De volgende stap

Deel 2, episode 3

‘Oempf oempf oempf….’
‘Zuigen slet…..Zuigen….schalde het luid achter mij….. ‘Dieper.. DIEPER… tot achter in je strot..
Dikke zweet druppels liepen over mijn ongetwijfeld knal rode kop…. Het was warm, bloedheet…
‘Hier zijn slaven voor Sjakie, om te zuigen hahahahah.’Lachte ze met een sadistisch genoegen.
Ik wilde wat zeggen, maar dat ging niet, door die 20 cm lange lul, die mijn strottenhoofd aan het penetreren was. Kokhalzend ging ik verder.
‘Als je braakt Sjakie, lik je alles op. BEGREPEN!!!’
Ik kon alleen lichtjes knikken met mijn hoofd……..
‘Zo meteen mag je door naar de tweede ronde.’ Klonk het iets te enthousiast uit haar mond.
De tweede ronde?!…..Tweede ronde…., dacht ik met angst en beven.. Wat is de tweede ronde????
Voordat ik kon zien wat er ging gebeuren, kreeg ik een blinddoek voor…
‘Jij mag zo dadelijk kiezen….’
Kiezen?!……kiezen, of ik nog niet genoeg achter mijn kiezen had….
Ja Sjakie, slaafjes genoeg die jouw slavenkut willen penetreren… HAHAHAHAHAHAHA.
NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE…… Probeerde ik uit te schreeuwen, maar dat ging niet door de overjarige braadworst die ik in mijn bakkes had…..gatverdamme…….
Het luide lachen wekte de aandacht van de overige Dames, die in koor meelachte: HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

Steeds harder: HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA en harder HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA
Help……Help…… HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEELLLLLLLLLLLLPPPPPPPPP…..

‘Sjakie, er is geen ontsnappen meer mogelijk’ zei ze triomfantelijk. ‘Oh Sjakie hier heb ik zo naar uitgezien Hahahaha, om die slavenkut van jou te splijten Hahahaha’
Meesteres, wilde ik zeggen, Meesteres….maar ik kon nog steeds niets zeggen.
‘Goed Sjakie, ik zal genadig voor jou zijn….’ Ze kon haar lach maar amper inhouden. Aan het gestommel om haar heen te horen stonden er meer Dames mee te genieten. ‘Jij mag de lul letterlijk zelf uitkiezen.
Uitkiezen???? Dacht ik…..
‘Ja’ zei ze en ze pakte mijn rechterhand en legde die op een……….
Nu had ik een lul in mijn hand….Een lul van een andere vent…..bah bah, op hetzelfde moment werd mijn strottenhoofd tot voorbij mijn huig doorboord… De Slaaf spoot zijn zaad naar binnen…
In een blink van een seconde realiseerde ik mij dat hij geen condoom om had …..NEEEEEEE…. Zweetdruppels van angst liepen over mijn ogen naar mijn mondhoek…..Ieder moment verwachte ik de volle lading te ontvangen, onderwijl mijn rechterhand gedirigeerd werd naar een tweede lul……. Het zaad was er nog steeds niet, maar het klaarkomen was haar niet ontgaan…
‘Weet je wat Sjakie, je hebt geluk….’
Geluk…..Geluk!! Wat geluk……??
‘De eerste is nu toch bijna klaar, mag je de lul die je nu in de hand hebt klaar pijpen en die andere lul gaat jou slavenkut ontmaagden……..
NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA
Ik zette mij helemaal schrap… toen ik mij realiseerde dat ik het slavenzaad nog steeds niet had gevoeld….
Badend in het zweet werd ik wakker, nahijgend als nooit te voren. Als ik een geile droom heb gaat die verrekte KUTWEKKER af….. Plots zie ik dat het al 07.20 uur……… snel opstaan…..GVD wekker vergeten te zetten…….KUTTTTTTTTT!!!!!!!!!!!!

Mei 2017
And the winner is………  plots ontving ik een appje… Kinky Web on Twitter……. Bekijk die Tweet van @thekinkyweb. De bijstaande link opende ik snel, alleen het was een filmpje en ik was niet in de gelegenheid die te bekijken, alwaar ik was…. Ik begreep dat ze een prijs had gewonnen, maar welke?? Ik ging automatisch uit van Beste Meesteres. Wist ik veel welke categorieën er waren. Ik appte snel: U had vorig jaar toch ook een prijs gewonnen?  Nee in 2015 Ambassadrice. Antwoorde ze. Die avond bekeek ik de link en kwam ik ook op haar twitter pagina uit.

And winner was….. is…. Mrs. Denise, best Professional…. Later vernam ik van haar, dat zij is gekozen door haar collega’s in den landen. Uiteraard vertelde ik dat ook aan Smurf. Even los van het feit dat ik haar slaaf ben. Haar toewijding….. – onthoud dit woord –  is bijna grenzeloos. Ja, zij zoekt de grenzen en soms is het buitenkantlijn, maar nooit er overheen. Als beginnende slaaf of  Meesteres, kun je niet onder betere handen terecht komen. Pure devotie.
Met mijn vriendin, die een Studio beheert in het midden van het land, praat ik daar regelmatig over. Zij is ook Meesteres, maar niet Mijn Meesteres. Zal ze waarschijnlijk ook nooit worden. Maar daar gaat het ook niet om. Het gaat om de ware liefde voor het spel. Zij begrijpt mijn passie voor Denise, omdat zij ook echt is. Wij kunnen daar eindeloos over praten.
Smurf’s reactie was hetzelfde, ja logisch. Zelf heeft hij een goede vriendschap met een andere ‘icoon’ in het wereldje. Zijn gezondheid laat het helaas niet toe, maar zijn verjaardagsessie met Mrs. Denise zal hij niet snel vergeten….. …. Ik ook niet na het aanschouwen van zijn verjaardagfoto’s hahahaha.

Mei 2017 (deel 1)
Klokslag…. Ja, ook deze keer weer… Waarom? Omdat het bij mij hoort. Wellicht omdat achter in de privékamer of niet! de Dames elkaar aankijken en op de klok, of die rare ‘sjakie’ op tijd is… Ze weten het. Dat is de macht van het ritueel. Wie de deur openmaakt, blijft altijd een verrassing. Evenals of het drukke dag is of niet……….   …..een beetje verrast keek ik in de ogen van Daisy, ja Uw naam, beste jonge Dame, vergeet ik niet meer (lees: De Carrousel) Ze pakt vrijwel meteen mijn linkeroor vast en dirigeerde mij naar de bodem.
‘Kruip achter mij aan, snel’ zei ze streng. Ik had in mijn rechterhand een plastic tas met presentjes etc. ‘Op drie poten slaaf. In de bar aangekomen: ‘Uitkleedden en snel een beetje.’ Dit soort zinsnede strelen mijn ziel. ‘Snel’ beet ze me nogmaals toe, toen ze zag dat ik mijn T-shirt opvouwde… Ik was snel klaar en ging klaar zitten in de ‘slavenhouding’, met mijn gezicht strak naar beneden. Ik hoorde de deur weer opengaan, maar durfde niet te kijken. Wederom was het Daisy, ze pakte opnieuw mijn oor vast en dirigeerde mij naar boven. ‘Op je knieën’ zei ze wederom streng. Ik zou bijna denken dat Daisy op weg is naar Mrs. Daisy….. (Bedankt lieve schat, even snel tussendoor!!)
‘Kleine of grote douche?’ stelde zij zich zelf hardop de vraag. ‘Kleine natuurlijk’ beantwoorde zij haar eigen vraag met een sadistisch genoegen. Ik dacht, ik moet gaan douchen.
‘Ga lang uit liggen op de grond.’
‘Op mijn rug Meesteres?’  stelde ik bij voorbaat een overbodige vraag……
‘Maakt niet uit, je doet het toch altijd fout.’ Haar antwoord was een waarheid als een koe. Instinctief wist ik wat mij te wachten stond….. Dacht ik…. Natuurlijk ging ik op mijn rug liggen. De ‘golden shower’ zal weldra volgen. Ik maakte mij er letterlijk maar niet sappig om, omdat ik het toch niet kan voorkomen… Ik ben maar een slaaf… Of een……………..
Ik lag languit, scheef in de kleine douche boven, met mijn ogen gesloten, hoe ik tot mijn grote verassing hoorde dat meerdere Dames naar boven kwamen. Daar lag ik dan in vol ornaat voor uiteraard Mrs. Denise, Mrs. Zascha, Mrs. Manja, Daisy en een Dame die ik nog niet eerder had gezien….. Voor de te verwachten plasgolven, werd ik overspoeld door lachgolven. Ik kon een grijns op mijn breedbekkikker gelaat niet meer onderdrukken. Wat een intens genot om zo vernedert te worden. Gewoonweg heerlijk. Daarnaast was het eigenlijk pas de eerste keer dat ik de eer had om Mrs. Manja te ontmoeten, ten minste op een zeer kort intermezzo eerder dit jaar (zie: Ergens, maar waar)

Nadat de Dames mij enigszins hadden herpositioneert, stonden er vier Dames boven mij. Uiteraard werd mijn ‘lid’ welkom geheten door een aantal voeten. Ook maakte ik uitgebreid kennis met Daisy’s voeten en tenen, welke zij in mijn mond en neus duwde. ‘Ruiken sjakie’, hoorde ik Mrs. Denise lachend en streng zeggen. Uit ervaring weet ik dat Mrs. Denise ‘de Patron’ is, de Leidster, of zoals ik het in mijn vorige verhaal schreef: de sopraan. Als leader of the pack, is zij helemaal in haar element en dan weet ik dat zij mij tot op het bot gaat vernederen en klein maken…… .. Zij zal dan nooit zwakte tonen.. Dat doet ze zo wie zo niet…. Met een woord: HEERLIJK hmmmmmm!!

Even later lieten vier Dames los en werd ik helemaal onder gezeken, wat resulteerde in een nieuwe bijnaam: ‘pisvlek’…… Wat hierna restte, was de douche schoonmaken en zelf douchen…. In die volgorde. Wat een begin. Nog voordat de avond begon…… Het was niet mijn eerste Golden shower, maar wel met afstand de geilste die ik ooit had meegemaakt……

Slavenveiling (deel 1)
Mijn hart ging langzaam sneller kloppen, mijn geest werd onrustiger. Mijn zintuigen stonden op scherp. Het onvermijdelijk stond voor de deur. Dat, waarvan ik in mijn hart al jaren wist, dat het er ooit van zou komen. Al meer dan een week was ik er mee bezig, met maar één prangende vraag die mij bezighield en die steeds weer bij mij terug kwam………. De spanning nam toe, de setting was er een om van te sidderen en te beven….
Nee, ik was niet bang geweest om er heen te gaan…. Ik kende deze club. Ik hoefde me niet druk te maken hoe ik er zou geraken. Over parkeerproblemen… Nee, dat hield mij geenszins bezig. Ik moest gaan en had er ontzettend veel zin in. Ik was er klaar voor. Dat ondergaan waar ik al meer dan 25 jaar op kick……
‘Opstellen als je je naam hoort..  Hoor ik nog iets’
‘Ja Meesteres, klonk het ietwat onzeker uit diverse monden.
‘HOOR IK NOG IETS?’
‘JA MEESTERES.’
‘Goed..’ de toon was gezet….. Weldra werd mijn naam en nummer omgeroepen. Ik was nummer 3, van totaal 14 slaven en slavinnen. Op gesteld in twee rijen van 7. Onze linker enkel werd door middel van een touw aan elkaar bevestigd, met circa 50 cm tussen ruimte. Ik staarde uiterlijk doods voor mij uit. Alsof het niets met me deed. Ondertussen gierde de angst en lust door mijn hele lichaam heen. Een aantal andere slaven en slavinnen waren een beetje aan het dollen. Daar heb ik niets mee, ik focus mij liever op mijn rol……
Uit mijn ooghoeken zag ik dat een van ‘bewaaksters’ zwarte stoffenzakken in haar handen had. De Meesteres had diverse instructies gegeven, die bij mij tussen de oren binnenkwamen en ook niet. Even later werd de zwarte stoffenzak over mijn hoofd getrokken. Tot mijn verbazing zag ik dat ik daar door heen kon kijken.
‘Weldra worden jullie binnen geleid….. En worden jullie ten toon gesteld als ‘Fleischwaren’. Geïnteresseerde kopers kunnen de waren dan circa 15 tot 20 minuten bestuderen. Daarna nemen jullie plaats op de grond.‘
Het moment van de waarheid naderde… Ieder moment kon het spreekwoordelijke stoplicht op groen springen. Het punt van ‘no return’. Ik wilde niet terug, het moest gebeuren….. De deur klapte open……
Een 24 uur eerder appte ik:

  • Hoi Meesteres, het begint nu toch wel echt te kriebelen. Morgen is de slavenveiling.. Dan word ik hopelijk verkocht…. Zou iemand mij willen kopen?
  • Nah, denk het niet… antwoordde ze ad rem, met waarschijnlijk een glimlach op haar gezicht.
  • Ik zal aan U denken. Altijd, dat weet U. U heeft mij afgericht hahahahaha
  • Zoals het hoort…

Mei 2017 (deel 2)
Zou het gebeuren dacht ik, terwijl ik aan het douchen was. Zou ik zo meteen in het bijzijn van meerdere Dames mijn gedichten mogen voordragen? Het antwoord zou snel volgen. In de bar zat het publiek al te wachten. Boven bij de douche had Mrs. Denise mij kort daarvoor een halsband en ketting omgedaan.
‘Ga het podium op en pak je spullen.’
Daar zat ik dan weer poedelnaakt op mijn knieën. Met mijn brede bek vol tanden…
‘Stel je voor’ Beval Mrs. Denise mij.
‘Mijn naam is slaaf sjakie’  Voor mij zaten dezelfde Dames als voorheen. Net toen ik wilde beginnen, stond Mrs. Denise op en liet ze mij achter bij de overige Dames, die mij vervolgens begonnen uit te lachen. Ik wist mij geen houding aan te nemen, wat uiteraard resulteerde in een paar vernederende opmerkingen van, ik dacht Mrs. Zascha. En dat vond ik me toch erg!!!…..hahaha..
Even later kon ik mijn voordrachten doen. Zie onderaan van dit verhaal. Natuurlijk had ik er weer zinsneden in zitten die mijzelf aardig te kijk zetten, maar wat geeft dat? Aan het einde zette Mrs. Manja zelfs een klein applausje in. Dank U Meesteres!!
Na de plichtplegingen werd ik – om de woorden van Mrs. Denise te gebruiken – uit gehoerd aan Lady Liv.
‘Ik heb geen tijd voor jouw, Lady Liv, neemt jou mee en daar luister jij naar. BEGREPEN!!’
‘Ja Meesteres’
Lady Liv nam de ketting vast die om mijn halsband zat en nam me mee naar de ‘rode kamer’. Wat een vernedering, een wild vreemde jonge Dame voerde mij naakt af. Lady Liv is een Meesteres in opleiding. Ik zou vandaag dienen als ‘oefenobject’. Het zal waarschijnlijk een van haar eerste commerciële ervaringen zijn geweest, dat laatste mocht de pret niet drukken. Als slaaf met inmiddels de nodige ervaring juich ik alleen maar toe dat er Dominante vrouwen bijkomen en worden opgeleid. Lady Liv werd enigszins in het diepe gegooid. Waarschijnlijk had ze dat vooraf niet verwacht.  Al snel moest ik als hondje achter haar aankruipen door de rode kamer.
‘Kun je blaffen?’
‘niet echt Meesteres’
‘Kun je een kat nadoen?’
‘ook niet echt’
‘Laat eens horen..’
Gewillig volgde ik haar bevelen op. Niet in de laatste plaats, omdat Mrs. Denise mij dat had bevolen. Maar ik wilde ook aan deze jonge Meesteres laten zien dat ik een goede ‘slaventraining’ heb doorlopen. Ik ben slaaf van Mrs. Denise, ik mag dan wel een watje zijn, maar ik ga wel onvoorwaardelijk voor haar, dat zou later deze avond nog wel blijken. Lady Liv nam plaats, ik moest op mijn knieën voor haar gaan zitten. Daarop begon ze mijn ballen en pik rustig te bewerken met haar handen en voeten.
‘Omdraaien… zo ja….. nu voorover buigen…’
Snel ging ze verder met het bewerken van mijn ballen. Na een paar minuten dirigeerde ze mij naar de sling, alwaar ik plaats op nam. Met behulp van pols en enkelboeien werd ik hieraan vast gezet, toen de deur openging…

Op weg naar de Horizon
Het bloed kroop weer eens waar het eigenlijk niet naar toe kon gaan…. Nee viespeuken… in dit geval geen stevig afgebonden ballen… De weg naar de Horizon was onvoorspelbaar, net zoals de weg in zijn geest. De weg naar zijn wil, de weg naar vrijheid, naar zelfrealisatie. Dat moment dat de geest in staat is om in de spiegel te kijken, om keihard geconfronteerd te worden met de waarheid. De waarheid kan harder aankomen dan een zweep.
De man had al vaak in de spiegel gekeken. Hij wist donders goed dat alles bij hem zelf begon. Hij snakte aan de ene kant naar liefde, geborgenheid passie en vuur. Maar aan de andere kant na ongekende vrijheid. Twee elementen die met elkaar botsen. De ene kant had de man aangemeld bij een bekende BDSM website, de andere kant in zijn geest probeerde die website zoveel mogelijk te vermijden. Er stonden advertenties op deze site. Het was dezelfde website, waarop hij zoveel jaar daarvoor zijn vrouw had gevonden. Alleen was de site flink gemoderniseerd. Maanden was hij al lid, maar had hij de site links laten liggen. Maar zo nu een dan kriebelt het bloed. Ja, hij had al een paar keer door advertenties heen gelopen. Gelezen. Veelal Dames die om praktische redenen te ver weg wonen. Van de meeste advertenties wordt de Man niet warm of koud. Eenmaal had hij gereageerd. Het duurde niet lang of hij kreeg al een reactie.
Het was voor de Man een bevestiging. De bijbehorende afwijzing was eerlijk. Maar daar ging het niet om. Zij had de moeite genomen om hem aftewijzen, omdat de Man in zijn reactie de juiste ‘toon’ had geschreven. Hij kon het nog, er was geen teleurstelling. De Dame in kwestie kwam uit het westen van het land…… Verre weg de meeste advertenties stellen op voorhand hoge eisen. De Dames schetsen een ideaalplaatje. Tja….is het leven zo, vraagt hij zich af? Een slaaf geeft zich over aan zijn Meesteres, omdat de Meesteres het vertrouwen van haar slaaf niet beschaamt. De slaaf wil daarop uit passie en liefde voor zijn Meesteres zijn grens verleggen. Het is een wisselwerking. Vele advertenties zijn daarom zo gemakkelijk om weg te klikken. Vele, maar niet allemaal. De Man is kritisch, erg kritisch, niet over de Dames, maar of het eisen pakket wel binnen zijn drukke agenda past. Begrijpt de Meesteres in kwestie zelf wel wat ze vraagt? Los daarvan, iedere vrouw kan zich Meesteres noemen, maar dat wil nog niet zeggen of dat ze dat werkelijk ook zijn.
De Passie en het gevoel…. Het gaat om kleine dingen, zoals bijvoorbeeld de twinkeling in de ogen van Mrs. Nina. (zie Ergens, maar waar) Deze jonge Meesteres deed mij met al haar enthousiasme denken aan mijn vrouw. Daarbij is haar mooi uiterlijk voor mij van ondergeschikt belang. Die twinkeling in de ogen kun je niet acteren… Daar gaat het om. Of de lach van Mrs. Zascha …….hmmmmmm ja.. .. Maar het knaagt.. (Wordt vervolgd)

Mei 2017 (deel 3)
Mrs. Denise stapte de kamer binnen met in een hand mijn verhaal. Meteen vroeg ze of ik goed luisterde. ‘Hij is goed getraind’ antwoordde Lady Liv tevreden.
‘Goed, doe maar met hem wat je wilt, hij is ten slotte aan jou uit gehoerd.’
Lady Liv keek nog wat onwennig in het rond. Ze gaf haar ogen rustig de kost en pakte een paar klemmen. Shit dacht ik, de groene schaarklemmen. Mrs. Denise begon al te lachen, te meer omdat ze juist op dat moment las over diezelfde schaarklemmen. Vakkundig legde ze uit hoe deze aan te brengen en gaf ze aan dat dit best wel gemene klemmen zijn. Ik had angst voor de pijn die komen ging. Het deed ook pijn, maar minder dan verwacht. Daarop pakte Lady Liv de ketting tussen de klemmen en begon daar rustig aan te trekken.
‘Als het teveel wordt Sjakie, moet je genade zeggen. Tja sjakie kan niet veel pijn hebben, hij is een watje….’
‘Oh’ zei Lady Liv ‘Ik dacht dat hij van CBT hield? Ik heb net zijn ballen onderhanden genomen’ Zei ze lachend. Ik wilde zeker geen genade zeggen. Te meer omdat ze voorzichtig mijn grenzen aan het verkennen was. ‘Als ik het verhaal uit heb mogen de klemmen af.’ Zei ze tegen Lady Liv…..

Aan het einde van het verhaal kwam ze links naast mij staan. Ze was gekleed in een doorzichtig soort van maliënkolder topje, wat de rondingen van haar borsten weinig verhulde. Daaronder droeg ze een kort leren rokje. Tot nu toe had ik mijn ogen kunnen bedwingen om niet stiekem te gluren, maar er zijn simpelweg grenzen…..
‘Wat is haar naam?’ vroeg ze mij plotseling.
‘Lady Liv’ antwoordde ik snel ‘Wordt dit L.I.V. geschreven? De jonge Domina keek duidelijk verbaasd’
Ja’ antwoordde Ms. Denise ‘Hij vraagt dit voor een correcte vastlegging’.
‘Kijk je weer stiekem naar mijn borsten’ Beet ze mij vrijwel meteen daarna toe.
‘Vindt hij borsten mooi?’
‘Sjakie wel.’ Zei op een toon die mij deed denken aan het moment dat ze Mrs. Nina vertelde dat Smurf en ik alles delen. (zie Ergens, maar waar)
Ik zat al die tijd beschaamd met mijn bek vol tanden. Gelukkig liet Mrs. Denise het bij die opmerking alleen. Vervolgens demonstreerde ze hoe de klemmen werken op mijn tepels, navel en balzak.
Mijn geluk was, nou ja geluk… Dat hierdoor deze klemmen meerdere keren op mijn tepels werden gezet. Mrs. Denise vertelde de Meesteres in opleiding dat dit gemene klemmen zijn.
‘Maak hem maar los van de sling.’
Even later zat ik op mijn knieën voor Mrs. Denise.
‘Begroet mij zoals het hoort met passie en…’
Vol toewijding begon ik haar haar rechter laars te kussen.
‘Met passie en toewijding sjakie. Nu de andere.’ Ze gaf haar laarzen een naam. De linker was passie en de rechter toewijding. ‘Hoe zat het ook alweer sjakie: Sinistra en Destra..
‘Eh ja Meesteres de ene was links en de andere rechts in het Italiaans.
‘Onthouden Sjakie Passie en toewijding. Opstaan Sjakie’ gewillig volgde ik haar bevel op. Mijn polsboeien werden los gemaakt en vervangen door polsboeien met extra handvaten ter ondersteuning. De boeien werden aan elkaar geklikt en vast gemaakt aan de takel die aan het plafond hangt. De takel werd naar boven gehesen, totdat ik bijna gestrekt stond.
‘Benen naast elkaar.’ Was haar volgende bevel. Daarop klikte zij beide enkelboeien aan elkaar vast. Wat volgde was een blinddoek voor mijn ogen. Die ontnam mij nu letterlijk de kans om nog stiekem naar haar prachtige rondingen te gluren. Ik had inmiddels geen idee welke kant zij op wilde gaan. Al helemaal niet toen ze mij begon in te wikkelen in folie. Een paar minuten later stond ik van top tot teen in de folie. Bij mijn mond maakte ze een opening.
‘Sjakie’ zei ze……

Slavenveiling (deel 2)
Met zeven slaven stonden we naast elkaar aan de ene kant, een meter of 3 van ons vandaan, stond een tweede rij slaven, met het gezicht naar ons toe. Allemaal voorzien van een zwarte stoffenkap. Weldra liepen de kooplui, Meesteressen en andere geïnteresseerde in een rij langzaam achterelkaar aan. Het leek wel of wij onderdeel uit maakte van een lopend buffet. Goed, we werden niet voor niets – vrij vertaald uit het Duits – vleeswaren genoemd. De geïnteresseerde konden de slaven en slavinnen niet herkennen door de zwarte stoffenkappen. Nieuwsgierig keek ik of er ook Dames interesse in mij hadden. Alle slaven hielden een A4 papier voor zich, met daarop informatie over de slaaf. Dit is te vergelijken met een sessieformulier.
Daar stond ik dan, poedelnaakt, terwijl er circa 50 – 60 man en vrouw voor mijn neus langs liepen. Een aantal Dames nam de moeite om mijn formulier te bestuderen. Duidelijke afspraak was dat de slaven niet beroerd mochten worden. Ik was niet de enige slaaf die zich in Adamskostuum liet veilen, maar de meeste andere waren toch enigszins gekleed. Ik voelde me absoluut niet naakt. De zwarte stoffenkap, bedekte in principe mijn gehele lichaam. Schaamte kon zich daar probleemloos achter verschuilen. Vooraf had ik niet kunnen vermoeden hoe belangrijk die kap eigenlijk wel niet was, achteraf wist ik wel beter.

Alle Dames en heren hadden de ‘waren’ kunnen bestuderen. Als slaaf hadden we in principe een recht. We konden bepaalde kooplui op voorhand uitsluiten. Ik hoefde dan ook niet lang na te denken, en sloot ‘Männer’ aus…..
Nog steeds stonden we opgesteld. Tot dat de veilingmeesteres het sein gaf dat de veiling zou gaan beginnen. Voordat ik er erg in had werd door iemand de zwarte stofkap van mijn hoofd afgehaald. Nu kon ik mij niet meer verstoppen. Nu was het menens….. We moesten allemaal gaan zitten op de grond. Dat laatste viel niet mee, met een been vast gebonden.
Weldra werd de eerste slaaf, in dit geval een slavin, los gemaakt. Zij moest naar de Meesteres lopen tussen ons in. De partner van de Meesteres, las inmiddels de naam van de slavin op en de inhoud van het sessieformulier……
Vooraf had ze verteld: ‘Jullie gaan staan bij diegene die het laatste bod heeft gedaan.’ In de praktijk betekende dat het kon voorkomen dat iemand we 10 x of meer op en neer liep tussen de gegadigde….
Ik had geen idee wat een gemiddelde slaaf / slavin zou opleveren. Er was maar een ding belangrijk…. Word ik verkocht of niet? De slaven die niet worden verkocht, worden vastgezet aan de zogenaamde ‘Rest rampe’……… (aan het plafond hing een middeleeuwse spreidstang waar de slaaf / slavin aan werd vastgezet)

Nadat nummer 2 was verkocht, was ik aan de beurt. Het moment suprême naderde, ik werd bevrijdt van de enkelboei en liep tussen de overige slaven door naar de Meesteres. Met mijn handen op de rug, voor even, snel genoeg had ik allebei de handen achter mijn hoofd. De speaker las mijn formulier op, terwijl ik over de ‘dansvloer’ naakt op en neer liep….. Met maar een vraag…. Zou er iemand bieden op mij of niet… Zouden er wellicht twee Dames bieden…..!! Wanneer komt het eerste bod…. Komt er een eerste bod….. Het angstzweet brak uit…..

Mei 2017 (deel 4)
‘Sjakie’ zei ze…… ‘heb jij brede bekken geoefend?’
Het spreekwoordelijke kwartje viel niet direct.
‘maak eens een tuitmondje’ Even later schoof ze een dildo in mijn mond. ‘Binnen houden ‘sjakie’. Om te voorkomen dat ik de dildo kon verliezen, wikkelde ze extra folie om mijn hoofd. Daarna gaf ze mijn jonge heer weer ‘lucht’.
‘Even een gaatje knippen’ zei ze tegen Lady Liv, ‘Dat gaat weleens fout op zo een gevoelige plek.’ Vertelde ze lachend tot beider genoegen. De lucht deed mijn ‘lid’ goed. ‘Nu moeten we even wachten op een verrassing sjakie. Gaat het nog?’, vroeg ze bezorgd aan mij. Ik kon alleen maar ja knikken. Aangezien de verassing wat op zich liet wachten, besloot Mrs. Denise haar jonge collega te trakteren op een ‘workshop’ zwepen. En aangezien er toch een ‘oefenzak’ hing in de rode kamer……
‘Dit is een flogger en die……’ In geuren en kleuren vertelde Mrs. Denise de klappen van de zweep. Zij demonstreerde deze op mij. Door de wikkelfolie werden de klappen gedempt. Na haar voorbeeld met onder andere de flogger, volgde Lady Liv.

Uitvoerig vertelde de ‘professional of the year’ waar ze wel en niet moest slaan. Het was ook als slaaf een genot om dat mee te mogen maken. Ik liet het dan ook allemaal over mij heen komen, net als eerder die avond, alleen was het absoluut geen ‘gezeik’ dit maal.
In mijn achterhoofd hield ik er heel sterk rekening mee dat ik weldra een slaaf zou moeten gaan pijpen. Gek genoeg sloeg mijn gedachte niet op hol. Ik raakte niet in paniek. De afgelopen maanden had ik het scenario al zo vaak met ‘walgen’ door mijn hoofd laten gaan. Het was diverse malen besproken. Heel duidelijk had ik aangegeven dat ik die stap maar voor één iemand zou zetten. De afgelopen maanden was ik op diverse party’s geweest, waarin ik bewust aangaf om geen bi handling te doen. Zo ook op het sessieformulier bij de slavenveiling.
Onlangs had ik het er met mijn goede vriendin over. Zij begreep mij, zoals zij mij eigenlijk altijd begrijpt. Die stap zet ik alleen voor Mrs. Denise. In mijn gedachte ging ik terug naar november 2016, toen ik mij eigenlijk min of meer zelf opzadelde met dit probleem. (zie: Mijn ogen straalde) Ik schreef immers, alles behalve Bi…. Een fout, die Mrs. Denise genadeloos zou afstraffen….

In de tussentijd voerde Mrs. Denise rustig de spanning op. ‘Tuit je mond…. Je lijkt wel een bonobo aap… Weet je wat dat is?’
‘empf oempf… ‘ Meer kon ik door die dildo niet uitbrengen.
‘Bonobo apen zijn apen die er nooit genoeg van hebben en de hele dag liggen te flikflooien met elkaar.’ Door als ‘oefenzak’ te functioneren waren mijn billen ook enigszins rood gekleurd. Waarop Lady Liv opmerkte: ‘De meeste apen hebben ook een rode kont.’ Hahahaha…
De dildo werd uit mijn mond gehaald, het was als wachten op……….

 Slavenveiling (deel 3)
Het angstzweet brak uit…..  …..het leek een eeuwigheid te duren. In werkelijkheid was het hooguit een halve minuut.
‘Wie biedt € 10,00?’ schalde het plotseling door de microfoon…
Rustig liep ik op en neer, er zou toch wel iemand bieden?
‘Daar, die Mevrouw…’ hoorde ik plotseling erg opgelucht. Spreekwoordelijk viel er op dat moment veel spanning van mij af… Ik zou verkocht worden…. Hoe dan ook… YESSSSS dacht ik.
De Dame in kwestie zat op een kruk die voor mij moeilijk bereikbaar was. Ik moest me een weg banen tussen de toeschouwers.
‘Wie biedt er meer?’…… Die Dame…’
Snel keek ik om mij heen. De vrouw in kwestie stond praktisch naast de ander.
‘Omlopen’ sprak de veilingmeesteres streng door de microfoon. Dat betekende dus dat ik terug de dansvloer over moest en via de andere kant terug. ‘Sneller, sneller…’
Daarop bood de eerste vrouw opnieuw. Daar was ik gevoelsmatig niet ongelukkig over. Ik kende beide Dames absoluut niet. De tweede Dame had ik aan het begin van de avond binnen zien komen, begeleid door een slaaf, met dezelfde merkkleding als de mijne…… ‘Adams Costumes’
Opnieuw overbood de tweede Dame de eerste. Ik huppelde op en neer en heen en weer. Tot vergenoegen van het aanwezige publiek, die deze klucht wel konden waarderen. Niet vanwege mijn Adonislichaam overigens. Ik stond weer bij de tweede biedster, de teller stond inmiddels op € 100,-
‘Wie biedt er meer? Eenmaal….. Tw…. Sprak de veilingmeesteres.
‘Die mevrouw biedt € 110,-
Het was wederom die eerste mevrouw. Ergens was ik blij, hoewel ik uiteraard helemaal niets te willen had. Snel liep ik weer naar haar toe.

Even later werd er weer afgeteld: Eenmaal……… Andermaal……… ………….’Goed’  zei de Veilingmeesteres: ‘Hier doe ik het voor… VERKOCHT    PATSSSSS knalde de hamer keihard op de tafel. Mijn nieuwe eigenaresse overhandigde mij het geld wat ik moest gaan afrekenen bij de Dame. Daarop liep ik snel terug en nam ik zonder vragen te stellen meteen plaats op mijn knieën naast de barkruk. Daarbij keek ik naar beneden. Precies zoals Mrs. Denise het mij had geleerd. Even later sommeerde zij mij om een drankje voor haar te halen, daarbij keek zij mij vriendelijk aan.
Aangezien ik als derde werd geveild, moesten er nog 11 andere slaven en slavinnen worden verkocht. Een aantal daarvan brachten een veelvoud op ten opzichte van mijn prijs. Er waren er ook bij die voor € 10,00 werden ‘weggeven’. Ondertussen zat ik trots op mijn knieën, ontzettend voldaan dat ik dit had durven ondergaan. Gelijktijdig gespannen wat zou gaan gebeuren? Na de veiling zou ik minimaal een uur haar eigendom zijn. Ik mocht wel om genade vragen, maar bleef wel haar slaaf, haar bezit…. Dat voelde zo goed. De Meesteres die mij kocht zal zeker een jaar of 10 ouder zijn geweest…. Het was nu aan mij, om mij waardig als slaaf te gedragen. Niet in de laatste plaats, omdat Mrs. Denise mij heeft getraind……

De volgende morgen appte ik haar:

  • Zelfs ik!!!!!!! Ben verkocht……….. Uitvoerigere verslaglegging volgt uiteraard. Dank U Meesteres…..
  • Hebben ze bijgelegd hahaha, schreef ze terug.
  • Hahahahahahah, nee net niet Hahaha.

Mei 2015 (deel 5)
…het was als wachten op………. Plotseling hoorde ik gestommel. In de tussentijd was Mrs. Denise al een keer van de kamer af geweest. De deur ging open. Ik stond nog steeds met mijn armen gestrekt onder de takel. Duidelijk hoorde ik dat er een andere slaaf binnenkwam. Die niet alleen verbaal door Mrs. Denise onderhanden werd genomen. Getuige de slaande geluiden die ik hoorde. Wat weer resulteerde in een paar pijnkreten van mijn lid….ehhh lotgenoot….
Ook ik kreeg zo nu en dan een tik. Het duurde niet lang, of de slaaf in kwestie zat geknield voor mij. Ten minste daar ga ik vanuit, ik zou namelijk niet weten hoe hij dat anders had moeten doen. Ik onderging het gehele ritueel zielloos.
‘Ik hoor je niet Sjakie, ik hoor je niet.’ Maande Mrs. Denise mij streng. ‘Het maakt niet uit of je het lekker vind. Dan fake je het maar.’ Hahahaha’ lachte de 3 aanwezige Meesteressen. De slaaf in kwestie werd geëscorteerd door Mrs. Zascha.
Ik deed mijn best, mijn ‘kleine’ vriend, nam de term klein wel erg letterlijk op. Ik onderging het, deed mijn best, maar geestelijk kreeg ik de genotsknop niet omgezet. Na een paar minuten mocht de slaaf in kwestie stoppen. Mrs. Denise verwijderde alle folie en bevrijde mij van de takel. Pols en enkelboeien werden los gemaakt.

‘Zo Sjakie, nu ben jij aan de beurt. Mag jij zijn grote dikke lul in je mond nemen. Kruip naar hem toe’
Mijn lichaam en geest aarzelde geen seconde. Ik kroop geblinddoekt naar de andere slaaf. Even later had ik zijn slappe lid in mijn mond. Ik deed waarlijk mijn best….
‘Hoe doet hij het?’ Vroeg Mrs. Denise aan hem na een tijdje.
Zijn reactie was niet negatief…’Kan hij mijn ballen likken, dat heb ik ook gedaan..’ Vroeg hij – vond ik kinderachtig op een zeurderige toon. HAD IK DAAR DAN OM GEVRAAGD???  Laat ook maar dacht ik, het is hier potverdomme geen leuter  ehhh kleuterklas!!!!
‘Je hoort het sjakie’. Willoos volgde ik haar bevel op.
‘Goed sjakie, pak je lul vast en door pijpen. Je hebt een minuut om klaar te komen. Zo niet dan mag je een maand niet klaarkomen.’
Ik hoorde de opdracht aan, maar een man pijpen en met mijzelf spelen, was letterlijk trekken aan een dood paard. Ik raakte niet in paniek en deed mijn best…. Maar dat ging hem simpelweg niet worden. Na een minuut….
‘Goed sjakie, kans gehad….. Stop maar.’

Ik hoorde hoe de andere slaaf de kamer werd uitgeleid….. Ik zat er verslagen bij.
‘Doe de blinddoek maar af’ zei Mrs. Denise vervolgens lief tegen mij.
Het duurde een paar tellen voordat ik weer zicht had. Ik keek haar aan en zag die ene blik in haar ogen. Ze kwam vlak voor mij staan, daarop kon ik mijzelf niet weer bedwingen en sloeg mijn armen om haar middel heen… Die blik, die warmte… daar had ik dit voor ondergaan. Ik was trots op mezelf, Mrs. Denise liet mij begaan, ze wist dat ik dit even nodig had. Dit was voor haar ook een grote overwinning. Tranen van ontroering stonden voor de deur. De warmte die zij letterlijk uitstraalde hadden mijn jonge heer weer tot leven gewekt….. Ze keek Lady Liv aan en zei: ‘Zullen we hem nog een kans geven?’

‘Ja’ antwoordde de jonge Meesteres ‘dat heeft hij wel verdient.’
‘Dat vind ik ook.’ Een mooier compliment kon ik van haar niet krijgen. Als slaaf wil ik haar ‘pleasen’
Het voelde zo goed.. Ik mocht haar schaamteloos bekijken, hoefde het niet stiekem te doen. Binnen de kortste keren stond ik op exploderen.
‘Mag ik komen Meesteres?’ Vroeg ik voor de zekerheid…
‘Ja’ knikte ze bemoedigend…
Het was alsof een vulkaan ontplofte.. Ik spoot al mijn zaad in het condoom……. Nadat ik klaar was zei Mrs. Denise vragend ‘Wat doen we daar mee?’ Wijzend naar de inhoud van het condoom.
Zonder twijfel, protest, puppy oogjes what ever…….. rolde ik voorzichtig het condoom van mijn lid af om maar niet te knoeien. Voorzichtig schudde ik de inhoud, alsof ik een haring at, naar binnen.
Een paar minuten later zat ik op mijn knieën gepassioneerd en met toewijding beide laarzen te kussen… Ik was trots, had mijn taak als haar slaaf waardig ondergaan. Ze hoefde zich niet voor mij te schamen.. ..Dat ik klaar mocht komen was een heerlijk presentje, maar haar compliment was het mooiste geschenk…. Dank U Meesteres……
Ik weet niet hoever de horizon ligt in mijn bestaan?
Na ieder stap kom ik dichterbij en ben ik verder vandaan.
…………..Wordt vervolgd

Wachten
Ik word er stil van.
Wat moet ik nog schrijven?
Over al die keren dat
ik bij U mocht verblijven.

Ik krijg het er warm van.
Als ik weer aan U denk.
Voorpret is voor mij het
allermooiste geschenk.

Ik geniet er zo van.
Als ik weer naakt voor U zit.
Zo nerveus lachend,
met een opgewonden lid.

Ik, ik kan en wil dit
ritueel niet verbreken.
Voor ik het weet is onze
tijd helaas weer verstreken.

Ik dicht en schrijf
voor U dag en nacht.
Uw goedkeurende blik
Is waar ik naar smacht.

Overgave
Verzetten is zinloos.
Mijn wil is gebroken.
Ik moet ondergaan,
waaraan ik heb geroken.

Er is geen verklaring,
of een goede reden.
Maar mijn innerlijk rust,
zorgt voor vrede.

Er is geen waarom.
Ook geen antwoord.
Op de vraag, die ik
nog niet heb gehoord.

Het is mijn weg.
Mijn eindeloze gang.
Voor een niet te stoppen
innerlijke drang.

Met eerbied zit ik
Knielend aan uw voeten.
Om vol bewondering
Uw laarzen te begroeten.

U liet mijn hart spreken.
U liet mij niet alleen staan.
Volledige overgave  is wat
ik voor U wil ondergaan.

 

 

Top