Game, set and match (Deel 2)

Deel 2, episode 10  Game, set and match (Deel 2)  November 2017 (deel 4)

De grote finale van deze letterlijke ‘sjakie splash’ volgde snel. Ik werd besprongen door het Complete Dream Team. Mrs. Denise filmde het gebeuren voor een life stream. Hoeveel mannen kunnen nu zeggen dat ze door 5 Dames gelijktijdig worden besprongen en verwent. Okay, toegegeven het woordje ‘verwent’ kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Maar ik ben een man die kan zeggen, ja, ja…. een watje hahahaha, die het heeft meegemaakt dat gelijktijdig Mrs. Nina, Mrs. Rose en Mrs. Zascha. boven op mij lag. Ha, dat kunnen niet veel mensen zeggen. En als bonus ook nog Mrs. Samantha en Slavin Tara erbij. Tara…wat heb ik toch met die naam…… Vrijwel meteen duiken al die smurfen weer op mijn netvlies… Oh ja, Mrs. Tara, overigens voor alle duidelijkheid, niet te verwarren met een andere Nederlands Meesteres met dezelfde naam. ‘Mijn’ Tara is al lang gestopt…. Goed, it is all-in the name. Net zo goed heb ik dat met de naam Missy…. Oeps ik dwaal af…  Nadat de Dames met mij klaar waren… Jezus zeg… ‘Met mij klaar waren..’ Ik moet eerlijk bekennen dat ik al moeite zou hebben met een van die Dames. Goed mijn fantasie werd en wordt  letterlijk door dit voor – met de nadruk op – val, wel erg geprikkeld. Maar mijn bloed werd door de impact niet naar een centraal punt van mijn lichaam geleid, eerder naar de andere kant.. Maar de echte vernedering moest nog gaan beginnen. De volgende passage kan ik eigenlijk alleen maar met plaatsvervangende schaamte beschrijven. Het enige wat nog voor mij spreekt is, dat ik het moest doen….  Het begon nog allemaal vriendelijk, een van de Dames gooide een teddybeer naar mij toe. ‘Ga jij maar worstelen met de Teddybeer’ Daar lag ik dan letterlijk te rollenbollen met een Teddy beer…!!!! Hoe verzin je het….  ‘Daar kun je wel van winnen hè!’ ‘Laat jij de beer ook eens winnen.’ Eerlijk gezegd: op het moment dat jezelf ligt te rollen op worstelmatten met een teddybeer die ook nog een pamper aan heeft…Een Pamper!!!!! En voor mijn neus op amper 3 meter afstand zit het voltallige Dream Team en mijn Meesteres…. De vraag is dan: wat gaat er dan in je koppie rond??? Spoor jij daarboven nog wel? Stel er zou een ziekenwagen voorbij zijn gekomen, dan hadden die ziekenbroeders mij ongetwijfeld zonder pardon in een dwangbuis gehesen en me afgevoerd naar een inrichting, om de komende 5 jaar een soort van Teddyberenfobietherapie en groepsverband te volgen…. En bedankt!! Hahahahahahahahaha..   Goed zoals ik dit verhaal al schreef: als je denkt dat je het diepte punt hebt bereikt, dat het vanaf dit punt alleen nog maar beter kan gaan…. Als je dat denkt, in mijn geval dus: Als ik dat denk, en 2 meter voor mij zit die prachtige vrouw, die heerst over dat paradijs aan de Eindhovensweg 150, dan……

Tijd  Het leek wel of de tijd stil stond…. Het ging in een roes.. Ik wilde eigenlijk gaan liggen, had al bijna 36 uur niet of nauwelijks geslapen. Gewaakt, in die kamer waar ze nooit meer levend zou uitkomen. Even daarvoor was mijn moeder gekomen op mijn verzoek. We keken op richting haar bed en het leven trok uit haar lichaam vandaan. ‘He, Sjakie….. ze is….’ Het eerste wat ik zei was: ‘Nu ben ik weduwnaar’’  ……. En toen was het stil, het leek wel of de tijd stil stond. Apathisch keek ik voor mij uit…..  het duurde even voordat Ik weer in de realiteit terug kwam. Nu moest ik mijn kinderen vertellen dat hun moeder was gestorven. Ze waren bij oma, op de achtergrond hoorde ik een van mijn kinderen huilen… Ik kon haar niet troosten, niet in mijn armen pakken, knuffelen of kussen.
Ik kan heel goed praten over de dood van mijn vrouw en de lijdensweg die hier aan vooraf is gegaan. Van nature ben ik een positief mens, het glas is halfvol bij mij. Gemengde gevoelens overmeesteren mijn gemoedstoestand regelmatig. Hier heb ik met veel mensen over gesproken Een van die gevoelens heeft te maken met lust. Mijn bezoeken aan Mrs. Denise. Zij, net als een aantal dierbaren hebben mij regelmatig opgepept. Ik kan het verleden niet veranderen.  Hoewel ik rationeel weet dat zij dus allemaal gelijk hebben, lukt het niet altijd om emotioneel die stap te zetten. Niet in de laatste plaats omdat ik het zo erg voor Liesbeth en de kinderen vind. Nu ben ik van nature nog een positief mens. Als ik negatief zou zijn, dus het glas halfleeg, dan zou ik waarschijnlijk al verzopen zijn. In dit geval figuurlijk, dus niet in de alcohol.  Ik was voor mijn werk in Italië en we reden letterlijk Florence voorbij. Die stad was de laatste stad waar wij samen waren geweest. Een foto van die reis staat nog steeds op mijn telefoon. Na haar overlijden zag ik aan een van die foto’s dat ze toen waarschijnlijk al ziek was. Ik kan het medisch niet onderbouwen of bewijzen natuurlijk.   Ze hield een sleutel vast, een sleutel die behoorde tot een slot wat wij zo juist hadden bevestigd aan een bruggetje over de rivier de Arno. Het was of de tijd stilstond. We hadden geen tijd om in Florence te stoppen, we moesten verder. Ik keek naar mijn linkerhand en zag mijn trouwring zitten. Laatst vroeg Mrs. Denise. Waarom heb je die nog om? Ik moest haar het antwoord schuldig blijven. Waarom? Ja, waarom? Misschien wel omdat ik tegen beter weten in hoop dat de tijd stil blijft staan.

November 2017 (deel 5) En dan…… dan lig ik daar te rollenbollen over de grond met een teddybeer. Totdat een van die Dames een ‘geniaal’ idee in haar hoofd kreeg. Mijn verwen Engeltje, dat is Mrs. Rose wel een beetje sinds zij mij een keer letterlijk heeft leeg gemolken, (De Black Box) Zij stelde voor om een om een gaatje in de pamper te maken, zodat ik die kon neuken!!!  ‘Kan de Teddy dan niet helemaal leeglopen?’ Vroeg ze nog bezorgd. Fijn om te horen dat het wel en het wee van een Teddybeer belangrijker is dan dat van mij hahahahahaha. ‘Och, maakt niet uit, dat moet Sjakie toch opruimen.’ Antwoorde Mrs. Denise, ‘Neuk die Teddybeer…’ Ik hoor je niet..’Zachtjes begon ik ‘fake’ te kreunen. ‘Is het lekker?’ Op die vraag kon ik op voorhand al zitten wachtte hahaha, zo een bal voor open doel. Ik dacht geen antwoord is met afstand het minst slechte antwoord. ‘Nou, is het lekker’ ‘Niet echt Meesteres… ik weet niet wat ik hier van moet vinden.’ Behalve dan, als ik dit moet doen In een verkeerd gezelschap dat ik dan levenslang in een instituut wordt opgesloten. ‘Ik hoor je niet Sjakie… Moet ik de Bull whip pakken.’ Wederom begon ik te kreunen. ‘Dit is ook leuk om te filmen, pak jij voor sjakie een konijnenmasker.’ En jawel hoor, daar zat ik dan, de grote gek hahaha, een Teddybeer te neuken. De Dames hadden De grootste lol. Nadat ze de beelden hadden gefilmd en bij waren gekomen van het lachen, mocht ik de Teddybeer aan Mrs. Denise geven. ‘Wilde hij hem gooien?’ zei een van de Dames. Gelukkig deed ik dat dus niet.
‘Speel met jezelf.’ Ik hoor je niet….. Snel maakte ik weer kreunende geluiden. Wat uiteraard door de Dames afkeurend werd opgepikt.
Maar even later viel ik weer stil. Mrs. Denise stond op en pakte de Bull whip en sloeg mij er mee. ‘Auww’ Wat ik nu ga schrijven klinkt waarschijnlijk erg raar. Iedereen die mijn columns leest weet dat ik geen masochist ben, maar als ik terug denk aan het feit dat Mrs. Denise gedecideerd opstond als machtige Meesteres, die haar slaaf strafte, nadat zij haar slaaf tot tweemaal toe had terecht gewezen. Let wel ik doe het daar niet om. Ik vraag nooit om straf. Maar dit was eigenlijk gewoon ongelofelijk geil. Op dat moment ben ik 100% haar eigendom. Mrs. Denise slaat niet om te slaan. Als zij mij slaat, heb ik dat verdient. Soms slaat ze mij om mijn grens op te zoeken. Die vindt zij, soms verlegt ze die, bovenal accepteert zij die. Gewoon dat feit, daar kan ik intens van genieten. Niet van de pijn.  Deze avond was ik hardleers, voor alle duidelijkheid had dat niets te maken, met wat ik hierboven heb geschreven. Wederom kreeg ik de Bullwhip. Bij de derde keer nam Mrs. Zascha de Bullwhip over. Zij sloeg me minder hard. Ik mag haar graag, vooral ook omdat zij beheerst de grens opzoekt. Doordat ze niet hard sloeg kreeg ik er wel twee van haar. Ik klaag daar absoluut niet over.  Ook Mrs. Samantha deed er nog een schepje boven op. Waarom weet ik eigenlijk niet. Waarschijnlijk vond zij het gewoon leuk hahaha. Dat laatste kan ik dan wel weer waarderen. Ondanks alle het pijn kwam er toch weer leven in de brouwerij…..

House of fantasy deel 14 Het was laat op die ene avond, toen ik van een afspraak naar huis reed. De hele dag was het al broeierig geweest, Zo een vervelend benauwd weer, alles voelde klam aan. De wolken, zover ik die door het duister kon zien, trokken dichter en dichter, het werd plotseling van het een op het ander moment pikdonker. Voor ik er erg in had, hoorde ik een geweldige knal, gevolgd door een bliksemschicht. Vrijwel meteen kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Al snel konden mijn ruitenwissers op de hoogste stand, de ruiten niet vrijhouden. Even later knalde het weer… Nu nog harder. Binnen de kortste keren stond de straat blank van het water. Het leek wel een subtropische storm. Na een paar minuten verliet ik de autobaan voor een provinciale slingerende weg. Ik had steeds meer moeite om voor mij te kijken. De wegbelijning spiegelde in het waterballet. Wederom doemde er een bliksemschicht voor mij, net in een onoverzichtelijk bocht. Mijn snelheid was niet te hoog…. Ten minste onder normale omstandigheden. Gelijktijdig met de bliksemschicht doemde er compleet uit het niets een Dame voor mijn auto. Uit alle macht trapte ik op mijn rem, mijn auto raakte in de slip en schoof, tot mijn grote geluk net voorbij een eeuwenoude eikenboom. Een ondiepe sloot remde mijn voertuig… KUTTTT, schreeuwde ik geschrokken uit. GVDDDDDDDDD….DJUUUUU….. Het werd plotseling pikdonker, het ligt ging letterlijk uit…  ‘Meneer……….Meneer……… Meneer……. Hoorde ik een onbekende stem tegen mij zeggen….. ‘kunt u mij horen?’ Langzaam opende ik mijn ogen, om ze weer snel te sluiten. ‘Meneer u heeft een ongeluk gehad.’ Ik kon niets zeggen, het drong niet tot mij door. Heel langzaam kwam ik bij mijn positieve en keek ik om mij heen. Ik zag een jonge zuster aan mijn bed staan met lang blond haar. Ze lachte vriendelijk naar mij. ‘Hallo mijn naam is…..’ hoorde ik haar in de verte zeggen. Ze lachte zo lief met een twinkeling in haar ogen.  ‘Ik zal zo de Dokter roepen’  Ik zakte weer weg. Toen ik weer bijkwam was er een andere Verpleegster in mijn kamer. Een jonge Dame met wat vollere rondingen. Ze kwam met medicijnen rond……..  Langzaam kwam het bewustzijn terug….., maar als ik mijn ogen sloot zag ik het huis weer voor mij. Dat huis met allemaal die kamers. Ik opende snel weer mijn ogen en keek onder de dekens….. Ik had geen onderbroek aan. De Dame met volle rondingen antwoorde nog voordat ik kon vragen. ‘Die moesten we kapot knippen, het ging niet anders.’ Ik was enigszins beschaamd en werd een beetje rood… Maar de gedachte wond mij ook wel op…’je hoeft je niet te schamen hoor.’ Zei ze lief. ‘Je bent niet de eerste man die we hier hebben gezien.’ Daarop verliet ze met een knipoog de kamer.  Langzaam kwam de realiteit terug, mijn vrouw was niet meer, was het zij die geroepen had? Maar ook het huis was verdwenen. Het huis waarin ik had vertoeft. Ergens miste ik het huis, met de mooie Dames, de eindeloze vernederingen, maar bovenal die vrouw…. Die machtige vrouw, die mij letterlijk en figuurlijk bij de ballen had. Ik verlangde met weemoed naar die geur en sloot mijn ogen……  Plotseling schrok ik wakker… Ik hoorde een hele bekende stem, een stem uit duizenden.’  ‘Meneer’ hoorde ik ‘Meneer’ Ik opende mijn ogen. Ze kwam dichterbij, in een splitseconde bereikte haar geur mijn neus. Ik inhaleerde deze…..Dat kan niet??? Dacht ik Dat kan niet… Ik was met stomheid geslagen….Nee, dacht ik wakker worden!! Wakker worden!!!! ‘Het was kantje boort’ zei ze opgelucht ‘Maar we hebben u voor de poorten van de hel weggesleept.’ Ik lag er letterlijk met mijn bek vol tanden bij… Was sprakeloos, ik had meer het gevoel dat ze mij uit de hemel hadden gesleurd… ‘Sorry’ zei ze lief ‘Dat wij u zo een pijn moesten doen, maar het ging niet anders.’ Ik keek haar aan met stralende ogen en zei: ‘Maakt niet uit Meesteres, dat had ik graag voor U over           Einde……… 

November 2017 (deel 6) Mrs. Denise zat op een stoel voor mij, mijn verhaal te lezen. Ze had duidelijk gezegd dat ik niet klaar mocht komen. Feitelijk hoeft ze dat niet eens te zeggen. Dat weet ik als doorgewinterde slaaf gewoon. Net op het moment dat ik voelde dat ‘ze’, dat leger zaadcellen, in een formatie geraakte ontsnapte het eerste regiment. De eerste ‘troepen’ bereikte het einde van mijn schacht, zonder dat ik dat in de gaten had.  ‘Wat is dat nu sjakie? Kom jij klaar??’ ‘Ehhhh, ik voelde het niet eens.’ Mijn antwoord was beduusd, maar oprecht.  ‘Ruim die viezigheid op.’ Dat betekent dus met andere woorden oplikken. Wat ik zonder aarzelen begon te doen. ‘Hoe smaakt het?’ ‘Bitter Meesteres’ Goed, trek de pamper van de teddybeer aan. Deze scheurde meteen kapot. Snel kreeg ik een groter exemplaar toegereikt. ‘Hoe moet ik jou nu straffen’ ‘Met nietjes’ zei de Dame die doorgaans lang blond haar heeft, maar nu verkleed was als Wonder Woman met kort haar… ‘Welles, nietes’ grapte Mrs. Denise hierop. ‘Wat vind jij sjakie? ‘Heb ik dan wat te vinden Meesteres.’ ‘Het eerste goede antwoord van jou.’ Zei ze tevreden. ’Goed pak die rode zweep met ijzeren handvat’ Het was tijd voor zelf kastijding. Dat was niet de eerste keer. Ik deed mijn best om mij zelf zo hard mogelijk te slaan. Het ging redelijk goed. Vervolgens kreeg ik de opdracht om er een tweede rode zweep bij te pakken.   Zowel Tara als Mrs. Zascha waren nog steeds aanwezig bij mijn eindeloze vernedering. ‘Tara, wil jij Sjakie nog even slaan.’ Ik hield mijn hard vast en verwachte het ergste, vooral omdat ze eerder die avond ongeremd was komen binnenvliegen. Mijn vermoede was juist. Ze hield niet bepaald in. Mrs. Denise nam de zweep over om Tara nog wat trucjes te leren. Uiteraard wreef ze er nog eens in, ‘Als je klaar bent gekomen kun je niet zoveel meer hebben.’ Ik kreeg nog een paar venijnige tikken te verwerken. Ik was bek af en bezweet. ‘Trek je onderbroek aan, jij doet deze pamper niet uit voor morgenvroeg. Als je moet plassen, plas je hier maar in’ ‘Wil je nog wat drinken?’ ‘Ja Meesteres.’ Ik had ontzettende dorst gekregen. Mrs. Denise straft niet om het straffen, haar Dominantie is zo natuurlijk. Ik reed met een pamper aan naar huis toe en moest het lot van plassen in een pamper ondergaan. Ik verrekte van de dorst, maar besloot toch, met mijn pamper aan, om te stoppen bij een tankstation voor een flesje spa rood.  Rest mij de vraag.. kan ik nog dieper zinken in 2018……. Einde deel 2

Een bijzonder woord van dank aan het Dream Team : Mrs. Zascha, Mrs Nina, Mrs. Rose, Mrs. Samantha en Slavin Tara.  Verlangen Vooruit kijken, altijd maar weer. Naar de vrouw, die ik zo vereer.  Dagen gaan zo langzaam voorbij. Maar in gedachte. bent U altijd bij mij.  Wachtend op die ene dag. Vooruitkijkend met een brede lach.  Zie ik achter mijn gesloten ogen. Mezelf zittend, voorovergebogen.  Doodstil, nerveus als al die keren. Nederig en stil, om U te vereren.  Eindeloos verlangen, diep in mijn geest Is het al voorbij, voor ik ben geweest.
Dream Team  Zo nu en dan word ik verleid. Voel ik mij binnenin helemaal bevrijdt.  Verschijnen Zij, als ik het niet verwacht. Geniet ik van zoveel schoonheid en pracht.
Schaamteloos,
kan Ik mezelf zijn.
Even alles loslaten,
is zo ontzettend fijn.
Voel ik de Strelingen van top tot teen. Voor even ben ik niet meer alleen.  Zie ik iedereen op mij afkomen. Voor het vervullen van mijn geilste dromen.  Geen enkele controle Over mijn eigen lot. Het Dream Team Staat voor ultiem genot.

Top