Deel 4, Episode 10
28 mei 2019 (deel 1)
Terwijl in het Mekka van de vaderlandse politiek enkele ‘klimaat predikanten’ met grof verbaal geweld angst proberen in te boezemen, onder de noemer van het nieuw geloof “Climatology”. Een religie dat heilig gelooft in een onmeetbare opwarming van onze aardbol. Geniet ik oprecht van een heerlijke stortbui, die meer overeenkomsten heeft met een naderende herfst dan zomer.. Hou ik van regen dan? Om de nonde….uu niet. Stiekem hoop ik op een koude zomer eerlijk gezegd, eigenlijk niet, maar om die fabel verder te ontkrachten. Wellicht leiden twee koude zomers, tot nieuwe inzichten bij deze onheilsprofeten en verkondigen zij over vier jaar dat de nieuwe ijstijd in aantocht is.. Het weer doet namelijk gewoon wat ie wil en trekt zich niets aan van die kwakzalvers uit de residentie van ons landje. Of zoals ik deze ‘wijze groene heren’ letterlijk heb omgedoopt tot klimaat predikanten. Het weer dus, of weer dus… doet precies wat ‘ze’. ja ZE, ik geloof heilig dat het weer vrouwelijk is. We spreken namelijk wel over kutweer maar niet over lulweer. Ok Ok, kloteweer is ook een term, maar het onpeilbare kan alleen maar vrouwelijk zijn….. Weer is wat dat betreft als SM. Meesteressen doen precies wat ze willen en wanneer ze het willen en daar hebben wij slaven dus geen ‘klote’ over te vertellen, omdat de Dames ons letterlijk bij de ballen hebben. Daar later in deze column meer over.
Stortbui, dat was het, ik kan mij niet heugen dat ik ooit met een paraplu voor de deur heb gestaan bij DP, deze ronde dus wel… en jawel stipt hè…. En wie stond daar achter de deur…… De vrouw op wie ik de afgelopen weken dagelijks heb gestemd voor The Kinky Web Awards. Natuurlijk stem ik op Haar. En ik was niet de enige getuige de einduitslag. Eervol werd ze tweede. Ik, en met mij vele andere, hadden Haar die eerste plaats van harte gegund. Vrijwillig zou ik één uur, wat schrijf ik?? Twee of drie uur met mijn hoofd geklemd willen zitten tussen Haar machtige dijen, als ik daarmee de einduitslag positief had kunnen beïnvloeden. Hmmm, ja ook zonder dat laatste hahhahaha.. Op mijn eigen Meesteres kon ik deze ronde helaas niet stemmen, toch werd zij wederom uitgeroepen tot professional van het jaar. Mijn ogen glunderde na het ontvangen van Haar trotse appje: Dit was Haar derde trofee. Trots was ik zelf ook, mijn gedicht Dream Team stond in de Massad. Dè Jubileum uitgaven van 25 jaar DP. Letterlijk stond in de inleiding van de DP bijlage geschreven, ik citeer: “Zo laten wij u kennismaken met het huidige Team, dat onder de naam Dream Team in de studio te vinden is….’ Waar komt die term toch vandaan hahahahahaha. Natuurlijk had ik een Massad magazine besteld.
‘Goede avond Mrs. Zascha..’ ‘Goede avond Sjakie’ antwoorde ze met een oprechte glimlach op Haar gezicht.. ‘Ik heb nog iedere dag op U gestemd Meesteres..’ Daarop ontving ik van Haar een prachtige glimlach. Een om bij te smelten. Mrs. Zascha dirigeerde mij de bar in, met in mijn rechterhand mijn tas met verrassingen, nou ja, het waren niet alleen maar verrassingen en mijn linkerhand een ‘zeiknatte’ paraplu…. ‘Spaatje Rood Sjakie?’ ‘Graag Meesteres.’ Terwijl ik mijn jas uit deed en mij begon uit te kleedde, kwam Mrs. Denise al naar binnen, even keek ik Haar aan…… BOIIIIIIINNNNG!!!!!! Galmde het door mijn hoofd heen…… Van buiten kon zij de galm die in mijn hoofd klonk, niet zien of horen……Terwijl ik geestelijk nog aan het nagalmen was… WOWWWWWW… ‘Opschieten Sjakie…. Schiet eens op….. sneller……’ Het duurde niet lang of ik zat naakt op mijn knieën voor Haar…
House of Fantasy de tweede ronde, deel 20 (deel 18 en 19 in Slaaf 0)
Badend in het zweet werd ik wakker. Ik had haar gezicht gezien.., Het gezicht van die dame. Mijn god dacht ik, dat kan geen toeval zijn. De herinnering kwam weer terug.. Die avond….. die bewuste avond was ik hier geweest… In dit huis.. Ik was in mijn auto gestapt en naar huis gereden. Het begon toen te regenen…. Hard te regenen…..Maar waarom stond zij dan naast de weg? Ik peinsde mijn hersenen, ik voelde dat de antwoorden op mijn vragen niet meer ver weg konden zijn. Plotseling ging de deur open van de kamer waarin mijn kooi stond. Het was wederom Tanja, ze werd vergezeld door die jonge dame met lang blond haar..ehhh ja Gina. ‘Zo slet, heb jij je maaltijd lekker op?’ Vroeg Tanja sarcastisch Voor dat ik kon antwoorden. ‘Als je geknoeid hebt dan….’ ‘Ja, slaafje’ haakte Gina in ‘Dan gaan we jouw ballen en anus frituren. Please please please…’ vroeg Gina vragend als een klein kind die voor de snoepkast staat… Tanja maakte de lamp aan, snel kneep ik mijn ogen dicht. ‘Hmmm, die slettebak heeft beide troggen leeg..’ Klonk duidelijk de teleurstelling in haar stem…’ Gina keek me beteuterd aan.
Even later maakte Tanja de kooi open. ‘In je achteruit slet en snel een beetje’ Vervolgens moest ik opstaan. Gina stapte naar voren en maakte de elektroriem, die vast zat achter mijn ballen los. Uiteraard, nadat ze mij nog een keer als een speenvarken had laten gillen. Ook de buttplug werd verwijdert. ‘Jij hebt geluk slet dat de bazin kennelijk een zwak voor jouw heeft, als je mijn slaaf was geweest..’ Tanja was nog niet uitgesproken of Bloem kwam al binnenlopen. ‘Tanja, ik moet dit slaafje meenemen..’ ‘Ja ja dat weten wij al, dat had ze al verteld…..’ ‘Handen op je rug slaaf’ Zei Bloem, terwijl ze mijn handen met handboeien vast maakte aan elkaar. Daarna maakte ze een hondenriem vast aan mijn kuisheidgordel. ‘Lopen slaaf’ zei ze lachend, terwijl ze een ferme ruk gaf aan de riem.. ‘Heb je hulp nodig?’ vroeg Gina bijna bedelend. Bloem keek haar lachend aan… ‘Jij mag mij wel assisteren hoor hahaha.’ Voordat ik er erg in had, sloeg ze mij met een rijzweepje tegen mijn billen. ‘Voort slet..’ We liepen door de hal naar een vertrek waar ik nog niet was geweest…. Of wacht eens even.. Hier ben ik wel geweest. Hier stond dat ziekenhuis bed.
In dit vertrek was ook een douche, daar werd ik onder een ijskoude douche gezet…. ‘We gaan jouw preparen voor de veiling slaaf hahahaha.’ Ik stond te rillen van de kou onder die douche. Daarna vastgelegd op een massage tafel. Deze had een gat ter hoogte van de billen. Ik kon mijn armen en benen niet meer bewegen. Mijn lichaam werd van top tot teen in geolied. Bloem vergat geen plekje op mijn lichaam. Met twee handen werd mijn lid in de olie gezet, nadat ze de kuisheid gordel had afgedaan. Weldra stond mijn lul op springen. Daarna werd ik omgedraaid. Nu lag ik dus op mijn buik. Mijn penis stak door het gat heen. Toen Bloem bijna klaar was, begon ze met mijn lul te spelen. Ze kietelde onder mijn ballen en streelde mijn pik… Het duurde niet lang of… of …… AUWWWWWWW… auuwwww godver godver ……kolere. ‘Kijk’ zei Bloem lachend ‘Wat een klein beetje tijgerbalsem doet.’ Ze had maar een klein beetje over mijn eikel heen gesmeerd. ‘Wat hoor ik toch weer een geschreeuw??’ De pijn verdween met het horen van haar stem. Het leek wel of de puzzelstukken in elkaar vielen. De combinatie van haar stem, haar geur… Het gezicht van die Dame…. Die Dame, dat was mijn vrouw……….. ‘Bloem, maak hem maar los en breng hem daarheen.’ Zei de Bazin terwijl ze wees naar dat ziekenhuisbed.. Ik keek Haar aan en wist ineens wie zij was.. Alles flitste voor mijn ogen. Ik wilde wat zeggen. Ze keek mij aan en deed één vinger voor haar mond: ‘ssssssssssst’ Daarop werd ik met lerenboeien aan het bed vastgelegd.
28 Mei 2019 (deel 2)
Naakt kroop ik naar Mrs. Denise toe en kuste ik vol passie Haar laarzen. De sessie was nog niet eens begonnen. Terwijl ik Haar rechterlaars kuste ging de telefoon en verliet ze voor even de ruimte. Naast Haar stond of zat Mrs. Zascha, even vrolijk ging ik verder met het kussen van Haar laarzen.
Voor mezelf probeer ik te begrijpen, waarom ik stiekem toch zo geil wordt van het kussen van de laarzen van vrouwen. Ik kan redelijk voeten masseren, denk ik, getuige de doorgaans positieve reacties. Voor een amateur uiteraard. Laat ik zo zeggen, de Dames vinden het prettig. Het liefste kus ik de voeten en neem ik de tenen in mijn mond en sabbel daarop. Dit is pure onderdanigheid, waar ik niet over fantaseer. Maar ook dankbaarheid, ik ben ontzettend dankbaar wat Mrs. Denise mij heeft gegeven. Nu moet ik toch even terug naar een paar weken terug. Een aantal van jullie zal de jubileum pen wel hebben gekregen. Daar staat op geschreven ’25 years DP, your coach in life’. Tijdens de jubileum receptie ontving ik deze pen. Ik had hem tijdens de slavenavond ook al gezien, maar goed. Deze opschrift had ik niet echt op mij laten inwerken, tot dat die ‘binnen’ kwam. Ik appte haar een paar dagen later met begeleidende foto: ‘geweldige tekst hè, so true’. ‘Goed hè’ Appte ze enthousiast terug. Hmm dat is dus raar: ik voel aan alles in mijn hele lichaam dat zij dat enthousiast terug appte, met een glimlach op Haar gezicht. Dat kan dus verbeelding zijn, maar zo voelde die twee woorden, ik mag wel schrijven.. ZO GOED… Ik replyde Haar app met: ‘Vind ik echt, zo van toepassing op mij’ aangevuld met drie gierend van het lachende emoticons…… Ik weet zeker dat ‘coach in life’ niet alleen voor mij geldt, maar voor vele andere gasten c.q slaafjes ook.
‘Sjakie, zei ze plotseling ‘kijk je weer stiekem naar mijn borsten?’ ‘Ja Meesteres..’ Moest ik bekennen. ‘Heb jij ’s nachts in bed weleens afgetrokken, terwijl je aan mijn borsten dacht? Eerlijk..’ ‘Ik moet eerlijk zijn Meesteres………JA’ ‘Wacht’ zei ze… ‘Ik haal de overige Dames erbij… Even later liepen achtereenvolgens Meesteressen Manja, Nina, Zascha en slavin Tara naar binnen. ‘Sjakie, kun jij herhalen wat je net tegen mij zei? ‘Ja Meesteres…’ Volmondig herhaalde ik dat ik regelmatig naar de Borsten van Mrs. Denise had gekeken en daar aandacht. ‘Hoe vaak heb jij je afgerukt op mijn borsten.’ ‘Dat weet ik niet Meesteres, meerdere keren..’ Alle Dames schoten oprecht volmondig in de lach van deze bekentenis. Uiteraard was ik een slet volgens Mrs. Manja. Ik was overigens – ten eerste – héél erg blij om Mrs. Manja te zien. Dat kwam deze sessie bijzonder goed uit. Overigens was ik ook heel blij om alle andere Dames te zien…. Jammie… Ja ik ben een slet hahahahaha… Wat was het geval: oktober vorig jaar had ik een gedicht voor Haar geschreven, voor de sessie die helaas nooit heeft plaats gevonden. Tijdens de jubileum receptie heb ik Haar dat wederom verteld. In de wandelgangen had ik dat al vaker gezegd. Ik weet dat zij mijn gedichten mooi vindt. Tijdens deze avond had ik Haar beloofd om dit gedicht mee te nemen. Wat zij niet wist, maar wel verdiende, was dat deze uiteraard werd ingelijst…. En nu kon ik dit gedicht voordragen…. O zo…. Ja… eerlijk is eerlijk… Ik geniet daarvan……..
Maar first things first…. Eerst de gedichten voor mijn eigen Meesteres. Meestal draag ik mijn gedichten zonder toelichting voor. Bij mijn gedicht ‘Ontsluit’ ging dat niet. (zie onder Column Slaaf 0) ‘Meesteres, dit gedicht heb ik 26 maart 2019 geschreven.’ Ontsluit gaat over mijn vrouw en Mrs. Denise. De overgang…. Niet die overgang hahaha… Nee de overgang tussen Missy en Mrs. Denise… Mijn tweede gedicht ‘Vrijheid’ slaat min of meer terug op de Slavenavond. Nooit had ik mij geboeid vrijer gevoeld als die avond. Tot slot mijn gedicht ‘Aura’. Het deed me ontzettend veel deugd, omdat ze, Mrs. Manja, daar ontzettend van genoot. En dat mag ook. Zij, de Dames van het Dream Team laten ons zo vaak genieten. Ik geniet er ook van, als de Dames genieten. Een dikke kus voor Uw allemaal.
Dromen
Zomaar een bericht op twitter. ‘Mijn broer vroeg mij, wanneer ik weer naar Zascha ga’. Schreef Blackmail Slave. (B.M.S.) Nu volg ik passief de meeste Dames van DP op twitter Dus zie en lees ik ook de zogenaamde ‘retweets’ van Mrs. Zascha. Regelmatig kom ik berichten van B.M.S. tegen. Wat ik vooral daarin tussen de regels lees, is dat er bij hem een ongelofelijke last van zijn schouders is afgevallen. De berichten die hij ‘tweet’ zijn ongetwijfeld geschreven met hartjes in zijn ogen. En nu kan B.M.S. dit geluk, zijn adoratie voor Mrs. Zascha, delen met o.a. zijn broer. Ik weet maar al te goed hoe dat voelt. Ik herinner mijn eerste jaar als slaaf van Mrs. Denise als de dag van gisteren. Niemand wist het, ik voelde mij fantastisch, maar kon dat geluk met niemand delen. Uit eindelijk heb ik dat geluk gedeeld met mijn computer, door erover te schrijven. Ik was b.v. aan het lijnen, maar kon niet vertellen waarom….
Nu weten ze in mijn vriendenkring en naaste familie, wel van mijn voorliefde voor SM. Er zijn er echter maar twee, buiten mijn kennissenkring in het wereldje, die weten dat ik Mrs. Denise adoreer. Goed, eigenlijk maar één, want Smurf, heeft de gelijke voorliefde, maar is tevens een heel goede vriend. Er is dus maar één ander iemand met wie ik dat gevoel deel. Alleen hij begrijpt mij niet. Of beter geschreven, hij kan mij niet begrijpen. Niet omdat hij doof is, want dat is hij. Zoals ik ook homoseksuele gevoelens niet kan begrijpen. Omdat ik die niet heb, dat staat los van mijn respect daarvoor. Of zijn respect voor mij.
Inmiddels weet mijn moeder wel dat Denise een rol speelt in mijn leven. Daar is ook wel alles mee gezegd en geschreven. Na het hoe of wat vraagt ze niet. Terug naar B.M.S. Ja, ik vind dat dus heel mooi om te lezen. Ook de verslagen die hij schrijft. Ik hoop wel dat hij hier net zo goed mee om kan gaan als ik. De Dames bij DP maken onze dromen waar, maar het blijven wel onze dromen. Ik moet accepteren, hoe goed ik Mrs. Denise, inmiddels ook ken, dat zij in mijn droom zit, maar ik niet in haar droom. Ik accepteer dat en ik gun het B.M.S. van harte dat ook hij kan lopen over dat flinterdunne draadje, zonder aan de verkeerde kant er van af te vallen. Blijf vooral dromen en genieten van de waan. Maar laat die zelfde waan je leven niet overnemen, maar aanvullen. Geniet van je voorpret, je adoratie en fantasie, ik doe dat al jaren (met een grote tussenpoos) Dan kan Mrs. Zascha ook jouw ‘Coach in Life’ zijn
28 mei 2019 (deel 3)
‘Zo Sjakie, daar zit je dan..’ Zo juist had ik drie gedichten naakt op mijn knieën voorgedragen en applaus ontvangen van de Dames.. Dank U, Dank Uw allen……….. Tijd voor mijn presentje, wat geen verrassing meer was.. Ik had Mrs. Denise gevraagd, wat ze graag wilde hebben… De rest deed internet en PostNL. Nee, voor alle duidelijkheid, dit zijn geen dure cadeaus, maar wel leuke aardigheidjes. Moet dit? Nee, ik denk het niet? Waarom doe jij dat dan? Tja, het is mijn routine.. Ik lijk wel autistisch….. Daarna was het tijd voor mijn ingebonden versie van Slaaf 0. Deze werd goed ontvangen… ‘Goed Sjakie, nu is het jouw kans’ Vragend keek ik Haar aan.. ‘Twee, vier, zes, acht….TIEN vrouwen ogen zijn op jouw gericht…… Je mag onder toeziend oog van deze Dames klaarkomen…. En je weet het, aftellen van 10 naar 0…..’
De sessie was amper begonnen, moest nog beginnen, waarbij uiteraard mijn sessie begint bij mijn gedichten… Helemaal links voor mij zat Mrs. Manja, daarnaast mijn Meesteres. Daarnaast de ‘Wrestling Queen’. Tweede van rechts Mrs. Nina en daar weer rechts naast Slavin Tara……. Daar stond ik dan, een veertiger met zijn pik in de hand, gadegeslagen door vijf mooie vrouwen met tien vernederende ogen op mij gericht… ‘Ik hoor je niet Sjakie…. ‘Ik ben een beetje verlegen..’ ‘Vind jij dit niet geil?’ ‘Jawel Meesteres, dat kan ik niet ontkennen.’ Ik werd steeds geiler en keek van links….. Ooo Mrs. Manja….naar BOIIIIINNG Mrs. Denise………… Jezus ik zit met mijn hoofd vast tussen……..Mrs. Zascha……… De jonge Dame met lang blond……..Mrs Nina ehhhmmm dat wist ik niet Slavin Tara’s borsten staken geil uit onder haar truitje… Ik ben een ‘borstenman’ en kan de hele dag naar tieten kijken… Echt de hele dag. Evenals, dat ik het niet erg vind om uren lang te worden gefacesit…. Ahummmmm….. Ik werd geiler en geiler en liet me langzamer meer horen. Tot het onvermijdelijk punt naderde….. ‘Van 10 terugtellen en dan….’ ‘Ik ben bang dat ik U onderspuit..’ ‘Ooit gehoord van opvangen met je hand’ ‘Of in een potje…………’ Vulde Mrs. Nina aan… ‘Wacht Sjakie’ Zei Mrs. Denise ‘wacht even, eerst een potje halen, kunnen wij zijn sperma onderzoeken….’
En U allen maar denken dat House of Fantasy fictie is… hahahahaha. De Dames vonden het voorstel van Mrs. Denise meer dan leuk. Het duurde niet lang of Mrs. Nina was terug met zo een kleine potje. Ondertussen kon ik verder gaan, met de bezigheid waar ik mee bezig was….. Tot het moment voor de stoep stond en het regiment klaar stond om de wereld te veroveren met een onvermijdelijk dead end… Oftewel een letterlijk doodlopende weg voor mijn zaadregiment. Met het potje in mijn linkerhand en mijn penis in mijn rechterhand spoot ik het pot op 0 seconde vol………..
Ontvoerd (deel 3 van 3)
Wat er vooraf ging: Jan was ontvoert en aanbeland op een eiland. Hij had geen notie waar hij was. Hij werd samen met circa 25 man gevangen gehouden door vrouwen in oud Griekse klederdracht.
Er werd luid geschreeuwd en een zweep knalde volle geweld op de grond. Het teken voor de voorste man om te gaan lopen. Jan liep ongeveer in het midden van de rij en was evenals de overige gevangen poedelnaakt. De deur van de hal werd geopend. Het was nu voor het eerst dat ze zonlicht zagen. De mannen keken wat onwennig uit hun ogen. Ze werden zwaar geketend over het midden van de weg gevoerd, geëscorteerd door circa 20 bewaakster die links en rechts naast de gevangen liepen. Ze liepen door de smalle straatjes van een dorpje heen Het leek wel of de klok 2000 jaar terug was gezet… Het duurde niet lang of ze hoorde gefluit en gejoel. Er waren alleen maar vrouwen viel Jan op.. Alleen vrouwen, hij had nog geen man gezien. Sommige vrouwen liepen wild richting de karavaan. Gevolgd door een hoop gescheld en geschreeuw. Het leek er op dat de mannen door de bewaakster werden beschermt.
Naar een wandeling van een klein uurtje arriveerde de colonne op de beoogde plaats van bestemming. De dames begonnen weer te schreeuwen in een taal die kennelijk de meeste mannen niet begrepen. Hardhandig werd duidelijk gemaakt dat iedereen op zijn knieën moest plaats nemen. Om de gevangene heen stonden permanent 5 bewaaksters waar geen lachje vanaf kon. Ze zaten midden op een soort van dorpsplein in de brandende zon. Het viel Jan op dat er een soort van podium was, circa 1,5 meter hoog, met daar midden op 2 palen van circa 2,5 meter hoog. De mannen die al wat durfde te zeggen, kregen zonder pardon klappen van een bull whip. Na verloop van tijd hoorde Jan gestommel. Hij zag 4 of 5 vrouwen, die een naakte man het podium op sleurde. De man smeekte om genade. Tenminste zover begreep Jan zijn lichaamstaal. Hij werd vastgezet tussen de twee palen. Armen en benen in spreidstand. Om vervolgens ongenadig afgeranseld te worden. De bullwhip trok de rug van de ongelukkige sterveling open. Jan kon het niet aanzien en draaide zijn gezicht weg. Een van de bewaakster greep hem bij zijn haren en draaide zijn gezicht. Het was duidelijk een waarschuwing. Nadat de vrouw was uitgeslagen, lieten ze de arme ziel in zijn boeien gespreid staan.
De eerste gevangene werd richting het podium gesleurd. Een menigte joelende en fluitende vrouwen verzamelde zich. Een statige vrouw liep het podium op. Een waarlijk mooie vrouw van een jaar of 50. Ze had lang zwart haar in een staart, ze droeg een jurk die menig mannenhart sneller deed kloppen. Niet alleen het hart. In haar rechterhand hield ze een rijzweepje vast. Haar naam was Maria, ze greep de eerste gevangene vast bij zijn haar en trok zijn hoofd, daarheen waar zij wilde. Ze greep hem in zijn ballen en dwong hem te knielen. Op dat moment werd Jan’s bange vermoeden de waarheid. Toen pas viel het hem op dat, alle mannen er bovengemiddeld goed en gespierd uitzagen. Het leek wel of ze waren uitgezocht. Terwijl hij de joelende menigte hoorde schreeuwen, bieden, naar hij aannam, werd de eerst slaaf verkocht. Een grote sterke vrouw liep naar het podium toe met een lach van oor tot oor, lomp greep zij de ketting die om zijn nek zat. De tweede ‘slaaf’ werd richting podium gesleurd. Op dat moment zag Jan haar plotseling, hij keek haar recht in de ogen aan. Zij keek voor even terug. Dat was het, die advertentie van dat modellenbureau, zij zat aan de receptie voor de intake. Terwijl zijn herinnering langzaam terugkwam, moest hij lijdzaam toezien hoe de een naar de andere slaaf werd verkocht. Totdat hij zelf aan de beurt was. Hij keek nog een keer achter zich en zag weer die vrouw, ze keek wederom terug en stuurde hem een handkus, om daarop met een kennelijk zeer goed gevulde envelop zijn kant op te zwaaien. ………………..slot
Op weg naar de Horizon – op reis –
De man zat weer in een vliegtuig, op weg, op reis….vakantie. Terwijl hij de tijd moest zien te doden, staarde hij voor zich uit. Vakantie: hij had er naar uit gezien, naar toegeleefd. Het ging niet, zoals het zou moeten gaan. Zijn hoofd zat (nog steeds) vol. Hij moest terug denken aan dat gesprek in de bar, in zijn stamkroeg. Waar iedereen zijn eigen verhaal heeft. Luchtig passeerde de gesprekken, meestal met een lach, maar soms ook met een traan. Wekelijks is hij een van hen. De meeste bezoekers, zeg maar gerust stamgasten, zijn ouder en alleenstaand. Gekscherend spreekt de man altijd: ik ben even ‘vergaderen’, gewoon even niets……
Naast hem zat een ‘regular’, een vriendelijke gepensioneerde man, die bijna dagelijks aan de bar zit met zijn trouwe viervoeter. Hij was koud 6 maanden gescheiden. Koud ja, na circa 35 jaar huwelijk, had zij, zijn ex, een oude schoolvriend ontmoet. Zijn seksleven had kort voor de scheiding een ongekende opleving gekregen. 6 weken lang werd hij iedere ochtend gewekt, om letterlijk de dag in te neuken. De een op andere dag vertelde zij doodleuk dat ze verliefd was geworden op die oude schoolvriend. Hij voelde zich genaaid in de meest letterlijke zin van het woord.
‘Maar ik moet niet klagen’ zei hij tegen de man. Wat jouw is overkomen is veel erger. De man keek hem aan en zei: ‘Het is geen wedstrijd wie of wat het ergste is.’ Eens te meer realiseerde de man zich dat hij verder was gegaan. Ergens was hij veel verder dan de buiten wereld kon vermoeden. Hij zat dus weer in een vliegtuig, op vakantie… Verdergaan, die vorige vakantie was voor de Man het kantelpunt geweest. Zeg maar het begin van verdergaan. Hij had er een gedicht overgeschreven. Hij, in de bar was nog niet zover, voor hem was de scheiding nog harder aangekomen, als een verlies. Alsof zijn vrouw uit zijn leven werd gerukt. Alleen zijn geliefde had hem, voor zijn gevoel, ongelofelijk belazerd. Het doet ongelofelijk veel pijn als een geliefde plotseling uit je leven verdwijnt, maar dit was voor hem dubbel op.
Die ochtend was de man om 04.00 uur vertrokken, en liep hij nog even de slaapkamer op van een van zijn kinderen. Hem zien liggen deed hem pijn van binnen. Hij stopte hem in en wreef door zijn haren. Het overlijden van zijn moeder, had geleid tot een vorm van verlatingsangst. Ondanks de goede zorgen, die om hem heen was. Maar de man moest dit doen, de batterij moest weer worden opgeladen, want hoewel hij wel was verdergegaan, was hij nog niet aangekomen op zijn bestemming. Dat gold ook voor het vliegtuig waar hij in zat… Nog circa 2,5 uur vliegen……pffff. De vooruitzichten waren mooi, maar de weg nog lang….héél lang…
28 mei 2019 (deel 4)
Ik spoot het potje halfvol, niet gek wetend hoe lang ik al niet was klaar gekomen. Met mijn linkerhand zette ik het potje voor mij op de grond. Mrs. Manja gaf mij een papierendoekje om mijn handen af te doen. Met al mijn onhandigheid kreeg ik het vervolgens bijna klaar…. Duhhuh.. ik was net klaar hahaha…. Omdat potje om te stoten.. Bijna dus.. Dit tot grote hilariteit van de aanwezige Dames… Met de rechterhand draaide ik vervolgens het dopje op het potje en maakte het verder schoon.
‘Is het potje schoon??’ Vroeg Mrs. Denise in een trant van, ik ga echt niet dat kleffe potje oppakken. ‘Ja Meesteres…’ Met tweevingers pakte ze het potje voorzichtig tussen duim en wijsvinger, alsof ze iets vies vastpakte… Eigenlijk o zo geil, de vernedering compleet… Ik kan zo genieten van die blik in Haar ogen. Haar lichaamstaal vertelde op dat moment alles. ‘Sjakie, dweil jij hier even.’ ‘Er is hier geen dweil Meesteres..’ ‘Loop even naar de rode kamer.’ Ik voelde mij voldaan, maar de sessie was eigenlijk nog niet begonnen…Hmmm, nee dat klopt niet, mijn sessie was al lang begonnen… Raar??? Na het dweilen kwam Mrs. Manja nog even, ze was blij met Haar ingelijste gedicht wat ze in de kast achter de bar had gezet. Ik genood om te zien hoe zij genood. Wat niet iedereen weet is, dat de rol van Meesteres zeker niet altijd makkelijk is. Als de Dames een gast gelukkig en voldaan naar huis zien gaan, geeft dat een ongelofelijk boost. Zeker ook qua zelfvertrouwen. Tijdens de jubileum receptie heb ik met Haar over een aantal zaken gesproken, die alleen maar bevestigen dat het gedicht wat ik in oktober 2018 schreef, onderstreept. En ja, als ik dan zie dat zij dat leuk vindt, dan doet dat ook wat met mij… Dream Team.. Proud member off… Dikke kus Mrs. Manja.., dikke kus………
Terwijl ik inmiddels mijn slavenhouding had aangenomen in de bar, na het dweilen, was het even wachtte op de laboratoriumuitslag…. Ja, U leest het goed hahahahahaha… Helaas kan ik de blik in de ogen van Mrs. Denise niet omschrijven.. Deze valt in de categorie oprecht genieten van het vak. Toen ze terug in de bar kwam… ‘Zo zo Sjakie ik heb jouw sperma vers onder een microscoop bestudeert……, je hebt nog veel zwemmertjes…’ Met andere woorden, ik heb dus nog héél vruchtbaar zaad… Wederom ging er dus een hele berg potentieel leven de afgoot in hahaha.. Een heel leger…… ‘Nu jij je zaad kwijt bent Sjakie kun jij niet meer zoveel hebben.’ Nu kan ik toch al niet zoveel hebben ‘Jij kunt je nu gaan douchen in de kelder en dan mag ja nadenken wat je de rest van de sessie wilt…’ Het is al een heel compliment dat Mrs. Denise Haar slaaf laat denken natuurlijk. Feitelijk kon ik niet veel vragen. Ik ben daar misschien wel te nederig voor.. Ik wist dat ik vandaag moest ondergaan. De laatste sessies, waaronder de slavenavond, was ik er eenvoudig van afgekomen. In mijn wens had ik het al geschreven… Met die gedachte stapte ik onder de douche.
House of Fantasy de tweede ronde deel 21 (Slot)
Flashback: Daar stond ik dan op het crematorium, met een urn in mijn handen. Even later reed ik naar huis, ze zou nooit meer terugkomen. Ik moest spanning kwijt raken, een paar dagen geleden had ik haar weer gevonden. Die vrouw….. Rustig reed ik naar haar toe en belde aan… De begroeting was hartelijk, ik had haar al jaren niet meer gezien. We spraken met elkaar en spraken, waar ik voor kwam, kwamen we niet aan toe. Terwijl ik in de bar zat, liep een jonge Dame naar binnen met lang blond Haar. Ik keek haar na. ‘Die zou jij wel willen hê?’ Zei ze lachend. Mijn ogen ontkende niets. ‘Ik heb noodgedwongen al lang niets meer met SM gedaan Meesteres’ ‘Dat begrijp ik, kom de volgende keer terug en dan ga ik jouw weer eens ouderwets onder handen nemen, je hebt het nodig.’ Ik kon alleen maar ja knikken…’Dank U Meesteres..’ Weet U, ik zou eigenlijk gewoon het liefst Uw slaaf zijn….’ Zei ik net voordat ik deur bij het verlaten van het pand achter mij dicht zag vallen. ‘Hé, wacht even……’ riep ze mijn na: ‘Dat kan ik voor jouw regelen..’ zei ze met een lach van oor tot oor.
Ik zag mezelf weer wegrijden, intens gelukkig van binnen, maar gelijktijdig ook verdrietig… Het begon te regenen, steeds harder. Door mijn luidsprekers klonk hard de muziek van de Nederlandse metalband Epica, bombastisch als altijd. Zij, mijn vrouw vond deze muziek ook zo mooi. Terwijl het harder begon te regenen, zo hard dat mijn ruitenwissers het niet meer konden bij benen en de wolken helemaal dichttrokken, zag ik plotseling mijn vrouw oversteken….. Vanaf dat moment werd alles donker……..
Tuuuuut…………Tuuuuut……………Tuuuuut…. In mijn arm zat een infuus, om mijn polsen zaten leren boeien. Ik opende mijn ogen en zag daar mijn Meesteres. ‘Meesteres…… U bent mijn Meesteres’ zei ik verbaasd…. ‘Ja slaafje’ zei ze… ‘Dan zijn die andere Dames toch de leden van Uw Dream Team? ‘Klopt helemaal..’ ‘Maar, maar’ vroeg ik stuntelend ‘ik ben toen toch weggereden?’ ‘Goed slaafje, ik zal het jouw zo vertellen. Dames, komen jullie er eventjes bij….. Ons slaafje heeft zijn geheugen weer terug. Een voor een kwamen de Dames er aan. ‘Och wat jammer nou’ zei Gina. ‘We hadden net zo een plezier met hem…’ De Bazin nam weer het woord… ‘Jij wilde wegrijden, maar toen je bij je auto kwam, startte je auto niet.’ Ik keek Haar vragend aan. ‘Je liep terug naar de voordeur en belde toen weer aan. Het regende inmiddels erg hard. Demy liet jouw weer binnen.’ ‘Maar ik zag mezelf wegrijden?’ zei ik vol ongeloof?!
Wat de bazin niet vertelde was dat Demy mij koffie had aangeboden met een pilletje er in. Hierna was alles donker geworden. ‘Ik weet zeker dat ik ben weggereden… Hoe komt mijn auto dan in die greppel terecht?? ’ ‘Dat denk je maar haha..’ Op hetzelfde moment stond Mascha op de achtergrond te lachen. In haar rechterhand hield ze mijn sleutels vast, die ze speelse op en neer liet gaan.. Mascha haakte nog steeds lachend in.. ‘Hahaha… ja ja ja, het was echt maar een koud kunstje om jouw auto te saboteren…hahaha.. ‘Maar waarom??’ liggend van af het bed. ‘Niemand mist jouw lieve schat.’ Zei de Bazin… ‘Maar.. maar ik kan me werkelijk hier niets van herinneren?? Zei ik bijna wanhopig.. ‘Goed, dat was ook de bedoeling..’ ‘De bedoeling??? WAAROMM…?? ‘STIL SLAAF, of je krijgt een gag in je mond..’ ‘Meesteres waarom…..’ vroeg ik met tranen in mijn ogen.. ‘Laat me gaan…’ ‘Dat wil jij helemaal niet geile slet..’ ‘En nu Meesteres?’ Vroeg ik snikkend…. ‘Gaan wij jouw als slaaf verkopen..’ ‘Maar…. Meesteres nee, please….please… please’. De tranen liepen over mijn wangen. ‘Och waar maak jij je druk om, als ik het infuus aanzet, ben je toch zo weer alles vergeten….’ ‘Neeeeeeeee…………..’ ‘Slaap zacht slaafje van mij…..Slaap zacht….’ Einde
28 mei 2019 (deel 5)
Met mijn geiligheid even daarvoor vers gespoten in een potje stapte ik onder douche… Hé Sjakie is dus nog super vruchtbaar… Wat moest ik nu tegen Mrs. Denise zeggen. Terwijl ik mij net had afgedroogd en de douche aan het uitdoen was, kwam zij al binnenlopen. ‘En wat wordt het Sjakie?’ ‘Meesteres…… Ik moet voor U ondergaan, ik heb geen keus, ik weet dat ik nu minder kan verdragen..’ Uiteindelijk wil ik maar één ding, net als zovelen andere oprechte slaven: dat de Meesteres stiekem trots kan zijn op Haar slaaf.
‘Volg mij Sjakie’ ‘Mag ik lopen?’ ‘Ja,’ vervolgens liep ik naar de eerste kamer van de kelder ‘Klim op de bondage bank, met de voeten richting de deur.’ Tot mijn vreugde, ja dat klinkt heel erg raar..hahaha.. Had Mrs. Denise een humbler in Haar handen.. Gewoon het idee en gevoel om op handen en knieën op een bondage bank te zitten en dat een vrouw van achter tussen mijn benen mijn ballen vast pakt…. Kan het geiler??? Zoals ik dus in het begin van deze column al schreef, had Mrs. Denise mij weer eens letterlijk bij mijn ballen. Nadat zij mijn eigenwijze reeds leeggespoten ballen probleemloos had onderworpen aan de humbler ging ze voor mij staan en deed ze een halsband om. Dat is voor deze slaaf het ultieme moment… Of het ooit zover komt weet ik niet, maar het is niet verboden om te dromen.
‘Rust je armen op je ellenbogen Sjakie..’ Hierdoor ging mijn kont uiteraard omhoog. Het was tijd voor Mrs. Denise om met diverse slaginstrumenten mijn billen, dijen en ballen te trakteren. Soms zachtjes, dan weer hard. Er zaten een paar vervelende tikken tussen, maar ik kon en mocht niet klagen. Na de eerste ronde kwam ze net voor mij zitten. De eerlijkheid gebied mij te zeggen, dat ik het niet erg had gevonden, als ze op mijn gezicht was gaan zitten. Ze nam plaats en ging mijn column Slaaf 0 lezen. Weldra volgde de eerste spontane lachsalvo… ‘Donderstraal op’ zei ze hard op… Hahahaha… Haar genot was aanstekelijk, ik kon een glimlach op mijn gezicht niet onderdrukken. Uiteindelijk is dat een van de belangrijkste redenen dat ik schrijf. Even later viel ze bijna van de bondagebank af van het lachen… ‘Rose die bijna uitgleed over Sjakie DNA…..’ Doen we het daarvoor? Ja….. hmmmmm. Achteraf kan ik nu dus concluderen dat de glijpartij van Mrs. Rose over mijn zaad, had kunnen leiden tot iets zeer vruchtbaars. Dus Mrs. Rose, als U dit leest… hahahahaha…
Mrs. Denise stond op en ging door met waar ze voor het lezen mee was begonnen, mijn lichaam trakteren op pijn. Nu kan ik wel schrijven dat ik een soort haat/liefde verhouding heb met pijn. De laatste jaren heb ik vele slagen geïncasseerd voor een niet masochist. Niemand kent mij beter dan Mrs. Denise…. Als ik niet geslagen wordt, op party’s b.v., verlang ik weleens naar ‘slaag’. Goed, wel binnen mijn grenzen. Mijn lichaam is voor Mrs. Denise geen onbekend gebied uiteraard. Niemand die mij harder heeft geslagen dan zij. Als ik voel dat een voor mij onbekende Meesteres op een party mij onderhanden neemt en ik merk dat zij mijn grenzen respecteert, dan wil ik voor die Meesteres in kwestie meer incasseren. Ik blijf uiteraard een watje, vergeleken met masochisten. Mrs. Denise liep om de bondagebank heen en sloeg mij zo een beetje overal. Op mijn rug, tepels, zij, billen enz. Daarna ging ze verder met lezen. Dit proces herhaalde zich een paar minuten later weer. ‘Heb je genoeg gehad Sjakie?’ ‘Dat is niet aan mij Meesteres’ antwoorde ik zonder te denken. ‘Goed geantwoord Sjakie..’
Wat een avond. Ik heb dus vruchtbaar zaad, geantwoord naar tevredenheid, een glimlach gezien van oor tot oor bij Mrs. Manja… Mijn wrestling godin de laarzen mogen kussen. Mrs. Nina gezien… Haar opmerking kwam overigens net te laat. Tijdens het opruimen van mijn sperma, zei ze…. ‘Hoeft hij dat niet op te lekken…’ Op dat moment twijfelde ik….. Tja hmmm ik dwaal af… O ja Slavin Tara nog… Dus ging Mrs. Denise nog een keer rond. Hoewel een aantal klappen goed aankwamen, was zij zeker niet te hard voor mij. Ze hield rekening met mijn reeds genoten zaadlozing.. Of waren het de eerdere lachsalvo’s die de gemoedstoestand van mijn ‘Weergodin’ gunstig hadden gestemd…. ‘Stap van de bondagebank af Sjakie’ ging ze verder.. Ja, dat is een goede, eenieder die de humbler kent hahaha… I rest my case. Zeer behoedzaam stapte ik er vanaf. Met die humbler om mijn ballen stond ik er bij als een trol, met gebogen knieën. ‘Ga eens recht staan…’ Natuurlijk, daar kon ik op wachtte hahaha.. Ja, ik hou van Mrs. Denise… Dat is niet cynische bedoelt. Dat meen ik echt.. Ze pakte een – ja hoe noem je die krengen? – een soort van rateltje.. Ik heb er thuis ook nog twee. Ze rolde het over mijn strak ‘geparkeerde’ ballen in de humbler.
‘Deze is nieuw Sjakie.. O hij is scherper dan verwacht.. Hij ging zo door je huid heen…’ Daarop pakte ze een doekje en desinfectiemiddel. Toch goed om te weten dat zij zo goed en zorgvuldig voor mijn ballen zorgt… Goed ze zijn per slot van rekening dan ook erg vruchtbaar…hahaha. Ik zou mijn relatie met Mrs. Denise ook vruchtbaarder willen maken….. Gelukkig mag ik daar wel over dromen…. Hahaha… ‘Goed Sjakie volg mij… ‘ Ze liep richting de trap. ‘Zo nu mag jij naar boven lopen..’ Strompelend als een ‘trol’…. Ehhhh een vruchtbare 10 kg afgevallen trol……. O ja en niet zo lelijk als een trol…. Ten minste dat vind ik zelf hahahaha. En daarna uiteraard weer naar beneden. Daarbij moest ik een liedje zingen…. Ja, welk liedje ook alweer???? Goed, het was nu niet het Smurfenlied… Ik waggelde als een dronken trol naar beneden, toen Mrs. Denise de volgende oefening voor mij in petto had… ‘Volg mij naar de rode kamer Sjakie, loop naar het midden…. Draai je om.. Doe nu je armen omhoog en spring…..’ Probeer maar eens om te springen met een humbler om je ballen, het enige wat omhoog kwam, was mijn stem!? Na deze exercitie mocht ik waggelend mijn weg vervolgen naar de kelder. Wat mij nog restte was een korte begroeting met Haar prachtige stiletto nagels…. En een bevrijding van mijn ballen… Daarna zakte ik vrijwel meteen door mijn knieën en eindigde ik deze avond zoals ik hem was begonnen…. Vol passie Haar laarzen kussend.. Ze hoefde mij niet te manen om te smakken, alleen maar te zeggen dat het goed was…. Als mijn speeksel net zo vruchtbaar is als mijn zaad, dan krijgt Mrs. Denise binnenkort een heel nestje stiletto laarsjes….. ……………………Einde
Schim
In een schim zag
ik U voorbij komen.
De vrouw uit mijn
mooiste dromen.
Overdondert,
compleet van slag.
Maakte dat beeld,
mijn hele dag.
Daar ging U,
zo strak, zo mooi.
Met alle egards,
elegantie en allooi.
Ik kon enkel
naar U staren.
Sprakeloos kwijlen
en willoos gebaren.
Hoesten, proesten,
wezenloos verslikken.
In mijn onderdanigheid
bijna verstikken.
Kansloos,
zal ik altijd zijn.
Maar die schim van U,
die is mijn.
Voldaan
Zo gelukkig,
dat ik weer mag.
Sta ik voor de deur,
met een brede lach.
Straal ik van
oor tot oor.
Wetende dat ik
U toebehoor.
Kom ik steeds een
stapje dichter bij.
Voel ik mij van
binnen zo vrij.
Streef ik dat na,
wat ik nooit kan bereiken.
Tot op mijn bot zal
ik naar Uw reiken.
Nooit zal ik U
kunnen beroeren.
Enkel mijn geest,
kunt U ontroeren.
Het deert mij niet,
als ik U zo zie staan.
Sluit ik mijn ogen en
ben ik innerlijk voldaan.
Het onderstaande gedicht heb ik speciaal geschreven voor Mrs. Manja. Een van de absolute toppers bij DP. Dikke kus en knuffel.
Aura
Een diep verlangen,
keek hier naar uit.
Spreken Uw ogen,
zonder geluid.
Doorscheen die
blik, mijn verlangen.
Werd ik indringend,
door U gevangen.
Verblinden zij, wat
mijn kijkers niet zien.
Moet ik incasseren,
wat ik verdien.
Kniel ik neer,
om niet te buigen.
Ben ik hier, om
Voor U te getuigen.
Zodat mijn geest,
mij mag ontstijgen.
Om te zien, wat ik
kan verkrijgen.
Het is Uw uitstraling
die mijn geest omringt.
Zoals Uw Aura, mijn
ziel bedwingt.