Deel 5, Episode 7
Daar, met mijn voeten in de lucht
Nam mijn geest een eindeloze vlucht
17 December 2019 (Deel 1)
Laat ik beginnen met iedereen het beste te wensen voor 2020. Op het moment van schrijven, moet het nog kerst worden, op het moment dat U dit leest, zijn de meeste nieuwjaarsreceptie alweer verleden tijd. Onder het motto minimaal een bezoek per maand aan DP, kon deze sessie in december niet achterblijven. In plaats van de gebruikelijk cyclus per vierweken, nu 20 dagen na de laatste sessie van mij in november. Dit is natuurlijk ter compensatie van die zes weken daar weer voor. Net als de meeste lezers van de DP website was mij de decemberactie onder ogen gekomen. Een mooie actie om het jaar eens lekker uit te knallen. Dat laatste voor mij uiteraard met een ‘kinderzweepje’, vergeleken met een aantal ware masochisten.
In verband met de actie, boekte ik een sessie van 1,5 uur. Daarmee begon de sessie 30 minuten eerder. Dan is het net iets drukker op de weg… Ik was op tijd…pfff. Voor de sessie had ik weer zo een sterk gevoel om naar symfonische Metal te luisteren. Ja, zo proberen mensen een niet te omschrijven muziekgenre in een woord te omvatten. Als ware metal liefhebber doet het mij deugd dat Floor Janssen van Nightwish werkelijk iedereen in Hilversum van de beeldbuis heeft afgeblazen. Misschien dat Simone Simons van Epica ook eens wat meer binnenlandswaardering gaat krijgen, maar ik vermoe dat zij weinig onder doet voor Floor. Ik weet het, het is een ijdele hoop. De radio zend veel liever een niet te vreten magnetronmaaltijd uit, zo een voorgekauwde eentonige menu, dan eens af te wijken van de standaard zoals Epica, Within Temptation of…… Nightwish, vrij vertaald nachtwens, een Finse band die ooit begonnen is met het zingen van slaapliederen. Over dromen, nachtmerries enz. Zij brengen mij in hogere sferen, net als Mrs. Denise.
Zoals U in twee voorgaande columns van mij heeft kunnen lezen, zat ik ook nu weer op mijn knieën voor de deur. Nee, dat vergeet Sjakie niet. De deur ging open. Voor alle duidelijkheid, ik had de Dame in kwestie nog niet gezien, zou ik Haar wel hebben gezien, was ik al helemaal klaar geweest, voordat de sessie überhaupt was begonnen….. Mijn god!!!!!!!! Jezus f#cking Kerstmis aan toe zeggen. Mrs. Eve: beseft U wel wat U doet? Begrijpt U, dat een simpele mannen brain een dergelijke schoonheid niet geestelijke kan verwerken!? Nog voordat ik klaar was, was ik klaar.. Ik kroop naar binnen en botste vol met mijn rechterknie tegen de drempel aan…. God…ver akkersie kolere aaaaaaa, Ja ik moest echt even op mijn tanden bijten…. Goed, terwijl mijn hele leger zaadcellen, Mrs. Eve had willen enteren, dropen ze gedesillusioneerd af….. U kent dat deuntje wel …Wa wa wa waaaaaaaaaaaa.. ‘Sjakie, ik wist dat je onhandig was..’ Mrs. Eve, als U er zo bij loopt, mag U van mij alles zeggen…………. Ik zal U met grote ogen bewonderen, en kwijlen als een 80 jarige seniele en demente opa…… ‘Je weet wat je moet doen hè?’ Het was een wonder dat ik, ondanks dat ik mijn knie had gestoten, kon praten. Ik heb zowaar met Haar gesproken.. Zonder te stotteren, niet met zo een gezichtje van een kind, waar helaas iets niet mee goed is gegaan tijdens de geboorte. Nee normaal.. Reken maar dat het binnen in mijn hoofd kookte…
Nu zie ik sommige lezeres hun oogleden fronsen. Kijk, als je op twitter zit, eens na al die tweets van haar. Haar foto’s, mooi hè… Denk dan, nog niet klaar komen viezerikken….. Stel Haar als volgt voor. Zwarte BH, mooie hoge zwarte slip, daaronder fishnet panty’s en hoge hakken. Mijn god… Zo dus, en zij liet mij binnen. Sorry Mrs. Eve, U blijft voorlopig in mijn geest dwalen als een natte nachtwens…
Femmalia Deel 2, Episode 10
Het sterfte cijfer onder de slaven was een doorn in het oog van slavendrijvers als Mistress Darlene. Het koste haar veel geld. Sinds kort had ze haar staf erop aangedrongen om voor iedere explosie te controleren of alle slaven wel present waren. Slaven die te laat waren ter presentie, werden uiteraard hard gestraft. Sinds ze dit had verandert was het sterfte cijfer onder slaven fors gedaald. Dit laatste was bittere noodzaak, omdat slaven zeldzamer werden. Er waren al een aantal jaren geen conflicten meer geweest met de buurlanden. Vooral de oorlogen hadden geleid tot vele krijgsgevangen / slaven.
Ook het aantal slavenjagers, zoals Keira, was flink afgenomen. Het risico om in buurlanden ‘slaven’ te maken en veilig thuis te komen was groter geworden. Wel werden er mannen gevangen genomen door georganiseerde criminelen in de buurlanden zelf. Waarbij mannen aan de grens verkocht werden. In tegenovergestelde richting werden er ook vrouwen als slavin verkocht aan deze bendes. Uiteraard waren er ook slaven, die geboren waren in Femmalia, maar deze slaven hadden over het algemeen een betere status. Het waren per slot van rekening zonen van…….
Die ochtend verlieten lady Catharine en haar ‘gang’ inclusief Phoebe en Hank schuilplaats. Na een tocht van een paar uur over moeilijk begaanbaar terrein, kwamen ze uit bij een rivier. Hank had een vermoede dat die rivier wel eens de grens kon zijn van Femmalia en Old Mexico, een buurland ten zuiden van Femmalia. Het was voor de eerste keer dat Hank dacht aan ontsnappen. Scherper als voorheen observeerde hij zijn bewaaksters. Op een onbewaakt moment, tijdens een korte pauze, vroeg hij zacht aan Phoebe of ze bij de grens waren? Phoebe keek hem vragend aan. De komende uren gingen ze te voet oostwaarts verder naast de rivier, tot ze opnieuw bij een afgelegen blokhut kwamen. Phoebe en Hank werden vastgebonden aan een boom, terwijl de dames naar binnengingen.
Ok Ladies, this is the plan…… Lady Catharine vertelde wat ze van plan was… Terwijl de dames aandachtig luisterde, wist Hank het touw los te krijgen. Zijn handen waren weliswaar geketend voor zijn lichaam, maar zijn enkels niet. Snel maakte hij Phoebe los en slopen ze weg. Het duurde niet lang of Noreen zag dat de gevangene waren gevlucht. ‘Dammit…. Our slaves are gone..’ schreeuwde ze kwaad uit.. ‘What the fuck… Move split up….’ Phoebe en Hank rende zo snel ze konden weg richting de rivier. ‘They are goin’ to the river…for sure..’ Naar een paar minuten kwamen ze bij de rivier.. ‘Hank….. Hank…’ zei Phoebe buitenadem…’ Yes.. Phoebe…?’ ‘I can’t swim?? ‘I will help you, hurry up…‘ Maar nog voordat Hank de kans kreeg zag hij van de ene kant Brenda en Keisha al aan komen en van de andere kant Claudia en Adriana. De kleine amper 1,60 meter grote Claudia schopte Hank met een karate trap hard in zijn ribben. Pfoefff, Hank bukte in elkaar, om vervolgens een schop tegen zijn voorhoofd aan te krijgen… Binnen de kortste keren zat dat kleine vrouwtje boven op hem.. Adriana had Phoebe in de tussentijd overmeesterd. Ruw trok Claudia hem aan een oor omhoog…
Terug in het kamp aangekomen. ‘bind them both together…’ Phoebes kleren werden van haar lichaam getrokken om vervolgens naakt aan elkaar te worden vastgebonden met het gezicht naar elkaar toe en de handen hoog boven hun beider lichamen. Hank voelde de zachte borsten van Phoebe tegen zich aandrukken en zijn pik reageerde daarop vrijwel meteen. Dit was de dames uiteraard niet ontgaan. ‘You horny little slut…’ Zei Lady Catharine kwaad, om vervolgens genadeloos de zweep over beide lichamen heen te trekken… Het was de eerste keer dat Hank werd afgestraft. Na verloop van tijd raakte zowel hij als Phoebe buitenbewust zijn…..
17 december 2019 (deel 2)
Aangezien het jaar dus bijna ten einde was, kon ik niet met lege handen aankomen in Valkenswaard. Natuurlijk kom ik nooit met lege handen voor mijn Meesteres, overigens ook nooit met een lege zak, maar dat is weer een ander verhaal. Nee, ik bedoel, ik had wat meegenomen voor de Dames van het Dream Team. Het zal U niet verbazen dat ik deze Dames allemaal zeer graag mag. In mijn hoofd gaan de verschillende geile scenario’s rond, waarin deze Dames een rolspelen. Ik denk niet dat ik de enige ben hahahahaha. Wat voor scenario’s? Dat is een blijft uiteraard privé, met een dikke vette geile knip oog en een hijgende tong uit mijn kikkerbekgezicht. Goed, goed, laat ik zo zeggen dat een aantal scenes die ik heb mogen beleven in DP, grondslag zijn voor een aantal van die fantasieën. Daarnaast moet ik ook eerlijk bekennen dat een aantal belevenissen in Duitsland met Herrin Fabiola een rol spelen…..
20 dagen dus tussen deze en de vorige sessie. Dat betekende aanpoten met betrekking tot mijn huiswerk. Verslag schrijven, voorwoord, nawoord, kaft, illustraties zoeken bij het verslag. Voor de cover en in het verslag. Twee gedichten schrijven. Een wens schrijven, met bijbehorend gedicht. Alle zaken nalezen op fouten, die er ongetwijfeld nog in zullen zitten. Presentje regelen, nu tevens een kerstkaart kopen voor het Dream Team. Dat is overigens de enige kerstkaart die ik koop. Korte briefschrijven voor de Dames, deze heeft U kunnen lezen (Dank U voor al die fantastische momenten.). Wat lekkers meenemen…. Het verslag uitprinten en inbinden. Tevens van het verslag een web versie maken. Om een langverhaal kort te maken, ik moet alle harde returns eruit halen, anders is het verhaal niet te converteren, zonder dat de opmaak verloren gaat. Daar weer gedichten aan toevoegen… Of ik hier veel uren aan besteed? Hmmmm, ja.. even nadenken… Wat denkt U zelf?? Hahahahaha…. Een paar dagen voor de sessie voeg ik al stukken tekst in, met name van mijn verhalen.
En nu zit ik daar waar ik het liefste zit. Naakt, in slavenhouding, wachtend tot de Meesteres de barruimte betreed. Sjakie had deze ronde ontzettend veel geluk, want naast Mrs. Denise, was ook Mrs. Eve present. Had ik Haar bij binnenkomst ook niet al gezien.. Hahahahahahahahahahahaha.. Heerlijk om zo onder Haar toeziend oog, mijn Meesteres te begroeten. Mijn gedichten voor te dragen etceterbla bla bla blabla…. Ik kon Haar nu mijn kerstkaart voor het Dream Team overhandigen. Totaal onverwacht moest Ik heb deze brief voorlezen. Dat ging dus erg stuntelend, Overigens had ik ook nog iets speciaals bij voor Mrs. Denise. Circa een week gelden appte ze mij een foto met bijbehorende tekst: ‘Kan je ‘die’ een keer meenemen uit Polen?’ ’Die’ is een speciale fles. ‘Daar heb ik er denk ik nog een fles van staan? Even nakijken.’ ‘Ja?’ Toen ik thuis kwam, keek ik meteen in mijn kast. ‘Hoi Meesteres, ik dacht het al, U mag hem wel hebben hoor.’ ‘Nou, vooruit dan maar..’ ‘Wilt U er een strikje omheen?’ ‘Ok hahaha’ Dus heb ik die fles meegenomen met een mooie strikje er omheen….
‘Sjakie, kruip naar rood en leg daar je kleren neer.’ Dat kruipen deed gvd pijn op die parketvloer, het was meer worstelen. Daarna mocht ik die ‘stinkkont’ van mij gaan douchen………
De Villa (deel 2)
In deze stad, in het Duitse Roergebied, ergens tussen Duisburg en Essen, staat een statige Villa, midden in de stad. Gebouwd ergens eind 19e eeuw. De villa was jaren in bezit van een bekende familie. De man des huizes was een industrieel. Een aantal jaar geleden is deze villa in bezit gekomen van de huidige eigenaar, die toevallig ook een liefhebber is van BDSM. Hij verhuurt zijn villa, die overigens compleet onder-keldert is. Voor ik verder ga. De kelder is een soort van kerker. Daar zijn verschillende vertrekken. De muren en bodem zijn ruw metselwerk. Er zijn cellen etc. etc.
Hij verhuurd dus zijn Villa aan mensen die party’s organiseren. Zoals een inmiddels goede bekende van mij, Lady Kira. Eenmaal in de maand, op vrijdagavond is het echter ‘Spanking Stammtisch’. Deze organiseert hij zelf. De kosten zijn erg laag en iedereen is welkom. Drank is zelfbediening op basis van goedvertrouwen. Met andere woorden: iedereen schrijft zijn eigen consumpties op.
Zo een Stammtisch, wat vrij vertaald stamtafel betekent, zijn er erg veel in Duitsland. Wellicht kun je dit vergelijken met een Munch. In ieder geval is dit zeer laagdrempelig bijeenkomst, waarbij je in klederdracht kunt gaan, of niet. De meeste bezoekers zijn casual gekleed, subs dragen wel vaak een collar. Herrin Fabiola en ik waren hier nu al een paar keer geweest. De vorige keren had ik mij omgekleed, wat er op neer komt dat ik verreweg de meeste kleren uittrek. Op party’s waar iedereen in klederdracht gaat, is dat geen enkel probleem. Aangezien het behoorlijk koud was, besloten we deze ronde om ons niet om te kleden.
De woonkamer was al behoorlijk gevuld met voor mij steeds meer bekende gezichten en mensen. Naast de woonkamer is nog een mooie speelkamer en dan natuurlijk nog dè kelder. Na het eten was het tijd voor spel. Waarbij Herrin Fabiola mij trakteerde op een vernedering die op de grens tussen schaamte en lust zat. Maar voor het zover was werd ik kort overvallen door een plotseling gevoel van weemoed
Daar stond ‘hij’ samen met zijn vriendin. Hij is een jonge gast, begin 30 schat ik hem. Trots vertelde hij over hun naderende huwelijk en alle bijbehorende organisatorische zaken. De vorige keer had Fabiola hem nog onderhanden genomen.
‘Heb je jouw vriendin ook plechtig ten huwelijk gevraagd.’ Vroeg Herrin Fabiola.
‘Ja’, zei hij trots met een glimlach van oor tot oor, terwijl zij naar hem keek.
Een blits van een seconde realiseerde ik mij, dat zowel Fabiola als ik dat al hadden meegemaakt. Ik zag mezelf weer op mijn knieën zitten, terwijl Missy onze dochter, die amper een paar weken oud was, vast in haar armen hield.
Het was haar verjaardag, samen met onze oudste dochter had ik een ring gekocht. Zij dacht dat deze ring een verjaardagscadeau was….
‘Missy….wil je met mij trouwen?’ vroeg ik op haar verjaardag.
‘Ja..’ zei ze huilend. Onze oudste dochter was totaal verrast…..
‘We gaan ons omkleden’ zei Herrin Fabiola, toen ze mij uit het verleden verloste. Ik slikte een keer. We liepen naar de omkleed kamer c.q. garderobe.
‘Alles uit’ zei ze gedecideerd. Mijn stalen collar werd omgedaan en afgesloten. Ook kreeg ik mijn polsboeien om.
Ik ging ervan uit dat ik mijn lerenrok en boots zou aantrekken, terwijl ik mijn rok wilde pakken.
‘Dat is niet nodig’ zei ze terwijl ze mij sommeerde om mijn enkelboeien om te doen. Ze zette mijn armen op mijn rug vast met twee musketon haken en bevestigde de hondenketting aan mijn collar.
Voor de tweede keer ging ik daarna uit van een verkeerd scenario. Ik verwachte, dat ik de tassen moest dragen en dat we de kelder in zouden lopen. De tassen bleven staan waar ze stonden en zij sleurde mij, met mijn armen op mijn rug gefixeerd, de woonkamer in, waarin dus verreweg de meeste mensen vanille gekleed waren. Mijn lid ging van pure opwinding recht op staan. Schaamte overviel mij, alleen door kort achter mijn Meesteres aan te lopen kon ik mijn penis enigszins bedekken.
Schaamte en lust kwamen samen, zo geil. Totaal ben ik zo een 10 minuten in de woonkamer geweest, totdat we de spullen gingen halen voor het kelder bezoek.
Een heftig en hard spel voor mij volgde. Toen we weer boven kwamen, had ze de avond op één manier nog geiler kunnen maken, maar terwijl ze in het spel zeker niet te lief was, gaf ze mij zelf de keus, aankleden of niet. Als ze mij gedwongen naakt had gehouden…. als…. dan was de vernedering perfect geweest. Neemt niet weg, dat het weer een top avond was.
17 December 2019 (Deel 3)
Ik moest dus die stinkkont van mij gaan douche.. Van rood kroop ik, nou ja, ik liep op handen en voeten, die verrekte knie van mij wilde niet.. ‘Kont omhoog Sjakie.’ Klonk het spottend. In de kelder aangekomen (1e vertrek vanuit de hal) zag ik dat Mrs. Nina bezig was met een slaaf op de bondage tafel… Halt stop……….rewind rrrrrrrrrrrrrrrrrr. Stop daar precies…. Laat ik – wellicht ten overvloeden – heel duidelijk stellen, bij DP gebeurt niets zonder goedkeuring. Slaven zien elkaar niet, als daar geen uitdrukkelijke toestemming voor is. De enige slaaf, waar Mrs. Denise geen toestemming aanvraagt, ben ik… Hahahahaha. Zonder gekheid. Waar was ik:
Mrs. Nina sprak mij aan. ‘Sjakie, vind jij dit leuk?’ Zij doelde hierbij op het feit dat haar slaaf geheel in rubber was gekleed. ‘Nee Meesteres.’ Antwoorde ik eerlijk. Dat resulteerde meteen in een klap… ‘Vind jij dit leuk?’ Herhaalde Mrs. Denise de vraag. ‘Ja Meesteres..’ Snel nam ik een douche, vanuit de douche zag ik hoe Mrs. Nina in de deuropening staan, over nachtwensen gesproken. Potverdomme, die piepjonge Meesteres heeft zich inmiddels ontwikkeld tot echt een volbloed Domina. Meermalen in mijn columns heb ik Haar enthousiasme geprezen. Die allereerste keer dat ik haar ontmoette, was zij deelgenoot toen mijn penis werd vastgeniet aan mijn buikwand. (Ergens, maar waar. Januari 2017) Ze deed en nu nog wel een beetje, denken aan mijn vrouw.. Haar pretoogjes. Nu bijna 2 jaar geleden, heb ik o.a. aan Haar enkele kledingstukken van mijn vrouw, voor een vriendenprijs verkocht. Waarom? Omdat zij het zelfde figuur had natuurlijk hahahaha. Nee, ja dat ook, nee… Gewoon, omdat zij het verdiende gewoon, de gun factor…………..
Afgedroogd en wel, lamp uit, douche uitgedaan. Daar zat ik nog niet in mijn slavenhouding of de deur ging al open. Mrs. Denise gevolgd door Mrs. Eve… Eve, hmmmm Ja, Eve stamt af van Eva. Aldus www.vernoeming.nl, en betekent in het Hebreeuws de leven gevende.. Leven had ze alleen al door Haar aanwezigheid, aan mijn penis gegeven. Mrs. Denise gebaarde mij om achter Mrs. Eve aan te kruipen. Ja, dat laatste was dus echt een straf hè! Hahaha.. Denise Haar naam is overigens afgeleid van Dionysos, Griekse god van wijn.. Witte wijn wel te verstaan hahaha…. De naam Dionne, stamt daar ook van af, dat was de opvallende lezer wellicht al opgevallen in mijn verhaal Blinddate. De naamkeus was zeker geen toeval, schrijf ik met een vette knipoog.
Heerlijk heerlijk heerlijk…. Hmmmm, ik was weer in rood en mocht opstaan. ‘Sjakie, we gaan weer oefenen vandaag.’ Dat bedoel ik dus: HEERLIJK. Als U de glimlach op mijn gezicht kon zien, terwijl ik dit zo schrijf. Mrs. Denise pakte een veter en ging recht voor mij staan en greep vol met Destra onder mijn ballen. Ze tilde mij als het ware op. Ja, dat doet pijn, maar is ook ongelofelijk geil…. Ze demonstreerde nog eens hoe je met eigenwijze ballen moet omgaan. Daarop greep ze vol om mijn zak heen. ‘Kijk’ zei ze tegen Mrs. Eve ‘Zo doe je dat.., je draait het touwtje er strak om heen.’ Mrs. Eve gaf aan dat ze recentelijk inderdaad een slaafje had, die ook van die eigenwijze ballen had. Welkom bij de club, zou ik zeggen. Mijn lid druipte inmiddels van geiligheid. Daarop sommeerde Mrs. Denise mij om een condoom te pakken. Wat er gebeurde weet ik niet meer precies, maar mijn penis verslapte, waardoor het aanbrengen niet echt makkelijk ging. Uiteraard was ik weer eens onhandige stuntelige, klungelige, ontzettend langzame Sjakie. Ik hou ook van U Meesteres.. Dikke kus… Uiteraard moest op dat moment ook nog even Mrs. Nina binnen komen wandelen, op zoek naar een paar extra karabijnen. Haar blik in de ogen, hielpen niet echt op dat moment. Dat zou ze later die avond overigens wel recht zetten.
Blinddate, Mindfuck of? (Deel 2)
Wat er aan vooraf ging: Herman was terug naar Café De Valk gegaan, op uitnodiging van Dionne, daar werd hij door de Barkeepster volledig overdondert. Naakt werd hij door haar opgesloten in een kleine kooi.
Hij hoorde hoe de deur van de kamer openging en kneep zijn ogen dicht toen plotseling het licht aanging. ‘Zo slaaf, jij hebt lef om terug te komen.’ Hoorde hij een voor hem onbekende vrouwelijke stem zeggen. ‘Melanie open de kooi.’ ‘Opschieten slaaf..’ Beet Mrs. Melanie hem bits toe. Langzaam kwam het zicht in zijn ogen terug. ‘Opstaan slaaf… komt er nog wat van……’ Voor even keek Herman in de ogen van Melanie. ‘Mag jij mij aankijken slaaf??’ Vrijwel meteen voelde hij stekende bijtende pijn op zijn linker bil en heup, die veroorzaakt werd door een rijzweep.. ‘AUWWW’ kermde hij van schrik uit. Nog steeds had Herman geen idee wie die tweede vrouw was. ‘Naar beneden kijken slaaf..’ ‘Had jij verwacht om nu heerlijk potje seks te hebben met Mrs. Dionne of een van de andere Dames?’ ‘Ehhhh….’ ‘Antwoord slaaf… SNEL!!! ‘Ik ehhh weet ik niet..’ ‘Eerlijk zijn slaaf..of wil je 20 zweepslagen van deze hebben… of die?’ Daarbij wees ze naar een cane. ‘Ehhh’ ging Herman onzeker verder ‘Ja Meesteres..’ ‘Jij vieze geile slet die jij bent’ ging de onbekende vrouw verder ‘Wat denk jij, dat je hier in een bordeel bent beland??’ ‘Nou…’ haakte Melanie lachend in… Vervolgens begon de onbekende vrouw ook te lachen ‘hahaha ja zo kun je het ook bekijken…’
Herman begon zich nu serieus af te vragen of hij er wel goed aan had gedaan om hier te verschijnen. Hij stond op het punt om te gaan, de angst evenals zijn gedachte was van zijn gezicht af te lezen. Zover lieten de Dames het niet komen. ‘Op je knieën slaaf…..’ Als of hij gehypnotiseerd was volgde hij het bevel van die onbekende vrouw op. In een oogwenk zag hij dat deze statige vrouw veel ouder was dan Mrs. Melanie. Melanie zou hooguit een jaar of 30 zijn met mooi lang roodhaar. De onbekende vrouw droeg haar haren in een knotje, had een brilletje op. Herman zag in de gauwigheid dat ze een stijlvolle witte blouse aan had, die de rondingen van haar borsten perfect accentueerde. Daaronder droeg ze een zwart mantelrokje. Haar voeten huisde in van die typische strenge oude tante schoenen met hakken.
Voordat Herman er erg in had zat er een collar om zijn nek, afgesloten met een hangslotje. ‘Biedt je polsen aan slaaf.’ Wat volgde waren stalen boeien om zijn polsen met daartussen in een ketting van circa 30 cm. ‘Opstaan slaaf.’ Hierop werden zijn enkels getrakteerd op soort gelijke boeien. Melanie pakte een lange schoenveter en bond daar vervolgens zijn ballen strak mee af. Tot slot pakte ze een hondenriem die ze vastmaakte aan de collar. ‘Is onze slaaf klaar voor transport?’ vroeg de nog steeds onbekende vrouw. ‘Bijna… alleen nog de zwarte kap voor over zijn slavenbakkes.’ ‘Hij is toch een blinddate van Dionne?’ ‘Ja’ antwoorde Melanie terwijl ze de kap over zijn hoofd heen trok. ‘en nu is het letterlijk een blinddate hahahaha.’ Herman had het nu helemaal niet meer. Angst gierde door zijn keel. Na het aanleggen van de stalen boeien was hij fysiek ook machteloos. Van schrik begon hij te praten. ‘Wat gebeurt… Laat me gaan..’ ‘MUIL HOUDEN SLET!!’ Klonk het plotseling héél erg fel, gevolgd door drie of vier klappen op zijn billen. ‘Melanie doe deze slaaf is een gag in.’ Even later voelde Herman hoe Melanie strak aan de ketting trok. ‘Lopen slaaf..
……………….wordt vervolgd
17 december 2019 (deel 4)
Mrs. Denise wilde een single glove uit proberen. Een single glove, voor de lezers die niet weten wat dit is, is een leren zak, waarin armen op de rug worden vastgezet. Strak tegen elkaar aan. Voordat ze de ‘glove’ bij mij wilde toepassen, werden mijn polsen voorzien van boeien. Maar Sjakie is dus…….. nee niet onhandig… ehhh ja dat wel, maar nee Sjakie is een stijve hark eerste klas. Het commentaar bleef niet lang uit. ‘Bij iedere slaaf gaat dit dus, behalve bij zo een stijve hark als Sjakie.’ Hahahahaha. ‘Met boeien gaat dit dus niet bij hem.’ Was het afkeurend commentaar… dus de boeien werden afgedaan. Nu zonder boeien. Nog steeds was ik ongeschikt… De zak werd weer teruggehangen en mijn armen werden met touw op mijn rug stevig vastgezet. Moeiteloos kon Mrs. Denise mij nu alle kanten opsturen. Wat ze dus ook deed. Verzetten kon ik mij niet meer. Maar daar ging deze demonstratie niet over. Die had een andere reden. Het touw moest op een bepaalde manier worden geknoopt, voor de veiligheid.
Ze bevestigde een tweede touw aan mijn armen. Zelf stond ik in ‘rood’ vlakbij de takel. Het tweede touw, denk ik!? werd bevestigd aan de takel. Daarop liet zij de takel ratelen. ‘Waar het omgaat’ ging Mrs. Denise verder ‘Dat je in nood gevallen de druk er vanaf kunt halen in een beweging.’ Door het takelen gingen mijn armen automatisch achter mijn rug omhoog. In het slechtste geval kan een arm uit de kom schieten. ‘Sjakie, als het niet meer gaat. Zeggen…’ Veiligheid is het ‘keyword’, dat is ook wat zij met volle overgave overbrengt op de zeer leergierige nog relatief nieuwe Meesteres. Een Dame, die tijd investeert in Haar vrije tijd om van dit soort sessies te leren. Ik ben de slaaf die het geluk heeft, om wederom als proefslaaf erbij te mogen zijn. ‘Spreid je benen verder Sjakie.’ ‘Waarom?’ vroeg de vrouw wiens naam betekent.. De leven gevende…… ‘Omdat hij zo stabieler staat.’ Mijn armen werden een paar keer opgetakeld en de knoop werd uitgetest en werkte uitstekend.
Mijn armen werden weer bevrijdt en ik werd gesommeerd om op mijn rug plaats te nemen, met de voeten richting de takel. Daarop pakte Mrs. Denise voet/enkel boeien. Speciale boeien om mensen mee op te hangen aan hun voeten. ‘Been omhoog Sjakie….. omhoog.’ Mijn linkervoet werd eerst vastgezet. Mrs. Eve deed hetzelfde met mijn rechtervoet. Daarna vroeg ze aan mij of ze goed zaten. Aandachtig keek Mrs. Eve en vroeg ze. ‘Hoe lang kan je iemand op zijn kop laten hangen?’ Van voorgaande sessies wist ik het antwoord al.. ‘Maximaal 20 minuten, sommige korter.’ Terwijl ik op de grond klaar lag, kwam ook nog even Mrs. Zascha naar binnengelopen. Het blijft gewoon een.. ehhhhh.. ‘Sjakie, niet stiekem onder mijn rok kijken.’ Zei ze terwijl ze over mij heen stapte… Ja, het blijft gewoon een geweldige vrouw. Na de sessie sprak ik in de bar nog even met haar. Even een korte ‘hug’. Natuurlijk geniet ik van het feit, dat zij een paar hele trouwe slaafjes heeft, die met passie en vuur door een muur voor Haar gaan. Helaas heeft zij haar ‘wrestling outfit’ spreekwoordelijke aan de wilgen gehangen.. snik snik snik.. Zeker ben ik een fan van Haar. Wat rest zijn mooie herinneringen..
Mrs. Zascha was veel te snel om onder Haar rok te kijken. Maar zo hopeloos op de grond liggend, naar boven kijkend naar drie fantastische Meesteressen, deed mijn lid weer groeien. Niet in de laatste plaats, toen Mrs. Denise één van Haar laarzen behoedzaam op mijn pik parkeerde. Het op de rug naar boven kijken, zou later deze avond nog een vervolg krijgen. Mrs. Denise ging verder. ‘Voor het ophangen gebruik ik meestal een spreidstang.’ Deze werd weer bevestigd aan de enkel/voet boeien. ‘Kin tegen je borst aan Sjakie..’ zei ze terwijl de takel ratelde. ‘Sommige Meesteressen gebruiken een mat.’ Waarop de slaaf dan aangenaam kan liggen. Terwijl ze dat dus zei, trok ze mij aan mijn benen naar Haar toe. ‘Wij gebruiken geen mat’ Hahahahahahaha… Het duurde niet lang of ik hing helemaal los van de grond. Mijn armen werden op mijn rug vastgezet. De wereld was letterlijk op zijn kop.
Femmalia Deel 2, Episode 11
Lady Catharine hield zich met haar gezelschap nu al zo een week verborgen nabij de rivier, waarvan Hank dacht dat het de grens markeerde met Old Mexico. Hij en Phoebe zaten beide naakt geketend vast aan een boom. Ontsnappen was nagenoeg onmogelijk. Hij had evenals Phoebe een paar dagen nodig gehad om te herstellen. Ondertussen was Keisha alweer onrustig, ze wilde verder. ‘The Rangers are closin’in Cat..’ ‘Be patience, they won’t find us here..’
De Rangers, onderleiding van Kapitein Morgan, hadden de zoektocht op een laag pitje gezet, te meer omdat er uit de hoofdstad, Venusville, nieuwe orders waren gekomen. Er waren weer grensconflicten gerapporteerd, met het land ten oosten van Femmalia. Het leger van Femmalia moest zo snel mogelijk paraat zijn. In het verleden waren er al meerdere conflicten geweest, vooral over de vruchtbare en rijke bodemschatten. Maar ook over de vermeende ontvoeringen van mannen. Dat laatste werd door de zetel in Venusville altijd ontkent. Het rommelde wel vaker aan de grens, paniek was er nog niet.
Stevens dagen in de steengroeve sleepte zich moeizaam voort. Sinds hij hier nu inmiddels zo een maand geleden was aangekomen, waren er al twee van de zeven slaven overleden. De een was ziek en de ander probeerde te ontsnappen. Misschien moest hij dat ook maar proberen, dacht hij. De steengroeve lag op een 50 km van de grens af. Het was Steven opgevallen dat er nieuwe bewaaksters waren. Duidelijk vrouwen op leeftijd, 50, 60 was geen uitzondering. Een van de andere slaven had gehoord dat alle jonge Dames waren gemobiliseerd. Die oude tangen, zoals de slaven de nieuwe bewaaksters noemde, waren noch erger dan het ‘jonge fruit’. De zweep ging er zowel spreekwoordelijk als figuurlijk regelmatig over. De leidster van het stel liet zich Lady Dana noemen, ze boezemde letterlijk met haar Dubbel D cup ontzag in bij de slaven, niet in de laatste plaats, omdat ze een sadistisch genoegen had om slaven te bewerken met haar 10ince dildo. Lady Dana kon de moeder zijn van Steven, toch zag ze er goed uit. Zij had lang blond / grijs haar wat ze meestal droeg in een strakke staart, daaronder droeg ze een strakke paardrijdbroek en daarboven een witte bloes, met daar overheen een lerenkorset. Haar grote borsten vielen daar precies overheen. Als Mistress Darlene niet aanwezig was, runde zij letterlijk en figuurlijk de tent. Ze schroomde daarbij niet om in de avonduren de slaven te misbruiken. Ook Steven had inmiddels kennis gemaakt met de 10inch van Lady Dana. De volgende dag had hij amper kunnen lopen.
Na circa 14 dagen werd Phoebe door Keisha en Brenda losgemaakt en meegenomen. Hank bleef alleen achter en werd bewaakt door Claudia. Zijn wonden waren geheeld, wat was die Claudia toch een lekkerwijf. Ze keek altijd chagrijnig en boos naar hem. Er kon nooit een lachje vanaf. Brenda was wat dat betreft vriendelijker, alhoewel zijn ontsnappingspoging de relatie niet had doen verbeteren. Zonder het zelf te merken, staarde hij in de richting van Claudia. Zijn pik, die al een paar dagen ongemoeid was gelaten, begon enigszins te groeien. ‘You dirty little whore boy..‘ Patsssss.. sloeg Claudia Hank venijnig met een zweep. Ondanks de pijn was Hank geil en meer dan ooit te voren wilde hij met Claudia de liefde bedrijven, hij zou zo graag die kleine, amper 1,60 grote meid met mooie borsten willen neuken. Zijn grote lid die kut in rammen en al de chagrijnigheid er vanaf willen neuken. Claudia sloeg hem nog een paar keer, maar het deerde Hank niet… Sterker nog… Hij begon Haar naam te hijgen…. Oooo Miss Claudia… Zij liep naar hem toe en greep hem bij de haren en trok zijn hoofd strak naar achter… ‘You horny little slut…’ ‘Oooo yesss Miss Claudia I would like to…….ooooo..’ Claudia zette haar laars vol op de pik van Hank, die zittend op de grond zat. Een ketting aan zijn stalen collar bevestigde Hank aan de boom. Claudia greep hem vol met een hand bij de strot en terwijl ze met de andere hand Hanks haren om hoog trok. Hank wilde omhoog gaan maar dat ging niet om dat zij nog boven op zijn lid stond. En toen plotseling………….
17 december 2019 (Deel 5)
Nightwish……hmmm Story time…. Ever dream…. Walking in the air…. Turn loose the Mermaids…. Rest calm… Elàn, zomaar een paar nummers. Muziek om bij in subtrance te raken. Hoe langer ik hing, hoe verder ik zou stijgen…..
Natuurlijk liet Mrs. Denise mij niet rustig hangen. Met Haar nagels sloeg ze tegen mijn ballen en pik aan. Ik zwiepte bij tijd en wijle alle kanten op. Uiteraard werden ook mijn billen getrakteerd en bovenbenen. Ik verbeet de pijn. Ze demonstreerde daarbij ook nog even haar openhand slag techniek.
Metal wordt ten onrechte vaak door niet wetende genegeerd. Ergens kleeft er een soortgelijk etiket aan BDSM. Hoewel fifty shades of grey, absolute een positieve bijdragen heeft geleverd aan de acceptatie van onze voorliefde. Net als in muziek, hebben wij ook talloze SM stromingen. Ook wij zijn niet in een stijl te omschrijven. Zou ik Nightwish met BDSM al vergelijken, dan is dit geen vorm voor de Masochisten onder ons. Daar zou ik eerder stevige death metal tegen aangooien.
Terwijl ik daar hing, kwam wederom Mrs. Nina ‘rood’, binnenlopen. Ik kon niet volgen wat de Dames precies aan het bekokstoven waren…. ‘Je kunt nog komen, maar wel snel..’ Je kunt nog komen maar wel snel?? ‘Hou je het nog vol Sjakie?’ ‘Ja Meesteres.’ Natuurlijk hield ik het nog vol, ik had geen keus. (Noodgevallen daargelaten) Hoe lang ik al op mijn kop hing, weet ik niet, maar mijn enkels begonnen behoorlijk pijn te doen. ‘Even doorbijten Sjakie..’ Zo op de kop hangend, is het perspectief van de wereld heel anders. Plots liep Mrs. Nina de ruimte vergezeld van Haar rubberslaaf. ‘Zou je ook zo willen hangen?’ Hoorde ik een van de Dames zeggen… Het antwoord kwam niet echt binnen. In het bijzijn van een andere man, verandert toch enigszins de dynamiek. De vernedering wordt absoluut groter, maar ook pijnlijker. De lichamelijk behandeling die had plaats gevonden, had er voor gezorgd dat ik al hangend een paar keer had rondgedraaid. Dat hielp niet echt toen de takel omlaag ging en ik los werd gemaakt. ‘Jouw schuld Sjakie.’ Gelukkig voor mij verontschuldigde ik mij niet met het verbodenwoordje ‘sorry’
Terwijl ik letterlijk terug op aarde was en ik weer op mijn knieën zat, kon ik de machtige Dames weer vanuit het ware perspectief bewonderen. Dat laatste is absoluut geen straf. Het leek Mrs. Denise een goed idee, dat ik mij wel kon aftrekken in het bijzijn van de Dames en de Rubberslaaf van Mrs. Nina. Oeps…. Dat is zelfs voor een doorgewinterde slaaf, zoals ik mijzelf inmiddels wel mag omschrijven, een behoorlijk zware opgave. Mijn lid en het regiment dat mijn lid in paraatheid moet brengen, was weer eens in geen velden of wegen te bekennen. Op mijn knieën zittend begon ik manmoedig aan de ‘beademing’ van mijn schijnbare hersendode mannelijkheid… Hmmmm, hersendode mannelijkheid. Hersendood had op dat moment eerlijkgezegd al volstaan…. ‘Is het lekker Sjakie?’ Wat een vraag??? Hahahahaha.. Even denken, eerste slavenles als leerling van de Meesteres: Is dit een meerkeuze vraag? A: ja het is lekker Meesteres, B: Nee Meesteres. Wat zal ik beantwoorden? Hmmmm: Ja Meesteres. Deze vraag had maar één mogelijk antwoord. ‘Waarom hoor ik jou dan niet?’ Schaakmat…. ‘Of moet ik in je tepels knijpen?’ gelijktijdig kijkend naar mijn ‘twee vriendinnen’ Sinistra en Destra. Hijgen, geluid maken, ten eerste in het bijzijn van een andere slaaf….. Ten tweede, was ik nog volop aan het reanimeren hahaha…. Langzaam kwam er een beetje leven terug…. ‘Zullen we Mrs. Zascha er ook nog even bij vragen?’ Op zo een moment kan ik Mijn Meesteres wel kussen, met alle passie die ik heb. Zullen wel Haar voeten worden…, maar toch. Een van de Dames ging haar halen en daar was ze opeens weer. ‘Sjakie, ga maar op je rug liggen..’ Met dat gebaar, gaf ze mij in feite genade. Mijn wereldperspectief veranderde opnieuw. De Dames werden groter, ik werd kleiner, met uit zondering van een lichaamsdeel, wat ik nu al circa 5 minuten aan de spreekwoordelijk beademing had liggen.
Plots begonnen de Dames te zweven, in cirkels om mij heen. Zij werden groter en machtiger, ik lag naakt geketende en opgesloten in een kooi. De Dames waren bewapend als Amazones. Plots werd ik door een bewaakster, met kort opgeschoren blond haar uit de kooi gehaald. Even keek ik op en zag ik Haar prachtige figuur. Met mijn handen op mijn rug, moest ik plaatsnemen voor de koningin van de amazones… Queen Dionne… Machtig keek ze op mij neer, gekleed in een kort rokje en strak topje, wat weinig verhulde van Haar prachtige boezem…
Uit het niets werd ik met mijn rug tegen de grond gesmakt…. Voordat ik er erg in had, stond Mrs. Nina naast mij en zette zij een laars op mijn borst. Zo geil, zo verdomde geil. De Dames zweefde niet meer, we waren weer in rood, het outfit van Mrs. Nina trouwens ook…….. Mijn galjoen was zich aan het formeren, toen ook nog Mrs. Eve aan de andere kant naast mij kwam staan. Nu was ik verloren, de opperbevelhebster keek tevreden toe, niet naar mij, maar naar de Dames van het Dream Team… Ik kon niet meer ontsnappen en ging genadeloos voor de bijl…..
‘Meesteres, mag ik komen….?’ Geheel ten onrechte zocht Mrs. Nina dekking voor mijn sprinklerinstallatie, daar zat namelijk een regenjas omheen. Hahahaha.. Acht goddelijke ogen hadden mij klein gekregen. ‘Recyclen Sjakie.’ Uiterst behoedzaam deed ik het condoom af. Uiteraard werd dat begeleid met de enige hoon. ‘Onvoorstelbaar’ zei Mrs. Denise, ‘Je zou denken dat die ‘zwemmertjes’ van hem net zo langzaam zijn dan hem… Ik heb ze onder de microscoop onderzocht.., dus niet. ’
Ik zette het volgespoten condoom op mijn lippen en schraapte het leeg. Na mijn laatste slurp trok ik een vies gezicht. Dit laatste tot tevredenheid van de Dames. Wat volgde was het uitvoerig bedanken van Mrs. Denise, Mrs. Eve en Mrs. Zascha. Met Mrs. Nina en haar slaaf volgde er nog een kleine verlenging. Maar deze houd ik voor de verandering voor mezelf.. Goed, ik wil wel delen dat ik bij Mrs. Nina over de knie moest, voor het incasseren van 25 slagen op mijn billen……… Terwijl ik naar huis reed, schalde Nightwish uit de speakers van mijn radio, langzaam zwijmelde ik weer weg, het was inmiddels heel hard gaan regenen. Ik zwijmelde verder en vroeg me af of ik nog meer nachtwensen had…….. Daar, weer terug geland op de aarde Waar, engelen zich voor mij openbaarde
………….wordt vervolgd
Wil
Daar, weer
aan Uw voeten.
Mogen zijn, om U
te begroeten.
Zo laag beneden,
voorover gebogen.
Genietend, stiekem,
onbewogen.
Dwalen die
mooie gedachte.
Waar ik zo innig
naar smachtte.
Diep inhalerend,
naar lucht snakkend.
Is iedere seconde,
zo pakkend.
Vurig smakken,
uit pure adoratie.
Voor dat ene moment,
van uw gratie.
Staat voor even
alles in mij stil.
Onderwerp ik mij
Aan Uw ijzeren wil.
Nachtwens
Daar, voor
het slapen gaan.
Kan ik mijzelf horen,
niemand mij verstaan.
Mag ik mij
eindeloos verbeelden.
Leef ik zonder zorgen,
in weelde.
Weerkaats er licht,
achter mijn gesloten ogen.
Zie ik alles, uiterlijk
onbewogen.
Een onbegrensde
wereld, gaat er open.
Kan ik mijn eigen lust,
niet meer ontlopen.
Overschrijd ik, die
Onneembare grens.
Beleef ik daar, mijn
intiemste wens.
Daarheen gegaan,
waar ik nooit kan komen.
Bent U de nachtwens,
In mijn dromen.