermelden dat ook mijn conditie ten wensen over laat. Zeg maar gewoon 0 is. Snel genoeg lag ik voor het eerst in een hopeloze positie en dwong ze mij om af te kloppen met één van Haar voor mij inmiddels beruchte ‘Armlocks’. We konden weer van voor af aan beginnen. Waarbij ik ook nu weer opmerk dat misschien te voorzichtig te werk ga. Naast de mat staat de kooi b.v. ik zal nooit ongeremd er in vliegen. Ook in dat geval zal ik hopeloos verliezen van Haar, maar dan is het denk ik niet meer leuk. Het duurde uiteraard niet lang of ze had mij weer in een afkloppositie gepositioneerd. Ondertussen genoot ik intens van haar macht en kracht. Het kriebelde de hele tijd op die ene plek. Zeker als ik op mijn buik lag. ‘Is dat wat daaronder?’ Vroeg ze plagerig.. ‘Ooo ja Meesteres..’ zei ik lachend. Daarop greep ze tussen mijn benen. ‘Weet je het zeker Sjakie?? Hij is niet echt hard..’ Ik twijfelde niet, ik voelde in ieder spriet in mijn lichaam dat ‘hij’ springlevend was.
Wat volgde waren nog enkel ‘submission moves’ Professioneel uitgevoerd. Zoals U lezers weet ben ik een watje, en ben nu al pak en beet 50 keer gedwongen om af te kloppen. Met andere woorden heren worstelliefhebbers, ga de uitdaging gerust aan. Ik kan alles nog steeds navertellen. Inmiddels zat Mrs. Zascha op mijn rug, ze had beide armen al over strekt, nu nog beide benen…In alle gevallen tot ik afklopte. ‘Goed Sjakie, nu is het jouw beurt.’ Ze draaide zich zelf om en ik kwam in een ‘reverse headlock’ te liggen. ‘Sjakie, nu mag je al je zaad eruit spuiten, maar o wee als je over mij heen spuit.’ Ze lag dus achterste voren over mij heen, ik keek tegen Haar heerlijk billen aan. Ik hoefde mijn pikkie maar vast te pakken of hij stond weer overeind. Alles in mijn lichaam schreeuwde het uit van genot… Kom laat je gaan hoorde ik een innerlijk stemmetje zeggen, maar zo lang ik niet klaar ben, lig ik tussen die goddelijke pythons geklemd….. Het lukte mij niet om mezelf lang in te houden…. AAAAHHHHHH….
Op weg naar de Horizon; Verdergaan
Letterlijk was zij weer opgedoken in zijn leven, toen hij kopje onder dreigde te gaan. Eigenlijk was het toeval geweest, maar toeval bestaat niet. Zij keek hem aan: ‘Daar’ zei ze, terwijl ze met een gestrekte arm achter zich wees: ‘Daar aan de horizon ligt het oosten. Daar komt de zon op. Jij moet het kompas van het leven volgen, dat is jouw richting. Jij moet verdergaan.’ De man keek haar zwijgend aan. ‘Alleen jij kunt je eigenweg bepalen, jij bent je eigen kompas. Ook ik heb in mijn leven mijn kompas moeten verstellen om mijn eigen richting te bepalen. Kom’ zei ze, en ze pakte zijn hand vast. ‘Volg mij’, daarbij liep ze met een stevige tred half voor hem uit. ‘Doorlopen’, zei ze streng terwijl ze half over Haar schouder heen keek:
‘Je lijkt wel een oude man.’ De man verhoogde zijn been tempo om gelijke tred te houden. ‘En nu recht jij je rug, er is geen reden om krom te lopen’. De man rechte zijn rug en liep met een stevige pas achter Haar aan. Hij liep en keek naast zich, zij was verdwenen. Hij voelde zich zo goed van binnen. Terwijl hij wachtte om over te kunnen steken bij een druk kruispunt, wist hij zonder de weg te kennen, blindelings waar hij heen moest gaan. Een korte windbries stak op en waaide langs hem af, op dat moment snoof hij Haar parfum op, met een glimlach op zijn gezicht…. ………………..wordt vervolgd
Kompas
Daar, dat
wat U toen zei.
Uit Uw mond,
tegen mij.
Een richting,
zonder te wijzen.
Is mijn waardering
niet te prijzen.
Wees U mij,
waarheen te gaan.
Dichtbij en hier
ver vandaan.
Naar hoogtes.
De diepste dalen.
Liet ik mij willoos,
door U vertalen.
Aangetrokken in
Uw krachtenveld.
Werd mijn richting,
door U in gesteld.
Met mijn kompas
strak naar het noorden.
Kan ik mijn dank voor
U niet verwoorden.
Doorlopen
Diep van binnen,
in mij zelf gekeerd.
Wandel ik de weg,
die ik van U heb geleerd.
Uren gaan, toch
nergens naar toe.
Was mijn geest,
ontzettend moe.
Stap voor stap.
Voet voor voet.
Leek ik meer op
een rouwstoet.
Daar sprak U
mij toen op aan.
Zie jezelf daar nu
zo eens staan?
Onherkenbaar,
sluit ik mijn ogen.
De waarheid laat mij
niet onbewogen.
Verhoog ik die tred.
Recht ik mijn rug.
Doorlopen, er is voor mij
geen weg meer terug.
Kansloos
De onmacht,
angst in mijn ogen.
Lig ik daar weer
onbewogen.
Kan mij niet
meer roeren.
Enkel en alleen
naar U loeren.
Bemin ik Uw
eindeloze macht.
Kwijlend genieten
van Uw kracht.
Naakt op mijn
knieën zit ik daar.
Voordat ik het weet,
bent U met mij klaar.
Lig ik op mijn
rug vastgebonden.
Is mijn lid stijf en
opgewonden.
Zo vernedert,
een heerlijk genot.
Kansloos tegen U,
tot op mijn bot.