Column

De Piñata

Deel 2 episode 4 De Piñata House of Fantasy (deel 1) Het was laat op die ene avond, toen ik van een afspraak naar huis reed. De hele dag was het al broeierig geweest, Zo een vervelend benauwd weer, alles voelde klam aan. De wolken, zover ik die door het duister kon zien, trokken dichter en dichter, het werd plotseling van het een op het ander moment pikdonker. Voor ik er erg in had, hoorde ik ...
Lees verder...

De volgende stap

Deel 2, episode 3 ‘Oempf oempf oempf….’ ‘Zuigen slet…..Zuigen….’ schalde het luid achter mij….. ‘Dieper.. DIEPER… tot achter in je strot.. Dikke zweet druppels liepen over mijn ongetwijfeld knal rode kop…. Het was warm, bloedheet… ‘Hier zijn slaven voor Sjakie, om te zuigen hahahahah.’Lachte ze met een sadistisch genoegen. Ik wilde wat zeggen, maar dat ging niet, door die 20 cm lange lul, die...
Lees verder...

Het offer

Deel 2, Episode 2 Het Offer Als er een moment in tijd is dat hemel en aarde samen komen. Begint de verlossing van geest en eindigen de mooiste dromen. Die ene blik in Haar eindeloze ogen. Die diepe warme lach, liet mij niet onbewogen. 26 april 2017 (1) Van al die keren, al die sessies in het nu en het verleden kon ik mij niet heugen dat ze ook maar eenmaal mijn wens in het bijzijn v...
Lees verder...

Ik zweef..

  Deel 2, Episode 1          Ik zweef, (Tussen hemel en aarde) Ik zweef…..verkeer in hoger sferen… Ik zwijmel, ik kan U alleen maar vereren. Mijn ogen zijn dicht, ik kan niets zien, ik voel de warmte om mij heen. Hoewel er niemand is, ben ik niet alleen. ik weet niet wat ik moet voelen, Het komt diep vanuit mijn tenen, Voordat ik het weet is het verdwenen. Ik kan hiervoo...
Lees verder...

Met het verhaal De Carrousel is ‘deel 1’ afgesloten

Beste lezers, In de afgelopen 10 verhalen heb ik uitvoerig stilgestaan bij het overlijden van mijn vrouw. Ik heb u, als lezers, inzage gegeven hoe vreselijk slopend die rotziekte kanker is en wat voor een impact dit heeft gehad op mijn leven. Voor een aantal zal het helaas herkenbaar zijn, hopelijk hoeft niemand het te ondergaan. Deze hoop is jammer genoeg ijdel. Het schrijven heeft mij zeker g...
Lees verder...

De carrousel

Het moment dat Mrs. Denise de deur achter haar sluit, is het moment dat ik dichtste bij haar ben. Gelijktijdig ben ik op dat moment het verste bij haar vandaan. Iedere keer vertrek ik uit Valkenswaard met weemoed. Mijn radartjes draaien op volle toeren. De laatste paar sessies draai ik bewust de zeer bombastische muziek van de Nederlandse Gothic metalband Epica op mijn radio. Het lijkt keer op...
Lees verder...

Op weg naar de Horizon

De man (1) Het was de man, die op zijn eindeloze weg naar de horizon liep. Diep in gedachte verzonken. Een weg zonder al te veel bochten, kilometers lang. Veel te veel tijd om na te denken over wat niet meer is en nooit meer zal zijn. Met weemoed in zijn gedachte, keer op keer stelt hij zichzelf de vraag: Waarom? Waarom lieve schat?? Waarom ben je er niet meer. Waar heb jij dit aan verdient? Hij...
Lees verder...

Ergens, maar waar?

Ik bewandel paden met U waar ik de bestemming niet van kan verwoorden, emoties schieten te kort.  Onze gezamenlijke weg lijdt naar vreemde oorden. Ergens, maar waar? (1) Is dit hèt…….. Is dit het witte licht…… Wie is dat? Wie zijn dat, de mist voor mijn ogen belemmert mijn zicht, verhult mijn gelaat. Ik voel me zo licht, het lijkt wel of ik zweef. Waar ben ik. De mist klaart langzaam op. Ik zie...
Lees verder...

Sinistra en Destra

Ik kan alleen verder gaan met leven. Als ik mijn gevoelens kan vergeven. Twee zinnen, een dichtregel uit mijn gedicht ‘Verzachte pijn’. (zie Mijn ogen straalde) Zo een regel verzin ik niet, die ontstaat. Vraag me niet waarom? Waarom bestaat niet. Waarom leerde ik Missy kennen? Waarom kruisen onze wegen zich naar 13 jaar weer? Waarom is de een blind en de andere doof?  4 augustus 2003 (1) ...
Lees verder...

Mijn ogen straalde

November 2016, (22.00 uur) Zo juist was ik in mijn auto gestapt, uit de speakers knalde Testament, Souls of Black….. Voor diegene die het niet weten, dit is een Amerikaanse Metal band. Zo rijdend richting Eindhoven gingen mijn gedachte terug naar juli 2003. Ik kende Missy net een weekje….Misschien ook wel twee weken!? Het was de eerste keer dat zij plaats nam op mijn bijrijders stoel. Ik startte ...
Lees verder...
Top