Als puberjongetje van een jaar of 16,17 was ik voor de eerste keer verliefd. Ik wilde alles voor het meisje doen. Ik was volledig in haar ban. Ik gedroeg me afhankelijk. De “relatie” duurde maar een week of twee, drie. Waarschijnlijk gedroeg ik mij niet stoer genoeg, wilde ze meer een macho. Zo is het eigenlijk bij al mijn volgende relaties gebleven. Zo gauw ik verliefd ben, bezwijk ik,word ik volgzaam en onderdanig. Zijn daardoor zoveel relaties mislukt? Pas ruim veertig jaar later, ik was al eind vijftig, ben ik in de BDSM-wereld terecht gekomen. En heb ontdekt dat afhankelijkheid en onderdanigheid tot een heel mooi leven leven kan leiden. Ik geniet sinds die tijd met volle teugen. Nu bezoek ik sinds enkele jaren regelmatig meesteres Denise in de studio in Valkenswaard. Zo gauw als ik haar zie, heeft ze me weer volledig in haar greep. Nadat ik deze keer aangebeld had deed Meesteres zoals altijd in een overweldigende outfit open. Ze droeg overknee laklaarzen. Nu heb ik altijd iets meer fantasie met leren laarzen en dito outfit, maar zoals ik net schreef: ze was als vanouds overweldigend. Ik was onmiddellijk weer in de ban van Meesteres.
Na binnenkomst in de studio en de lieve ontvangst onderaan de hoge laarzen van Meesteres, mocht ik me uitkleden en douchen. Na het douchen moest ik een lolita- outfit aantrekken. Met onder de outfit kussentjes zodat leek alsof ik fikse tieten had. Afschuwelijk. Ik protesteerde even, maar kreeg onmiddellijk een paar corrigerende tikken in mijn gezicht. Ik ben sub en wil me graag onderwerpen aan een Meesteres maar heb absoluut niets met travestie. Wat een onzinnige en flauwe lol. Maar ja, Meesteres gebood me. En ik was weer in haar ban. Na het aantutten kreeg ik een paar flinke slagen met de cane. Ik schreeuwde het uit. Ze vond waarschijnlijk dat ik het verdiend had omdat ik niet enthousiast op de lolita-outfit had gereageerd. Ik kon het goedmaken door afspraken te maken hoe ik haar de rest van de middag zou dienen. We kwamen eruit dat ik voor haar als asbak zou dienen als ze toe was aan een sigaretje. Echter één probleempje. Ze had geen sigaretten meer. Of ik die dus even wilde halen verderop in de straat bij de sigarenboer. Mèt mijn lolita-outfit en forse kunstmatige boobs de straat op. Gelukkig mocht ik mijn jas er wel over aantrekken. Met angst liep ik over straat en de sigarenwinkel binnen. Was ik ondanks mijn jas herkenbaar als travestiet? Wat doet de Meesteres met mij, dat ik voor haar als lolita de straat op ga? Ik besefte eens te meer dat ik volkomen in de ban ben en dus afhankelijk van Meesteres.
Bij terugkomst bij de studio werd de deur opgedaan door meesteres Nina. Zij zei mij in opdracht van Meesteres onmiddellijk naar de ontvangstkamer te gaan, mijn jas uit te trekken en op de grond klaar te gaan zitten. Vlak daarna kwam Meesteres binnen, installeerde zich, pakte het pakje sigaretten aan en stak er een op. Onder aan haar laarzen mocht ik mijn mond open houden op het moment dat de as werd afgetikt. Daarna nam Meesteres me mee naar de hal van de studio. Ik mocht op een stoel gaan zitten en werd met handboeien en kettingen vastgeketend. Zo werd ik als Lolita tentoongesteld. Het kon even duren zei ze. Vanzelfsprekend was ik nu geblinddoekt. Bezoekers die langs zouden komen hebben in de studio altijd recht op privacy; ik zou ze niet kunnen zien. Ik merkte al snel dat Meesteres het druk had. Er belde een bezoeker voor haar aan. Met hem had ze een sessie, natuurlijk met eerst een voorgesprek en na afloop napraten. Voor mij dus even geen tijd en aandacht. In de hal kwamen ook bezoekers voor de andere meesteressen voorbij. Een enkeling kwam tevergeefs: hij had geen afspraak gemaakt. Het is druk in de studio en zonder afspraak loop je risico. Een meesteres die langs me liep gaf me een aardige aai over mijn bol. Welke meesteres kon ik door mijn blinddoek niet zien. Meesteres Sophie kerkende ik aan haar stem. De eerste keer dat ze langs kwam gaf ze me een kick in mijn kruis. De volgende keer vond ze het leuk even op mijn tenen te staan. Na lange tijd had meesteres weer tijd voor me. Ze had zelf behoefte aan een rookpauze, ik mocht weer als asbak dienen. De middag had al lang geduurd. Ik moest hoognodig plassen. Meesteres gunde mij echter geen time-out: ik mocht niet naar het toilet. Om in mijn nood te voorzien kreeg ik een luier om. En de opdracht daarin te plassen. Zo kon ik daarna met de volle luier en mijn eigen nattigheid rondlopen. Meesteres nam mij mee naar boven, naar de nursingroom. Met mijn benen in de beugels werd ik stevig op de behandeltafel vastgelegd. Meesteres vroeg hoeveel naalden ik wilde. En of ik dikke of dunne wilde. En waar, door mijn tepels of door mijn eikel. Ik huiverde. Meesteres heeft nog nooit naalden bij mij geplaatst. Ik wilde er geen. Nou zei, Meesteres: dan ga ik weer naar beneden en bedenk daar zelf wel wat ik ga doen, welke, waar en hoeveel. Ze deed me een blinddoek om en verdween.
Ze bleef lang weg, en hoe langer ze wegbleef hoe meer de angst bij me toenam. Ik besloot dat als ze terug kwam, ik eerlijk zou zeggen dat ik niet durfde. Eindelijk kwam ze terug. Ze zei onmiddellijk dat ze haar beslissing over het vervolg genomen had. Toen ik mijn mond open probeerde te doen liet ze merken dat mijn mening er niets meer toe deed. Zij had haar keuze gemaakt. Ik was nog geblinddoekt maar hoorde dat ze naast mij op het behandeltafeltje naalden en ander gereedschap aan het klaarleggen was. Zelden heb ik me zo gespannen gevoeld. Daarna begon ze me los te maken. Toen ze me helemaal los gemaakt had mocht ik op mijn rug op de grond gaan liggen. Ze herhaalde dat ze al lang besloten had wat ze met me ging doen. Ze wilde me alleen doodsbang maken. Mindplay noemde ze dat. Een volgende keer kan het anders gaan. Ik kreeg vervolgens liggend op de grond een volle golden shower in mijn open mond en over mijn hele gezicht, zelfs tot in mijn neusgaten gesproeid. Op dat ik goed besefte dat ik slechts een stukje viezigheid voor haar ben.
jaapaap