Na enkele maanden had ik eindelijk nog eens de kans een bezoek te brengen aan Mrs Nina. Gezien ik vooral voor opsluiting kwam had ik de mogelijkheid zo goed als een ganse dag te komen.
Vlak voor opening belde ik aan en werd ik warm verwelkomd. Mijn ervaring als “meubel” op het Dollhouse event was nog niet vergeten want als snel werd duidelijk dat dit ook nu het thema zou worden.
Ik werd vakkundig omgevormd tot comfortabele stoel en ik hoorde Nina al giechelend vertrekken met de belofte dat ze nu een stoel had om even komen uit te rusten. In het donker verlies je al snel alle besef van tijd en voor ik het wist voelde plots Nina plaats nemen en plagerig zeggen dat ze echt wel goed zat en zo snel als ze kwam, was ze weer weg.
Na enkele uren werd ik bevrijd. Ik ruimde snel even de meeste rommel op wat bij Nina lachend de vraag ontlokte of ik soms interesse had haar poetsslaaf te zijn. Ik lachte best wat ongemakkelijk en hield even de boot af maar binnenin schreeuwde iets hard jaaaaa.
Na een heel korte pauze werd ik meegenomen naar een andere ruimte. Mijn hoofd en handen werden ingepakt, mocht ik plaats nemen in een bondagezak en werd ik gepromoveerd tot mat. Ik hoorde weinig door de oor stoppen en windels maar wel genoeg om flarden van de sessie op te vangen. Ik voelde wel dat Nina gretig gebruik maakte van haar nieuwe mat. Ik dreef weer weg in mijn eigen wereld en voor ik het wist voelde ik de touwen rond de bondagzak losgemaakt worden.
Het was ondertussen tijd voor Nina’s laatste bezoeker van de dag en na even overlegd te hebben aanvaardde Nina mijn aanbod om een aantal van de kamers al te beginnen opruimen, zij het met een extra. Ik kreeg een set voetboeien aangemeten en mijn hoofd werd opnieuw ingewikkeld met verschillende windels. Ik was gekneveld en beperkt in mijn vrijheid en kon dus aan de slag. Ik ging alle kamers af, ruimde zo goed als ik kon op (was mijn eerste keer dat ik deze rol op nam). Ik moet toegeven dat ik hier echt van genoot en het mijn dienstbare kant naar boven bracht.
Toen Nina terugkeerde na dat haar bezoeker vertrokken was hadden we dan nog even tijd samen om de dag af te sluiten met een heel kort spel.
Na het opfrissen en even kort napraten was het dan weeral tijd om te vertrekken.
Het was weer even geleden maar ik heb enorm genoten van deze dag en kijk dan ook uit naar mijn volgend bezoek.