Het was bijna anderhalf jaar geleden dat ik nog eens in Valkenswaard was geweest om Mrs. Nina te bezoeken. 16 hele lange, en mentaal soms zware maanden, want als ‘eeuwige’ vrijgezel groeide naarmate de tijd vorderde en de tegenslagen op liefdesgebied in mijn privéleven zich opstapelden meer en meer de behoefte om de enige vrouw die perfect aanvoelt wat ik zoek om mijn fantasieën waarheid te laten worden weer eens te bezoeken. En dat is Nina, want in onze vijf eerdere sessies liet ze telkens zien naast een strenge meesteres (welk woord ik vanwege mijn geloofsovertuiging liever niet gebruik en in het vervolg van deze review ook niet meer zal gebruiken) ook gewoon een ontzettende lieverd te zijn, die ook geïnteresseerd is in je privéleven en je grenzen altijd respecteert.
En dus, ditmaal al een paar maanden van tevoren, een afspraak ingepland, waarbij het naarmate de afgesproken datum naderde voor mij meer en meer een kwestie van aftellen werd. Eerst aftellen van weken, daarna van dagen en tenslotte van uren. Iedere bushalte dat de bestemming Eindhovenseweg dichter in de buurt kwam voelde ik de adrenaline en de spanning sterker door mijn lichaam bonzen. Metertje voor metertje kwamen de inmiddels voor mij welbekende rode luikjes dichterbij, het hele kleine stemmetje van binnen dat me nog waarschuwde of ik wel wist waar ik me in zou gaan storten was aan dovemansoren gericht. Natuurlijk wist ik dat mijn sowieso niet al te grote ego weer een deuk op zou gaan lopen, dat mij als man fysiek voor de zesde keer op pijnlijke wijze duidelijk zou gaan worden hoe de krachtsverhoudingen tussen beide geslachten wérkelijk liggen! Maar juist dát besef liet mij mijn pas wat versnellen, richting de ingang van Eindhovenseweg 150, op weg naar mijn fantasie. Mijn fantasie waarin een knappe vrouw mij fysiek laat voelen wie van ons er (met grote afstand) de sterkste is.
Die knappe vrouw is uiteraard Nina. Al zou ik haar met iedere omschrijving te kort doen. Je moet haar als man live zien om te beseffen hoe prachtig ze werkelijk is, en dat is nog vele malen mooier dan ze op de foto’s op haar profielpagina op de website van Domination Palace is. Met de adrenaline door het lijf gierend bel ik aan, waarna de gastheer mij wat te drinken aanbiedt en in de wachtruimte plaats laat nemen. Wachtend op Nina, wetende dat deze sessie vanwege al mijn eerdere louter positieve ervaringen met deze topper simpelweg niet tegen kán vallen! Na een paar minuten wachten staat ze daar voor me, haar mooie blonde haar langer dan ooit. Na eerst wat te hebben bij gekletst (want ook dat kan gewoon met Nina) en wat tips te hebben ontvangen, de worstelmatten klaargelegd en onder de douche gegooid. Waarbij haar woorden ‘of ik wel zeker wist dat ik het twee uur zou volhouden tegen haar’ nog wat door mijn hoofd spookten. Want ik was zo naïef geweest om een maar liefst twee uur durende worstelsessie met Nina te boeken. Veel langer dan de vorige keren, toen ze me werkelijk volledig heeft ingemaakt. Maar, spoiler alert, die twee uur waren voorbij voordat ik er erg in had. Ze waren ronduit geweldig en ik zou willen dat mijn lichaam nu, terwijl ik dit verslag aan het schrijven ben, nog steeds in de meest pijnlijke standjes zou worden gelegd door de werkelijk ontketende Nina.
We begonnen traditioneel met armpje drukken, wat uiteraard voor mij uitdraaide op een eerste pijnlijke reality check. Links of rechts, het maakte geen verschil. Nina was veel te sterk. Fysiek, maar zeker ook mentaal! Want als je als man de ‘fout’ maakt te kijken naar haar ondeugende, betoverende glimlach ben je tot helemaal niets meer in staat en ben je overgeleverd aan Nina’s ‘Girl Power’. Daarna het worstelen. Ik had haar gezegd dat ze zich niet hoefde in te houden en dat ze alleen los mocht laten als ik zou aftikken óf dat ze zelf zou merken dat het voor mijn eigen gezondheid beter zou zijn dat ze me even zou bevrijden uit haar wurggreep. In het verleden was ik immers al een keer bijna ‘out’ gegaan nadat ik te lang had gewacht met aftikken. Voor de vorm probeerde ik nog wel een soort van tegen te stribbelen (al wilde ik dat eigenlijk helemaal niet), maar al snel was er sprake van eenrichtingsverkeer. Mijn lichaam bevond zich in de ene na de andere vernederende houding, laten we zeggen dat dit een wat dure, maar o zo heerlijke work-out was. Ik wist niet dat ik (met wat hardhandige vrouwelijke hulp) zo lenig kon zijn…
Het mooie aan Nina is dat ze, terwijl ze haar vrouwelijke suprematie toont, altijd ook de lieve, respectvolle Nina blijft. De pijn die ze veroorzaakte met haar houdgrepen en oersterke benen verbleekte namelijk bij het plezier dat we samen hadden. Het klinkt misschien gek, maar terwijl ik lag te spartelen om los te komen uit haar houdgrepen kwam het ook geregeld voor dat we samen bijna in een deuk lagen van het lachen. Sowieso leek alles Nina weinig kracht te kosten, zo kon ze terwijl ze mij weer eens klem had liggen ogenschijnlijk moeiteloos hele verhalen vertellen. Multitasken. Vrouwen kunnen dat nou eenmaal, mannen overduidelijk niet. Zo bleek ook toen ze haar extra wapen, het kietelen, in ging zetten. Op één plek tegelijk kon ik dat nog wel weerstaan, maar zodra ze dit op meerdere plaatsen tegelijk ging doen was ik hopeloos verloren en kon ze met mij doen wat ze wilde! Behoudens wat kortstondige pauzes tussendoor omdat Nina af en toe even buiten de rode kamer moest zijn (dit was tevens het enige minpuntje van deze sessie) bevond mijn lichaam zich vrijwel voortdurend onder dat van Nina, hetgeen de fysieke verhoudingen treffend weergaf. Maar…. Nina zou Nina niet zijn als ze mij niet nóg meer zou leveren dan waar ik in mijn stoutste dromen van zou kunnen dromen. Ik had haar gezegd dat als ze iets anders wist dan alleen worstelen waarbij ze mij eveneens fysiek zou kunnen domineren, dat ik daarvoor open zou staan. Nou, dat heb ik geweten. Want Nina besloot haar overmacht te gebruiken door mij, terwijl ze mij zowat verpulverde met haar prachtige lichaam, vast te binden aan zowel mijn handen als voeten. In het begin voelde ik me hier wat onwennig bij, maar ben uiteindelijk blij dat ik haar dit heb laten doen. Want wat ik vervolgens meemaakte is misschien wel het prettigste gevoel wat ik (op het gebied van vrouwen) ooit heb ervaren! Terwijl mijn handen en voeten vastgebonden waren werd ik door Nina ‘gemarteld’ (al voelde dat voor mij zeker niet zo) door middel van kietelen en wat ‘strelingen’ (zo voelde het althans) van mijn benen, armen en buik. Uiteindelijk voelde dit dermate prettig dat ik er compleet ontspannen van werd, hetgeen Nina ook opmerkte. Uiteraard wisselde ze dit wel af met kleine, pijnlijke plaagstootjes, immers moest ik wel blijven voelen wie er de baas was. Maar ze gunde mij ook oprecht dit moment van genot, wat ze nog extra aangenaam maakte door mij ook af en toe te ‘omhelzen’ (uiteraard wel terwijl ik met mijn lichaam muurvast onder dat van haar lag). Hoe prettig dit ook was, uiteindelijk werden de touwen losgemaakt en werd ik weer met de harde realiteit geconfronteerd. Namelijk, hoe slap de huidige man is ten opzichte van een powervrouw zoals Nina. Demonstratief voor haar overmacht was dat ze me zelfs over de knie legde voor een soort ‘backbreaker’ en mij vervolgens ‘billenkoek’ gaf. Omdat onze sessies altijd met een ‘uitsmijter’ moeten eindigen, deed Nina er, al lachend en tussen al het kietelen door, vervolgens nog een schepje bovenop door haar grepen en ‘scissors’ nog eens extra aan te spannen. Ik hapte naar adem en als dit een échte wedstrijd zou zijn geweest zou ik zeker ‘KO’ zijn gegaan, maar uiteraard toonde Nina telkens net op tijd genade (precies zoals ik vooraf had gevraagd). De sessie daarna nog afgesloten met de traditionele selfies (aangezien Nina weet dat ik dergelijk aandenken prettig vind in het verwerken van de ‘subdrop’ die ik over het algemeen ervaar nadat ik bij haar ben geweest) en weliswaar met de nodige spierpijn, maar een zeer gelukkig gevoel terug de voor mijn fantasie veel minder leuke échte wereld in.
Nina, ik heb je al meerdere keren bedankt, maar doe dat bij deze nog een keer. Je bent voor mij het beste, liefste en knapste ‘stoeimaatje’ dat ik me kan wensen. Deze twee uur waren geweldig en mijn voornemen om je volgend jaar frequenter te bezoeken stáát! Je bent voor mij allang geen ‘meesteres’ meer, maar meer een maatje die mij eens in de zoveel tijd helpt om mijn gevoel van eenzaamheid weg te nemen én om mijn stoutste fantasieën te verwezenlijken. Dank je wel en hopelijk tot over een paar maanden.
Groetjes, ‘Nina’s Stoeimaatje’